• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

İkinci Çocuk / Tek Çocuk

Alys

Nirvana
Pro Üye
6 Aralık 2010
34.491
91.167
798
NOT: 2. Yi doğurdum bile, merak eden arkadaşları bilgilendirmek için konuyu hortlatıyorum.

Ya derdim bu, bu aralar.

İlk doğumumdan önce en az 3 çocuk derdim belki 4 bile olabilir.

Doğumdan sonra eşim de ben de 2 bize yeter dedik :)

Ama yaşları yakın olsun istemiştim, oğlum 2 yaşına yaklaşırken hamile kaldım isteyerek. Ancak düşükle sonuçlandı. O zaman hala çok istiyordum 2. çocuğu. Doktoruma korunmak istemediğimi söyledim, sen bilirsin dedi.
Ama düşük o kadar da kolay değilmiş. Hem fiziki hem manevi olarak zor oldu benim için.Ve artık isteğimi kaybettim ve 2. çocuğu erteledim.

Şimdi tamamen bu planımı iptal mi etsem diye düşünüyorum :KK43:

Çocuğum 2 yaşında ve 2 yaş sendromu mudur nedir, ailecek çok zorluyor bizi. Bir de kreşe başladı, çok seviyor okulu ama evde huysuz.

2. çocuk için maddi kaygım yok manevi kaygım var. İyi bir anne olmaya çalışıyorum herkes gibi elbette ama çok sabırlı birisi değilim mesela. Çocuktan sonra kendi kendime telkinde bulunarak biraz geliştirdim kendimi ama hala bazen çabuk parlayabiliyorum. Eşim çok daha sabırlıdır ama o bile 2 yaş sendromunda sakin kalamıyabiliyor.
O da benim kadar çocuk isteyen biri idi, o da şu an tek çocukla mı kalsak diyor.

Konuma herkes yorum yapsın lütfen, ama özellikle tek çocuklu arkadaşlar pişmanlar mı mutlular mı yazarlarsa sevinirim.
Yaş farkı hiç istemiyorum. Yani maksimum 4 yaş olsun aralarında diyorum. O yüzden aslında stresliyim. Hani hemen karar vermeliymişim gibi. Çünkü huyumdur, çocuğa karar vericem de aylar önceden fiziki hazırlıklarımı tamamlıcam da, işte folik asittir kilo vermedir vitamin depolamadır :) İşte bunları yaptım ikinci hamileliğimde ama unuttuğum kısım kendimi psikolojik olarak hazırlamakmış.

Of of diyerek bitireceğim.
 
Son düzenleme:
Ya derdim bu, bu aralar.

İlk doğumumdan önce en az 3 çocuk derdim belki 4 bile olabilir.

Doğumdan sonra eşim de ben de 2 bize yeter dedik :)

Ama yaşları yakın olsun istemiştim, oğlum 2 yailginiz
na yaklaşırken hamile kaldım isteyerek. Ancak düşükle sonuçlandı. O zaman hala çok istiyordum 2. çocuğu. Doktoruma korunmak istemediğimi söyledim, sen bilirsin dedi.
Ama düşük o kadar da kolay değilmiş. Hem fiziki hem manevi olarak zor oldu benim için.Ve artık isteğimi kaybettim ve 2. çocuğu erteledim.

Şimdi tamamen bu planımı iptal mi etsem diye düşünüyorum :KK43:

Çocuğum 2 yaşında ve 2 yaş sendromu mudur nedir, ailecek çok zorluyor bizi. Bir de kreşe başladı, çok seviyor okulu ama evde huysuz.

2. çocuk için maddi kaygım yok manevi kaygım var. İyi bir anne olmaya çalışıyorum herkes gibi elbette ama çok sabırlı birisi değilim mesela. Çocuktan sonra kendi kendime telkinde bulunarak biraz geliştirdim kendimi ama hala bazen çabuk parlayabiliyorum. Eşim çok daha sabırlıdır ama o bile 2 yaş sendromunda sakin kalamıyabiliyor.
O da benim kadar çocuk isteyen biri idi, o da şu an tek çocukla mı kalsak diyor.

Konuma herkes yorum yapsın lütfen, ama özellikle tek çocuklu arkadaşlar pişmanlar mı mutlular mı yazarlarsa sevinirim.
Yaş farkı hiç istemiyorum. Yani maksimum 4 yaş olsun aralarında diyorum. O yüzden aslında stresliyim. Hani hemen karar vermeliymişim gibi. Çünkü huyumdur, çocuğa karar vericem de aylar önceden fiziki hazırlıklarımı tamamlıcam da, işte folik asittir kilo vermedir vitamin depolamadır :) İşte bunları yaptım ikinci hamileliğimde ama unuttuğum kısım kendimi psikolojik olarak hazırlamakmış.

