İnsan çocuk yapmaya nasıl karar verir

Biraz içimi dökmek istiyorum size. İnsan tanımadığı görmediği kişilere karşı daha rahat anlatıyor dertlerini sanki.
Evlenip hadi çocuk yapalım diyip yapıp çat diye doğurup büyüten insanlara çok imreniyorum. Biz bi türlü beceremedik bu işi. Önce eşim maddi sıkıntılar yüzünden uzun süre istemedi. Ben çoook istiyordum. 2 sene aradan sonra hadi bi deneyelim nasılsa hemen olmaz dedik ben ilk ay hamile kaldım. 4 aylıkkende nadir görülen bi hastalık yüzünden kaybettim baya zor oldu doğum yaptırıp öyle kürtaja aldılar falan neyse o ayrı bi olay. O dönem bizim için çok kötüydü. Ben baya delirdim ilaçlara falan başladım. Nasıl bebek istiyoruz ama anlatamam size. Bize kalsa hemen yapmaya başlıycaz ama yasak koydu doktor. O süreyi zor bekledim sonra bi anda başka bişeyler oldu tedavi gördüm ettim derken baya zaman geçti. Bu sürede benim fikirlerim değişti. Ben bakamam ben o sorumluluğu alamam ben hazır değilim ben daha kendim çocuğum demeye başladım. Ama bi yandanda bebek görünce nasıl kötü oluyorum her gece bebek hayaliyle uyuyorum ortada hiç bişey yokken bebek kıyafetleri bakıyorum. Hem bu kadar isteyip hem böyle korkmak neden oluyo anlamış değilim. Bu karar nasıl verilir bu sorumluluk nasıl alınır insan nasıl hazır olduğunu anlar. Biz neden herkes gibi hadi bi çocuk yapalım diyip yapıp koyamadık ortaya. O kadar üzgünüm ki. Neden bu kadar çok düşünüyorum neden birazda akışına bırakamıyorum hayatı
Nasil karar vereceginizi bilmiyorum ama bu kadar yogun ve karisik duygularla bence karar vermemelisiniz.
Kendinize biraz zaman verin bu konuyu dusunmemeye calisin.
Bence bu kararin %100 dogrusu ya da yanlis yok. Avantajlari ve dezavantajlari var, bir dusunun hangi taraf daha yogun.
Mesela esim ve ben cocuk sahibi olmayi tercih etmiyoruz, cunku hayatimiz cok kendimize odakli bir bebegin sorumlulugunu tam anlamiyla alamayacagimizj biliyoruz
 
Sizden iyi eğitim alıp, sizden daha iyi imkanlara sahip olsa bile iş çözülmeyecek çünkü gelişmemiş ve insanları eğitimsiz bir ülkede yaşayacak.(iyi eğitimle yurt dışına giden de oluyor ama bir ihtimal tabi ) yeri gelecek kendi seviyesinde sohbet edecek kalitede birini bile bulamayacak, okuma yazmayı bile tam bilmeyen kişilere laf anlatmaya çalışacak. yeri gelecek aşk yaşayacak kalitede bir karşı cins bulamayacak.hep bu ülkedeki cehaletle, pisliklerle, iğrenç olaylarla mücadele etmek zorunda kalacak.hayatındaki herkes sınıf arkadaşları gibi biraz daha üst düzey kişilerden oluşmayacak.bak burada kadıncağızlar kaç yaşına geldim adam gibi bir ilişki yaşayamadım diye dertlenip duruyor.sizin iyi olmanız da yetmiyor yani.
Evet aynen öyle.
Durumu maddi olarak çok iyi olan insanlar tasalanmadan, hiç endişe yaşamadan güle oynaya çocuk sahibi oluyor. Çünkü çocuğunu yabancı okullara verip yurtdışında yaşamasını garantiliyor. Orada ev alıyor, orada çocuğunu okutuyor, çocuk sonrasında önce oturum alıp orada iş güç sahibi oluyor, sonra da vatandaş olup orada yaşıyor. Gelirse de yazları 1 ay beş yıldızlı otellere gelip güzel bir tatil yapıp dönüyor. Maalesef benim durumum bunları yapacak kadar iyi değil. Çocuğum olursa yurt dışında okutup orada ömrünün sonuna kadar kalmasını maalesef sağlayamam. O yüzden bu dediklerinizi yaşasın istemediğim için çocuk sahibi olmak istemiyorum. Tabi ki çocuk sahibi olup çocuğunu/ çocuklarını iyi yetiştiren kişilere saygım sonsuz, öyle kişileri çok takdir ediyorum. Allah ayaklarına taş değdirmesin diyorum.
 
Evet cogunlugun kucucuk bir kismi dusunuyor malesef bu bir gercek de beni niye devamli "yok dusunseniz, yok yapmasaniz" diye icine alarak yorum yaziyorsunuz gereksiz gereksiz.
Ben 8 bucuk senelik evliyim cocugum da yok (olmuyor degil yok) 😬
Ben mi millete cocuk yaptiriyorum. Duyarinizi cekemicem.
He siz millete cocuk yaptırıyorsunuz🤣 duyar kasıldığınu düsürken dahi kendinizi ne kadar abartmıssınız büyütmüşsünüz güldürdünüz beni ilahi su secim aksamı 😬
 
Cocuk sabır işi, sadece sevmek yetmiyor.Ilgilenmek yetmiyor.Bol sabrın olacak.Cocuktan çocuğa da değişen bir durum ama netice de bir can dünyaya geliyor ve sana bağımlı olacak bir müddet.
 
X