İki yaş sendromu böyle bir şey mi =(

B

Betul56

Guru
Kayıtlı Üye
23 Aralık 2014
515
180
323
Oğlum iki yaşında. Son iki haftadır çok mutsuz, her şeye ağlıyor. Ve biz ne yapacağımızı şaşırıyoruz artık. Neredeyse her gün dışarı çıkıyoruz. Ama hazırlanıp evden çıkmamız yaklaşık bir saatimizi alıyor. Çünkü bir türlü giyinmeye ikna edemiyoruz. Dün babası kucağına aldı, ben pantolonunu giydirdim ama nasıl ağladı =( sonra ağlayarak koşturmaya başladı düştü dudağı kanadı =( oturdum ben de ağladım bundan sonra çıksın pijamayla umrumda değil yeter ki mutlu olsun. Ama sadece o değil ki. Ceket giymesin diyemem üşür. Ayakkabı giymesin diyemem. Yani bunları yaparken çok ağlıyor halbuki sadece onun için çıkıyoruz. Neyse dün kahvaltı yapalım dedik dışarıda. Oturur oturmaz denize doğru koşmaya başladı. Girmek istiyor ama nasıl ağlıyor anlatamam. Sipariş vermesek kalkıp döncez. Sırayla yaptık kahvaltıyı, sakinleşince biraz da vakit geçirip döndük artık. Dün sabahtan beri çıkmadık dışarı. Bugün hiç hazır değilim aynı şeyleri yaşamaya. Konuşmuyor bu arada henüz. Onun huzursuzluğu da var muhtemelen üzerinde. Ama ben ne yapacağımı şaşırdım bu ara, ağladıkça pepe açıyorum. Çok yanlış biliyorum ama en azından ağlaması da huy olarak kalmasın diyorum. Bu arada sütten kesmeye çalışıyorum. Sadece gündüz ve gece uykuya geçerken emziriyorum ve bir de gece uyandıkça. Bunun etkisi desem azaltma olayını son bir haftadır yapıyorum. Nedenini ve çözümünü bilmiyorum.
Son olarak tabiki mutlu olduğu, kıkır kıkır güldüğü anlar oluyor yani ağrı vs yok çok şükür.
Ben ne yapabilirim sizce?
 
Aynı durumlar bizde de var, aşırı huysuzluklar yapıyor bazen, onun yararına ve yapması gerektiğini bildiği şeylere bile karşı geliyo, halbu ki tek Tük kendini ifade de edebiliyor. Kişiliğini düşüncesi olduğunu belli etmek için yapıyor dedi doktorumuz, ben bu dönem de sütten de kestim sabırla bekliyorum biraz huylu olacağı günleri çünkü gazdı, dişti, iki yaştı derken çok yıprandık, bir de erkek çocukları ile kız çocuğu davranış olarak farklılar. Bence sizinki de geçici Bi durum ve iki yaş sendromu
 
Yapmanız gereken stres ortamı oluşturmadan göz İzasına inerek iletişim sağlamak. Konuşamıyor dediniz ya seçenekleri siz sorun, çıkmak istemiyo musın, gitmek istemiyo musun ? O Bi tepki verince de göz İzasına inerek açıklayarak konuşun biz öyle yapıyoruz, yapmaya çalışıyoruz
 
Umarım geçicidir dediğiniz gibi. Çok zor çocuk büyütmek. Mutlu etmek için şekilden şekile giriyoruz.
 
Evet yapmaya çalışıyorum ama ağlaması çok şiddetli oluyor nefessiz kalıp öksürmeye başlıyor o yüzden işe yaramıyor biz ne yapsak. Sadece bir şey izlerse sakinleşiyor. Tek yol bunu bulabildik. Ama izletmek istemiyorum.
 
