İkinci bebek olmalı mi

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Sizin istemeyen tarafınız ağır basıyor gibi geldi bana . Artıları ve eksileri siz çok güzel özetlemişsiniz . Ayrıca diyecek bişey bulamadım. Ama yapsanız da yapmasanız da bu tamamen kendiniz için olsun. Eş çocuk bir yana yani siz istiyorsanız yapın.
Benim 3. Çocuğum sürpriz yumurta 😅 öğrenince çok üzüldüm moral olarak hayatımın en berbat aylarını yaşadım . Ama kıyamadık . Geldi dünyaya bıdığımız. Plasenta ayrılması ile geldi dünyaya. Neredeyse kaybediyordum yavrumu doğuramadan . O anlar gözümün önünden gitmiyor . Ağlayarak yalvarıyordum Allaha bana bağışlasın diye. Neyse özetle oğluş doğdu 14,5 aylık oldu bile tam bir ballı lokma tatlısı iyi ki de olmuş . Hamilelikten önce depresyona girmiştim streslerimden dolayı . Şimdi stres yapacak daha çok şeyim var ama zamanım yok depresyon falan kalmadı 😂. İşe dönmem lazım hızlıca ama bakacak kimse yok bakıcıya vermeye kıyamıyorum. Kreşe daha var . Günler geçiyor bir şekilde . Allah darda kalınca da yardım ediyor çok şükür.Bu arada ben de 39 yaşındayım.
Karar sizin 😉
 
elfzyf .!.:
32 yaşındayım hamile görünce nefesim daralıyor Allah kurtarsın ne zordur diyorum. Bir evladım var 2. Ye cesaret edemem. Kendimi biliyorum ,tanıyorum. Benim de koca her fırsatta cimcimeleri olan bir kızımız olsa, tütülü etek giyse dolassa falan diye güzelleme yapıyor 😂kız çocuk doguracagim garantiymis gibi😀kaynanam doğur ben bakarım diyor, görümce ben yardım ederim diyo ama ciks olmaz. Çünkü eni sonu o çocuğu ben doğurdum bana ihtiyacı var. Bebek görünce sizin gibi içim hoş oluyor sonra ağlayınca o hoşluk uçuyor😂
Genişletmek için tıkla...
Ağlayan çocuk bulmam şart oldu 😂😂
 
__Melisa__ .!.:
Senin gene kayinvalide bakmis benimki gram faydasi olmadi 3 yastan sonra otizmli oldugunu anladik biliyorsn cok zorlar ve hiperaktif oglum suan 7 yasinda olacak kizim ise 4 aylik getirdim tek basima ikisinede bakiyorum ilerde pisman olmamak icin getirdim kizim büyüdümü 3.cüyüde getircem ilerde menapoz olacam böyle bir sansim olmayacak tabiki 3.cü hazir oldugum zaman getircem simdilik 2.cisini getirdim diye mutluyum getir büyük ihtimal cok ara verdigin icin kiz bebek olacagini düsünüyorum oglun artik kendini kurtarmis kizinla biraz oyalan calisma bak ona bir süre sana iyi gelecegini düsünüyorum oglun gibi olacak degil benim kizim gaz sorunu gitti suan gayet sakin yasinda geciyor getir
Genişletmek için tıkla...
Kaç yaşındasınız? Üçüncüyü ne zaman doğurmayı planlıyorsunuz?
Nasıl bu enerjiyi buluyorsunuz tek çocukla zorlanan ben merak ettim gerçekten
 
