• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

İntihar düşüncesi mantıklı mı?

Cileklivanilinn

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
7 Aralık 2018
6.828
17.754
248
28
Merhaba hanımlar ben 21 yaşında bi üni. Öğrencisiyim majör depresyon tedavisi görüyorum ve ruhsal anlamda çok bunalımdayım özellikle son iki üç aydır fazlasıyla içime kapandım kişiliğime çok ters halbuki ve yalnızlıktan çok korkan biriyim geceleri sanki yalnız ölücekmişim hiç kimsem kalmayacakmış gibi düşüncelere kapılıyorum hep huzursuzum hep içimde bi korku var sebebini bilmiyorum hiçbi sorumluluğumu yerine getiremiyorum aileme bile yük gibi oldum sanki bilmediğim bi şeyin özlemini çekiyo gibiyim ve bu şekilde yaşamak ızdırap haline geldi yaşamımı sonlandırmayı düşünüyorum ama bilemiyorum da bu şekilde yaşamaktan daha iyi değil midir sizce
 
Doktoruna bu düşünceni mutlaka paylaş canım. İlaçlarını kullanıyor musun bilmiyorum ama ona göre bir düzenleme yapabilir.
Şuan evladım 1 bucuk aylık, yanımda uyuyor düşünüyorum onca emek verip buyutsem 21 yaşına gelse ve intihar etse heralde yıkılırım. Bu hastalık senin beyninin kimyasını bozduğu için böyle hissediyorsun. Anne babana bundan daha büyük bir acı veremezsin emin olabilirsin. Lütfen tedavini güzelce ol. Geri dönülmez bir hata yapma canım...
 
Merhaba hanımlar ben 21 yaşında bi üni. Öğrencisiyim majör depresyon tedavisi görüyorum ve ruhsal anlamda çok bunalımdayım özellikle son iki üç aydır fazlasıyla içime kapandım kişiliğime çok ters halbuki ve yalnızlıktan çok korkan biriyim geceleri sanki yalnız ölücekmişim hiç kimsem kalmayacakmış gibi düşüncelere kapılıyorum hep huzursuzum hep içimde bi korku var sebebini bilmiyorum hiçbi sorumluluğumu yerine getiremiyorum aileme bile yük gibi oldum sanki bilmediğim bi şeyin özlemini çekiyo gibiyim ve bu şekilde yaşamak ızdırap haline geldi yaşamımı sonlandırmayı düşünüyorum ama bilemiyorum da bu şekilde yaşamaktan daha iyi değil midir sizce

Tedavinizi aksatmayın. Bu düşünce normal değil tabi ki
 
Hayat her seye ragmen guzel.. Sana bu hayat verilmis. Universitede okuyorsun. Bu bunalimin gececek. Arkadasim var evli 2 evladi var. Cok zor gunler geçirdi... Hatta aylar.. Bircok kisi onun icin ugrastik didindik.. Tedavi goruyordu zaten ve ilac iciyor. Simdi iyi. O düşündüğü şeyler aklının ucuna bile gelmiyor.
Ne aptalmisim diyecek yakinda. Neler düşündüm diyecek. Sen de oyle olacaksin inşaallah iyi olacaksin.
Doktoruna soyle. O sana nasil davranman gerektigini soyleyecek
.
 
Hayır, kesinlikle hayır. 3 sene önce majör depresyon tedavisine başladım, 5 sene boyunca depresyonda kaldım. Geç kalınmış bir tedaviydi aslında. Ben de böyle düşünüyordum, çok fazla şey yaşadım. Ama terapi ve doğru tedaviyle, çok daha iyiyim. Yurt dışına taşındım, hayallerimin peşinden gidiyorum, yeniden hayata dair heyecanlıyım. Böyle şeyler imkansız değil. Konuşmak isterseniz özelden yazın lütfen, ama aynı durumu yaşamış biri olarak söylüyorum, başka çözümler var.
 
