Ikinci cocuk luks mu?

Uzaylihamsi .!.:

Ikinci cocuk istememin altinda erken olecegim korkusu yatiyor. Annemi erken kaybettik bir kiz kardesimvar son bi kac aydir birbirimizi yesek de iyi bir iliskimiz var cocugumu desteksiz birakmak istemiyorum tek kaygim bu. Ama oyle zor geliyor ki tekrar basa sarmak parasizlik bunlari aklimdan uzaklastirmanin yollarini bulmaliyim aslinda

Genişletmek için tıkla...

Benim annemler 10 kardeş hepsi de parasızlık içinde doğmuşlar.Ve 2 si dışında kendini kurtarran yok.Ayrıca hepsi birbirinim kuyusunu kazıyor.Önce olan çocugunuza guzel bir gelecek sunjn evet kardeş önemli ama hayırlı olmadıktan sonra olan çocugunuza haksızlık yaptıktan sonra ne işe yarar:

Began .!.:

Ben çok çocuktan yanayım. Sadece eşim çalışıyor, üç evladım var. Maddi olarak zorlasa da çok memnunum. İyi ki doğurmuşum.
Biz de kalabalık ailelerde büyüdük, bağlarımız zayıf ama olsun. Belki çocuklarım çok iyi anlaşan insanlar olurlar ve birbirlerine hep destek çıkarlar.
Evet maddiyat önemli ama bu kadar değil. Bugün 10 bin tl kazanan insan seneye o 10 bini bulamaz hale gelebilir.
Bugün 3-4 bin kazanan insan yarın daha çok kazanabilir.

Genişletmek için tıkla...

Aynı eşim gibi konuştunuz. O üçüncüyü istiyor ben borçlarımız var diyorum. O bir tek kardeşim var annem babam yok kimsem yok kalabalık aile istiyorum diyor ki ben kalabalık aile hiç sevmem bizde beş kardeşiz annem yetemiyordu tabii yemeğidir bulaşığıdır çamaşırıdır hep iş hep iş hayatı hep böyle geçti benim eşim babamın yanında melek kalır ama yine de istemem galiba üçüncüyü. Allah sizinkileri sizlere bağışlasın

Valla belki tepki cekecegim fakat kimse kusura bakmasin gercek bu maddi durumun olsa bile bu dunyaya 1 cocuk bile cok gectim ikinci cocugu ortaklık berbat insanlar acimasiz hayat zor gelecek kurmak zor kimbilir yavrularımız büyüyesiye daha neler olacak neler ne kadar zorlaşacak her şey daha da...

Uzaylihamsi .!.:

Merhaba arkadaslar yeni uye oldum ama yillardir takipteyim. 35 yasindayim bir kizimvar 2.5 yasinda tup bebek yontemiyle hamile kaldim.pcos hastasiyim. Ondan once bir kurumda calisiyordum ancak cikartildim dava falan actim kazandim. Yani 3senedir calismiyorum. Annem vefat ettigi ve kayinvalidemle hic anlasamadigimiz ustune onun diger toruna baktigindan cocuguma kendim baktim artik yavastan kres aramaya basladim cunku ciddi giderlerimiz var ev kira hayatimizi cok kisitladik hicbisey yapamaz olduk falan. Bebegimi buyuturken inanilmaz zorluklar yasadim manevi olarak yiprandim esimle aramiz sik sik bozuldu kavga gurultu bakinca duzeldi ama sacimda tek bir tane bile siyah sac kalmadi (abartmiyorum) hayata gec kalmislik hissi bi yandan parasizlik ve gelecek kaygisi bir yandan. Bir is gorusmesine gittim ama pek tatmin etmedi cunku cocugumu krese verip baslamak istiyorum ona duzen kurmaya calsiiyorum dolayisyla pek begenmiyorsam cikarim diyemiyorum dogru karar vermem gerek. Tum bunlara ilaveten yatirimlik bir ev almistik sehir disinda bitti sayilir ve eylul ekim gibi kiraya verebiliriz bu durumda bizi kendi kiramiz acisindan biraz rahatlatir ve esimin bekledigi bi miktar zam var toplamda hersey planlandgi gibi giderse 2000 lira kardayiz yani. Cok buyuk para degil ama rahatlatir. Tum cocuk buyuturken ki yasadigim zorluklara inat cocugumu bazen kardessiz buyutmesem mi diyorum. Evet cok zorlandim falan ama bencil miyim acaba tek cocukla kalmakla?zaten soyle bir sorunumuz var ki cocugum paylasmayi bilmiyor istemiyor sevmiyor bu ileriki surecte sorun halini alir mi?ben ikinci cocugu dogursam_ki tup bebek yaptigim icin olur mu olmaz mi bilmiyorum bile_tekrar is hayatina donmek cok zor birkac aylik surecte bile gerek yasim dolayisiyla gerek ara vermem dolayisyla cvim pek ragbet gormedi:)siz benim yerimde olsaniz ne dusunurdinuz

Genişletmek için tıkla...

