• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

İkinci kez lityuma başlıyorum, her şey tekrar başladı

zehyz

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
20 Kasım 2021
166
174
18
Merhaba. Geçen hafta bipolarla ilgili konu açmıştım burada, rahatsızlığım nüksetti diye. Dün doktoruma gittim, birkaç gün daha gözlemleyeceğiz sonra çok büyük ihtimalle lityum başlarız dedi. Bu şekilde devam ederse başlamamız gerek dedi ki düzelme çok yok zaten, gittikçe kötüleşiyor gibi. Bipolar için kullandığım ilk ilaç lityumdu ama yan etkileri biraz zorlamıştı, durumum da iyiye gidince lityum yerine başka bir ilaç verilmişti. Şimdi o ilaca ek olarak lityum başlayacağız. Ek olarak antipsikotik ve antidepresan da alıyorum, bir tane de duygudurum düzenleyici vardı şimdi bir de lityum eklenecek. İki tane dikkat ilacım var. 6 çeşit ilaç olacak. Gerçekten en korktuğum ilaçlardan birisi de lityum. Daha önce iyi gelmişti ama yan etkileri rahatsız ediciydi. Tiroit hastası olacaktım neredeyse, hormonlarda bozukluk vardı, bir sürü kilo almıştım, anormal derecede su içiyordum. Ailemden de gizlemem gerekecek. O kadar endişeliyim ki. Özellikle kilo almaktan aşırı korkuyorum, kiloma takıntılıyım. İlacı bırakınca çok rahat vermiştim. Ama bu ara zaten birkaç kilo aldım canımı çok sıkıyor. Lityum kullanıp da çok kilo alan oldu mu? Sadece o da değil zaten başka bir sürü yan etkisi var. Sınav senemde onlarla uğraşmak istemiyorum. O yaptığı bulantıyı hala hatırlıyorum perişan ediyordu. Bir de ilk içtiğimde hastanede yatıyordum, ister istemez düşünüyorum yine o günlere mi dönüyorum diye. Bütün belirtiler geri geldi. Hepsi neredeyse aynı şiddette. İntihar düşüncelerim çok arttı doktoruma da anlattım farkında o da. Şu an beni hayatta tutan tek şey hastalık hakkında tecrübeli olmam. İlk intihar denememde hiçbir şey bilmiyordum, hastalığımı bilmiyordum. Şimdi içgörüm var gibi, kötü olduğumu hissedip önlem alabiliyorum ama sanki her gün daha kötü oluyorum, bir süre sonra kontrolümden çıkabilir. Bazı şeyleri kontrol edemiyorum zaten, kendine zarar verme gibi. Doktor bununla ilgili de önlem almamı istedi zaten, evdeki ilaçları kaldırmak gibi. Dün dolaylı olarak sordum, ben yine hastaneye yatmaktan korkuyorum yine o günlerdeki gibiyim dedim, “o kadar kötü durumda değilsin, öyle bir şeye gerek kalmaz” diyemedi, iyisin diyemedi açıkçası hatta hastaneye yatmayı normalize edecek şekilde konuştu. Şimdi lityuma başlamak sanki o günlere döndüğümün, hastaneye yatacak duruma gelebileceğimin belirtisi gibi hissediyorum. O kadar karmaşık duygularım var ki. Çok endişeliyim. Hastaneye tekrar yatmaktan çok korkuyorum bu sefer her şey biter. Taburcu olduktan sonra düzelmek iki senemi aldı bu sefer yapamam. Hastaneye yatmak şu an sadece bir ihtimal ama yine de çok korkuyorum. Çok uzun yazdım sadece dertleşmek istedim kusura bakmayın. Gerçekten çok korkuyorum.
 