Doktoruna bu düşünceni mutlaka paylaş canım. İlaçlarını kullanıyor musun bilmiyorum ama ona göre bir düzenleme yapabilir.
Şuan evladım 1 bucuk aylık, yanımda uyuyor düşünüyorum onca emek verip buyutsem 21 yaşına gelse ve intihar etse heralde yıkılırım. Bu hastalık senin beyninin kimyasını bozduğu için böyle hissediyorsun. Anne babana bundan daha büyük bir acı veremezsin emin olabilirsin. Lütfen tedavini güzelce ol. Geri dönülmez bir hata yapma canım...
Şuan doktora da gidemiyorum maddiyattan dolayı devlette de direkt geçiştiriyolar zaten en kısa zamanda tekrar doktorumla konuşmayı düşünüyorum
 
Bencil insanlar intiharı tercih eder. Insanın sadece kendisini düşünerek geriye bıraktıklarını hiçe saymasının başka açıklaması olamaz. Her insanın hayatında zorluk ve çıkmazlar var. Ancak çözüm intihar olmamalı. Bu yüzden tedavinizi aksatmayın. Ve gerçekten iyi olmayı, iyileşmeyi isteyin.
 
İntihar mantıklı değil. Hayat o kadar da kötü değil. Tedavine dört elle sarıl ve bu düşüncelerini doktorunla paylaş.
Düşünsene neden bu dünyadasın? Koskoca bir gemi ve sen bu geminin bir yerindesin. Mutlaka yapman gereken şeyler var ki hala hayattasın. Eğer herşeyin bitmesi gerekseydi zaten ecelin gelirdi ve ölürdün. Ölmediğine göre iyileşip kendine ve insanlara faydalı olman gerekiyor.
Tavsiyem neden var olduğunu araştır.
İnşaAllah hemen iyileşirsin. Senin varlığın birilerine iyi gelecek :KK200:
 
Hayır, kesinlikle hayır. 3 sene önce majör depresyon tedavisine başladım, 5 sene boyunca depresyonda kaldım. Geç kalınmış bir tedaviydi aslında. Ben de böyle düşünüyordum, çok fazla şey yaşadım. Ama terapi ve doğru tedaviyle, çok daha iyiyim. Yurt dışına taşındım, hayallerimin peşinden gidiyorum, yeniden hayata dair heyecanlıyım. Böyle şeyler imkansız değil. Konuşmak isterseniz özelden yazın lütfen, ama aynı durumu yaşamış biri olarak söylüyorum, başka çözümler var.
Bu yalnızlık korkusu ve içinizdeki huzursuzlukla nasıl baş ettiniz bir de durmadan ağlamak geliyo içimden hiçbi şeye odaklanamıyorum eskiden çok güçlü biriydim düşüncelerimin fikirlerimin arkasında dururdum hep şimdi iyice sindim gözümde yaşam belirtisi yok sanki
 
Merhaba hanımlar ben 21 yaşında bi üni. Öğrencisiyim majör depresyon tedavisi görüyorum ve ruhsal anlamda çok bunalımdayım özellikle son iki üç aydır fazlasıyla içime kapandım kişiliğime çok ters halbuki ve yalnızlıktan çok korkan biriyim geceleri sanki yalnız ölücekmişim hiç kimsem kalmayacakmış gibi düşüncelere kapılıyorum hep huzursuzum hep içimde bi korku var sebebini bilmiyorum hiçbi sorumluluğumu yerine getiremiyorum aileme bile yük gibi oldum sanki bilmediğim bi şeyin özlemini çekiyo gibiyim ve bu şekilde yaşamak ızdırap haline geldi yaşamımı sonlandırmayı düşünüyorum ama bilemiyorum da bu şekilde yaşamaktan daha iyi değil midir sizce
Hayat her şeye rağmen yaşamaya değer. Yeter ki kafanızı dağıtam bir şey bulun.
Kitap olur, el işi olur, bulmaca olur.
Duygusal filmler izlemeyin, duygusal şarkılar dinlemeyin.

Hepimizin dünyada olmasının bir sebebi olmalı. Siz de sizinkini bulun.