Çocuk istiyorsam çalismazdim cocuguma da kendim bakardim.
Ama istemiyorsam cocugu krese vermekte bilemiyorum kres ucretleri ne durumda. Yani eve bin tl katki olacaksa cocugumu krese verip calismazdim acikcasi sizin tercihiniz

Siz yazdıklarınızi bi okuyun bence karar verirsiniz

Uzaylihamsi .!.:

Merhaba arkadaslar yeni uye oldum ama yillardir takipteyim. 35 yasindayim bir kizimvar 2.5 yasinda tup bebek yontemiyle hamile kaldim.pcos hastasiyim. Ondan once bir kurumda calisiyordum ancak cikartildim dava falan actim kazandim. Yani 3senedir calismiyorum. Annem vefat ettigi ve kayinvalidemle hic anlasamadigimiz ustune onun diger toruna baktigindan cocuguma kendim baktim artik yavastan kres aramaya basladim cunku ciddi giderlerimiz var ev kira hayatimizi cok kisitladik hicbisey yapamaz olduk falan. Bebegimi buyuturken inanilmaz zorluklar yasadim manevi olarak yiprandim esimle aramiz sik sik bozuldu kavga gurultu bakinca duzeldi ama sacimda tek bir tane bile siyah sac kalmadi (abartmiyorum) hayata gec kalmislik hissi bi yandan parasizlik ve gelecek kaygisi bir yandan. Bir is gorusmesine gittim ama pek tatmin etmedi cunku cocugumu krese verip baslamak istiyorum ona duzen kurmaya calsiiyorum dolayisyla pek begenmiyorsam cikarim diyemiyorum dogru karar vermem gerek. Tum bunlara ilaveten yatirimlik bir ev almistik sehir disinda bitti sayilir ve eylul ekim gibi kiraya verebiliriz bu durumda bizi kendi kiramiz acisindan biraz rahatlatir ve esimin bekledigi bi miktar zam var toplamda hersey planlandgi gibi giderse 2000 lira kardayiz yani. Cok buyuk para degil ama rahatlatir. Tum cocuk buyuturken ki yasadigim zorluklara inat cocugumu bazen kardessiz buyutmesem mi diyorum. Evet cok zorlandim falan ama bencil miyim acaba tek cocukla kalmakla?zaten soyle bir sorunumuz var ki cocugum paylasmayi bilmiyor istemiyor sevmiyor bu ileriki surecte sorun halini alir mi?ben ikinci cocugu dogursam_ki tup bebek yaptigim icin olur mu olmaz mi bilmiyorum bile_tekrar is hayatina donmek cok zor birkac aylik surecte bile gerek yasim dolayisiyla gerek ara vermem dolayisyla cvim pek ragbet gormedi:)siz benim yerimde olsaniz ne dusunurdinuz

Genişletmek için tıkla...

Ben olsam yapmazdm 35 yasinz bı çocuk daha sizi alır 40 a götürür onda sonra hangi iş hayatı sosyal yaşantı evet insanoğlu olmayanı ister her zaman belki kznz bı kardesim olsaydı keşke diyecek ama olduktan sonrada belki niye oldu keşke yapmasaydnz diyecek bilemezsnz tek çocuk olmakla paylaşmsz olmanin ilgisi yok eşimin iki tane yigeni var küçük olan kız kardeşi olmasna rağmen eskiyen kıyafetini dahi birine asla vermez hergun kontrol ettirir annesine oyun kurar onu dahi bı başlar çocuk paylaşmaz buna bağlamayn yani bu durumu kardeşi olursads degismeyebilir. Ya iş hayatına veda edecksnz bide eğer olmazsa tekrar tüp bebek sürecine girmek göz korkutuyor maddi madevi bilemiyorm ne kadar mantıklı.

halideeee .!.:

Aynı eşim gibi konuştunuz. O üçüncüyü istiyor ben borçlarımız var diyorum. O bir tek kardeşim var annem babam yok kimsem yok kalabalık aile istiyorum diyor ki ben kalabalık aile hiç sevmem bizde beş kardeşiz annem yetemiyordu tabii yemeğidir bulaşığıdır çamaşırıdır hep iş hep iş hayatı hep böyle geçti benim eşim babamın yanında melek kalır ama yine de istemem galiba üçüncüyü. Allah sizinkileri sizlere bağışlasın

Genişletmek için tıkla...

