Issizlik,bekarlik,30 yas,bunalim...

Ellf9306

Üye
Kayıtlı Üye
2 Kasım 2022
72
80
Herkese selam. Bunlar dert mi bilmiyorum ama herkesin ki kendine sonucta. Uzun zaman önce burda çok paylaştığım sebeplerden ötürü çalışmıyorum. Kafama göre bir iş bulmadan da calismayacagim. Bekarım erkeklerden nefret eder oldum artık çünkü uniden sonra sosyal hayatım olmadığı için internetten birileriyle tanıştım hepsi beni erkeklerden soğuttu resmen düzgün adam yok. Arkadas desen bir iki tane onlarla da ara sıra görüşüyoruz. Yas oldu 30 çok sıkılıyorum,kendimi yalnız hissediyorum ailemle yaşıyorum cok şükür ama ne yapsam bilmiyorum. Bizim yaşlarda insanların gittiği kurs falan da yok ki hep ya çoluk çocuk ya da yaşlılar. Ankarada yaşıyorum benjm gibi olan var mı? Sizler neler yapıyorsunuz? Ne önerirsiniz?
 
Ankisiyeteden dolayı çalışamıyorum demişsiniz de ankisiyete evde otururken daha da artabilen bir şey çünkü bir işin yok ve ankisiyeteyi düşünmen için bol zaman var. İş ortamına biraz alışsan kafan boşalır. Sosyallik iyi gelir aslında ankisiyeteye.
 
Sana şöyle söyleyeyim Ankara gibi bir yerde yaşıyormuşsun iş imkanları elbet vardır niye çalışmayacağım diyip kestirip atıyorsun? Bende üni mezunuyum yurtdışında büyüdüm okudum iş beğenmemezlik yapmam her işi yaparım yaptım da. Yaşlarımız yakın bende şuan iş arama sürecindeyim başvurular yapıyorum Allaha herkese bi kısmet kapısı açar sana da bana da açacak elbet niye kendini kapatıyorsun? İnan sana en iyi gelecek şu düşüncelerden kurtaracak tek şey iş, meşgale yoksa bunalımlardan bunalımlara girersin. Lütfen iş başvuruları yapmaya devam et çevrene de bildir birileri yardımcı olur aracı olur güzel bi iş bulur çalışırsın. Hayat gerçekten bu kadar kendini yıpratmaya değmez. Hayatında illa bi erkek olmak zorunda değil. Sen kendini geliştirmeye odaklansan kendine yatırım yapsan. Geç olsun güç olmasın. Evlilik için gerçekten sağlam bi psikoloji gerekiyor biliyor musun? Aynı evde doğup büyüdüğümüz ailemizle kardeşlerimizle yaşamak bile zaman zaman zor olabilirken elin adamıyla geçim etmek bin kat daha zor. Kendini evliliğe hazırlaman gerekiyor . Boşanma aşamasında olan biri olarak söylüyorum bunu sana. Bu arada lütfen sosyal medyada tanışıp da instagram üzerinden sanal bi ilişki yaşamaya falan kalkışma. İnan boşa vakit kaydı. Sosyalleşmen lazım. Yakınlarında çevrende biriyle ilişki yaşa. Ama dediğim gibi yaşın çok genç merak etme evde kalmadın hatta evlendikten sonra bu özgürlüğünü bile arayacaksın lütfen tadını çıkar. Ne yapabilirsin ona bak ve yap güzel değerlendir zamanını.
 
Halk eğitimlerin kurs programlarını inceleyin. Cok güzel kurslar. Ben geçen yıl dramaya gitmiştim. Cok eğlenceliydi.
 
Aayy ben calismazsam delirirdim herhalde, sirf para icin degil. Mesela: aksam basliyorsam oglene kadar oturunca hep biseyleri dusunuyorum kafamda kuruyorum filan saniyorumki butun gun oyle gecicek. Bir ise gidiyorum o konusu, bu anlatiyo, o saka bu laf derken birde bakiyorum aaaa tamamen farkli hissediyorum oyle eve geliyorum. Butun gun evde tek basina hic saglikli degil bende olsam kotu hissederim.
 
ihtiyaçlarınızı aileniz mi karşılıyor? Bundan rahatsız olmuyor musunuz? Gerçi bundan rahatsız olsanız çalışabilmek için anksiyetenizi tedavi edeceğiniz bi sürece girerdiniz. Çalışmayan insan bu hayatta sosyalleşebilmek ve özgüvenini yükseltmek adına çok şey kaçırır.
Anksiyeteniz var diye işe başlamak istemiyosanız birileriyle nasıl flört edip randevulaşmaktan çekinmediniz?
Yine de hiçbirini yapmam diyosanız kamp,gezi etkinlikleri ve workshoplar var. Buralara yaşıtlarınız çok katılıyor. Ama böyle etkinliklere giden erkekler de kariyeri olmayan kadınlarla pek ilgilenmezler.
Bu devirde sadece aşırı geleneksel hizmet bekleyen erkekler çalışmayan kadınlarla evlenmek istiyor. Sizin gibi başka nedenlerle çalışamayan bir arkadaşıma görücüler çıkıyormuş kızın evde oturduğunu öğrenince geri adım atıyorlarmış diye çok üzülüyodu.
 
Iste sorun orda sosyal fobi yada anksiyete yaşıyorum yeni işe başladığım an onu asamadım asicam diye uğraşmaktan yoruldum
 
Ne çevremde birisi var nede psikolojik durumumu göre iş. Bazi arkadaşlar gibi laf sokmak yerine çok güzel bir dille destek olmaya çalışmışsıniz teşekkür ederim
 
Geçmiş olsun umarım atlatırsınız. Yapacak başka bir şey yok. Belki benim ön yargım bu ama ben anksiyeteyi ciddiye alamıyorum etrafımdaki insanlar yüzünden belki. Bir şey için çabalamak istemeyen herkes benim anksiyetem var diye kenara çekiliyor çünkü o yüzden istemsizce anksiyetesi olanlardan direk uzaklaşmaya başlıyorum, bana bahane gibi geliyor. Bu konuda ciddi anlamda sağlık problemi yaşayan istisnai durumdaki arkadaşlar kusuruma bakmayın şimdiden Sözüm meclisten dışarı
 
Yaşamayan bilmez dilerim başınıza gelmez tesekkurler
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…