- 30 Aralık 2015
- 580
- 1.231
- 28
-
- Konu Sahibi KirmiziSatenGecelik
- #1
İki kişi arasında kaldıysanız ikisi de doğru kişi değildir çünkü birini diğerine tercih ediyorsunuzMerhaba arkadaşlar. 28 yaşındayım, geçmişte birkaç ilişkim oldu ama hiçbiri yeterince ciddi değildi. Ayrıldıktan sonra farkettim ki beni zaten sevmemiş-gelecek düşünmemişler. Zaten hepsi en ufak bir kariyer ayrımında kendi yoluna gitmeyi tercih etti, hiç gelecek konuşmadık.
2 senedir biriyle birlikteydim ve ilk düzgün iliskim diyebilirim. Karakterini, huylarını, aramızdaki bağı seviyorum. Ancak her şey çok güzel giderken bir iletişimsizlik sonucu ayrılık yaşadık ve sonrasında geleceği ile ilgili bana hiç sormadan bir karar verdi. Bu kararı sonucu yaklaşık 10 yıl kariyerini oturtamayacak ve yakın zamanda evleniriz diye düşünürken evliliğimiz de belirsiz bir zamana ertelenmis olacak. Geçmiş ilişkilerimden tanıdığım bir durumun içindeyim, yine birlikte plan yapıyoruz zannederken tek başıma kaldım hayatta. Emrivakiyle onun planını kabul etmek zorundayım devam etmek istiyorsam.
Bu çocukla kısa ayrılığımızda daha önceden tanıdığım bir kişiyle görüştüm. Aile yapımız, zevklerimiz birbirine benziyor, aynı alanda çalışıyoruz, kariyeri oturmuş ve gelecek planlarımız da birbirine uygun. Ama onu yeterince tanımıyorum ve doğal olarak onu ne kadar sevebilirim, beni ne kadar sevebilir bilmiyorum. Ben zaman içinde bağlanırım ve birinden yeterince hoşlandım mı anlamak için birlikte çok zaman geçirmemiz gerekir. Bir yandan kalbimde hala eski ilişkimin sızısı var, onu tam olarak atlatamadım, her huyunu bildiğim ve sevdiğim için olur da evlenirsek mutlu olacağımızı biliyorum. Sadece uzun bir süre geleceğimizi belirsiz olacak ve beni gözden çıkararak gelecek hakkında bir karar vermesi güvenimi sarsıyor. Diğer yandan bu yeni çocukla özelliklerimiz tutuyor ve beğenmiştim onu da. Ama erkekler mayın tarlası gibi, tanıyorum zannederken elimde patlayacak bir özelliği çıkabilir ve keşke eski sevgilimle devam etseydim diyebilirim belki de.
Öyle bir psikolojiye girdim ki sanki yanlış kararı verirsem uzun süren bir yalnızlık ve zorluk dönemi beni bekliyor hayatta. Artık uyumlu olduğum ve sevebileceğim biriyle evlenmek istiyorum ve insanları uzun vadeli değerlendiriyorum. Siz olsanız eski sevgilinizle barışıp gelecek planlarımız bir noktada buluşacak mı bakalim diyerek riske girer miydiniz? Yoksa yeni birine şans verir miydiniz? Eşinizi neye göre seçtiniz mesela? Bakmam gereken, atladığım bir nokta var mı? Görüşleriniz benim için çok önemli. Şimdiden teşekkürler.
3. bir kişiyi aramak istemediğimden eminim. Şu an iki kişiden biriyle devam etmek istiyorum. En azından doğru kişiyi nasıl seçtiniz öğrenmek istiyorum. Zaten tek bir insanla olduğunuzda bile onu geri kalan herkese tercih etmiş oluyorsunuz. Bu da bir seçim.İki kişi arasında kaldıysanız ikisi de doğru kişi değildir çünkü birini diğerine tercih ediyorsunuz
Verdiğiniz örnek çok alakasız bence.3. bir kişiyi aramak istemediğimden eminim. Şu an iki kişiden biriyle devam etmek istiyorum. En azından doğru kişiyi nasıl seçtiniz öğrenmek istiyorum. Zaten tek bir insanla olduğunuzda bile onu geri kalan herkese tercih etmiş oluyorsunuz. Bu da bir seçim.
