- Konu Sahibi Kutupyildizi86
-
- #21
Benim icin sorun cünkü kendimi eksik hissediyorum onlarin dilini anadil olarak konusmadigim icin her türlü bir adim gerideyim zaten
Benim icin sorun cünkü kendimi eksik hissediyorum onlarin dilini anadil olarak konusmadigim icin her türlü bir adim gerideyim zatenÖğrencilerin seviyelerinin yüksek olması ve zeki olmaları bir sorun mu yani ? Siz de kendinizi geliştirip hata yapmayacaksınız öyleyse . Sonuçta öğretmen olan sizsiniz .
Buradakilere de düzgün birşey öğretilmediği için ne hataları anlayabiliyorlar ne de kendilerine zeki denebiliyor . Bu kimin suçu acaba .
Bence mutlaka destek alın , onca emek var 10 yıldan bahsediyorsunuz eğer pes ederseniz hepsi çöp olacak ama 2 yıl sabrederseniz güneşli günler yakınUzaktan belki cok büyük bir sorun gibi gelmiyor olabilir ama gercekten cok kötüyüm. Özgüvenim yerlerde, siniflarin önüne cikarken resmen titriyorum, cocuklarda bunu farkettigi icin kullaniyorlar her türlü, nasil düzeltcem kendimi bilmiyorum.
Bence hatalarınız söylediklerinde kendinizi eksik hissetmeyin düzeltmeye çalışın böyle böyle hatalarınız azalır bu düşünce bana yanlış geldi açıkçası hatalarımız bizim eksikliklerimiz değil bence , o kadar emeğiniz var ki Zeki birisiniz demekki herşeyin üstesinden geleceğinizi düşünüyorumDüsündüm psikologa gitmeyi ama staja ara vererek gitmek istiyorum ama staja ara verirsen sogur geri dönmezsin diyorlar, baslamisken bitir diye öneriyorlar ama bu demek oluyor ki özgüvenim yerlerdeyken bir süre daha cocuklarin karsina cikacagim. Hatalarim söylendiginde sans olarak göremiyorum iste, eksik hissediyorum.
Tesekkürler ama insan huzursuz olduktan sonra 10 yili falan gözü görmüyor yasimdan dolayi da yeni seyleri kolay ögrenemiyorum artik. Bir de yasla birlikte sessiz bir insana dönüstüm fazla konusmayi sevmiyorum ama ögretmen olunca sürekli konusman, yönlendirmen gerekiyor, sanki bu meslek benim icin degilmis gibi. Bilmiyorum kafam cok karisik ;(Bence mutlaka destek alın , onca emek var 10 yıldan bahsediyorsunuz eğer pes ederseniz hepsi çöp olacak ama 2 yıl sabrederseniz güneşli günler yakınpes etmeyin ancak psikolojik destekle bu işin üstesinden gelirsiniz çocuklara takılmayın derim ne kadar Zeki olursa olsun çocuk her zaman çocuk ve acımasızdırlar dizin üzüldüğünüzü kırıldığınızı anladıkça belkş daha fazla önünüze sorunlar çıkacaktır ,kimseye istediğini vermeyin lütfen sabırlı olun Bence kesinlikle pes etmeyin yüzüp yüzüp kuyruğuna gelmişsiniz zaten
Siz de mi yurtdisindasiniz? Sorunlarinizi astiniz mi, simdi nasil durumunuz?Online terapi yapan uzmanlar var öyle deneseniz?çok zorlu yollarsan geçmişsiniz ,şu anki durum da zor ama bırakmak çare değil.
Ben de öğretmenim.Yıllardır nasıl giderim nasıl yaparım diye bakıp yol alamıyorum.Onu geçtim ağlamak deyince mobbinge benzer bişeye uğradım bu sene o kadar ağladım ki,burda ağlayacağıma orda ağlayıp sonunun güzel olmasını tercih edebilirim
Evet Gymnasium, iyi tahmin ettiniz. Kendimi cok yetersiz hissediyorum burda yasiyorsaniz zaten zorluk derecesini az cok tahmin edebiliyorsunuzdur. Bir de ben bu sistemde yetismedim, anadilim Türkce.Hayat doğrusal değil, onca meşakkatli yollardan geçmişsiniz, dağları, denizleri aşmışsınız, çok büyük şeyler başardıktan sonra ayağınıza takılan ufak çakıl taşları sizi yolunuzdan etmemeli. Muhtemelen bir Gymnasium orası, zorlanmanız çok normal; psikolojik destek alın, terapi alın.
