Arkadaşlar dün buradaki evli sevgili tartışması beni mazime götürdü. Yeni üyelik ilk mesaj diye fake diyebilirsiniz, mune ‘e de mesaj ile bilgi vererek 2. Üyelik açtım çünkü mevcut üyeliğim ile deşifre olmak istemiyorum.
İlk sevgilimle tanıştığımda aşırı derecede saf bir kızcağızdım, daha gözü açılmamış derler ya. Aşktan o kadar gözüm dönmüştü ki, utanarak benden borç para istediğinde garipsesem bile hayır diyemedim ve verdim. Onun gerisi de geldi, bir ara kartımı istedi. Kombisi bozulmuş onu 6 takside bölerek alıp bana taksit taksit ödeyecekmiş. Dediği kombiyi aldı ama kartımı hemen vermedi, ben istemeye utanıyordum. Kredi ödemesi yüzünden işlerinin rast gitmemesi yüzünden hep üzülüyordu, ben de onun için üzülüyordum. Çok saçma olduğunu ŞUANDA biliyorum, o zaman bir şeyler yanlış biliyor fakat bir şey yapmaya cesaret edemiyordum. Kredi kartımdan harcamak ona yetmediği zaman aynı kartla maaş hesabımdan çekmişti ve ayrıca da ek hesabımdan da beni eksi bakiyeye düşürerek çekmişti! Evine beyaz eşya alıp duruyordu, bir keresinde ikea’ya gidip yatak bile aldı ben de bunu internetten ekstrelerimden bakıp öğreniyordum. Evine hırsız girmiş de pencerelere demir yaptırması gerekiyormuş diye ekstra olarak 500 TL benden aldı, yeni bir iş aldığını söyleyip sermaye parası olarak 3000 TL elden aldı. Hep kendini acındırıyor hayır diyemiyordum. Sonra ciddi bir kavga edip kartımı geri aldım ama onun yaptığı borçları ödemek için çok sıkıntıya düştüm, kendi mantığı ile sürekli taksitli bir şeyler alıyor ve bana diyordu ki: bak taksit yapıyorum ödemede sıkıntı olmasın rahat ödeyebileyim. Ama aybaşı geldiğinde 1 kuruş bile vermedi hep ben ödüyordum ona önce ima, sonra açık açık söyledim, hep aynı utangaç tavırlar durumunun düzeleceğini beklemesi, kısaca beni oyalamalar.
Bütün bunlar birkaç ay içinde oldu. Bu sevgili olduğumuz dönemde birbirimizi çok daha iyi tanıdıkça her şeyimizi paylaşacağımızdan, sevdiği kızdan hiçbir gizlisinin saklısının olmayacağından bahsediyordu. Bana da bu laflar güzel geliyordu. Sonra bir akşam iş çıkışı yine buluştuk çay içmeye gittik (parası olmadığı için güzel yerlere götüremezdi ben de hiç umursamazdım seviyorum ya).
Yıkılmış ve mağdur bir görüntü ile geçmişini anlatmaya başladı. 2 sene nişanlı kalmış, sonra kız baskı yapmaya başladığında istemediği halde evlenmek zorunda kalmış. Nişanlanmayı da kız istemişmiş, o onu seviyormuş ama aşık değilmiş, asla bana hissettiği gibi hissetmemiş. Ben çok farklıymışım (!).
Ben bunları sessiz kalarak dinliyorum, bakalım altından ne çıkacak diye merak ediyorum. Daha önce evlenip boşandığını itiraf edecek sanmıştım. Arkadaşlar bana söylediği şu: evet geçmişimde bir hata yaptım şu anda bunu temizlemem gerekiyor. Boşanmam gerekiyor.
Şoklardayım.
Beni kaybetmemek için söyleyememiş. Bunları her Allahın günü düşünüyormuş ama bana açamıyormuş. En sonunda itiraf etmeye karar vermiş ÇÜNKÜ DÜRÜST (!) olmak zorunda olduğunu hissetmiş. Ben çok farklıymışım çok safmışım (salak demek istedi herhalde). Benim gibi birini asla bulamayacağını biliyormuş. Hala evli kalmasının nedeni ise eşinin ona deli gibi bağlı olması, ayrılırsa intihar edeceğini falan söylüyormuş o yüzden bırakamıyor ancak ayrı yaşıyorlarmış. Ayrı yaşadığı doğruydu çünkü akşamları falan konuşurduk, ben böyle bir durumdan hiç şüphe duymadım.