çok geçmiş olsun. hastalık hakkında hiçbir bilgim yok malesef, sadece sizi kutlamak istedim hastalığınızın farkındasınız ve düzelmek için elinizden geleni yapıyorsunuz. en önemlisi bu zaten. bipolar hastalarından ilacı kabul etmeyip hayatı hem kednien hem etrafındakilere zehir edenleri de gördüm. eminim çok güzel şekilde atlatacaksınız ilaçlarla en doğru şekilde, siz çok güçlü bir kadınsınız

dünden beri de kimse yazmamış, kaynana konusu olsa 10 sayfa yazı dolardı, yazık diyorum bir insanın ihtiyacı var kimse dönüp bakmıyor.
 
merhaba, umarım düzelirsiniz. hastalığınızı kabul etmek ve düzelmek için çaba harcamak yaptığınız en doğru şeylerin başında geliyor. çünkü aksini düşünürsek ilk fırsatta kendinize zarar verebilir ve şu yukarda saydıklarınızın kat kat fazlası zor bir durumda kalabilirsiniz. tedavi (ne gerekiyorsa), şuan ki planlarınızdan çok öncelikli, çünkü size bir şey olsa ne sınavlarınızın ne okulunuzun ne de başka hiçbir şeyin anlamı olmayacak. size inanıyorum, bir kez başardıysanız daha çok kez de başarabilirsiniz.
 
Merhaba ne yazık ki şu an tek tedavi yöntemi ilaç. Doktorunuzun rehberliğinde ilaç kullanımınızı aksatmayın, mutlu dönemlerinizi, mutlu anılarınızı yazabileceğiniz bir defter edinin. Kötü hissettiğinizde defterinizi okuyun. Kilo konusunda da mutlaka spora başlayın, spor endorfin hormonunun salgılanmasın sağlıyor. Endorfin = mutluluk illa spor salonuna gitmenize gerek yok bulunduğunuz yerde koşuya çıkabileceğiniz alanları değerlendirin, ek olarak gençlik spor bakanlığının salonları var, oraya yazılabilirsiniz. Size yardım edebilecek tek kişi sizsiniz. BBC’nin Runing saved my life diye bir mini belgeseli var, bipolar bozuklukla mücadele eden birinin sporla bunu nasıl en aza indirdiğini anlatıyor. Alkolden uzak durun, 7-8 saat uyumaya çalışın (fazla da değil az da değil), stres faktörlerinizi belirleyin ve stresinizi tetikleyen insanlardan, durumlardan uzak kalmaya çalışın. Ve durumu gizlemeyin lütfen aileniz ile paylaşın.
 
dünden beri de kimse yazmamış, kaynana konusu olsa 10 sayfa yazı dolardı, yazık diyorum bir insanın ihtiyacı var kimse dönüp bakmıyor.
Kaynana konusunda herkesin bir yaşantısı, duymuşluğu falan vardır. Sağlık konusunda yanlış yönlendirmek istemediğim için yazmadım şahseb, çünkü hiçbir fikrim yok. Konu bu sebepten boş kalmış yani. Geçmiş olsun diyebilirim sadece
 
çok geçmiş olsun. hastalık hakkında hiçbir bilgim yok malesef, sadece sizi kutlamak istedim hastalığınızın farkındasınız ve düzelmek için elinizden geleni yapıyorsunuz. en önemlisi bu zaten. bipolar hastalarından ilacı kabul etmeyip hayatı hem kednien hem etrafındakilere zehir edenleri de gördüm. eminim çok güzel şekilde atlatacaksınız ilaçlarla en doğru şekilde, siz çok güçlü bir kadınsınız

dünden beri de kimse yazmamış, kaynana konusu olsa 10 sayfa yazı dolardı, yazık diyorum bir insanın ihtiyacı var kimse dönüp bakmıyor.
Desteğiniz, güzel sözleriniz için çok teşekkür ederim 💜🌸
 
merhaba, umarım düzelirsiniz. hastalığınızı kabul etmek ve düzelmek için çaba harcamak yaptığınız en doğru şeylerin başında geliyor. çünkü aksini düşünürsek ilk fırsatta kendinize zarar verebilir ve şu yukarda saydıklarınızın kat kat fazlası zor bir durumda kalabilirsiniz. tedavi (ne gerekiyorsa), şuan ki planlarınızdan çok öncelikli, çünkü size bir şey olsa ne sınavlarınızın ne okulunuzun ne de başka hiçbir şeyin anlamı olmayacak. size inanıyorum, bir kez başardıysanız daha çok kez de başarabilirsiniz.
Umarım öyle olur, çok teşekkür ederim 🌸💜
 