Ben Türkiye’deyim,yıllardır bu denklik nasıl olur yapabilir miyim derken yaşı 32 yaptım,korktum siz ne güzel korkmamışsınız.Çok çok zorunu başarmışsınız.Yılmayın,gerçekten burda da farklı değil işler ve kıymetsiz.Siz de mi yurtdisindasiniz? Sorunlarinizi astiniz mi, simdi nasil durumunuz?
Bir cok zorluktan gectim intihari düsünmedim ama bu cok farkli bir durum, psikolojim yerler bir oldu. Insanin kendini yetersiz hissetmesi kadar kötü bir his yok bence, okulda görünmez olmak istiyorum, herkes bana aptalmisim gibi bakiyor diye düsünüyorum.Bu raddeye kadar gelebildiğinize göre yeterli zekâ ve kapasiteye sahipsiniz demektir.Şu anda birçok insanın hayâlini kurduğu bir dönemeçtesiniz.Biraz daha sabırlı ve hırslı olun.İntihâr lafı falan,lütfen bir kenara bırakın bunları.
Yani bukadarcık şeye intiharı düşünüyorsanız bırakın zaten mesleği. Hemen pes edip bunalıma giren birisi başkalarına hele hele çocuklara ne gibiHerkese merhaba, cok büyük bir cikmazin icindeyim lütfen yorumlarinizi esirgemeyin. Bu mu derdin yani demeyin, su an icinde bulundugum psikoloji cok cok kötü. Ben on senedir yurtdisinda yasiyorum Türkiyede meslegim ögretmenlikti burda meslegimi icra etmek icin 5 yila yakin caba harcadim; dil kurslarina gittim, üniversitede dersler aldim, ödevler hazirladim, sunumlar falan, cok zorli yollardan gectim. Neyse gerekli dersleri gectim bitirdim. Burda okullarda ögretmen olarak calisabilmen icin 2 sene staj yapman gerekiyor, bana stajimi yapabilcegim bir okul verdiler (Türkiyenin fen lisesi seviyesinde). Staj su sekilde oluyor tek basina normal ögretmen gibi derse giriyorsun, ayda iki kere müfettis gelip derslerini kontrol ediyor, sana düzeltmen gereken yerleri falan söylüyor, ayda iki kere müfettis icin 10 sayfalik ders raporu hazirliyorsun, yani cok mesakatli seyler anadili olanlar bile zorlaniyor bu sürecte, benim icin cok daha zor geciyor. En önemli sorunda ögrencilerin cok zeki olmasi, seviyelerinin cok yüksek olmasi, hatalarimi hemen yüzüme söylemeleri ve bütün bunlarin benim özgüvenimi yerle bir etmesi. Hergün okula aglayarak gidiyorum, cok mutsuzum, sevmiyorum yaptigim isi. Üstüne üstlük okulda tek yabanci benim, dislaniyor gibi hissediyorum psikolojim gercekten yerle bir oldu ama bu iki seneyi atlatirsam cok iyi bir maas, cok iyi sartlar beni bekliyor ama tabi ki uzun bir süre yine cok zor olcak. Siz olsaniz bu sekilde devam edermiydiniz birakip daha az maasli, sartlari daha az iyi olan bir is mi yapardiniz? Aileme anlatiyorum tabi calismak zor geldi degil mi, evde oturmak daha kolay falan diyorlar, sinir ediyorlar beni, kimse destek olmuyor. Ben cok büyük bir cikmanizin icindeyim. Bir yandan bu meslege 10 yildan fazla zamanimi verdim, diger yandan intihari düsüncek kadar mutsuzum. Yas 36.