Bi defa evlenecegin insani şu mu mantikli bu mu? Hangini seçsem kârda olurum, hangisi riskli diye secmezdim.
Belki de bu yuzden en ufak yol ayriminda gözden cikarildiniz hep. Cunku siz de duygularinizla hareket etmiyorsunuz. Kimle en kisa yoldan evlilige goturebilirsem o olsun diye evlilik mi olur.
Mantiksiz aşk evliligi yapin demiyorum ama sizin ki fazla duygusuz ve planli geldi bana. Hayatinizda evlilik dusundugunuz bi insan varsa ötekini düşünmezsiniz.
"en ufak yol ayrımında gözden cikarildiniz hep" ayy çok kiricisin yaa. Bacım valla sen kendi kalbine bakacaksin kimin ne dediğini boşver. Mantık evliliği taraftarı olan biri değilim. Ama şimdiki sevgilinle evlenirsen ilerde en ufak uzuntunde keşke diğerini secseydim diyeceksin. O yüzden ikisi de olmaz gibi. Ama ben olsam bir süre ikisini de hayatımdan çıkarır, Kim benim için bir çaba sarf edip birşeyler olsun istiyorsa onla dnerdim
Ayrıldıktan sonra farkettim ki beni zaten sevmemiş-gelecek düşünmemişler. Zaten hepsi en ufak bir kariyer ayrımında kendi yoluna gitmeyi tercih etti, hiç gelecek konuşmadık.
Ben birine çok aşık olup her seyi unutacak "tamam bu" diyecek biri değilim. Yani hep böyle oldu maalesefBi defa evlenecegin insani şu mu mantikli bu mu? Hangini seçsem kârda olurum, hangisi riskli diye secmezdim.
Belki de bu yuzden en ufak yol ayriminda gözden cikarildiniz hep. Cunku siz de duygularinizla hareket etmiyorsunuz. Kimle en kisa yoldan evlilige goturebilirsem o olsun diye evlilik mi olur.
Mantiksiz aşk evliligi yapin demiyorum ama sizin ki fazla duygusuz ve planli geldi bana. Hayatinizda evlilik dusundugunuz bi insan varsa ötekini düşünmezsiniz.
eski sevgilinizi bence o kadar da sevmemişsiniz öyle olsaydı eğer başkasını mantıken bile düşünemezdiniz bunu yadırgamak ya da yargılamak için söylemiyorum o mevzuya çok takılı kalmayın bazı acıları biz uzatırız aşk acısı dahil boşuna uzatıp kendinizi yıpratmayın bence ikinciye şans verinMerhaba arkadaşlar. 28 yaşındayım, geçmişte birkaç ilişkim oldu ama hiçbiri yeterince ciddi değildi. Ayrıldıktan sonra farkettim ki beni zaten sevmemiş-gelecek düşünmemişler. Zaten hepsi en ufak bir kariyer ayrımında kendi yoluna gitmeyi tercih etti, hiç gelecek konuşmadık.
2 senedir biriyle birlikteydim ve ilk düzgün iliskim diyebilirim. Karakterini, huylarını, aramızdaki bağı seviyorum. Ancak her şey çok güzel giderken bir iletişimsizlik sonucu ayrılık yaşadık ve sonrasında geleceği ile ilgili bana hiç sormadan bir karar verdi. Bu kararı sonucu yaklaşık 10 yıl kariyerini oturtamayacak ve yakın zamanda evleniriz diye düşünürken evliliğimiz de belirsiz bir zamana ertelenmis olacak. Geçmiş ilişkilerimden tanıdığım bir durumun içindeyim, yine birlikte plan yapıyoruz zannederken tek başıma kaldım hayatta. Emrivakiyle onun planını kabul etmek zorundayım devam etmek istiyorsam.