Ben o gün hiçbir şey söylemeden eve gittim. Birkaç gün sabahlara kadar ağladım. Sonra yine buluştuk, karşımda çocuk gibi hoplayıp zıplıyordu buluşmayı kabul ettiğim için. Ben onu suçlayınca bana kızdı, zaten zor durumdaymış benim onu anlamam gerekiyormuş. O buluşmada ondan ayrıldım. sevgililik olayımız bitmişti sürekli arardı ben cevap vermezdim. Ayrıldığım gün ona borcunu nasıl ödeyeceğini sordum, o da şu anda durumunun olmadığını, benim onu terk edeceğimi bilmediği için hazırlık yapamadığını, ayrıca da aldığı parayı 1 yıldan önce ödeyemeyeceğini söylemişti. 1 yıl sonra ödeyeceği para ise başta benden elden aldığı 3000 TL. kartımdan harcadıkları ise sevgili iken BERABER yaptığımız harcamalarmış! Onun evini yeni gelin gibi düzmesi bizim beraber harcamalarımızmış, bunların lafı edilmezmiş bana 3000 den başka borcu yokmuş. Sürekli arabasını benzinle doldurup işe araçla gidip gelmesi, evinin market alışverişini bile kartımdan yapması, benden habersiz her gün yeni bir yüklü harcama yapması, bunların hepsi normal şeyler yani. o arada buluşmalarımızda bana 3 kuruş harcamıştı onların lafını bana yapıyor(onları da benim kartımdan çekerdi). Ben bunu duyunca pişkinliğine çıldırdım bağırdım çağırdım, vermek zorunda olduğunu söyledim, onun verdiği cevap, yasal olarak hiçbir yükümlülüğü olmadığı için benim ona bir şey yapamayacağım, onun hazır olmasını beklemem gerektiği. Sonuçta ben bu “borçları” verirken sevdiğim adama senet imzalatmamıştım, tabi ki yasal olarak kanıtım yoktu. Neden sürekli evini düzdüğünü de anladım, eşinden ayrıldığı için yeni ev kuruyordu resmen ve benim sayemde bunları yaptı. Bense ailesi ile anlaşamadığı için evini ayırdığını zannetmiştim(başta öyle söylemişti)
Birlikteyken bana yeminler ediyordu, düzlüğe çıkınca aldığım her kuruşu geri vereceğim, her harcamamın fişini saklıyorum derdi. Ona bir sürü beddua ettim, beni aylarca aradı telefonlarını asla açmadım. Boşandı mı devam mı etti bilmiyorum ama şu an düşündükçe bile sinir geliyor. Onun aramalarına cevap vermiyordum, ancak mesaj atıyordum paramı ne zaman ödeyeceğini soruyordum, verdiği sözleri hatırlatıp hakarete varan kızgın şeyler yazıyordum. Eşinin bunları hak etmediğini, inşallah ayrılmasını istediğimi, ayrılırsa kızın ondan kurtulacağını, onun gibi insan olmayacağını yazardım. Verdiği cevaplar çok sıkışık olduğu kesinlikle değerimi bildiği bunu ödeyeceği(ama ne zaman belirsiz!) onunla tekrar telefonda veya yüz yüze görüşmedim o da sözünü tutmadı, bana borcunu ödeyeceğini söyleyip hesap numaramı isteseydi mesajla gönderirdim ancak ona da hiçbir zaman yeltenmedi. Benimse midem kaldırmadığı için tekrar iletişimde bulunmadım-mesaj dışında. Bir süre sonra aramasın diye hattımı değiştirdim.
Geriye baktığımda gerçekten salakmışım diyorum. Bu hikayeyi genç ve tecrübesiz arkadaşlar için yazdım. Tatlı sözlere inanmayın, her zaman somut kanıt arayın. Biraz paranoyaklık gibi olacak ama sevgilinizin nüfus cüzdanına bakıp internetten araştırın. Çünkü o kişi ile de tanıdık aracılığı ile tanışmıştım ama öyle güzel gizlemiş ki işyerindekiler bile bilmiyordu. Şu anda düşündüğümde kendimi vicdani olarak kötü hissediyorum. Hem dolandırıldığım için salaklığıma doymuyorum hem de o kızı düşününce üzülüyorum.