O kadar güzel yorumlar var ki gerçekten insan anneliği çok seviyor. Ben çok sevdim yani. Ama dediğiniz gibi güzel anları ile zorlukları kıyaslayınca ve yaş faktörü ailevi ilişkiler düşünülünce insan yeni gelecek bebeğe haksızlık etmek istemiyor. Yani kaza ile olsa eminim dogururdum ve çok severdim. Ama şuan bilinçli şekilde bunu planlamak benim için gerçekten tedirgin edici. 40a yakınım. Gün geçtikçe ekonomik şartlar zorlaşıyor. Oğlum 20 yaşında üniversite okurken ben 60 yaşında onu okutabilmek icin çalışmak zorunda kalmak istemiyorum...tabiki 40 yaşından sonra anne olan arkadaşlar vardır eminim çok da güzel anne olmuşlardır. Ama sanırım benim bunu kaldıracak manevi gücüm yok. Dertleşmek iyi geldi. 🌸
 
-EarthLing- .!.:
Benim de bir oglum var, 5 yasina yaklasti. Esim de ben de baska cocuk istemiyoruz. Ben istemedigim halde esim israr etseydi yine de kabul etmezdim. Cocugun yuku yuzde doksan annede. Son soz de kadinindir bana gore. Esiniz zaten sinifta kalmis ilkinde.
Genişletmek için tıkla...
Evet haklısınız zaten eşimin isteğini baz almıyorum. Ama söyledikçe acaba bende istiyor muyum diye düşündüm. Bazen galeride oğlumun bebekligini görünce özlediğimi hissediyorum.ama sonra sagolsunlar yasattiklari aklıma gelince deli cesareti gibi geliyor. Yani ben anne olmayı hakettim ama karşı taraf ikinci kez baba olmayı hak ediyor mu? Bunu düşünüyorum
 
İkizlerim var .Bir haftadir biri hastaydi her gece uykusuz ,ates takibi simdi digeri basladi muhtelemen bu haftada uykusuz gecicek .ayakta duracak mecalim kalmiyor cocuk guzel ama iki cocuk bence zor .40 yasta dogum ve sonrasi da zor buyuturken yardimci tutmak falan masraf da cok .buyuk cocugunuzun kolej ucreti, kucugun kres ucreti vs derken maddiyati da hesaplamak lazim
 
kardespayi .!.:
İkizlerim var .Bir haftadir biri hastaydi her gece uykusuz ,ates takibi simdi digeri basladi muhtelemen bu haftada uykusuz gecicek .ayakta duracak mecalim kalmiyor cocuk guzel ama iki cocuk bence zor .40 yasta dogum ve sonrasi da zor buyuturken yardimci tutmak falan masraf da cok .buyuk cocugunuzun kolej ucreti, kucugun kres ucreti vs derken maddiyati da hesaplamak lazim
Genişletmek için tıkla...
Evet haklısınız. Büyük olan devlete gidecek ilkokul için. Çevremizdeki devlet okulları çok iyi. O anlamda şanslıyız. Ama tabiki bakıcı desteği gerekecek. Ve büyük olan da bu yıl ve seneye özel anaokuluna gidicek. Yani ikisi aynı anda büyük maddi yük. İlerisi için yani lise yılları vs de düşünülürse gerçekten maddi anlamda zorlayabilir. Bu kısmını dusunmemistim açıkçası. 👍
 
parfumkokusu .!.:
Sanırım aklımda olan da buydu. Bir arkadaşıma konuyu actigimda ve ilk cocukta bu sorunlardan kaynaklı birşey anlamadim tadını çıkaramadım dediğimde, ikinci de de cikaramiyorsun zaten deyip sizin dediginize benzer şeyler söyledi. Yani ilkindeki enerjiyi bulamayabilirim sanırım. Doğsa zaten 41 yaşında olurum. İlkinde 34 yaşındaydım onda bile çok zorlandım. Kolay bir çocuk değildi canı sağolsun
Genişletmek için tıkla...