Bu çocukla kısa ayrılığımızda daha önceden tanıdığım bir kişiyle görüştüm. Aile yapımız, zevklerimiz birbirine benziyor, aynı alanda çalışıyoruz, kariyeri oturmuş ve gelecek planlarımız da birbirine uygun. Ama onu yeterince tanımıyorum ve doğal olarak onu ne kadar sevebilirim, beni ne kadar sevebilir bilmiyorum. Ben zaman içinde bağlanırım ve birinden yeterince hoşlandım mı anlamak için birlikte çok zaman geçirmemiz gerekir. Bir yandan kalbimde hala eski ilişkimin sızısı var, onu tam olarak atlatamadım, her huyunu bildiğim ve sevdiğim için olur da evlenirsek mutlu olacağımızı biliyorum. Sadece uzun bir süre geleceğimizi belirsiz olacak ve beni gözden çıkararak gelecek hakkında bir karar vermesi güvenimi sarsıyor. Diğer yandan bu yeni çocukla özelliklerimiz tutuyor ve beğenmiştim onu da. Ama erkekler mayın tarlası gibi, tanıyorum zannederken elimde patlayacak bir özelliği çıkabilir ve keşke eski sevgilimle devam etseydim diyebilirim belki de.
Öyle bir psikolojiye girdim ki sanki yanlış kararı verirsem uzun süren bir yalnızlık ve zorluk dönemi beni bekliyor hayatta. Artık uyumlu olduğum ve sevebileceğim biriyle evlenmek istiyorum ve insanları uzun vadeli değerlendiriyorum. Siz olsanız eski sevgilinizle barışıp gelecek planlarımız bir noktada buluşacak mı bakalim diyerek riske girer miydiniz? Yoksa yeni birine şans verir miydiniz? Eşinizi neye göre seçtiniz mesela? Bakmam gereken, atladığım bir nokta var mı? Görüşleriniz benim için çok önemli. Şimdiden teşekkürler.
Neden?3. bir kişiyi aramak istemediğimden eminim. Şu an iki kişiden biriyle devam etmek istiyorum. En azından doğru kişiyi nasıl seçtiniz öğrenmek istiyorum. Zaten tek bir insanla olduğunuzda bile onu geri kalan herkese tercih etmiş oluyorsunuz. Bu da bir seçim.
İki kişi arasında kalınmaz. Arada kalıyorsanız ikisine karşı da hissettiğiniz herhangi bir duygu yoktur. Alışkanlık, mantık vs gibi şeylerle seçim yapmaya çalışıyorsunuzdur. Bu da zaten en baştan mutsuz evlilik demek.Merhaba arkadaşlar. 28 yaşındayım, geçmişte birkaç ilişkim oldu ama hiçbiri yeterince ciddi değildi. Ayrıldıktan sonra farkettim ki beni zaten sevmemiş-gelecek düşünmemişler. Zaten hepsi en ufak bir kariyer ayrımında kendi yoluna gitmeyi tercih etti, hiç gelecek konuşmadık.
2 senedir biriyle birlikteydim ve ilk düzgün iliskim diyebilirim. Karakterini, huylarını, aramızdaki bağı seviyorum. Ancak her şey çok güzel giderken bir iletişimsizlik sonucu ayrılık yaşadık ve sonrasında geleceği ile ilgili bana hiç sormadan bir karar verdi. Bu kararı sonucu yaklaşık 10 yıl kariyerini oturtamayacak ve yakın zamanda evleniriz diye düşünürken evliliğimiz de belirsiz bir zamana ertelenmis olacak. Geçmiş ilişkilerimden tanıdığım bir durumun içindeyim, yine birlikte plan yapıyoruz zannederken tek başıma kaldım hayatta. Emrivakiyle onun planını kabul etmek zorundayım devam etmek istiyorsam.
Bu çocukla kısa ayrılığımızda daha önceden tanıdığım bir kişiyle görüştüm. Aile yapımız, zevklerimiz birbirine benziyor, aynı alanda çalışıyoruz, kariyeri oturmuş ve gelecek planlarımız da birbirine uygun. Ama onu yeterince tanımıyorum ve doğal olarak onu ne kadar sevebilirim, beni ne kadar sevebilir bilmiyorum. Ben zaman içinde bağlanırım ve birinden yeterince hoşlandım mı anlamak için birlikte çok zaman geçirmemiz gerekir. Bir yandan kalbimde hala eski ilişkimin sızısı var, onu tam olarak atlatamadım, her huyunu bildiğim ve sevdiğim için olur da evlenirsek mutlu olacağımızı biliyorum. Sadece uzun bir süre geleceğimizi belirsiz olacak ve beni gözden çıkararak gelecek hakkında bir karar vermesi güvenimi sarsıyor. Diğer yandan bu yeni çocukla özelliklerimiz tutuyor ve beğenmiştim onu da. Ama erkekler mayın tarlası gibi, tanıyorum zannederken elimde patlayacak bir özelliği çıkabilir ve keşke eski sevgilimle devam etseydim diyebilirim belki de.
