+SonsuzCanım sen kendinle alakalı olmayan, bizzat bu kişi ve yöneticinin arasındaki konuyla ilgili paylaşım yapmışsın. Bir başkasına ait olan eleştiriyi sahte hesapla paylaşmak hoş değil. Hiç hoş bir şey değil. Birde sahte hesap açarak yapmışsın, yani bilerek paylaşmışsın. Görmelerini istemeseydin paylaşmazdın. Annene telefonda anlattığın şey değilki, sahte hesap açarak yapılan paylaşım bu. Bu iş arkadaşın zan altında kaldıktan sonra zor duruma düşmüş. Sen hemen gidip konuşmamışsın yönetici ile. bu kişi iyice zora düşmüş. Sen bence dua et sadece tavır almalarına.
Sen bence bu konuyla ilgili sana soğuk bile davransalar, suratını asmayı bile düşünme normal davran.
+Sonsuz
Hiç düşünmedim diyor da, nasıl düşünmemiş olabilir.
Kişi bizzat gidip yöneticiyle konuşmuş tweete mevzu olan konuyu.
Hanımefendi de gidip sahte tweet atmış onun hakkında. Görüleceğini düşünmüyordum demeyi falan geçsin, tweeti atarken dahi o kişiyi zan altında bırakacağı gayet ortadaymış. Ayrıca şirket ismi vs geçmiyorsa nasıl bambaşka bir hashtagden buluyorlar ki? Çok saçma, çok arada bir konu.
Yahu diyorum ki paylaşımı görebileceklerini tahmin bile etmedim. Ne kadar kötü kalplisiniz. Zaten yaptığımın yanlış olduğunu kabul ediyorum. Gerekli kişilere açıklama da yaptım. O arkadaş her ne kadar kendi üzerine alsa da benim onu bu duruma düşürmek gibi bir amacım yoktu. Ama bu duruma düştü diye gidip yönetime açıkladım. Açıklamasam asla beni bulma ihtimalleri bile yoktu. Yaptığım yanlış da olsa niyetim kötü değildi. Neden bu kadar kötü tarafından bakıyorsunuz.
Öfkesini haklı bulabilirim. Kimin yaptığını öğrenmek istemesini de. Ama neticede yapanın ben olduğumdan emin olmadığı halde insanları bana karşı doldurmasını haklı bulmuyorum. Evet benim yaptığım da yanlış ama kötü niyetle yapmadım. Ama o bunu kötü niyetle yapıyor. Hiçbir şekilde benim yaptığımı kanıtlar bir şey elinde yok ama insanları bana karşı dolduruyor. Benim insanların arkasından iş çeviren biri olduğumu söylüyor.
Sahte hesaptan paylaşım yaptığım için böyle görünüyor olabilirim ama benim yaptığım paylaşım asla iş yeri ismi bile içermiyordu. Nasıl anlatsam bilmiyorum ama biz bir kuruma bağlıyız. Bu kurum özel sektör ve devlet arasında ayrım yaparak bizleri zor duruma düşürmüştü. Ben de bir hashtage destek olmak için bir sürü paylaşım yaptım o konu hakkında. Yani o kuruma tepkiydi bu. İş yerine değil. Bunu sahte hesaptan yapmamın sebebi de gizlenmek değil de kendi hesabımdan böyle şeyler paylaşmayı sevmiyor olmamdı. Eğer iş yerini karalayacak kötü duruma düşürecek paylaşımlar olsaydı zaten işten çıkarılırdım. İstifayı da dile getirdim ama yöneticim kabul etmedi.
Aslında olayın tüm detaylarını yazabilsem derdimi anlayacaksınız ama yazamıyorum çünkü ben o paylaşımın bile görünmesine çok şaşkınım imkansız gibi bir şeydi. O nedenle burada detay yazarak kendimi açık etmek istemiyorum. Demek ki öğrenilebiliyor bazı şeyler. Sadece şunu söyleyeyim selam verdiğimde almıyor yani algıda seçicilik değil bariz belli.
Aynen iş etiginiz mükemmel ekmek yediği yer üstünden hele ki başkaları üstünde bu şekilde yapmak mükemmel profesyonellik mükemmel etiklik. Baska şirket olsa dava açardı ki acmalilar ben kizin yerinde olsam direkt açardım çok şaşkınım böyle art niyetli insanlarin başkaları için art niyetli demesineİş yeri aleyhine paylaşım yapmak suç olabilir evet. Ama benim paylaşımımda herhangi bir iş yeri ya da kişi ismi geçmediği için ortada bir suç unsuru da yok. Olsaydı kovulurdum.
