Hanımlar herkese merhaba. Nişan atalı kısa bir süre oldu. Tamamen aklımdan çıkarmaya çalıştığım bu dönemde yaşadıklarım beni hep geriye götürüyor. Ben mi çok hassasım insanlar mı anormal artık ayırt edemiyorum.
Hayatımda birine gidip özel hayatını sormuş değilim en yakınımın dahil gelip kendisinin anlatmasını beklerim, kendim üzerine gitmem ama insanların arsızlığından bıktım. 1 senedir eve adım atan yoktu arayan soran yoktu ki ailem hastalığı çok ağır atlattı geçmiş olsun diyen olmadı. Şimdi bir akrabaya altınını geri verince bütün herkese yayılmış telefonlar susmuyor, böyle bir hakkı kendilerinde nasıl buluyorlar anlamıyorum annem sürekli telefonda hayırlısı buymuş, kısmet vs vs.. Çalıştığım kurumda tüm çalışanlara tek tek nasip dedim, müdürü bile gelip seninle konuşacağız neler olmuş ben yeni duyuyorum diyip laf almaya çalışıyor. Servis şöförü geçmiş olsuuun bacııım buluruz birini deme hadsizliğinde. En son birkaç gün önce markette dıdımın dıdısı gelip
- canııııım ay çok üzüldüm ama bakıyorum toparlanmışsın geziyorsun diyince afalladım ve sinirlerim bozuldu. Markete gidiyorum alt tarafı ki gezip tozsam sana ne. Teyzeme de gulummlk hiç üzgün durmuyor bakıyoruz da aklında ne vardı da o adamı bıraktı demişler. Sebep olarak sadece anlaşamıyoruz demiştim bağımlı olduğundan haberleri yok, olmayacak da. Zaten zor toparlıyorum bari dışarıya çıkarken bir iki kendimi iyi hissedeyim diye giyinip çıktım şimdi daha da moralim bozuldu. Sürünmem mi gerekiyordu bu dönemde? Çok sıradan, kendi halinde bir insanım öyle o kadar konuşulacak bir insan da değilim ama insanlar evde kalmaktan en ufak şeye sarar oldu galiba ve küçük bir yerde yaşıyorum. Terslemekten bıktım ne yapayım başka
Hayatımda birine gidip özel hayatını sormuş değilim en yakınımın dahil gelip kendisinin anlatmasını beklerim, kendim üzerine gitmem ama insanların arsızlığından bıktım. 1 senedir eve adım atan yoktu arayan soran yoktu ki ailem hastalığı çok ağır atlattı geçmiş olsun diyen olmadı. Şimdi bir akrabaya altınını geri verince bütün herkese yayılmış telefonlar susmuyor, böyle bir hakkı kendilerinde nasıl buluyorlar anlamıyorum annem sürekli telefonda hayırlısı buymuş, kısmet vs vs.. Çalıştığım kurumda tüm çalışanlara tek tek nasip dedim, müdürü bile gelip seninle konuşacağız neler olmuş ben yeni duyuyorum diyip laf almaya çalışıyor. Servis şöförü geçmiş olsuuun bacııım buluruz birini deme hadsizliğinde. En son birkaç gün önce markette dıdımın dıdısı gelip
- canııııım ay çok üzüldüm ama bakıyorum toparlanmışsın geziyorsun diyince afalladım ve sinirlerim bozuldu. Markete gidiyorum alt tarafı ki gezip tozsam sana ne. Teyzeme de gulummlk hiç üzgün durmuyor bakıyoruz da aklında ne vardı da o adamı bıraktı demişler. Sebep olarak sadece anlaşamıyoruz demiştim bağımlı olduğundan haberleri yok, olmayacak da. Zaten zor toparlıyorum bari dışarıya çıkarken bir iki kendimi iyi hissedeyim diye giyinip çıktım şimdi daha da moralim bozuldu. Sürünmem mi gerekiyordu bu dönemde? Çok sıradan, kendi halinde bir insanım öyle o kadar konuşulacak bir insan da değilim ama insanlar evde kalmaktan en ufak şeye sarar oldu galiba ve küçük bir yerde yaşıyorum. Terslemekten bıktım ne yapayım başka