İlk sevgilimle tanıştığımda aşırı derecede saf bir kızcağızdım, daha gözü açılmamış derler ya. Aşktan o kadar gözüm dönmüştü ki, utanarak benden borç para istediğinde garipsesem bile hayır diyemedim ve verdim. Onun gerisi de geldi, bir ara kartımı istedi. Kombisi bozulmuş onu 6 takside bölerek alıp bana taksit taksit ödeyecekmiş. Dediği kombiyi aldı ama kartımı hemen vermedi, ben istemeye utanıyordum. Kredi ödemesi yüzünden işlerinin rast gitmemesi yüzünden hep üzülüyordu, ben de onun için üzülüyordum. Çok saçma olduğunu ŞUANDA biliyorum, o zaman bir şeyler yanlış biliyor fakat bir şey yapmaya cesaret edemiyordum. Kredi kartımdan harcamak ona yetmediği zaman aynı kartla maaş hesabımdan çekmişti ve ayrıca da ek hesabımdan da beni eksi bakiyeye düşürerek çekmişti! Evine beyaz eşya alıp duruyordu, bir keresinde ikea’ya gidip yatak bile aldı ben de bunu internetten ekstrelerimden bakıp öğreniyordum. Evine hırsız girmiş de pencerelere demir yaptırması gerekiyormuş diye ekstra olarak 500 TL benden aldı, yeni bir iş aldığını söyleyip sermaye parası olarak 3000 TL elden aldı. Hep kendini acındırıyor hayır diyemiyordum. Sonra ciddi bir kavga edip kartımı geri aldım ama onun yaptığı borçları ödemek için çok sıkıntıya düştüm, kendi mantığı ile sürekli taksitli bir şeyler alıyor ve bana diyordu ki: bak taksit yapıyorum ödemede sıkıntı olmasın rahat ödeyebileyim. Ama aybaşı geldiğinde 1 kuruş bile vermedi hep ben ödüyordum ona önce ima, sonra açık açık söyledim, hep aynı utangaç tavırlar durumunun düzeleceğini beklemesi, kısaca beni oyalamalar.
Bütün bunlar birkaç ay içinde oldu. Bu sevgili olduğumuz dönemde birbirimizi çok daha iyi tanıdıkça her şeyimizi paylaşacağımızdan, sevdiği kızdan hiçbir gizlisinin saklısının olmayacağından bahsediyordu. Bana da bu laflar güzel geliyordu. Sonra bir akşam iş çıkışı yine buluştuk çay içmeye gittik (parası olmadığı için güzel yerlere götüremezdi ben de hiç umursamazdım seviyorum ya).
Yıkılmış ve mağdur bir görüntü ile geçmişini anlatmaya başladı. 2 sene nişanlı kalmış, sonra kız baskı yapmaya başladığında istemediği halde evlenmek zorunda kalmış. Nişanlanmayı da kız istemişmiş, o onu seviyormuş ama aşık değilmiş, asla bana hissettiği gibi hissetmemiş. Ben çok farklıymışım (!).
Ben bunları sessiz kalarak dinliyorum, bakalım altından ne çıkacak diye merak ediyorum. Daha önce evlenip boşandığını itiraf edecek sanmıştım. Arkadaşlar bana söylediği şu: evet geçmişimde bir hata yaptım şu anda bunu temizlemem gerekiyor. Boşanmam gerekiyor.
Şoklardayım.
Beni kaybetmemek için söyleyememiş. Bunları her Allahın günü düşünüyormuş ama bana açamıyormuş. En sonunda itiraf etmeye karar vermiş ÇÜNKÜ DÜRÜST (!) olmak zorunda olduğunu hissetmiş. Ben çok farklıymışım çok safmışım (salak demek istedi herhalde). Benim gibi birini asla bulamayacağını biliyormuş. Hala evli kalmasının nedeni ise eşinin ona deli gibi bağlı olması, ayrılırsa intihar edeceğini falan söylüyormuş o yüzden bırakamıyor ancak ayrı yaşıyorlarmış. Ayrı yaşadığı doğruydu çünkü akşamları falan konuşurduk, ben böyle bir durumdan hiç şüphe duymadım.