Merhaba ne yazık ki şu an tek tedavi yöntemi ilaç. Doktorunuzun rehberliğinde ilaç kullanımınızı aksatmayın, mutlu dönemlerinizi, mutlu anılarınızı yazabileceğiniz bir defter edinin. Kötü hissettiğinizde defterinizi okuyun. Kilo konusunda da mutlaka spora başlayın, spor endorfin hormonunun salgılanmasın sağlıyor. Endorfin = mutluluk illa spor salonuna gitmenize gerek yok bulunduğunuz yerde koşuya çıkabileceğiniz alanları değerlendirin, ek olarak gençlik spor bakanlığının salonları var, oraya yazılabilirsiniz. Size yardım edebilecek tek kişi sizsiniz. BBC’nin Runing saved my life diye bir mini belgeseli var, bipolar bozuklukla mücadele eden birinin sporla bunu nasıl en aza indirdiğini anlatıyor. Alkolden uzak durun, 7-8 saat uyumaya çalışın (fazla da değil az da değil), stres faktörlerinizi belirleyin ve stresinizi tetikleyen insanlardan, durumlardan uzak kalmaya çalışın. Ve durumu gizlemeyin lütfen aileniz ile paylaşın.
Spor normalde çok yapıyordum o şekilde kilo verdim sonra bu sene sınav telaşından pek yapamamaya başladım en kısa zamanda tekrar başlamak istiyorum sınavı atlatınca. Tavsiyeleriniz için çok teşekkür ederim o belgesele bakacağım. 😊💜
 
Psikoloji alanında bir tahsilim yok ancak yazdıklarınızdan sandığınız kadar kötü olmadığınızı anlayabiliyorum. Gayet bilinçli görünüyorsunuz.

İlaçlarınızı mutlaka kullanın. Spor yapıp, sağlıklı beslenirseniz kilo almazsınız. Ayrıca spor yapmak ruh sağlığı için de çok faydalı.

Bunun geçici bir süreç olduğunu unutmayın. Gün geçtikçe çok daha iyi olacaksınız💜
 
Geçmiş olsun . Bence durumunuzun farkında olmak gerçekten cok önemli hastalıgınızı kabul etmek gerçekten cok güçlüsünüz bunu bilin.bir arkadaşım da bipolardı düzenli sporla baya baya düzelmişti. Bence sporu aksatmayın sınav seneside olsa mutşaka gün içinde spora vakit ayırın 🙏 hem ruh sağlığınıza iyi gelir hemde kilo almamanızı sağlar
 
Kilo sağlığınızdan daha önemli değil. Kiloyu tekrar verirsiniz. Uzun yürüyüşler yapın, psikolojiye çok iyi geliyor.
 
Psikoloji alanında bir tahsilim yok ancak yazdıklarınızdan sandığınız kadar kötü olmadığınızı anlayabiliyorum. Gayet bilinçli görünüyorsunuz.

İlaçlarınızı mutlaka kullanın. Spor yapıp, sağlıklı beslenirseniz kilo almazsınız. Ayrıca spor yapmak ruh sağlığı için de çok faydalı.

Bunun geçici bir süreç olduğunu unutmayın. Gün geçtikçe çok daha iyi olacaksınız💜
Çok teşekkür ederim 🌸💜
 
Geçmiş olsun . Bence durumunuzun farkında olmak gerçekten cok önemli hastalıgınızı kabul etmek gerçekten cok güçlüsünüz bunu bilin.bir arkadaşım da bipolardı düzenli sporla baya baya düzelmişti. Bence sporu aksatmayın sınav seneside olsa mutşaka gün içinde spora vakit ayırın 🙏 hem ruh sağlığınıza iyi gelir hemde kilo almamanızı sağlar
Tekrardan başladım spora geçen gün, çok özlediğimi fark ettim :) çok teşekkür ederim 💜🌸
 