Betul56 .!.:
Umarım geçicidir dediğiniz gibi. Çok zor çocuk büyütmek. Mutlu etmek için şekilden şekile giriyoruz.
Genişletmek için tıkla...

isterseniz amuda kalkin mutlu edemezsiniz..
zamani gelmedikce duzelmeyecektir.
benim oglum anlattiginizdan beterdi,tam 1 sene surdu ozellikle 2,5 yas civari zirve yapti huysuzlugu.
vurma isirma vs. eklendi ama tabi ebe dede nazlisi edildigi icinde abarttikca abartti.
evimize donunce kararli bi sekilde sovlarina boyun egmedim ben,cildirinca ilgiyi tamamen kestim,oyalamaya hic calismadim.
oyle bi aglardi ki kapimiza polis dayancak bu evde bu cocuk iskence goruyor diye bizi iceri aticaklar diye korkuyordum.
belki yanlis ama 32 ay civarinda bi sandalye koydum antreye.
cigrindan ciktikca o sandalyeye gonderdim,buna mola sandalyesi deniyor.
aglamasi kesilmedikce ordan almadim onu cunku bi taraftan hamileydim tahammulum kalmamisti.
1 hafta cok sukur aglamalari azaldi.
ama sunu belirteyim her agladiginda filan gondermedim,cidden kontrolden cikinca ve basedemeyince gonderiyordum.
tabi oglumu ordan alirken beni nekadar uzdugunu ve neden uzdugunu anlattim.
simdi daha uyumlu bi cocuk cok sukur.
emin olun gecicek bu gunler zaman lazim.
butun disleri tamamlandi mi bu arada?
 
Benim oğlumu anlatmışsınız resmen.
Dışarı çıkmak ayrı dert, mutlu olsun diye uğraşıp çabalıyoruz.
Çıkınca da başka bir dert, zaptetmesi mesele oluyor.
dediğiniz gibi olmadık şey tutturuyor ve olmadık yerlere koşmaya başlıyor.
Onun peşinde koşmaktan birşey de yapılamıyor.

Biz nasıl geçiriyoruz bu dönemi?
Öncelikle anne ve babanın çok sakin olması lazım, gerçekten çok sakin.
Siz sabrınız bitip "aaa ama sus, dur, koşma, yapma, etme" diye bağırınca daha çok hiddetleniyorlar.
Ben o öfke nöbetine girince (bir nebze olan bu oluyor) susuyorum, kendi haline bırakıyorum (kontrollü olarak) o zaman daha çabuk sakinleşiyor.
Bu işe yaramazsa dikkat dağıtıyorum, bunu da genelde oyuncakları ile sağlıyorum.
Yanımda muhakkak oyuncaklarından fazla oynamadıklarından bulunduruyorum ki dikkatini dağıtmaya faydası olsun.

Dışarda yemek yemiyoruz, kahvaltıya gitmiyoruz.
Bazen (çok sık tavsiye etmiyorum) AVM gitme durumumuz oluyor, kendi ihtiyaçlarımız için.
Onu da alıyorum ve baskılamıyorum onu, serbest bırakıyorum.
Göz hapsinde koşmasına müsade ediyorum.
Zaten bizim etrafımızda koşuyor hep, her ne kadar özgür ruhlu olsa da, bizi gözünden kaybetmeyi sevmiyor.

AVM'lerde "Playground" şeklinde yerler var.
Ebeveynsiz 2 yaşında çocukları kabul etmiyorlar, dolayısı ile ben veya eşim onunla beraber giriyoruz.
1 saat çeşitli oyuncaklarda oynuyor, zıplıyor, atlıyor vs. gibi enerjisini atıyor.

Çocuklara da bahane yok.
Ben istanbulda yaşıyorum ve çalışıyorum.
Çocuk 4 duvar arasında ne kadar enerji atabiliyor ki?
O yüzden huysuzluklarını hoşgörü ile karşılamak durumunda kalıyorum.
Sakin yaklaşımla, çocuklar daha sakin davranmaya başlıyor.

Çok sabır istiyor su götürmez bir gerçek, o yüzden size bol sabır diliyorum.
 

Bana da güzel bir örnek oldunuz teşekkürler.
Bizimki de çığırından çıkıyor bazen.
Durup dururken istediği olsun diye ağlama krizlerine giriyor.
Saçımı başımı yolasım geliyor ama diş sıkıp sakin davranmaya çalışıyorum.
Çünkü biliyorum ki benim sesimi yükseltmem veya sert davranmam birşey değiştirmeyecek.
Tam tersine daha da hiddetlenecek o zaman.

