- 25 Temmuz 2018
- 1.026
- 1.709
- 38
-
- Konu Sahibi defneefe17
- #1
Genellıkle sosyal hayatta cok arkadaşı olan, ama aradığında hemen gelmeyen arkadaşları olan bırıyım doğru. Eşim bile arkadaşlarımla tanıştı ve sonrasında, bunlar da arkadaş mı? dedi. Aradığında gelmiyorlar zor gününde buluşmuyorlar. seni ekiyorlar. çıkarları olunca görüşüyorlar. bunlara arkadaş mı dıyorsun dedı.Bu bagimlilik yalnizliktan ileri geliyor. Sosyal hayatta arkadaslar ve ya hobiler edinseniz sanki daha kolay olur.
Bu sevgili bagimliligi, sevgiliden baska arayacak, disari cikacak, aktivite yapacak kimsenin bulunmamasi sadece.
Kendini kaybediyor insan, sanırım bunu aşmanın en iyi yolu onu kaybetmek
Genellıkle sosyal hayatta cok arkadaşı olan, ama aradığında hemen gelmeyen arkadaşları olan bırıyım doğru. Eşim bile arkadaşlarımla tanıştı ve sonrasında, bunlar da arkadaş mı? dedi. Aradığında gelmiyorlar zor gününde buluşmuyorlar. seni ekiyorlar. çıkarları olunca görüşüyorlar. bunlara arkadaş mı dıyorsun dedı.
ve ortaokul/lıse/kankalık donemı bıttıgınde yapayalnız kaldım, esımle de ınternetten bır arkadaşlık sıtesınde tanışarak evlendım. bu da yalnızlığın bır gostergesı. aılem hep senın hıc hobın olmadı, hiçbir uğraşın yok der. yani ne gitar çalarsın, ne yemek yaparsın, ne resim.. hiçbir şeye ilgin yok der. sanırım tüm bunlar doğru. yalnızlık mütemadiyen bağımlılığı beraberinde getiriyor. arkadaşım olsa da hep 1-e-1 arkadaşlıklarım kankalarım var. Hiçbir gruba ait olmadım, arkadaş grubum olmadı.
Gerçekten çok sevmeme rağmen bazı anlarda ben de ayrılmayı düşünüyorum en azından kafam rahat olur diyorum. Böyle insan kendini yiyip bitiriyor çünkü..
Son ilişkimden biliyorum bende aynen evde sıkılan ve hiç arkadaşım olmamasından dolayı böyleydim ama ayrıldık açıkçası, çok üzülmeme rağmen kafam rahatladı
Genelde zaten böyle kişiler de bu sorun oluyor anlayabiliyorum seniGenellıkle sosyal hayatta cok arkadaşı olan, ama aradığında hemen gelmeyen arkadaşları olan bırıyım doğru. Eşim bile arkadaşlarımla tanıştı ve sonrasında, bunlar da arkadaş mı? dedi. Aradığında gelmiyorlar zor gününde buluşmuyorlar. seni ekiyorlar. çıkarları olunca görüşüyorlar. bunlara arkadaş mı dıyorsun dedı.
ve ortaokul/lıse/kankalık donemı bıttıgınde yapayalnız kaldım, esımle de ınternetten bır arkadaşlık sıtesınde tanışarak evlendım. bu da yalnızlığın bır gostergesı. aılem hep senın hıc hobın olmadı, hiçbir uğraşın yok der. yani ne gitar çalarsın, ne yemek yaparsın, ne resim.. hiçbir şeye ilgin yok der. sanırım tüm bunlar doğru. yalnızlık mütemadiyen bağımlılığı beraberinde getiriyor. arkadaşım olsa da hep 1-e-1 arkadaşlıklarım kankalarım var. Hiçbir gruba ait olmadım, arkadaş grubum olmadı.
Oldukça yaratıcı ve etkili bir çözüm .hem de kısa yoldan.Kendini kaybediyor insan, sanırım bunu aşmanın en iyi yolu onu kaybetmek
Şakın böyle yapma ben bile kendi kendime kızardım ki yanında hiç kalıyor kıskançlığım bide sen evlenmişsin daha ne istiyorsun ben evli oksam mutmelen kıskançlığım kalmazdı , yani kapmışsın işte adama hem korkutuğun şey başına gelir insanın Benim geldi ve kaybettim onuAhuu14 En azından evde sıkılarak bir şekilde hayatını ve ilişkini sürdürebilmişsin bir müddet de olsa. Ben ne yapayım? Dün gece mesela gizli gizli gidip iş yerinin önünde 2 saat ne yapıyor diye camdan içeri bakarak onu izledim. Hayatımdaki tek derdim bu ilişkinin bitmemesi, beni aldatmaması ve benim onu sevdiğim kadar beni sevmesini sağlamak üzerine kurulu gibi.
Hani dersin aman olursa olur olmazsa denizde balık çok. Ben de öyle değil, hayatımda ilk defa birisine bu kadar derin bağlandım ve her şeyimi onu düşünerek yaşadığım için ilişkim şu anda patolojik kıskançlık dedikleri evreye ulaştı.
Psikoloğa gitmeyi düşündüm ama ondan önce kendi yöntemlerimle kendimi iyileştirmeyi deneyeceğim. Bugün akşam üzeri spora yazılıp orada insan içine karışmayı düşünüyorum.
