- 29 Nisan 2015
- 26.564
- 91.289
- 598
- Konu Sahibi captain price
-
- #1
Aslında konu uzun ama özet geçmeye çalışacagım.
4 senedir çalıştığım firma (ilk işim) batma noktasında. Dün icra geldi, bilgisayar vs toplayıp gittiler. Aylardır da maaş alamıyoruz.
Mantıklı olan çıkmak biliyorum ama vefa borcum var. Şöyle ki;
1. Ev alacağımız zaman patronumdan eksik olan parayı rica etmiştim. 6 bin TL. O zamanlar durum çok iyiydi tabi devede kulak bu para. İkiletmeden verdi ve istediğin gibi öde hiç acelesi yok demişti. 5-6 ayda ödedim.
2. Babam trafik kazası geçirdi. Dolmuşun şoförüydü. Büyük de bir kaza. Yaralılar vs... O zaman da şirket avukatı ile anlaştı. 5 bin ödedi. Benden almadı. Çok ısrar ettim kabul etmedi. Ben de hep eğer işten ayrılacak olursam öderim diye düşündüm. Evlendikten sonra ilk sene istifa edersem tazminat alabiliyorum ya, ona sayacaktim.
3. Evleniyorum. Yatak odasını takımı hediye etti. Fiyatını sormadı bile. Aslında bana hep düğününü yapacağım derdi. İstesem yapardı da gerçekten eli açık bir adam. Ama işler kötüleşmesine rağmen hep yineledi. Kabul etmedim. Uzun uğraşlar sonucu yatak odasına razı geldi. Balayına da gonderecekti mesela, onu nişanlımin planı varmış diye yalan söyleyerek atlattım. Yoksa inanılmaz ısrar ediyor.
Bunlar dışında genel olarak işimden ve çalışma arkadaşlarımdan memnundum. Patron şirketi olduğu için avantajı da dezavantajı da vardı. Mesela patronun ev alışverişini yaptırmak da benim görevim, babasının arabasına kışlık lastik almak da benim görevim... Ama işler yogun değil diye sabah geç gelip akşam erken çıkmak da bana tanınan bir ayrıcalık... Değişik bir şirketimiz var ve ben de en gençleri olduğum için biraz torpilliyim gibi :) baska bir yerde bunlar olmaz biliyorum.
İşsizlik malum. Ben burada idari asistanlik yapıyorum diyebilirim. Biraz ön muhasebe. Çok kalifiye bir insan değilim açıkçası. Hemen iş bulamam gibi. Ve yakın zamanda sigortam başka bir firmaya alındığı için ağustostan önce çıkarsam işsizlik maaşı da alamıyorum.
Toplam beş eleman. Herkes bekliyor. Benim şahsi olarak umudum yok. Ama patronun planı ne bilmiyorum. Sonuçta onun yaşam kalitesi daha farklı. Ben en fazla işsiz kalırım, zaten iki aya evleniyorum. Ama adamın bir çocuğunun senelik okul masrafı 50bin. Hani acaba bir planı var mıdır, düzelir mi umudu var.
Ev bakıyoruz şu ara. İş yerime on dk mesafede ev buldum. Merkezi bi yer değildi pek. Dün nişanlım burayı tutmanın manası kalmıyor, ne olacağınız belli değil dedi. O da haklı.
Bilmiyorum sonuç olarak. Ne yapmalı? Siz olsanız ne yapardınız? Fikir almak, yazık rahatlamak istedim.
4 senedir çalıştığım firma (ilk işim) batma noktasında. Dün icra geldi, bilgisayar vs toplayıp gittiler. Aylardır da maaş alamıyoruz.
Mantıklı olan çıkmak biliyorum ama vefa borcum var. Şöyle ki;
1. Ev alacağımız zaman patronumdan eksik olan parayı rica etmiştim. 6 bin TL. O zamanlar durum çok iyiydi tabi devede kulak bu para. İkiletmeden verdi ve istediğin gibi öde hiç acelesi yok demişti. 5-6 ayda ödedim.
2. Babam trafik kazası geçirdi. Dolmuşun şoförüydü. Büyük de bir kaza. Yaralılar vs... O zaman da şirket avukatı ile anlaştı. 5 bin ödedi. Benden almadı. Çok ısrar ettim kabul etmedi. Ben de hep eğer işten ayrılacak olursam öderim diye düşündüm. Evlendikten sonra ilk sene istifa edersem tazminat alabiliyorum ya, ona sayacaktim.
3. Evleniyorum. Yatak odasını takımı hediye etti. Fiyatını sormadı bile. Aslında bana hep düğününü yapacağım derdi. İstesem yapardı da gerçekten eli açık bir adam. Ama işler kötüleşmesine rağmen hep yineledi. Kabul etmedim. Uzun uğraşlar sonucu yatak odasına razı geldi. Balayına da gonderecekti mesela, onu nişanlımin planı varmış diye yalan söyleyerek atlattım. Yoksa inanılmaz ısrar ediyor.
Bunlar dışında genel olarak işimden ve çalışma arkadaşlarımdan memnundum. Patron şirketi olduğu için avantajı da dezavantajı da vardı. Mesela patronun ev alışverişini yaptırmak da benim görevim, babasının arabasına kışlık lastik almak da benim görevim... Ama işler yogun değil diye sabah geç gelip akşam erken çıkmak da bana tanınan bir ayrıcalık... Değişik bir şirketimiz var ve ben de en gençleri olduğum için biraz torpilliyim gibi :) baska bir yerde bunlar olmaz biliyorum.
İşsizlik malum. Ben burada idari asistanlik yapıyorum diyebilirim. Biraz ön muhasebe. Çok kalifiye bir insan değilim açıkçası. Hemen iş bulamam gibi. Ve yakın zamanda sigortam başka bir firmaya alındığı için ağustostan önce çıkarsam işsizlik maaşı da alamıyorum.
Toplam beş eleman. Herkes bekliyor. Benim şahsi olarak umudum yok. Ama patronun planı ne bilmiyorum. Sonuçta onun yaşam kalitesi daha farklı. Ben en fazla işsiz kalırım, zaten iki aya evleniyorum. Ama adamın bir çocuğunun senelik okul masrafı 50bin. Hani acaba bir planı var mıdır, düzelir mi umudu var.
Ev bakıyoruz şu ara. İş yerime on dk mesafede ev buldum. Merkezi bi yer değildi pek. Dün nişanlım burayı tutmanın manası kalmıyor, ne olacağınız belli değil dedi. O da haklı.
Bilmiyorum sonuç olarak. Ne yapmalı? Siz olsanız ne yapardınız? Fikir almak, yazık rahatlamak istedim.