Of of diyerek bitireceğim.


Büyük kızım 2.5 küçük 1 yaşında ve inanilmaz zorlanıyorum
bence de tam tersi yaş farkı olmalı cocoukların arasında
hem anne hemde cokucuklar için cok zor bir süreç
büyük olana haksızlık oluyo sanki o daha brbekken başka bi bebek ve ilginiz bölünüyor ister istemez
bence yaşınızda el veriyosa bir iki yıl daha bekleyin
 
Bende kardeş çok önemli derdim hala öyle düşünüyorum ama
9 ay önce doğum yaptım, yemiyo bi daha ne yalan söyleyeyim
Kızım zaten gazlı ve uykusuz bi bebekti çok çektim işe başladım hala daha çekiyorum
 
Herkes ''Yap yap çocuğun kardeşi olsun aaa kardeşsiz olur mu'' diye baskı yapacak burada, ama gayet de güzel olur. Ne olmuş yani kardeşi olmayacaksa, çok mu büyük kayıp? ''Aaaa olur mu yalnız kalmasın dünyada'' diyorlar ama onun evlenince bir ailesi, yuvası ve kendi çocukları olacak. O yüzden ufacık bir tereddütünüz varsa bile yapmayın, hem size yazık hem çocuklarınıza. Kendinizi biliyorsunuz, telkinlerle kendinizi yıpratırsınız. Ben yapmayın derim.
 
Küçük kızımın 40'ı çıktığında ablası 3 yaşını bitirdi.
Büyük kızım dikkat eksikliği ve hiperaktivitesi olan bir çocuk.

Şu andaki yorumum: Bir annenin çocuğu için yapabileceği en iyi şey bir kardeştir.

SON
 
Tek çocuğum var ve bu ikinci çocuk konusu artık kafamı kurcalarken bazı sebeblerden ötürü yine rafa kaldirmak zorunda kaldım

Kızım 7.5 yaşında ve sanırım tek cocuk olarak büyüyecek

Kardeşi olmasını çok istiyor nasip deyip geçiyorum
 
Benim 6. Sınıfa giden bir kızım var ve ikinci çocugu yaklaşık 5 senedir istediğimiz halde olmuyor. Hiç hamile kalamadım... tekrar tekrar Dr ye gittik hiç bir sorunumuz yok. Neredeyse biz de vazgeçmek üzereyiz... her gün düşünmekten ve de pişman olma korkusundan huzursuz oluyoruz. Kendimi ikna edebilirsem belki son bir kez daha Dr ye gidicem... ama benden sana tavsiye kardeşlerin arası cok olmamalı.. kendini hazır hissettiğin an olur insallah. Oyle hemen de ilk çocuk oldu ikinci cepte diye dusunmemeli. Rabbim aratmadan verir inşallah isteyen herkese ♡
 
Bende önceden 2 çocuk derdim ama şimdi asla. Bir oğlum var 2.5 yaşında. Ve çok hareketli zor bi bebekti ayrıca yada ne bileyim belkide bana zor geldi. Allah içime anneliği koymamış bir çocuktan başka bakamam ben. Oğlum nefesim o bana yetiyor :) bence seninde kafan karışıksa sakın yapma. Kolay değil çünkü
 
Anne degilim ama tek cocugum.
Bütün hayatim boyunca hep rahat yaşadım. Her istedigim makul ölçülerde alındı. Kardeş sıkıntısı abi, abla korkusu turevleri yaşamadım. Ailenin gözdesi oldum(tabi bunda annemin diger cocuklarinin ölmesi benim hayatta kalmam rolu var)
Bu açıdan her şey güzel.

Ama benim paylaşma duygum yoktur mesela. Bir kardeşim olmadığı icin paylaşmak nedir bilmem. Birine bir kiyafetimi, bir esyami versem icim icimi yer. Zor bir karakterim herkesle arkadaşlık kurmam bu nedenle hayatim boyunca bir noktada yalnız hissettim kendimi. Bir derdin olur arkadasa anlatilmayacak, haliyle annene de anlatamazsin e kardes? Yok.
Bir yere gideceksin kafana gore, kardesin olsa ikilemez belki ama arkadas her zaman her firsatta gelmiyor.
Bunlar zor kısımları.