33 yaşının sonlarında ikinci kez anne oldum. Şu anda 16 aylık. Çok seviyoruz, Allah ayırmasın ama tek çocukla kalsaydık her şeye daha rahat yeterdik. İnanılmaz zor bir çocuğum var, gece uykularım yok desem yeri. Beni geçtin, alt katı ve üst katıda uyandırıyor. 🤷🏼‍♀️ varlığı çok güzel ama bakması inanılmaz zor. Ne fiziksel olarak iyi durumdayım ne ruhsal. Kendimi hiç bu kadar yıpranmış bulmamıştım. Çocuğu görmeyince özlüyorum ama görünce de gerçekten kaçacak delik arıyorum. Öyle zorluyor. Bak 1 saattir ayaktayım, bu 4. Kalkışım mı ne. Sabaha kadar 40dk-1 saatte bir kalkmaya devam edeceğim ne yazık ki. Çalışan bir kadınım bu arada. Her gece aynı şey, çığlık çığlığa ağlamalar. Evde uyku yüzüne hasret kaldık. O kadar yorgunum ki sürekli bacaklarım ve kollarım ağrıyor, esnemediğim bir an yok. Yatakta ayak parmağımı bile oynatmaya korkuyorum resmen.

Vallahi tek çocuk hiç çocuk. Güzelmiş tek çocuk. Her türlü yetebiliyorsun. Yavrum kaç zamandır benimle uyumak istiyor, aylar oldu belki. Anca o uyurken yanına uzanıp uyandırıp ben geldim annecim diyorum, uyuyunca kalkıp yerime geçiyorum. İlk çocuğumla yatamıyorum bile. Yenidoğanken o kadar zordu ki, 5.5 yaşındaki aklıyla “annecim bu kadar zor olduğunu bilseydim kardeş istemezdim” dedi kuzum. Aramızda en çok istemişti. 2 sene falan sürekli herkese benim kardeşim olacak dedi durdu. Sonrasında eşimle bizde oturduk konuştuk, ölçüp biçip tarttık ama sürpriz yumurta işte ne çıkacağı belli olmuyor ve bizim hiç beklemediğimiz huylarda oldukça zor bir çocuk çıktı. O yüzden tek çocuk iyidir diyorum ben.
 
parfumkokusu .!.:
Bu arada oğluma kv baktı ben çalıştığım için. İşi bırakıp çalışma şansım yoktu maaş anlamında. Bıraksam tekrar giremezdim o maaşla. Şimdi ücretsiz izin kullanabilirim ama onu yaparsam da oğlanın okul ücretini ödeyemem. Yani ona da 6 aydan fazla tek bakamam demek. Kadın tutmam gerekebilir. O zaman da eşimle yine tartışırız gibi geliyor
Genişletmek için tıkla...
Normalde yapın derdim ama böyle bir durumda ve yaş itibariyle de bence gerek yok.
 
Çocuklarımın tek olmasını istemezdim onlar için. İyi ki ikiz olmuşlar diyorum zordu bakmak ama şimdi rahatım. Rahat battı tekrar hamileyim şimdi 😀 ama iyi yönlerinden bakmaya çalışıyorum. Şuan tek eksi yönünüz yaş gibi geldi bana.
 
Yaptığınız her kardeş ilk çocuğunuza destek olmayacak biliyorsunuz değil mi? Siz destek diye doğurursunuz ama o bela olabilir 😊çevremde örneği çok. Eşinize zaten kulak asmayın. Erkeğin söz hakkı bile yok bu konuda.

Kendim tek çocuğum,çok mutluyum Allaha şükür. Oğlum da tek çocuk,istediğim okulda okutabiliyorum. Onunla her yere gidebiliyordum. İkinci çocuğu yapanlar hep ilkini özel okuldan aldı,kurslarını iptal etti. Gördüm yani. İlkine çok büyük haksızlık geliyor bana.
 