Yaptığıma çok pişmanım günlerdir yaşadığım stresi bir ben biliyorum. Eğer yanlış anlaşılmayacağımı bilsem işi de bırakırım. Bunu yöneticiye de dile getirdim. Devam etmek istemediğimi söyledim ama onlar bu durumu sorun etmediklerini söylediler. Olur böyle şeyler diyip üzerini kapatmayı tercih ettiler. Bu durumda bir süre daha devam etmek zorundayım yarım bırakamayacağım bir iş çünkü ama tamamladığımda işi de bırakacağım zaten.
Demem o ki çok acımasızca cümleler kurmuşsunuz. Ben yıllardır hep işimle anılan bir insandım. Her insan hata yapabilir. Kötü bir süreçten geçiyorum ve hata yaptım. Bunu da yöneticiler anlayışla karşıladılar. Diğer arkadaşı direkt suçlamalarıydı bence yanlış olan. Olayların buralara geleceğini bilseydim kendimi bu duruma düşürmezdim emin olun.
Ben bilerek yaptığını düşünüyorum aralarında polemik geçmiş olabilir ve bilerek atip zan altında bıraktıgiini düşünüyorum+Sonsuz
Hiç düşünmedim diyor da, nasıl düşünmemiş olabilir.
Kişi bizzat gidip yöneticiyle konuşmuş tweete mevzu olan konuyu.
Hanımefendi de gidip sahte tweet atmış onun hakkında. Görüleceğini düşünmüyordum demeyi falan geçsin, tweeti atarken dahi o kişiyi zan altında bırakacağı gayet ortadaymış. Ayrıca şirket ismi vs geçmiyorsa nasıl bambaşka bir hashtagden buluyorlar ki? Çok saçma, çok arada bir konu.
Sahte hesap ismi olarak seçtiğiniz isim, iş arkadaşınızın mail adresleri veya sosyal medya kullanıcı adlarını çağrıştırıyor olabilir mi ?
Bu paylaşımları işyeri bilgisayarından mı yaptınız veya cep telefonunuzdan, işyerinin wifi' ını kullanarak mı paylaşım yaptınız ?
Ben bilerek yaptığını düşünüyorum aralarında polemik geçmiş olabilir ve bilerek atip zan altında bıraktıgiini düşünüyorum
Farzedin ki homeoffice çalışıyorsunuz, o zaman iş arkadaşınız da olmayacaktı. İse gidin çalışın, İçinizden gelirse selamlasin gelmezse selamlasmayin. Aralarda geçin köşeye kitabınızı okuyun kahvenizi için. Daha güzel şartlarda iş bulursanız da bye bye diyin gidin. Daha önce bu insanlar mu vardı hayatınızda şimdi olsunlar? Bence gerçekten iş arkadaşlığına gerek yok.arkadaşlar bu konuda hepiniz beni suçladınız, diğer arkadaş haklı dediniz. Ben de büyük bir hata yaptığımın farkındayım zaten. Her ne kadar diğer arkadaşı kötü duruma düşürmek için yapmadım desem de buna da inanmadınız. Neticede ben kendimden eminim. Asla diğer arkadaşa yönelik bir şey değildi. Eğer öyle olsaydı zaten kullandığım sahte hesap ismi olarak o arkadaşın ismini kullanırdım ve sonra da yaptığımı itiraf etmezdim. Hiçbir suç hakaret vs içermediği için yasal olarak da bulunması imkansızdı. Ama başından beri söylüyorum ben bunların olacağını hiç tahmin bile etmedim. Artık o kadar kötü bir durumdayım ki çalışmaya ihtiyacım olduğu halde istifa etmek istiyorum. Gerçekten bu psikolojiyle devam etmek istemiyorum artık.
Bugün en son olan şeyi de anlatmak istiyorum. Arkadaşlardan biri geçen gün dilek bilekliği getireyim hepimiz bağlarız bileklerimize demişti. Bugün getirmiş, uzun bir ip şeklinde. Herkese kesip bir parça vermiş bileklerine bağlamaları için. Ben sonradan gittim hiçbir şey söylemedi. Ama ben hariç herkesin kolunda var. Normalde diğer olay olmasa aaa bana yok mu falan derdim ama şimdi bir şey demek istemedim. Bir ara telefonla konuşmak için çıktım. Geldiğimde başka bir arkadaş gelmişti. Ve bu bilekliği getiren arkadaş ona da bileklikten bağlıyordu. Neyse dedim belki o arkadaş kendisi demiştir herkeste var nerden buldunuz vs. O şekilde ona da vermiştir dedim. Kişisel algılamamaya çalıştım.
