Bizim insanimizda ayıp olmasin diye bahane uydurma huyu var, çok kötü.
Aslında icinizden geleni net bir şekilde söyleseniz defalarca bahane bulup açık kapi bırakmanın ve sonunda en kötü sizin olmanizin önüne geçersiniz..
Ben bu şekilde yapıyorum , çok memnunum. Bir sure sonra sizi zaten olduğunuz gibi kabul ediyorlar..
Mesela ben bu işe birkaç sene önce başladım, iş yerinin bir adeti var,biri evleneceği zaman haraç keser gibi altın parası topluyorlar. Hani herkes otuz,kırk verse neyse ama yüz ,ikiyuz, hatta daha da fazla toplanıyor, ve çok fazla lafı ediliyor. Yani bakarız falan desen önce kızın odasındaki para toplayan kızlar sorar, sonra onlar odandakilere söyler odandaki kızlar elinde kağıtla sorar, temizlikçi ablalar elinde listeyle gezer, yetmedi telefon açılır falan. On ayrı defa konusu geçer yani.
Ben de nefret ederim birine bir şey takmaktan, bana ne yani. Zaten evlenenen işten ayrılıyor
kaldı ki ben evlenince hangisiyle hala arkadaş olacam da çağıracagim da onlar da kalkıp giyinip süslenip gelecek,takisini hazır edecek. Fuzuli şey.
O yüzden ilk istediklerinde gayet net bir şekilde 'ay yok yaaa,ben prensip olarak düğünüme çağıracagim.yakinlikta olmadığım kimseye takı takmiyorum' dedim.
Sonuç olarak en başta yadirgansam da param cebimde kaldı. Bu haftalarda bizim odadan bir arkadaş evleniyor, ona kendi aralarinda para toplamışlar, ben nasılsa vermem diye sormamislar mesela
gönlümden koptu da altına yuvarlayabilsinler diye yüz lira ekledim. Oysa ben de "kem küm,ay isterdim ama, ay nasıl yapsak ki bu ay elim sıkışık" deseydim herkes gibi ikiyuz, ikiyuz elli lira ödeyecektim durduk yere. Her seferinde de sorulacakti bana,stres olacaktim:))
Genelde hayatımın her alanında böyleyim, ve çoook işime yarıyor
Cidden herkese tavsiye ederim.
Mesela istemediğim bir yere davet edildiğim zaman 'bakariz' falan demiyorum, 'yok ya,ben çok kalabalık ortamları sevmiyorum' diyorum. Geçenlerde hamakli akşam pikniği yapacaktım, ne zamandır bana katilmak isteyen bir kizi davet ettim . Çok sevindi, gitmiş başkasini da çağırmış. Ben de gerçekten hoşlanmam yani kalabaliktan,kızı cagirmam bile benim için bir adım. 'yok ya, ben kendimi biliyorum hiç eglenemem bu şekilde' dedim, 'ayip olur' falan deyince de, "istersen ben bugün kendi pikbigime gideyim, yarın da malzemeleri getiririm, hamağı sandalyeyi sen alır arkadaşınla gidersin" dedim :) sonuç olarak arkadaşı gelmedi
Aynı şekilde bir kız arkadaşımla bir kamp plani yaptık yakın tarihli, iş yerinden bir kız (uzun zamandır kampa gitmek istiyordu) sanki onu davet etmişim gibi 'aaa çok guzeeel,ne zaman? Dur ben de izin alayim' falan dedi:)
Ben de 'yaaa yok,biz iki kişi olacağız, ama geçen bahsettiim yer var ya, oraya istersen senin için rezarvasyon yapalım diğer hafta,ben malzemelerimi sana vereyim' dedim, yine aynı tatil için bir başka arkadaş katılmak istediğini söylemiş cagirdigim kıza. O da beni ortaya atmış 'yengenci biliyorsun kalabalık sevmez ama bir sor' diye. O da ağzımı yokladı, ben de gayet net bir şekilde kalabalık kamptan hoşlanmadığımi, iki kişinin bile benim için çok bir sayı olduğunu söyledim, "bakalım nasıl olacak" falan dedim
Biraz daha konuştuk kapattık.
Sonuç olarak (ilginç ama) etrafımdaki insanlar beni çok seviyorlar ve gerçekten bu dediklerime alınıp gücenmiyorlar. Çünkü çok netim.
Neden?
Çünkü istemiyorum,çünkü o şekilde keyif almayacagim
Bu kadar basit.
Bence herkesin aradıkları şey.
Ne yalan söylüyorum, ne oyalayip heveslendirip sonra iptal ediyorum, ne çağırıp beraber kötü zaman geçiriyoruz...
Keşke diğer insanlar da bana açık olsalar, hayat bayram olur vallahi