Amin ecmain :)

1 oğlum var, 10 yaşında. çok istiyor o da kardeşi olmasını. tüp bebek tedavisi görmem gerekiyor benim de. başarısız denemelerim oldu ama yine de devam edeceğim. çünkü oğlumla geçirdiğim şu 10 senede, o da ben de çok eksikliğini hissettik.

oğlumun küçükken ağladığı da olurdu, arkadaşları hep kardeşleriyle grup oluyor, ben dışlanıyorum diye. ki kuzenleriyle çok yakın büyüdü ama yine de hiçkimse bir kardeş etmiyor. kimsenin sevgisi de kardeşinki gibi olmuyor. onun yerine başkalarını kardeş yerine koyup fazla değer veriyor, sonra da üzülüyor. sonuçta herkes kendi ailesine dönüyor çünkü.

ileride birbirlerini yiyorlar kısmına katılmıyorum. birbirine çok destek de oluyorlar. o biraz ailenin yetiştirmesiyle alakalı. eğer ailede sevgiyi görüyorlarsa, öyle devam ediyor. tabi ki yetişkin olunca 7-24 beraber olmuyoruz ama bir telefonda konuşabilmek bile çok şey ifade ediyor.

maddiyat da 1 le iki arasında devasa fark etmez. biraz daha yorar en fazla.

ben oğluma tedavisiz hamile kaldım, ama o küçükken maddi sıkıntımız olduğu için, eşimin ısrarına rağmen 2. yi istemedim. durumları düzeltelim dedim. şu anda düzelttik çok şükür ama şimdi de çocuk olmuyor. maddiyat biraz dişini sıkınca, çalışınca yerine geliyor ama bir çocuk yerine gelmiyor. o zaman arası yakın iki çocuğum olsaydı, şimdi ikisi beraber büyümüş, biz de toparlamış olurduk.

şu anda artık düzenim oturduğu için tekrar uykusuz geceler, evde kalmak gözümde büyüyor ama o zaman zaten düzenimiz böyle olduğu için biraz daha iş olurdu en fazla. oğlum da yaşadığı yalnızlığı hiç görmemiş olurdu.

3. çocuk için aynı şeyi söylemem ama 2. çocuk bence bir aile ortamının oluşması için önemli.

şu anda küçük olduğu için çok belli olmuyor çocuğun ama okula başlayıp 7 yaşını geçince artık anne baba yetmiyor çocuğa, kendi dengi bir arkadaş, yoldaş istiyor. o da en güzel kardeşle oluyor tabi ki.

eğer boşanma ya da eşe güvensizlik gibi bir durum söz konusu değilse, maddiyat sebepli 2. çocuğu erteleme bence. ben yaptım, pişmanım. dövünmüyorum tabi ki. enerjimi oğluma verip onu güzel bir şekilde büyütmeye çalışıyorum. ama geçen 10 yıl içinde gördüm ki, 2. çocuk anneye maddi, manevi yük değil, destek. ben tavsiye ederim, kendi tecrübeme dayanarak, samimiyetle söylüyorum.

Uzaylihamsi .!.:

Merhaba arkadaslar yeni uye oldum ama yillardir takipteyim. 35 yasindayim bir kizimvar 2.5 yasinda tup bebek yontemiyle hamile kaldim.pcos hastasiyim. Ondan once bir kurumda calisiyordum ancak cikartildim dava falan actim kazandim. Yani 3senedir calismiyorum. Annem vefat ettigi ve kayinvalidemle hic anlasamadigimiz ustune onun diger toruna baktigindan cocuguma kendim baktim artik yavastan kres aramaya basladim cunku ciddi giderlerimiz var ev kira hayatimizi cok kisitladik hicbisey yapamaz olduk falan. Bebegimi buyuturken inanilmaz zorluklar yasadim manevi olarak yiprandim esimle aramiz sik sik bozuldu kavga gurultu bakinca duzeldi ama sacimda tek bir tane bile siyah sac kalmadi (abartmiyorum) hayata gec kalmislik hissi bi yandan parasizlik ve gelecek kaygisi bir yandan. Bir is gorusmesine gittim ama pek tatmin etmedi cunku cocugumu krese verip baslamak istiyorum ona duzen kurmaya calsiiyorum dolayisyla pek begenmiyorsam cikarim diyemiyorum dogru karar vermem gerek. Tum bunlara ilaveten yatirimlik bir ev almistik sehir disinda bitti sayilir ve eylul ekim gibi kiraya verebiliriz bu durumda bizi kendi kiramiz acisindan biraz rahatlatir ve esimin bekledigi bi miktar zam var toplamda hersey planlandgi gibi giderse 2000 lira kardayiz yani. Cok buyuk para degil ama rahatlatir. Tum cocuk buyuturken ki yasadigim zorluklara inat cocugumu bazen kardessiz buyutmesem mi diyorum. Evet cok zorlandim falan ama bencil miyim acaba tek cocukla kalmakla?zaten soyle bir sorunumuz var ki cocugum paylasmayi bilmiyor istemiyor sevmiyor bu ileriki surecte sorun halini alir mi?ben ikinci cocugu dogursam_ki tup bebek yaptigim icin olur mu olmaz mi bilmiyorum bile_tekrar is hayatina donmek cok zor birkac aylik surecte bile gerek yasim dolayisiyla gerek ara vermem dolayisyla cvim pek ragbet gormedi:)siz benim yerimde olsaniz ne dusunurdinuz

Genişletmek için tıkla...

Şu durumda düşünmezdim

Uzaylihamsi .!.:

Merhaba arkadaslar yeni uye oldum ama yillardir takipteyim. 35 yasindayim bir kizimvar 2.5 yasinda tup bebek yontemiyle hamile kaldim.pcos hastasiyim. Ondan once bir kurumda calisiyordum ancak cikartildim dava falan actim kazandim. Yani 3senedir calismiyorum. Annem vefat ettigi ve kayinvalidemle hic anlasamadigimiz ustune onun diger toruna baktigindan cocuguma kendim baktim artik yavastan kres aramaya basladim cunku ciddi giderlerimiz var ev kira hayatimizi cok kisitladik hicbisey yapamaz olduk falan. Bebegimi buyuturken inanilmaz zorluklar yasadim manevi olarak yiprandim esimle aramiz sik sik bozuldu kavga gurultu bakinca duzeldi ama sacimda tek bir tane bile siyah sac kalmadi (abartmiyorum) hayata gec kalmislik hissi bi yandan parasizlik ve gelecek kaygisi bir yandan. Bir is gorusmesine gittim ama pek tatmin etmedi cunku cocugumu krese verip baslamak istiyorum ona duzen kurmaya calsiiyorum dolayisyla pek begenmiyorsam cikarim diyemiyorum dogru karar vermem gerek. Tum bunlara ilaveten yatirimlik bir ev almistik sehir disinda bitti sayilir ve eylul ekim gibi kiraya verebiliriz bu durumda bizi kendi kiramiz acisindan biraz rahatlatir ve esimin bekledigi bi miktar zam var toplamda hersey planlandgi gibi giderse 2000 lira kardayiz yani. Cok buyuk para degil ama rahatlatir. Tum cocuk buyuturken ki yasadigim zorluklara inat cocugumu bazen kardessiz buyutmesem mi diyorum. Evet cok zorlandim falan ama bencil miyim acaba tek cocukla kalmakla?zaten soyle bir sorunumuz var ki cocugum paylasmayi bilmiyor istemiyor sevmiyor bu ileriki surecte sorun halini alir mi?ben ikinci cocugu dogursam_ki tup bebek yaptigim icin olur mu olmaz mi bilmiyorum bile_tekrar is hayatina donmek cok zor birkac aylik surecte bile gerek yasim dolayisiyla gerek ara vermem dolayisyla cvim pek ragbet gormedi:)siz benim yerimde olsaniz ne dusunurdinuz

Genişletmek için tıkla...

bence sağlık el verdiği sürece tek çocuk o çocuğa yapılan büyük haksızlık.....bende ikinci çocuğu düşünüyorum ve geç kaldım keşke kızım 3 yada 4 yaşındayken yapsaydım diyorum yaş geçiyor çünkü..ilerde pişman olabilirsiniz...kardes gbisi yok cunku

2000 lirayı iki çocuğa bolusturecegine tekine harca. Şu şartlarda neden ikinciyi düşündüğünü bile anlamadım.