Bu bilekliği getiren arkadaşın bugün doğum günü. Kendisine sürpriz yapıldı pasta falan kesildi. Ben de kurumdan çıkacağım ama o sırada pasta gelince ayıp olmasın diye çıkmadım kutlayıp öyle çıkarım dedim bekledim. Sonra mumları üfledi arkadaş. benim zan altında kalmasına sebep olduğum arkadaş hemen dedi ki, durun şimdi en önemli ana geldik. Herkes bileklerini uzatsın fotoğraf çekmemiz lazım dedi. Hepsi bileklerini uzattı ve bileklikle fotoğraf çekildiler falan. Normalde ben bu duruma belki dahil olmak istemezdim yani ne alaka bileklikle foto falan çocuk muyuz derdim belki içimden. Ama o an kendimi o kadar kötü hissettim ki. Çocukça belki ama gerçekten iliklerime kadar hissettim dışlanmayı. Ve gerçekten bunu kasıtlı olarak yaptığına eminim artık. Bana kendimi yalnız ve kötü hissettirmek için elinden geleni yapıyor. Siz her ne kadar haklı deseniz de ben bu kadarını haklı bulmuyorum artık. Evet benim yaptığımdan zaten emin ki benimle iletişimi kesmiş, tüm herkese de bunu söylemiş ki hep birlikte bana cephe almışlar. Daha neyin açıklamasını yapayım ki? Sadece kendimi çok kötü hissediyorum ve kurumdan ayrılmak istiyorum. Mumları üfleyince arkadaşı tebrik edip çıktım hemen durmadım orda.
Sorun şu ki biz aynı branştan iki öğretmendik. Birinci dönem çocuğum var diye bana az ders verdiklerini söylemişlerdi. İkinci dönem diğer arkadaşım kurumdan ayrılınca tüm dersleri bana kaldı. Öğrenciler dönem ortası öğretmenleri gittiği için sorun ettiler. Şimdi ben de istifa edersem iyice kötü bir duruma düşeceğim. Dersler azken çalıştın ama şimdi dersler arttı diye bırakıyorsun diyebilirler. Ki zaten 3 ay kaldı ben de yarım bırakmak istemem ama Böyle de devam edemiyorum. Kendimi çok kötü hissediyorum. Ne yapacağımı bilemiyorum. Bu saatten sonra gidip o arkadaşla konuşmayacağım çünkü bu süreçte gerçekten kendisinin de iyi niyetli olmadığını gördüm. Her ne kadar ben yanlış yapmış olsam da bu onun yaptıklarını da haklı çıkarmıyor. İletişimi kesersin ya da benim kötü olduğumu düşünüyorsan arkadaşlarını arka planda uyarırsın tamam ama aleni bir şekilde bana kendimi kötü hissettirmeye hakkı yok. Çünkü o kötü duruma düşmedi. Kurum onun yapmadığını biliyor. Diğer arkadaşlara da zaten benim yaptığımı kendisi söylemiştir. E daha ne o zaman? Bana kendisi oranın sahibiymiş, herkes bir aradaymış da ben istenmiyormuşum gibi hissettirmeye çalışıyor buna gerek var mıydı gerçekten?
Lütfen bana bu durumu nasıl yönetebileceğimi söyler misiniz? Bu dışlanma anlarında nasıl davranacağımı bilsem gersini artık takmayıp dönemi bitirmeye çalışacağım. Ya da istifa mı etmeliyim? Olay ilk olduğunda yöneticiye bunu söylemiştim ama kabul etmemişti. Şimdi tekrar gidip konuşsam mı istifa konusunu? Bunu yapmak istemiyorum ama böyle de çok zor durumdayım.
Farzedin ki homeoffice çalışıyorsunuz, o zaman iş arkadaşınız da olmayacaktı. İse gidin çalışın, İçinizden gelirse selamlasin gelmezse selamlasmayin. Aralarda geçin köşeye kitabınızı okuyun kahvenizi için. Daha güzel şartlarda iş bulursanız da bye bye diyin gidin. Daha önce bu insanlar mu vardı hayatınızda şimdi olsunlar? Bence gerçekten iş arkadaşlığına gerek yok.
Herkes tahmin edemeyeceğim kadar çok acımasız, okuduğunu doğru anlayamıyor, resmen linçlemek için yer arıyor. Bu platformlarda derdimize derman olmak için bi iki güzel söz söyleyecek insan aramakta hata ediyoruz. Çünkü herkes kalbine göre yorumluyor. Hatta beynini kullanabildiği ölçüde. Olayları yanlış anlıyorlar sizi linçliyorlar siz kendinizi ifade ettiğinizde kırıldığınızı söylediğinizde daha çok kırıcı oluyorlar. İnanın burası insanı daha beter yapıyor.Güncelleme: sayfa 5
Merhabalar herkese
Daha önce iş yerimde yaptığım bir hatayla ilgili konu açmıştım. Benim yaptığım bir hatayı yönetici ve kurum sahibi başka bir arkadaş yaptı sanıp kendisine sormuşlar. O arkadaş zan altında kalınca ben yöneticiye gidip durumu anlattım. Yani işyerim bunu benim yaptığımı biliyor ve biz kendi aramızda bu sorunu çözdük. Anlayışla karşılayıp konuyu kapattılar. Daha sonra yönetici bana diğer arkadaşla da görüşüp konuyu kapattıklarını söyledi. Senin o arkadaşla bir şey konuşmana gerek yok konu uzamasın dedi.
