İyi akşamlar hanımlar. Direk konuya giriyorum. Hissettiklerimi açıkça yazacağım gerçekten nasıl davranacağımı bilmiyorum bana yol gösterin lütfen. Benim kv iyi bir insan. Bana 3 senedir herhangi ters birşeyini görmedim tabi ufak tefek şeyler illaki herkeste oluyordur. Şimdi benim eşim ortaklığını ayırdı bende eşimle çalışmaya başladım. Hiç bilmediğim bir alan öğrenmekte zorlanıyorum ama çabalıyorum da. Pek ruhsal olarak iyi bir dönemde olduğum söylenemez. Ailemle aynı şehirde değiliz. 1.5 aydır göremedim onlar da gelemedi. Bilmiyorum belki de bu da etkiliyordur beni. Eşimin ailesi her gün işyerine geliyorlar öylesine ziyarete. Bu normal mi sizce? Kp, kv , görümcem komple. Kayınvalidem her seferinde yoruluyorsunuz akşam yemeğe gelin der. İyi niyetle söylediğini hissedebiliyorum ama ben bu kadar psikolojik baskıya gelebilen bir insan değilim. Ben ailemle görüşemezken onları hergün görmek bana adaletsiz geliyor. Bugün bu yüzden pek keyfim yoktu. Saygısızlık yapmam büyüklerime ama yanlarında oturmadım fazla, kendi odama çekildim kayınvalidem anlamış olacak ki akşam eşimin telefonuna bakarken mesaj attı eşime, üst bildirimden gördüm, annem bu ara çok gidip geldim ama işler yoluna girene kadar idare edin diye. Sonradan üzüldüm de.
Eşime ne konuda rahatsız olursam söylüyorum beni dinler, yanlış düşündüğüm şeyleri başka bir pencereden bakmam için yol gösterir ya da haklıysam ona göre davranır özür diler. Bu konuda şanslıyım yanlış olan birşey varsa asla körü körüne ailesini savunmaz, ya da benim düşünemediğim nokta varsa beni aydınlatır. Şimdi ben hem işe alışıp öğrenmeye alışıyorum hem bu düşüncelerle kafamda kendimle kavga ediyorum, ne yapıyorum ben bazen eşimin ailesine nasıl davrancagımı bilmiyorum yardım eder misiniz?