Ben sabır göstermeye çalışıyorum ve çok çığırından çıkınca odasına gönderiyorum.
Kapısı açık şekilde, odana gideceksin çünkü çok üzüyorsun şu an beni, sakinleşince konuşabiliriz şeklinde.
Bazen anlıyor, ağlayarak odasına geçiyor bir sakinleşiyor, sonra normale dönüyor.
Bazen de uymuyor, odasından çıkıyor, deli divane gibi bir babasına bir bana seslenip ağlamaya devam ediyor...
Hakikaten zor bir dönem ve süreç.
İnşallah sağ sağlim atlatırız bu dönemi...

Benim hamile olmam da benim sinirlerimi yıpratıyor haliyle.
Tahammülüm zorlaşıyor ama elimden geldiğince mücadele etmeye çalışıyorum.
Belki diyorum çalıştığım için de olabilir.
Çocuk bütün gün anne - babayı görmüyor.
Akşam olunca da haliyle bize nazını geçiriyor.
Annanesi ve babaannesi onların gözetimindeyken bu tarz şeyler yaşamadıklarını söylüyorlar.
Hele annem bazen şahit oluyor biz varken olan durumlara ve kendisi de diyor
bana bu şekilde yapsa gün içerisinde ben çok zorlanırım bakmakta, ama bana böyle davranmıyor diyor.
Biz de hayret ediyoruz.
Sanırım çalışan anne olmamın da etkisi var...
 
Yalnız olmadığımızı bilmek bile yetiyor, acaba bir tek benim evladımın mı huyu böyle diye düşünüyo insan...
 
Evet doğru biliyorum teori olarak bunları ben de okul öncesi öğretmeniyim Ama uygulayamıyorum kitaptakileri olmuyor. O sandalyeye hayatta oturmaz oğlum imkansız =) Belki biraz daha büyüyünce, bizi daha net anladığında yapabilirim onu.
Dişleri tamamlanmadı henüz üç tane kaldı. Ama şuan belirti de yok çıkmıyor daha. Diş dönemleri de oldukça zor geçiyor. İnşallah yanılıyorumdur bunların hepsi diştendir.
 
İki yaş sendromuna bu yüzden ilk ergenlik deniyor. Allah kolaylık versin.
 
Oglum 3 yasina girecek 2 ay sonra. Hala aynıyiz biz. Bu dönem bol sabirli olmak gerekiyor
 
Aynen, konumda yazdım mı hatırlayamadım ama parka zorla götürüyoruz. Kucağımdan indiği an parktan çıkıp sokaklarda koşmaya başlıyor. Biz de peşinden koşuyoruz.
Yaşadığımız yer küçük. Pek bir şey yok İl merkezi bir buçuk saat uzaklıkta. O yüzden çok sık gidemiyoruz avm ye. Ama cumartesi günü hadi gidelim dedik değişiklik olur çocuğa. Dönerken bir daha yok dedim büyüyünceye kadar. O kadar zor oluyor ki. Ne kahvaltı yaptı ne yemek yedi. Çeşit çeşit şeyler aldık ikna edemedik. Yürüyen merdiveni çok seviyor. Abartmıyorum yaklaşık yetmiş seksen kere in bin yaptık gönlü olsun diye. Artık insanlar bize gülmeye başladı =)
Öyle işte, sanırım genel durum bu tüm çocuklarda.
 
hergün dışarı çıkıyoruz demişsiniz belki de çocuk evde durmak istiyordur...
2 yaşında çocuk konuşabiliyordur ne istediğini falan sordunuz mu hiç ?
İlla ki 2 yaş döneminde oluyor böyle şeyler biraz sabır gerektiriyor.
Ağladığı zaman çok üzerine gitmeyin bence kendi haline sakinleşmesini bekleyin...
 
Kuzenimin oğlu 2 yaşını yeni doldurdu.Çok agresif bir çocuk Herşeye ama herşeye sinirleniyor ve kafasını duvarlara yada yere vuruyor.Birçok doktora götürüldü 2 yaş sendromu dediler.Bu davranışları yaparken ilgilenmeyin dediler.Ama görseniz alnı devamlı çürükler içinde, insan kıyamıyor.Bir ara düzeldi başını vurmamaya başladı ama sonrasında yine başladı kafasını duvarlara vurmaya. hatta dahada abarttı artık hem kafayı vuruyor hemde kendi kendine çok şiddetli tokatlar atıyor Allah hepimizin yardımcısı olsun.
 