Aynen erkekler zaten hiç gelemez böyle şeylereYalnız bişey diyim mi
Bağımlı insanlar çok bunaltıcı.
İnsan boğulur gibi oluyor.
Bunu düşünün, şu an sevgilimi boğuyorum, imajını zedeliyorum diyin kendi kendinize
Valla hayretle okuyorum bu tarz konulari.. azicik bendede olsaydi diyorum demekki ben esimi kaybetmekten korkmuyorum, ole mi? Kaybetmekten korktuklarim var tabii saglik sorunlari vs. Ama evlenmissiniz artik adam seni neden biraksin? Gidip iki saat is yerinde onu izlemek filan? Bu askmi ya? Hani ilk asik oldugunda hep beraber olmak istersin filan onun gibi birsey mi? Gercekten anlayamiyorum.
Arkadassiz bile olsan kendine ait bi rutinin vardir ya? Aklindan cikar en azindan. Artik cocugunda varmis bu adamdan bosansan bile omur boyu bagli kalacaksiniz. Bagimli olursan karsidakide sogumaz mi senden? Sahsen dusunuyorum esim gelip beni izlese filan.. napiyon delirdin mi? Derim
Şakın böyle yapma ben bile kendi kendime kızardım ki yanında hiç kalıyor kıskançlığım bide sen evlenmişsin daha ne istiyorsun ben evli oksam mutmelen kıskançlığım kalmazdı , yani kapmışsın işte adama hem korkutuğun şey başına gelir insanın Benim geldi ve kaybettim onu
Yalnız bişey diyim mi
Bağımlı insanlar çok bunaltıcı.
İnsan boğulur gibi oluyor.
Bunu düşünün, şu an sevgilimi boğuyorum, imajını zedeliyorum diyin kendi kendinize
Yalnızlıkla hiç ilgisi yok inanın. Benim bir arkadaşım var, sosyal çevresi çok geniş, işinde çok başarılı. Ama hep yanlış ilişkiler içerisinde. İlk eşi silahla kovaladı, kuzeniyle aldattı yine de ayrilamadi. En sonunda adam bunu terketti. Simdiki eşi çocuğunu istemesi diye çocuğu annesine gönderdi (Daha 4 yaşında) asla hayatındaki erkeğe Hayır diyemez onsuz yaşayamaz. Maddi durumu çok iyi , güzel mesleği var . Bu kocası da aldatıyor. Ne olacak bilmem. Onsuz yaşayamam diyor.Bu bagimlilik yalnizliktan ileri geliyor. Sosyal hayatta arkadaslar ve ya hobiler edinseniz sanki daha kolay olur.
Bu sevgili bagimliligi, sevgiliden baska arayacak, disari cikacak, aktivite yapacak kimsenin bulunmamasi sadece.
Aaa evli değilsiniz ay bilmiyorum bende öyleydim beni en çok ta bu yüzden bıraktığını düşünüyorum bunalttım adamıBen evli değilim canım konu sahibi arkadaşı bilmiyorum da nişanlılık sürecindeyim ama zaten evlensem de bu durumun düzeleceğini düşünmüyorum bendeki ilişki bağımlılığı patolojik kıskançlık düzeyinde. Eskiden daha kötüydüm böyle kıskançlık konularında fiziksel olarak da kavga ederdim kollarını falan tırmalardım. Şimdi o huylarımı bıraktım artık sözlü olarak tartışıyorum sadece.
İzleme konusuna gelince sanırım benimkisi de biraz manyak izlememe birşey demiyor yani hatta neden içeri gelmiyorsun dışarda bekliyorsun gel kahve ısmarlıyım falan dedi dün gece.Yani benim kıskançlığımın ona olan sevgiyle büyüyen bir şey olduğunun farkında olduğundan ötürü beni anlamaya çalışıyor, alttan alıp hoş görüyor. Hatta komik gelecek belki ama hep beni böyle kıskan hiç vazgeçme benden falan diyor.
Ama nasıl diyeyim çok yoruldum. Hayatımı ona endeksli yaşamaktan çok yoruldum. Eskiden çok ağlayan birisi değildim o hayatıma girdikten sonra o kadar kırılgan ağlak birisi haline geldim ki anlatamam sana. Şuan eskiye göre bir tık daha iyiyim. Eskiden sürekli yazar cevap vermediğinde de kavga çıkarırdım. Şuan yine merak ediyorum ama sabredip onun yazmasını müsait olmasını bekliyorum. Yazdığında ya da aradığında da güzellikle konuşuyorum nerdeydin diye saldırmak yerine.
Kendi kendimi oto kontrol etmeye çalışıyorum kimi zaman başarıyorum kimi zaman yapamıyorum. Bir şekilde yaşıyoruz işte.
Evlenmedim henüz balım nişan dönemi halen. Para biriktiriyoruz eksiklerimizi tamamlayınca evleneceğiz.
Ben de öyle düşündüğüm için kaybetme korkusu ile biraz olsun frenledim kendimi. Eski halim olsa her gün iş yerine gider uzaktan gözetlerdim saplantı derecesinde seviyorum çünkü. Şimdi en son iş yerine gideli 2 haftadan fazla olmuştu dün gece bir anda heyheylerim geldi öyle gidiverdim işte.