Ben en cok düğün sırasında zorlandim. Benim yardima ihtiyacim oldugunu gozumun icine bakip anlayacak bir kardesimin olmamasi cok zoruma gitti. Bundan sonra belki daha cok ihtiyaç duyacagim malum evlilik sorunlari her ailede oluyor ama anlatacak bir kardesim yok.

Bu nedenle bir kardes yapın. Geçte olsa yapin.
2 yas sendromunu geçirsin biraz. Yoksa cok zorlanirsiniz. Bu dönemde kardesi her cocuk kabul etmeyebiliyor.
 
Oğlum 3 yaş 4 aylık kardeşi olduğunda 3 buçuk bitmiş olacak ben arada 4 yaş olması İdeal diye düşündüm ve bu şekilde karar verdik eşimle oğlum 2 ve 2 buçuk yaşlarda aslaa derdim çünkü zor bi çocuk zaten o zmana göre evet daha iyi ama yine zorlukları var tersi tuttumu fena ....

Bence kardesle büyümeli çocuklar her zaman siz olamazsınız yanında
 
Ya derdim bu, bu aralar.

İlk doğumumdan önce en az 3 çocuk derdim belki 4 bile olabilir.

Doğumdan sonra eşim de ben de 2 bize yeter dedik :)

Ama yaşları yakın olsun istemiştim, oğlum 2 yaşına yaklaşırken hamile kaldım isteyerek. Ancak düşükle sonuçlandı. O zaman hala çok istiyordum 2. çocuğu. Doktoruma korunmak istemediğimi söyledim, sen bilirsin dedi.
Ama düşük o kadar da kolay değilmiş. Hem fiziki hem manevi olarak zor oldu benim için.Ve artık isteğimi kaybettim ve 2. çocuğu erteledim.

Şimdi tamamen bu planımı iptal mi etsem diye düşünüyorum :KK43:

Çocuğum 2 yaşında ve 2 yaş sendromu mudur nedir, ailecek çok zorluyor bizi. Bir de kreşe başladı, çok seviyor okulu ama evde huysuz.

2. çocuk için maddi kaygım yok manevi kaygım var. İyi bir anne olmaya çalışıyorum herkes gibi elbette ama çok sabırlı birisi değilim mesela. Çocuktan sonra kendi kendime telkinde bulunarak biraz geliştirdim kendimi ama hala bazen çabuk parlayabiliyorum. Eşim çok daha sabırlıdır ama o bile 2 yaş sendromunda sakin kalamıyabiliyor.
O da benim kadar çocuk isteyen biri idi, o da şu an tek çocukla mı kalsak diyor.

Konuma herkes yorum yapsın lütfen, ama özellikle tek çocuklu arkadaşlar pişmanlar mı mutlular mı yazarlarsa sevinirim.
Yaş farkı hiç istemiyorum. Yani maksimum 4 yaş olsun aralarında diyorum. O yüzden aslında stresliyim. Hani hemen karar vermeliymişim gibi. Çünkü huyumdur, çocuğa karar vericem de aylar önceden fiziki hazırlıklarımı tamamlıcam da, işte folik asittir kilo vermedir vitamin depolamadır :) İşte bunları yaptım ikinci hamileliğimde ama unuttuğum kısım kendimi psikolojik olarak hazırlamakmış.

Of of diyerek bitireceğim.
çocuk sahıbı olmaktakı en onemlı etkenler psıkolojık olarak anne ve babnın bu duruma hazır olması, evın kosullarının uygun olması, maddıyat ve bakacak ınsan problemı bence..
bensahsen calısan bır bayan oldugum ıcın (işi bırakma luksum de ıstegımde yok) tek cocuk ıstıyorum. maddı anlamda da ıkıncısı bızı zorlar hem bakacak ınsan problemımız var.
kendımde tek cocugum etrafında yasıtı kuzenı yegenı vs varsa ve aıle ılıskılerı kuvvetlı ıse kardes aramaz emın olun ( ben hıc aramadım)
önemlı olan sızın ona her turlu ımkanı maddı menevı sunabılmenız ve cocugun herseyden once sızın sevgınızı hıssetmesıdır. sevgıyı hıssederse guvende olusur.
bence ıkıncı cocugu su an ıcın erteleyın hatta cok ıstemıyorsanız yapmayın..
onun yerıne cocugunuzla bırlıkte aktıvıteler duzenleyın gezıler vs.. kendınıze ve esınıze de zaman ayırın bu yıllar gerı gelmeyecek..
 