Aynı bizim durumlar.
Biz de yürüyen merdiven başındayız hep ama çok tehlikeliler malesef.
O yüzden ben AVM gitmeyi sevmiyorum, mümkün mertebe mecbur kalmadıkça da gitmiyorum.
Yakınımızda park var, park geniş ve trafiğe kapalı bir alanda.
Ben banka oturuyorum onu salıyorum, gönlünce dolaşıyor hopluyor zıplıyor, düşse de içim ne kadar hoplasa da, ellemiyorum. Böyle öğrenecek çünkü... Ayrıca enerji atması şart.

Keşke daha ufak bir şehirde yaşasaydık.
O zaman sokağa dahi her gün çıkartırdım.
Fakat istanbul şartlarında bu mümkün değil.
Oturduğumuz yerin sokağı da işlek. Bu anlamda da zor.
Hele ki kış ayları geldi, ben kara kara düşünüyorum açıkçası ne yapacağız diye.

Allah bizlere sabır versin.
Farklı oyuncaklar çıkartıyorum ben mesela.
Onlardan bazıları, yapbozlar, saklamıştım bir süre 2-3 ay oyuncaklarını saklayarak farklı oyuncaklar ile oynamasını sağlıyorum.
Mesela arabalarını kaldırıyorum, bir kaç hafta sonra tekrar çıkartıyorum farklı oyuncaklarını kaldırarak.
Unutmasını sağlıyorum ki, yeni oyuncak almak yerine var olan oyuncakları ile oynamasını sağlıyorum bu şekilde.

Belki sen de bu şekilde deneyebilirsin.
Ben çokçası onunla oturup arabaları ile oynuyorum, oyun yaratıyorum ona, fasulyeleri bir tepsiye boşaltıyorum mesela, onun da traktörü ile oynuyoruz yük yükleyip boşaltıyor gibi.
Bunun gibi bir çok kuru bakliyat kullanarak yapılabilir oyunlar.
İrmik ile oynatıyorum mesela, kum yerine.

Ama diyorum ya çalışan anne olunca, malesef ki vakit dar, zaman az.
Annem de hali ile her daim onu bu şekilde yaratıcılıkla oyalayamıyor.
Daha eski yöntemler ile oyalıyor.
Sana oyalayıcı örnekler:

İrmik ile oyun:





Mesela bu şekilde oyunlar yapıyorum.
büyüdü bizimki bu internette bulduğum bir fotoğraf.
Ben banyoya bir minder koyuyorum, leğene su dolduruyorum, içine oyuncaklarını atıyorum.
yarım saat oynamasına müsade ediyorum.


Bazen bebe şampuanı da koyuyorum içine.
Hem o oyalanıyor hem de güzel vakit geçiriyor.

Fakaaattt... Hepsini gözlem altında yapıyorum.
Çocuk, ne yapacağı belli olmaz!
 
Son düzenleme:
Bir set yıkanabilir boya kalemi aldım mesela.


Bir de boya tahtası:

Birlikte boyuyoruz mesela, çok zevk alıyor.
Öylesine karalıyor sonuçta ama el becerisi de gelişiyor.

Bir de playdough set aldım.


Elimden geldiğince bunlar ile aktivite yaparak kafasını dağıtmaya çalışıyorum.
Çünkü mecbur bir aktivite ihtiyacı var.
Huysuzluğunu belki bu şekilde kafasından atar, biraz bizimle vakit geçirmek sakinleştirir diye.
 
Bizim de son Bi diş kaldı o da çıksın dört gözle bekliyorum, anne sütünü yeni bıraktık, gece uyanma ve gündüz huysuzlukları için doktorumuz da son diş hele Bi çıksın demişti
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

O
Yenidoğan Bebeğim Meme Reddi - Biberon Bağımlılığı
Yorumlar
0
Görüntüleme
494
oni9692
O
P
  • Kilitli
Çok kötüyüm okuyun lütfen
2 3
Yorumlar
57
Görüntüleme
3K
Umurumdaydi
U
S
vajinusmusu bende yendim
Yorumlar
14
Görüntüleme
1K
Nehirrrrrrr
N
B
neden böyleyiz?
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
1K
Aysenimi
A
Haksız olan ben miyim
6 7 8
Yorumlar
148
Görüntüleme
4K
Fundamentals
F
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…