Nişanlımin kuzeni gazı üniversitesinde öğretim görevlisi. Doktora yapıyor. Eşi de önemli bir kurumda müdür. Durumları çok çok iyi. Yazın sürekli tatillerdeler vs vs. Kadın 45 yaşında ve tek çocukları var.

Benim kizim dort yasinda komsularin cocuklarini gorunce benim niye kardesim yok diye uzuluyordu her gun benim de kardesim olsun diyordu disarda kardesli cocuklara imrenip babasiyla bana hesap soruyordu su an maddi olarak ev borcu oduyoruz zorlanacagiz ama yas da geciyor 37 deyim ve 35 inden sonra hamilelik daha zor geldi bana dusunceniz varsa bence beklemeyin.

Bu konu çok iyi olmuş gerçekten şu sıralar kafamı kurcalayan bir mevzuydu. 3 bucuk yaşında çok şükür bir oğlum var. Maddi açıdan eşim çalışıyor evimiz arabamız var çok şükür. Aslında ilk çocuk hiç olmadığı için hemen olsun isteniyor ama ikinciler ya kazara oluyor yada zorla vs. İllede kardeşi olsun die bir şey söz konusu değil ama bazen çok yalnız kalıp yanında oynayacak birini aradığı için kardeşi olabilir diyorum. Maddi acıdan zaten ilkine çok lüks bir yaşantı vermediğim için ikinciyede aynı düzeyde bir hayatı karşılarım. Ama en büyük istememe sebebim insanların doğum yapan kadına saygı göstermemesi ve hiç bebek görmemiş gibi misafirliğe gelip gitmeleri eşimin tarafı çok kalabalık) o kadar bunaldım ki aynı şeyleri yaşamaya korkuyorum lohusa depresyonuna girmişdim ve eşimle sürekli tartışma anlaşmazlıklar yaşadım şimdi hayatımı yeniden düzene soktum her şey yolunda giderken tekrar sıfırdan başlamaya korkuyorum. Ama siz her şeyi göze alabiliyor ve ikisine aynı düzeyde hayat verebilicem diyorsanız yapın derim.

Babayani .!.:

Bunu ilik ya da kök hücre naklinden dolayı ikinci çocuğu dünyaya getiren anne babaya ve hayatı kurtulan abla ya da abiye sormak lazım mal mülk mü kardeş mi diye. Allah basa vermesin ama böyle bir durumda ilk bakılan kişi her zaman kardeş olur. Anne babanin ki uymaz cogu zaman. Çünkü anne babanla sadece bir tane ortağın olur, ana baba bir kardeşle iki tane ortağın olur. ( kromozomları kast ediyorum).
Mala mulke kardes degisilmez.

Genişletmek için tıkla...

Allah kimsenin başına vermesin ama ben yine de aynı fikirde değilim sonuçta ilik/organ paylaşımı yapmak istemeyebilir bir insan kardeşi diye mecbur tutulamaz ki. Bunu konu edinen bir film izlemiştim ve kardeş mecbur değil diye düşünmüştüm yine. Ayrıca yine işin ucu maddiyatta bitiyor maddi imkanınız olmasa nasıl yapılacak ki nakil... Hep görüyoruz bu tür yardım kampanyalarını...

valla neye güvenerek 2. çocuk istiyorsunuz ben hiç anlamadım
2. çocuğa düzgün bir yaşam ortamı sağlayabileceğinize dair bir tane bile dayanak yok ki
eşinizle kavga etmişsiniz saçlarınız beyazlamış
bi tane daha doğurun iyice sinirleriniz gerilsin, parasızlık da bir yandan.
anlamak mümkün değil

Sibelim84 .!.:

bence sağlık el verdiği sürece tek çocuk o çocuğa yapılan büyük haksızlık.....bende ikinci çocuğu düşünüyorum ve geç kaldım keşke kızım 3 yada 4 yaşındayken yapsaydım diyorum yaş geçiyor çünkü..ilerde pişman olabilirsiniz...kardes gbisi yok cunku

Genişletmek için tıkla...

Kaç yaşındasınız?