Ben o gün hiçbir şey söylemeden eve gittim. Birkaç gün sabahlara kadar ağladım. Sonra yine buluştuk, karşımda çocuk gibi hoplayıp zıplıyordu buluşmayı kabul ettiğim için. Ben onu suçlayınca bana kızdı, zaten zor durumdaymış benim onu anlamam gerekiyormuş. O buluşmada ondan ayrıldım. sevgililik olayımız bitmişti sürekli arardı ben cevap vermezdim. Ayrıldığım gün ona borcunu nasıl ödeyeceğini sordum, o da şu anda durumunun olmadığını, benim onu terk edeceğimi bilmediği için hazırlık yapamadığını, ayrıca da aldığı parayı 1 yıldan önce ödeyemeyeceğini söylemişti. 1 yıl sonra ödeyeceği para ise başta benden elden aldığı 3000 TL. kartımdan harcadıkları ise sevgili iken BERABER yaptığımız harcamalarmış! Onun evini yeni gelin gibi düzmesi bizim beraber harcamalarımızmış, bunların lafı edilmezmiş bana 3000 den başka borcu yokmuş. Sürekli arabasını benzinle doldurup işe araçla gidip gelmesi, evinin market alışverişini bile kartımdan yapması, benden habersiz her gün yeni bir yüklü harcama yapması, bunların hepsi normal şeyler yani. o arada buluşmalarımızda bana 3 kuruş harcamıştı onların lafını bana yapıyor(onları da benim kartımdan çekerdi). Ben bunu duyunca pişkinliğine çıldırdım bağırdım çağırdım, vermek zorunda olduğunu söyledim, onun verdiği cevap, yasal olarak hiçbir yükümlülüğü olmadığı için benim ona bir şey yapamayacağım, onun hazır olmasını beklemem gerektiği. Sonuçta ben bu “borçları” verirken sevdiğim adama senet imzalatmamıştım, tabi ki yasal olarak kanıtım yoktu. Neden sürekli evini düzdüğünü de anladım, eşinden ayrıldığı için yeni ev kuruyordu resmen ve benim sayemde bunları yaptı. Bense ailesi ile anlaşamadığı için evini ayırdığını zannetmiştim(başta öyle söylemişti)
Birlikteyken bana yeminler ediyordu, düzlüğe çıkınca aldığım her kuruşu geri vereceğim, her harcamamın fişini saklıyorum derdi. Ona bir sürü beddua ettim, beni aylarca aradı telefonlarını asla açmadım. Boşandı mı devam mı etti bilmiyorum ama şu an düşündükçe bile sinir geliyor. Onun aramalarına cevap vermiyordum, ancak mesaj atıyordum paramı ne zaman ödeyeceğini soruyordum, verdiği sözleri hatırlatıp hakarete varan kızgın şeyler yazıyordum. Eşinin bunları hak etmediğini, inşallah ayrılmasını istediğimi, ayrılırsa kızın ondan kurtulacağını, onun gibi insan olmayacağını yazardım. Verdiği cevaplar çok sıkışık olduğu kesinlikle değerimi bildiği bunu ödeyeceği(ama ne zaman belirsiz!) onunla tekrar telefonda veya yüz yüze görüşmedim o da sözünü tutmadı, bana borcunu ödeyeceğini söyleyip hesap numaramı isteseydi mesajla gönderirdim ancak ona da hiçbir zaman yeltenmedi. Benimse midem kaldırmadığı için tekrar iletişimde bulunmadım-mesaj dışında. Bir süre sonra aramasın diye hattımı değiştirdim.
Geriye baktığımda gerçekten salakmışım diyorum. Bu hikayeyi genç ve tecrübesiz arkadaşlar için yazdım. Tatlı sözlere inanmayın, her zaman somut kanıt arayın. Biraz paranoyaklık gibi olacak ama sevgilinizin nüfus cüzdanına bakıp internetten araştırın. Çünkü o kişi ile de tanıdık aracılığı ile tanışmıştım ama öyle güzel gizlemiş ki işyerindekiler bile bilmiyordu. Şu anda düşündüğümde kendimi vicdani olarak kötü hissediyorum. Hem dolandırıldığım için salaklığıma doymuyorum hem de o kızı düşününce üzülüyorum.
Son düzenleyen: Moderatör:
Keşke bunu yanına bırakmayıp, eşine bir şekilde söyleseydin. Allah yanına bırakmasın ne diyeyim. Buradan çıkarılması gereken en büyük ders, böyle taleplerde bulunan bir erkekle karşılaştığınız zaman, kalbinizi hapsedip, mantığınızı özgürlüğe kavuşturmanızdır. Kalp mantığı yenerse üzülen siz olursunuz...