Bu sürede o arkadaş herkese tek tek soruyor sen mi yaptın diye? Israrla kimin yaptığını öğrenmeye çalışıyor. Açıkçası ben kendisine bir açıklama yapma gereği de duymazdım çünkü bu iş yeriyle benim aramda olan bir şeydi ve ben gereken kişiye zaten açıklamamı yaptım. Üstelik kurum da artık konuyu kapatın dedi gidip bir açıklama yapamam bu saatten sonra ama diğer arkadaş ısrarla bunu yapan kişi benden helallik almalı falan diyor.
Herkese sorduğu gibi bana da sordu sen mi yaptın diye ben de yapmadım diyemedim haliyle. Ama yaptım da demedim geçiştiren bir mesaj yazdım. Üzülme vs şeklinde. Muhtemelen artık ben olduğumu düşünüyor ve bana karşı diğer arkadaşlarla cephe almaya çalışıyor. O günden beri benimle konuşmuyor selam verdiğimde cevap vermedi mesela. Sonrasında benim yanımda sürekli plan yapıyor ve diğer arkadaşları dahil ediyor. Akşama sen, sen, sen gelin şuraya gidelim şöyle yapalım. Ve sürekli bağırarak yapıyor bunu. Muhtemelen onlara da benden şüphe ettiğini söylemiş ve içlerinden bir iki tanesi de bana karşı tavırlı.
Ben genelde mesafeli bi insanım ve insanlarla samimi olmak için ekstra çabaya giren biri değilim. Genelde arkadaşlıklarım kendiliğinden gelişir. Buraya da sonradan dahil oldum ve burada da zamanla güzel bir sohbet ortamım oluşmuştu. İş dışında aman aman kimseyle samimiyetim yoktu ama hiç değilse çalışma ortamımda güzel vakit geçiriyordum işe gitmek için can atıyordum. tabi o zamanlar da yine bu arkadaşla bir tık soğuktuk. Yani pek hoşlanmıyordum ve ondan da aynı elektriği alıyordum. Selamlaşıyorduk ama dılardan farkedilecek bir gerginlik vs yoktu aramızda.
Doldurduğu kişiler onun çok samimi olduğu ama benim de iletişimim olan kişilerdi. Haliyle bir taraf seçtiler. Diğer bir grup daha var onlar muhtemelen şu an kasıtlı olarak bana bir tavır alındığının farkında değiller ama bu arkadaş onları da planlara dahil ederek beni dışarıda bırakıyor. Çok canım sıkılıyor bu duruma. Yani planlara dahil olamamak falan değil de aynı ortamda bunlar yapılırken nasıl tepki vereceğimi nereye bakacağımı bilemiyorum. Ortam değiştirme şansım da yok iş yeri sonuçta.
Sizce böyle anlarda nasıl davranmalıyım. Dışlandığım anlarda ne yapacağım? Yanımda akşam için plan yapıyorlar mesela. Gülüp muhabbet ediyorlar şunu yeriz buraya gideriz diyorlar ben ne tepki vereceğimi bilemiyorum somurtsam kıskandı gibi olurum. Muhabbete dahil olamam zaten beni dahil etmemişler. Siz olsanız nasıl davranırdınız?
Nasıl oldu söyleyeyim, işyerinde yalakanın biri ispiyonladı. Sakın yapmazlar etmezler demeyin, yönetimin gözüne girmek "ben de sizdenim işyerini düşünüyorum" mesajı vermek istemiştir.Evet sahte hesap. Yani görmeleri imkansız diye düşündüm. Çünkü hesabın takipçisi bile yok. Bir hesabın paylaşımına yorum olarak yazmıştım direkt anasayfa paylaşımı bile değildi.
Bunu yöneticinin görmesi ayrı bir konu zaten nasıl oldu da denk geldi hayret ediyorum. Ve bunun duyulacağını hiç istemediğime göre bilerek yapmış olamam. Geçici bir tepkiydi ve sonuç bulmayınca silmiştim zaten ama kısa bir sürede görüp ekran görüntüsü almış yönetici. Bu söylediklerimin hepsi 1 gün içinde oldu. Ertesi gün arkadaşın zan altında kaldığını öğrenince de yöneticiyle konuştum zaten.