İki evladım var biri ne kadar zor bi bebekse diğeri aksine o kadar kolay oldu sakin koyduğum gibi uyuyan bi bebek
Eşlerden biri istiyorsa ikinci çocuk olmalı bence tabi maddi durum iyi dediğiniz için böyle diyorum
Çok güzel ya birlikte oynamaları size ihtiyaçları azalıyor birlikte oynuyorlar ikinci üç yaşına gelinceye kadar sıkıntı çekersiniz ondan sonra daha kolay çünkü anneyle değil birbirleriyle oynuyorlar annenin yükü azalıyor
 
dyakamoz .!.:
Kaç yaşındasınız? Üçüncüyü ne zaman doğurmayı planlıyorsunuz?
Nasıl bu enerjiyi buluyorsunuz tek çocukla zorlanan ben merak ettim gerçekten
Genişletmek için tıkla...
32 yasindayim 35 gibi düsünüyorum aslinda kolay degil ilk cocuk cok zor inanilmaz..özel bir cocuk aci cekiyor agliyor durmuyor mutfak tezgahina biniyor ben bu esnada kizada bakiyorum yemek cogu zaman disarda getirtiyorum dedim saglikli cocuk öyle böylede büyür valla ikisinide bakiyorm gerekirse bazen ev isini birakip gözüm kulagim onlarda oluyor ben onlari severek bu gücü aliyorm zaten evlat gibisi yok ilerde birbirine arkadas olurlar destek güc olurlar böyle düsün bu dünya yapabilecegim huzur icinde güzel tatlis evlatlar vermek onlara güzel bir gelecek birakmak
 
The Winchesters .!.:
33 yaşının sonlarında ikinci kez anne oldum. Şu anda 16 aylık. Çok seviyoruz, Allah ayırmasın ama tek çocukla kalsaydık her şeye daha rahat yeterdik. İnanılmaz zor bir çocuğum var, gece uykularım yok desem yeri. Beni geçtin, alt katı ve üst katıda uyandırıyor. 🤷🏼‍♀️ varlığı çok güzel ama bakması inanılmaz zor. Ne fiziksel olarak iyi durumdayım ne ruhsal. Kendimi hiç bu kadar yıpranmış bulmamıştım. Çocuğu görmeyince özlüyorum ama görünce de gerçekten kaçacak delik arıyorum. Öyle zorluyor. Bak 1 saattir ayaktayım, bu 4. Kalkışım mı ne. Sabaha kadar 40dk-1 saatte bir kalkmaya devam edeceğim ne yazık ki. Çalışan bir kadınım bu arada. Her gece aynı şey, çığlık çığlığa ağlamalar. Evde uyku yüzüne hasret kaldık. O kadar yorgunum ki sürekli bacaklarım ve kollarım ağrıyor, esnemediğim bir an yok. Yatakta ayak parmağımı bile oynatmaya korkuyorum resmen.

Vallahi tek çocuk hiç çocuk. Güzelmiş tek çocuk. Her türlü yetebiliyorsun. Yavrum kaç zamandır benimle uyumak istiyor, aylar oldu belki. Anca o uyurken yanına uzanıp uyandırıp ben geldim annecim diyorum, uyuyunca kalkıp yerime geçiyorum. İlk çocuğumla yatamıyorum bile. Yenidoğanken o kadar zordu ki, 5.5 yaşındaki aklıyla “annecim bu kadar zor olduğunu bilseydim kardeş istemezdim” dedi kuzum. Aramızda en çok istemişti. 2 sene falan sürekli herkese benim kardeşim olacak dedi durdu. Sonrasında eşimle bizde oturduk konuştuk, ölçüp biçip tarttık ama sürpriz yumurta işte ne çıkacağı belli olmuyor ve bizim hiç beklemediğimiz huylarda oldukça zor bir çocuk çıktı. O yüzden tek çocuk iyidir diyorum ben.
Genişletmek için tıkla...
Teşekkür ederim oğlum da sizinkisi gibi zor bir çocuktu. İkinci de benzer olabilir endişesi oluyor tabi. Mesajınız çok iyi geldi aslında. Bende oğluma yetmeye karar verdim. Her anlamda benim için de zorlayıcı olacak. Bu sabah boğaz ağrısı ile kalktık mesela. Kreşe gidiyor. Yine bir hastalik geliyor belli ki. Şuan ikinci bir bebek olsaydı ne olurdu diye düşündüm hemen. Gerçekten Allah'tan tüm çocuklarımızı korusun ama ikisine de yetmek zor gözüküyor
 