Kilo sağlığınızdan daha önemli değil. Kiloyu tekrar verirsiniz. Uzun yürüyüşler yapın, psikolojiye çok iyi geliyor.
Haklısınız. Sınava falan gideceğim zaman hava iyiyse genelde yürüyorum evle arası çok var dediğiniz gibi uzun yürüyüş oluyor. Kulaklığı takıyorum bir de mis gibi oluyor. Çarşıya gideceksem genelde o şekilde yaparım. Spora da başladım geçen gün. Teşekkür ederim :) 💜
 
İlaç ve yan etkilerini düşünmeyin.
Kötüyü de düşünmemek lazım.
Doktorunuz iyiliğiniz için duruma bakalım ona göre hareket edelim demiş.
Umarım hastalığınızda süreç olumlu ilerler.
İlaç gerçekten büyük kurtarıcı amcam bunun yanı sıra size iyi gelen şeyler yapmanız gerekiyor ki hastalığın ve ilaçların size getirdiği endişeler kapılmayın.
 
Merhaba. Geçen hafta bipolarla ilgili konu açmıştım burada, rahatsızlığım nüksetti diye. Dün doktoruma gittim, birkaç gün daha gözlemleyeceğiz sonra çok büyük ihtimalle lityum başlarız dedi. Bu şekilde devam ederse başlamamız gerek dedi ki düzelme çok yok zaten, gittikçe kötüleşiyor gibi. Bipolar için kullandığım ilk ilaç lityumdu ama yan etkileri biraz zorlamıştı, durumum da iyiye gidince lityum yerine başka bir ilaç verilmişti. Şimdi o ilaca ek olarak lityum başlayacağız. Ek olarak antipsikotik ve antidepresan da alıyorum, bir tane de duygudurum düzenleyici vardı şimdi bir de lityum eklenecek. İki tane dikkat ilacım var. 6 çeşit ilaç olacak. Gerçekten en korktuğum ilaçlardan birisi de lityum. Daha önce iyi gelmişti ama yan etkileri rahatsız ediciydi. Tiroit hastası olacaktım neredeyse, hormonlarda bozukluk vardı, bir sürü kilo almıştım, anormal derecede su içiyordum. Ailemden de gizlemem gerekecek. O kadar endişeliyim ki. Özellikle kilo almaktan aşırı korkuyorum, kiloma takıntılıyım. İlacı bırakınca çok rahat vermiştim. Ama bu ara zaten birkaç kilo aldım canımı çok sıkıyor. Lityum kullanıp da çok kilo alan oldu mu? Sadece o da değil zaten başka bir sürü yan etkisi var. Sınav senemde onlarla uğraşmak istemiyorum. O yaptığı bulantıyı hala hatırlıyorum perişan ediyordu. Bir de ilk içtiğimde hastanede yatıyordum, ister istemez düşünüyorum yine o günlere mi dönüyorum diye. Bütün belirtiler geri geldi. Hepsi neredeyse aynı şiddette. İntihar düşüncelerim çok arttı doktoruma da anlattım farkında o da. Şu an beni hayatta tutan tek şey hastalık hakkında tecrübeli olmam. İlk intihar denememde hiçbir şey bilmiyordum, hastalığımı bilmiyordum. Şimdi içgörüm var gibi, kötü olduğumu hissedip önlem alabiliyorum ama sanki her gün daha kötü oluyorum, bir süre sonra kontrolümden çıkabilir. Bazı şeyleri kontrol edemiyorum zaten, kendine zarar verme gibi. Doktor bununla ilgili de önlem almamı istedi zaten, evdeki ilaçları kaldırmak gibi. Dün dolaylı olarak sordum, ben yine hastaneye yatmaktan korkuyorum yine o günlerdeki gibiyim dedim, “o kadar kötü durumda değilsin, öyle bir şeye gerek kalmaz” diyemedi, iyisin diyemedi açıkçası hatta hastaneye yatmayı normalize edecek şekilde konuştu. Şimdi lityuma başlamak sanki o günlere döndüğümün, hastaneye yatacak duruma gelebileceğimin belirtisi gibi hissediyorum. O kadar karmaşık duygularım var ki. Çok endişeliyim. Hastaneye tekrar yatmaktan çok korkuyorum bu sefer her şey biter. Taburcu olduktan sonra düzelmek iki senemi aldı bu sefer yapamam. Hastaneye yatmak şu an sadece bir ihtimal ama yine de çok korkuyorum. Çok uzun yazdım sadece dertleşmek istedim kusura bakmayın. Gerçekten çok korkuyorum.


