merhaba KK hanımları, uzun ve dertli bir konu olacak bu ne yazık ki. Tam da bir derdim var durumundayım şu an.
benim bir arkadaşım var, kızın adı x olsun. 1,5 senedir falan tanışıyoruz, farklı şehirlerdeyiz. biz tanıştığımızda bazı psikolojik sorunları vardı, öncelikle aşırı takıntılı bir insan ve ailesinden doğru düzgün sevgi görmemiş. önlisans mezunu, annesiyle yaşıyor. mezun oldu ancak işi yok, çalışmak için bir çabası da yok. ben tanıştığımda öğrenciydi, geleceğe yönelik güzel hayalleri vardı, ne zaman bahsetse hep destekledim, cesaret vermeye çalıştım. aradan biraz zaman geçti, biz bir sorun yaşadık ve 5-6 ay kadar hiç görüşmedik. daha sonra yeniden benimle görüşmek istedi, şehrime geldi buluştuk falan tekrar, yazdan beri görüşüyoruz arkadaş olarak. tabi şehirler farklı olunca konuşmalar genelde telefonla ya da whatsappla oluyor. aslında çok iyi biri ve dostluğunu seviyorum ancak son zamanlarda hayatına biri girdi ve o kişi girdiğinden beri bu kızın resmen karakterinde, kişiliğinde değişmeler oldu. çocuk kendisini özür dilerim ama f.ckbuddy (yatak arkadaşı) olarak görüyor ve x de bunun farkında, bir dönem ayrıldılar ancak şimdi yeniden görüşüyorlar ve görüştüğü çocukta her türlü kötü alışkanlık var. yani benim bu dünyadan yok olup bitmesini istediğim karaktere sahip bir çocuk. ve bana ne zaman konusunu açtıysa ben hep olumsuz baktım, sana ondan hayır gelmez, seni üzer, seni dibe çeker, zaten sen ilaç kullanıyorsun psikolojin pek iyi değil, seni daha kötü yapacak dememe rağmen hiçbir zaman dinlemedi. sadece ben değil, diğer yakın arkadaşları, annesi falan da istemiyor. yani hanımlar öyle bir hale geldi ki, x'in çevresindeki insanlar birer birer x'ten uzaklaşmaya başladı bu çocuk hayatına girdiğinden beri. hatta geçen gün bir şey oldu, konusu açıldı ve ben yine olumsuz konuşunca beni tersledi, hatta kalbimi kırdı, bu benim sorunum, benim hayatım, bazı şeyler bana kalsın gibisinden konuştu. madem senin sorunun neden bana anlatıp duruyorsun?
x beni seviyor hatta bana çok bağlı. sabahtan akşama kadar whatsapptan yazışmak ister, akşamlar telefon etmek ister ancak ne yazık ki ben de artık x'ten uzaklaşmaya başladım. görüştüğü çocuktan bahsediyor bazen, hep aynı şeyleri söylemek istemediğim için yorum dahi yapmıyorum ve bu kez biraz üzülüyor. ama ne yapayım yani? beni ondan uzaklaştıran, soğutan en önemli şey ise x'in yavaş yavaş görüştüğü kişiye benzemeye başlaması. resmen kız kendi orijinalliğini kaybediyor, hiç de görüşmek istemeyeceğim bir insana dönüşüyor ve bunları o çocuktan kapıyor. sorunlu, bomboş, arkadaşlarının ve ailesinin şikayet edip durduğu, hayatı bomboş yaşayan 23 yaşında bir genç kızdan bahsediyorum. çeşitli ilaçlar kullanıyor işte uyku ilacı, antidepresan falan gibi. doktor ilaç yazıp yolluyormuş, bir destek aldığı da yok. annesiyle her gün kavga ediyor, dün en yakın 2 dostuyla kavga etmiş çok kötüydü, sadece benimle konuşmak istedi. ben de biraz konuşup destek olmaya çalıştım ama akşam konu yine görüştüğü çocuğa geldi. çocuğa duygusal olarak bağlandığını falan söyleyince bende film koptu, başka sebeplerin de üstüne binmesiyle birlikte ben x'e artık ondan bu çocuk yüzünden soğuduğumu, ona duyduğum saygının azaldığını, artık görüşmek istemediğimi falan söyledim. bana dediği aynen şu: "çocukluk yapıyorsun, benim onunla olan ilişkim başka seninle olan ilişkim başka, sen neden bu kadar rahatsızsın, onunla ne alakası var" falan. ben tek tek açıkladım, sen bu kişiyle görüşmeye başladığından beri sende bazı değişimler oldu, ben bu durumdan memnun değilim, sen benim gözümde çok iyiydin ama artık o çocuğa benzedin, bu da benim sana olan bakış açımı ve duygularımı olumsuz etkiliyor, dedim. ama anlamıyor ısrarla ve kabul etmiyor. birkaç gün bana izin ver, bir süre konuşmayalım, kalbini kırmak istemiyorum dedim tamam dedi. hanımlar hiç yalan söylemeyen kız bana yalanlar söyleyip duruyor artık, saçma sapan şeyler hakkında hem de. yalandan gerçekten nefret ediyorum.
şimdi olay şu; x bana yine yazacak çünkü bana da bağlanmış durumda, bu aralar mutsuz ve her şeyden öte intihara meyilli. daha önce intihar girişimleri olmuş, bişeye üzülünce elini kolunu falan yaralayan bir tip. şiddete meyilli ve ben düzelsin diye uğraşırken o abuk sabuk insanları hayatına alarak iyice psikopatlaşıyor. gerçekten beni yoruyor ve görüşmek istemiyorum. ancak ne yapacağımı bilmiyorum. bu konuda siz olsaydınız ne yapardınız? hayatımdan tamamen atmak istemiyorum çünkü biraz vicdan yapıyorum ama konuşmak da içimden gelmiyor. ben ne yapmalıyım? görüşmeme isteğimi kabul etmiyor ve etmeyeceğine de eminim, daha önce de böyle yaptı.
zahmet edip okuyan herkese çok teşekkür ediyorum, kusura bakmayın biraz uzun oldu ama akıcı yazmaya çalıştım.