parfumkokusu .!.:
Merhaba, biraz kafam karışık fikir almak istediğim için konu açıyorum. Benim 5 yaşında bir oğlum var. Anaokuluna gidiyor. Ben ve eşim çalışıyoruz. Maddi anlamda çok şükür iyiyiz. Eşim yaklaşık 6 aydır bebek istiyor. Aslında daha önceden de istiyordu ama yeni yeni dillendirmeye başladı. Oğlanı da fitlemis o da kardeş diye sormaya basladi. Ama ben çok kararsızım. Öncelikle yaşım 39 ilk etken bu. İkincisi oğlum çok hareketli ve zor bir çocuktu. Yeni yeni kolaylasmaya başladı. Uyku terorunden koliigne yaş sendromları gece uyanma nöbetleri derken hepsini dibine kadar yaşadık. Çok hareketliydi. Sürekli ayaktaydik. Bu koşullarda bir de ise git gel derken baya bir zorlu sureclerden geçtik. İkinci için gözüm çok yemiyor açıkçası. Aynı Sabrı nasıl gösteririm diye düşünüyorum. Üçüncü etken ise eşim. Çok yardımcı biridir her konuda ama bir o kadar da evhamlidir. Yani evhamlari o kadar fazla ki ben doğum yaptığım günün sabahı beni bırakıp kalp grafiisi cektirecek derecede panikli. Tedavi gördü bir süre ama paniği tuttuğunda ofkeleniyor da. O yuzden bebek dogdugundaki panik haliyle kayinvalidemi falan evin içine kadar soktu. ( Ne kendine ne bana güvendi bebek bakma konusunda ve onlar da bu yolla herşeye karışıp beni resmen depresyona soktular. Kendimi yetersiz hissettim) Şimdi bunları. Hepsi geride kaldı. Tabi ki her kırgınlık geçmedi ama tekrar aynı şeyleri yaşama korkum var ve katlanamam aynı şeyler olursa. Kafamı karıştıran şeyse şu... Aslında çocukları çok seviyorum. Ve üstte saydığım sebeplerden anneligimin tadını bile çıkaramadım. Cikarttirmadilar. Şimdi yeniden olsa hem zor gibi geliyor. Hemde o yasayamadigim anneliği acaba yaşayabilir miyim diye düşünüyorum. Bir de oğlumun kardeşi olsa ilerde en azından ona destek olacak birisi olur mu diye de düşünüyorum. Bilemiyorum hatalı mi düşünüyorum. Dıştan bir bakış olarak yorumlarsanız çok sevinirim. Yerimde olsanız ne yapardınız?
Genişletmek için tıkla...
İkincide anneliğin tadını çıkarıyorsun ama yardım çok önemli çünkü bir çocuk daha var, aileniz yardımcı olacak mı mesela? Eşiniz muhtemelen yine sıkıntı çıkaracak çok zorlanırsınız diye düşünüyorum ama aile desteğiniz çok iyiyse bilemedim
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Benzer Konular

Delirmekuzereyim
Kardeşler arasi kac yas olmali ya da illa kardeş olmalı mi?
2
Yorumlar
37
Görüntüleme
1K
joynss
J
Taranta babu
  • Kilitli
Kıskançlık mı?
Yorumlar
12
Görüntüleme
534
matilda1
M
smyps
2 negatif transfer sonrası ne yapmalıyım
2
Yorumlar
25
Görüntüleme
2K
bebisangel
B
H
  • Kilitli
Eski sevgilim ve hoşlandığım kişi aynı adliyede meslektaş. Bu işi durumu karıştırmadan nasıl çözebilirim? Lütfen bir akıl verin aklım çok karışık...
2 3 4
Yorumlar
60
Görüntüleme
4K
Seytanolabilirim
Seytanolabilirim
E
Kaynanam yüzünden mutsuzum
3 4 5
Yorumlar
91
Görüntüleme
7K
Selcan9496
S
X