Öyle bir psikolojiye girdim ki sanki yanlış kararı verirsem uzun süren bir yalnızlık ve zorluk dönemi beni bekliyor hayatta. Artık uyumlu olduğum ve sevebileceğim biriyle evlenmek istiyorum ve insanları uzun vadeli değerlendiriyorum. Siz olsanız eski sevgilinizle barışıp gelecek planlarımız bir noktada buluşacak mı bakalim diyerek riske girer miydiniz? Yoksa yeni birine şans verir miydiniz? Eşinizi neye göre seçtiniz mesela? Bakmam gereken, atladığım bir nokta var mı? Görüşleriniz benim için çok önemli. Şimdiden teşekkürler.
Resmen kâr zarar hesabı yapıyorsunuz, mantikli olsunda bu kadar da fazlaMerhaba arkadaşlar. 28 yaşındayım, geçmişte birkaç ilişkim oldu ama hiçbiri yeterince ciddi değildi. Ayrıldıktan sonra farkettim ki beni zaten sevmemiş-gelecek düşünmemişler. Zaten hepsi en ufak bir kariyer ayrımında kendi yoluna gitmeyi tercih etti, hiç gelecek konuşmadık.
2 senedir biriyle birlikteydim ve ilk düzgün iliskim diyebilirim. Karakterini, huylarını, aramızdaki bağı seviyorum. Ancak her şey çok güzel giderken bir iletişimsizlik sonucu ayrılık yaşadık ve sonrasında geleceği ile ilgili bana hiç sormadan bir karar verdi. Bu kararı sonucu yaklaşık 10 yıl kariyerini oturtamayacak ve yakın zamanda evleniriz diye düşünürken evliliğimiz de belirsiz bir zamana ertelenmis olacak. Geçmiş ilişkilerimden tanıdığım bir durumun içindeyim, yine birlikte plan yapıyoruz zannederken tek başıma kaldım hayatta. Emrivakiyle onun planını kabul etmek zorundayım devam etmek istiyorsam.
Bu çocukla kısa ayrılığımızda daha önceden tanıdığım bir kişiyle görüştüm. Aile yapımız, zevklerimiz birbirine benziyor, aynı alanda çalışıyoruz, kariyeri oturmuş ve gelecek planlarımız da birbirine uygun. Ama onu yeterince tanımıyorum ve doğal olarak onu ne kadar sevebilirim, beni ne kadar sevebilir bilmiyorum. Ben zaman içinde bağlanırım ve birinden yeterince hoşlandım mı anlamak için birlikte çok zaman geçirmemiz gerekir. Bir yandan kalbimde hala eski ilişkimin sızısı var, onu tam olarak atlatamadım, her huyunu bildiğim ve sevdiğim için olur da evlenirsek mutlu olacağımızı biliyorum. Sadece uzun bir süre geleceğimizi belirsiz olacak ve beni gözden çıkararak gelecek hakkında bir karar vermesi güvenimi sarsıyor. Diğer yandan bu yeni çocukla özelliklerimiz tutuyor ve beğenmiştim onu da. Ama erkekler mayın tarlası gibi, tanıyorum zannederken elimde patlayacak bir özelliği çıkabilir ve keşke eski sevgilimle devam etseydim diyebilirim belki de.
Öyle bir psikolojiye girdim ki sanki yanlış kararı verirsem uzun süren bir yalnızlık ve zorluk dönemi beni bekliyor hayatta. Artık uyumlu olduğum ve sevebileceğim biriyle evlenmek istiyorum ve insanları uzun vadeli değerlendiriyorum. Siz olsanız eski sevgilinizle barışıp gelecek planlarımız bir noktada buluşacak mı bakalim diyerek riske girer miydiniz? Yoksa yeni birine şans verir miydiniz? Eşinizi neye göre seçtiniz mesela? Bakmam gereken, atladığım bir nokta var mı? Görüşleriniz benim için çok önemli. Şimdiden teşekkürler.