Şu anda tüm bunlar size çok uzak geliyorsa sadece ailenizin sizi ne kadar sevdiğini düşünün, yeter.
Ve lütfen tedavinizi aksatmayın.
 
Ilaclarini aksatma geçecek bu günler. Çok mutlu günlerin olacak, o düşünceyi kafandan sil. Senin gibi depresyonlar yaşamış çok insan var. Belli ki üniversitenin sınavların stresi yaşadıkların. Hepsi geçiyor, bizlerin geçti seninde geçecek.
 
Hayat her şeye rağmen yaşamaya değer. Yeter ki kafanızı dağıtam bir şey bulun.
Kitap olur, el işi olur, bulmaca olur.
Duygusal filmler izlemeyin, duygusal şarkılar dinlemeyin.

Hepimizin dünyada olmasının bir sebebi olmalı. Siz de sizinkini bulun.

Şu anda tüm bunlar size çok uzak geliyorsa sadece ailenizin sizi ne kadar sevdiğini düşünün, yeter.
Ve lütfen tedavinizi aksatmayın.
Kitap okumaya bayılırdım hayatta en sevdiğim şeydi şimdi ise üç sayfa okusam yine beynime sanrılar dolmaya başlıyo kitaptaki bir cümle bile beni kötü etkiliyo direk kalp çarpıntısı vs. Yılbaşında başka şehre gittim iyi gelir diye daha beter oldum içimde bi boşluk var gözüm hep uzağa dalıyo ne olduğunu çözemiyorum ama çok acı verici
 
Ilaclarini aksatma geçecek bu günler. Çok mutlu günlerin olacak, o düşünceyi kafandan sil. Senin gibi depresyonlar yaşamış çok insan var. Belli ki üniversitenin sınavların stresi yaşadıkların. Hepsi geçiyor, bizlerin geçti seninde geçecek.
Keşke sınav stresi olsaydı. Okul bile umrumda değil nerdeyse her şeyi salmış durumdayım
 
Keşke sınav stresi olsaydı. Okul bile umrumda değil nerdeyse her şeyi salmış durumdayım

Ben hayatımda herşey tamken dört dortlukken depresyonun içinde buldum kendimi. Konuşmak istemiyordum, disari cikmak, yemek yemek, telefonda bile k9nusamiyordum, boğazımda bir düğüm vardı sanki. Odalar arasında tur atıyordum. Dedim ben iyi değilim. Doktora gittik, şimdi bana en ağır ilaçları verecek derken, eczanede 5 liraya satılan antidepresan verdi. Bir hafta zor geçirdim ama ilaç fayda edince geçti gitti. Bazen birikim olabiliyormuş ve hiç sebep olmadan dışarı çıkıyormuş.

Şu an dersleri umursamıyorsun ama illa okudugun sırada stres yapmışsındır.
 
Neden böyle düşünüyorsunuz? Arkadaş grubunuz ya da yakın arkadaşınız var mı?
Var. Eskiden daha fazla vardı baya bi kazık yedim ama kemik bi grubum vardır. Ne yazık ki yetmiyo bana garip bi durum biliyorum ama aciz ve yalnız öylesine yaşamış öylesine ölmüş biri olacakmışım gibi hissediyorum sürekli
 
Kitap okumaya bayılırdım hayatta en sevdiğim şeydi şimdi ise üç sayfa okusam yine beynime sanrılar dolmaya başlıyo kitaptaki bir cümle bile beni kötü etkiliyo direk kalp çarpıntısı vs. Yılbaşında başka şehre gittim iyi gelir diye daha beter oldum içimde bi boşluk var gözüm hep uzağa dalıyo ne olduğunu çözemiyorum ama çok acı verici
Kitap türünü değiştir, komedi türünde kısa hikayeler olabilir mesela, yormayan.

Bu hissi iyi bilirim ve inan bana en iyi ilaç beynini güzel şeylere kanalize etmek.
 
Ölüm dertlere çözüm olsa ,canlı kalmaz valla hayatta....
İyi bir ilaç tedavisi ile toparlarsın.
 
Back