Daha iki üç gün önce bipolarla ilgili bir konu açtım maalesef çözüm burda değil ilaçlarla beraber terapide Alman lazım.

Ben neredeyse sıfır ilaçla ama terapi ile ilerliyorum. İki yıl her hafta bir fiil gittim.

Kendimi duygularımı kontrol edebilmeyi başa çıkabilmeyi öğrendim
 
Ailenden gizlemek niye? Bi bipolar için en önemli şey çevresinin anlayışı biliosun dimi.
 
İlaç hakkında bilgim yok ama hastalığın bilincinde olmanız bu hastalığı atlatmanızda çok yardımcı olacak inanıyorum.Umarım sizi olumsuz düşündüren hiçbirşey olmaz
 
İlaç ve yan etkilerini düşünmeyin.
Kötüyü de düşünmemek lazım.
Doktorunuz iyiliğiniz için duruma bakalım ona göre hareket edelim demiş.
Umarım hastalığınızda süreç olumlu ilerler.
İlaç gerçekten büyük kurtarıcı amcam bunun yanı sıra size iyi gelen şeyler yapmanız gerekiyor ki hastalığın ve ilaçların size getirdiği endişeler kapılmayın.
Haklısınız. Bir iki güne belli olacak kullanıp kullanmayacağım, ne olacak bakalım ama şu anki duruma bakınca kullanacağım gibi gözüküyor. Umarım olumlu ilerler çok teşekkür ederim. 🌸💜
 
Daha iki üç gün önce bipolarla ilgili bir konu açtım maalesef çözüm burda değil ilaçlarla beraber terapide Alman lazım.

Ben neredeyse sıfır ilaçla ama terapi ile ilerliyorum. İki yıl her hafta bir fiil gittim.

Kendimi duygularımı kontrol edebilmeyi başa çıkabilmeyi öğrendim
Evet sizin konunuzu okumuştum sanırım. Çözüm elbet burada değil ben sadece çevremde kimseyle bunu paylaşamadığım için içimi dökmek olarak yazdım.
Ben terapi denedim. İlk gittiğim psikolog sahte çıktı. Başka bir fakülte mezunu olup aldığı birkaç eğitimi kullanarak ben dahil yüzlerce insanı sömürdüğünü öğrendim. Sonrasında başka birine gittim onunla da hiç iyi gitmedi. Durumun önemini bile kavrayamadı, bazı seanslarda da yazdığım otomatik düşünceler beğenmediği için “ödevini yapmamışsın” diyerek seansı bırakıyordu ben bütün otomatik düşünceleri yazdığım halde. Daha neler neler. En sonunda bıraktım, şehrimde zaten psikologlar da az sayıda. Maddiyat olarak ailemi zorladığı için de tekrar öyle bir girişimde bulunamadım, henüz öğrenciyim kendi paramı kazanmıyorum. Doğru dürüst bir terapist bulabilsem imkanım da olsa terapi almayı çok isterdim. Kendi doktorum da terapi kadar uzun süre olmasa da onun gibi bir yaklaşımda ilerliyor sadece devlette olduğu için vakti kısıtlı. Yine de yarım saat kırk beş dakika ayırıyor ama şehir dışı olunca ayda bir ancak görebiliyorum. Sizin adınıza sevindim umarım çok daha iyi olursunuz.
 
Back
X