Uzaylihamsi .!.:

Merhaba arkadaslar yeni uye oldum ama yillardir takipteyim. 35 yasindayim bir kizimvar 2.5 yasinda tup bebek yontemiyle hamile kaldim.pcos hastasiyim. Ondan once bir kurumda calisiyordum ancak cikartildim dava falan actim kazandim. Yani 3senedir calismiyorum. Annem vefat ettigi ve kayinvalidemle hic anlasamadigimiz ustune onun diger toruna baktigindan cocuguma kendim baktim artik yavastan kres aramaya basladim cunku ciddi giderlerimiz var ev kira hayatimizi cok kisitladik hicbisey yapamaz olduk falan. Bebegimi buyuturken inanilmaz zorluklar yasadim manevi olarak yiprandim esimle aramiz sik sik bozuldu kavga gurultu bakinca duzeldi ama sacimda tek bir tane bile siyah sac kalmadi (abartmiyorum) hayata gec kalmislik hissi bi yandan parasizlik ve gelecek kaygisi bir yandan. Bir is gorusmesine gittim ama pek tatmin etmedi cunku cocugumu krese verip baslamak istiyorum ona duzen kurmaya calsiiyorum dolayisyla pek begenmiyorsam cikarim diyemiyorum dogru karar vermem gerek. Tum bunlara ilaveten yatirimlik bir ev almistik sehir disinda bitti sayilir ve eylul ekim gibi kiraya verebiliriz bu durumda bizi kendi kiramiz acisindan biraz rahatlatir ve esimin bekledigi bi miktar zam var toplamda hersey planlandgi gibi giderse 2000 lira kardayiz yani. Cok buyuk para degil ama rahatlatir. Tum cocuk buyuturken ki yasadigim zorluklara inat cocugumu bazen kardessiz buyutmesem mi diyorum. Evet cok zorlandim falan ama bencil miyim acaba tek cocukla kalmakla?zaten soyle bir sorunumuz var ki cocugum paylasmayi bilmiyor istemiyor sevmiyor bu ileriki surecte sorun halini alir mi?ben ikinci cocugu dogursam_ki tup bebek yaptigim icin olur mu olmaz mi bilmiyorum bile_tekrar is hayatina donmek cok zor birkac aylik surecte bile gerek yasim dolayisiyla gerek ara vermem dolayisyla cvim pek ragbet gormedi:)siz benim yerimde olsaniz ne dusunurdinuz

Genişletmek için tıkla...

2,5 yaş çok erken. Bu kadar sıkıntının üstüne iki çocuk bunalıma sokar seni. Biraz ara ver.

Ben sadece su noktaya değinmek istiyorum cocuklarda 2-4 yaş arası "Benmerkezci" dönemdir ve paylasmaması paylasmak istememesi normaldir bu sadece sizin cocugunuza has bir durum değil.

Iyi de zaten 1.çocuk tüp bebek tedavisiyle olmuş.
Yaşamadım.ama maddi manevi insanı yıpratan bi süreç zaten bu tüp bebek olayı.
Gerçekten bunu kaldırabilecek mısınız?

Erken ölme korkum var vs.diyorsunuz allah korusun öyle bi durum olsa geride 1 değil 2 çocuk öksüz kalacak bu daha kötü bana göre.
Ki aralarındaki ilişki kötü de olabilir mesela bunu bilemezseniz.
Ben 3 kardeşim mesela ama o içimdeki yalnızlık duygusu asla gecmedi ve geçmeyecek muhtemelen.
Yanı kardeş her şeye derman değil kardeşi olsa bile paylaşmayı sevmeyebilir mizaci bu yönde olabilir.

Bir tek bizim toplumda tek çocuk olmak bu kadar berbat gibi düşünülüyor nedense. Şartlar şahanedir, maddiyat iki çocuğun da eğitimine en mükemmel şekilde yeter anne bana ister yapar. Ama sizin durumunuzda tek çocuğa zor yetiyorsunuz. Hem neden tek çocuk olmak bencillik olsun. İlla kardeşld büyümek gerekmiyor paylaşmayı bilmesi için. Arkadaşlıklarla da öğrenecektir zamanla. Şu an paylaşmaması yaşından kaynaklanıyor. Kardeşi olsa yine paylaşamayacaktı.
Ben de tek çocuk düşünüyorum. Çünkü arkadaşında gördüğü çok istediği oyuncağı alabilmeliyim, eğitimini güzel okullarda yapabilmeli, istediği enstrümanı çalabilmeli, ilgilendiği bir spor dalı olmalı. Bunlar için de gereken maddiyatı ancak bir çocuk için sunabiliriz.
Çocuğumun şartlarından kısmak bence bencillik olurdu