Kizkardesimle aramda 12 yas var
Cok iyi anlasiriz
Kardeslik bagimiz oldukca guclu
Bunda hemcins olmamizin rolu buyuk
Bende tek cocuk annesiyim
Kizim 10 yasinda
İleride pisman olurmuyum bi kardesi olsunmu diye cok dusunuyorum
Dusunuyorum ama cok vaktim yok yas 34
Olmazsa boyle de cok mutluyuz
Olursa da cok severiz kizim da mutlu olur
Kardes iyi iyi de herkesin kardeslik iliskisi ayni degil orasi ayri bir mevzu
İki cocuk arasi yas farki az olsun konusunu hic anlamiyorum
Cocuklari ust uste buyutmenin yapayim aradan ciksin sonra rahar ederim dusuncesini cok bencilce buluyorum
Kizimin hicbirseyini kacirmadim ilgi alaka hep onun ustundeydi bunun zararini gormedim
Kardesler arasi yas farki zamanla kapanir
Herseyiyle ilgilendigim kardesim ikinci kizim gibi
 
ben tek çocuğa karşıyım..muhakkak kardeş olmalı...tabikide Rabbim isterse olacak ama imkan varsa tek bırakılmamalı..
 
Benim ikiz kızlarım var ama zordur büyütmek tek olsaydı bir daha yapar miydim asla kardeşiniz var mi bilmiyorum ama kardeşlik çocukken güzel başka güzel tarafı yok herkes başka yerlere savruluyor her animizda yanımızda değiller ki bence kardeş olayını düşünme
 
Küçük kızımın 40'ı çıktığında ablası 3 yaşını bitirdi.
Büyük kızım dikkat eksikliği ve hiperaktivitesi olan bir çocuk.

Şu andaki yorumum: Bir annenin çocuğu için yapabileceği en iyi şey bir kardeştir.

SON

Sizinkiler biraz büyüdüler sanırım.
3 yaş ara küçükken zor olmuştur. Peki şimdi nasıl?
 
çocuk sahıbı olmaktakı en onemlı etkenler psıkolojık olarak anne ve babnın bu duruma hazır olması, evın kosullarının uygun olması, maddıyat ve bakacak ınsan problemı bence..
bensahsen calısan bır bayan oldugum ıcın (işi bırakma luksum de ıstegımde yok) tek cocuk ıstıyorum. maddı anlamda da ıkıncısı bızı zorlar hem bakacak ınsan problemımız var.
kendımde tek cocugum etrafında yasıtı kuzenı yegenı vs varsa ve aıle ılıskılerı kuvvetlı ıse kardes aramaz emın olun ( ben hıc aramadım)
önemlı olan sızın ona her turlu ımkanı maddı menevı sunabılmenız ve cocugun herseyden once sızın sevgınızı hıssetmesıdır. sevgıyı hıssederse guvende olusur.
bence ıkıncı cocugu su an ıcın erteleyın hatta cok ıstemıyorsanız yapmayın..
onun yerıne cocugunuzla bırlıkte aktıvıteler duzenleyın gezıler vs.. kendınıze ve esınıze de zaman ayırın bu yıllar gerı gelmeyecek..

Çocuk her yerde bizimle zaten.
Bizim de gece gezme vs gibi alışkanlıklarımız olmadığı için her aktivitemize katılabiliyor.

Ben de çalışıyorum. Oğlumda 10 ay iş hayatıma ara verdim, ve çok da özledim.
İkinci olursa 2 yıla yakın ara veririm diye planladım.
Çünkü Kv bakmıştı ilk oğluma. Çok da iyi baktı, sağolsun ama ben aynı evde kv ile yaşayacak birisi değilim, çok gerildim o dönem.
 
Sizinkiler biraz büyüdüler sanırım.
3 yaş ara küçükken zor olmuştur. Peki şimdi nasıl?

Büyük 9, küçük 6 yaşında şimdi.
Ama benim düşüncem, yaş farkı ne olursa olsun çocuk büyütmek zor.

Elbette zorluk çektim, ama hayatta kolay hiç bir şey yok
Elde ettiklerime bakınca kesinlikle değer diye düşünüyorum.

Şu anda araları harika, bir de ikisi de kız olunca birbirleriyle oyun da oynuyorlar, benden saklı bir şeyler de yapıyorlar, çok hoşuma gidiyor :KK66:
 
Back