mutsuzsan devam etme o zaman. maddi sıkıntın yoksa kendini mutlu edebileceğin işi bekle bir zaman.Tesekkürler ama insan huzursuz olduktan sonra 10 yili falan gözü görmüyor yasimdan dolayi da yeni seyleri kolay ögrenemiyorum artik. Bir de yasla birlikte sessiz bir insana dönüstüm fazla konusmayi sevmiyorum ama ögretmen olunca sürekli konusman, yönlendirmen gerekiyor, sanki bu meslek benim icin degilmis gibi. Bilmiyorum kafam cok karisik ;(
Korkmadim cünkü böyle oldugunu bilmiyordum, pratige gelince isler bambaskaymis. Bizim okulda ayni durumda bir kadininda psikolojisi bozulmus birakmis okulu. Hastalanmaktan korkuyorum, cünkü uyku problemi yasiyorm 6 kilo verdim basladigimdan beri.Ben Türkiye’deyim,yıllardır bu denklik nasıl olur yapabilir miyim derken yaşı 32 yaptım,korktum siz ne güzel korkmamışsınız.Çok çok zorunu başarmışsınız.Yılmayın,gerçekten burda da farklı değil işler ve kıymetsiz.
Belki de insanla yapılan işler böyledir.Bilemiyorum.
Siz tünelin sonuna çok çok yaklaşmışsınız.Tebrik ederim ve sabır dilerim
Ben basta mutluydum ama sonra elestiriler arttikca, hatalarim oldukca yeterszlik hissi büyümeye basladi. Disardan cok anlamsiz geldigine eminim ama hergün sana bir sekilde yetersiz oldugun hissi verilmezsi cok kötü bir sey inanki. Psikolojik siddet gibi bir sey, okulda bir ögretmen burasi cok iyi bir okul anadili olmayanin bu okulda yapabilcegini düsünmüyorum dedikten sonra daha da yikildim psikolojik olarak. Hirsli degilim tam tersi, hirsli olsam belki kamcilardi bu cümle beni.mutsuzsan devam etme o zaman. maddi sıkıntın yoksa kendini mutlu edebileceğin işi bekle bir zaman.
yani içindeyken belki sana çekilmez geliyor da dışarıdan bakınca inan intiharı gündeme getirmen çok ama çok anlamsız geliyor.
insanlar inşaatta tuğla taşıyarak para kazanıyor. sen öğretmenlikte seçtiğin okula ayak uyduramadığın için bu işi yapmalıyım diye diretmek yüzünden intihar edicem diyorsun.
hırsın kendi başını yiyecek. biraz daha sakin ve mütevazi olmalısın
Valla ne diyeyim,dua edeceğim sizin için.Korkmadim cünkü böyle oldugunu bilmiyordum, pratige gelince isler bambaskaymis. Bizim okulda ayni durumda bir kadininda psikolojisi bozulmus birakmis okulu. Hastalanmaktan korkuyorum, cünkü uyku problemi yasiyorm 6 kilo verdim basladigimdan beri.
Size öyle geliyordur.Lütfen psikolojik destek alın.Bir cok zorluktan gectim intihari düsünmedim ama bu cok farkli bir durum, psikolojim yerler bir oldu. Insanin kendini yetersiz hissetmesi kadar kötü bir his yok bence, okulda görünmez olmak istiyorum, herkes bana aptalmisim gibi bakiyor diye düsünüyorum.
Belki de bilerek dedi ve bu tip imalara devam edecek.Irkçı düşünüyor olabilir.Ben basta mutluydum ama sonra elestiriler arttikca, hatalarim oldukca yeterszlik hissi büyümeye basladi. Disardan cok anlamsiz geldigine eminim ama hergün sana bir sekilde yetersiz oldugun hissi verilmezsi cok kötü bir sey inanki. Psikolojik siddet gibi bir sey, okulda bir ögretmen burasi cok iyi bir okul anadili olmayanin bu okulda yapabilcegini düsünmüyorum dedikten sonra daha da yikildim psikolojik olarak. Hirsli degilim tam tersi, hirsli olsam belki kamcilardi bu cümle beni.
Olabilir, hep ters davraniyor bana, bir de stajyerlerden sorumlu kisi kendisi, ona bagliyim yani :)Belki de bilerek dedi ve bu tip imalara devam edecek.Irkçı düşünüyor olabilir.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?