- 9 Şubat 2012
- 212
- 44
- 98
- Konu Sahibi onunlaguzel
-
- #1
Gönlünün istemediği biriyle sırf annen istiyor diye olmaİyi günler, size anlatıp anlatmamak konusunda çok arada derede kaldım ama işin içinden çıkamıyorum. 3-4 yıldır ailesini tanıdığım ( çok küçük bir ilçede yaşıyorum)2 aylık görüştüğüm biri var. Ben öğretmenlik mezunuyum malesef atanamadım o ise lise mezunu, teknik servisde çalışıyor. Annem ile annesi çok yakın arkadaş 3-4 yıldır bu yüzden evdeki ortamı gayet iyi biliyoruz diyebilirim. Kendisi ayın sonunu hiç bir ödemesi yokken ( fatura, kira vs. Ailesiyle yaşıyor) ayın sonunj getiremeyen biriydi.. Biz başladık annem arada sırada bu işin olmıyacağını dengim olmadığını söyledi. Geçen haftalarda ise tavrını direk koydu istemiyoruz diye. Zaman içinde bende fark ettim bazı pürüzler çıktı.( ağızda sürekli bir küfür alışkanlığı ) söz verdi ve kendisini düzeltti. Bir yandan annem beni sürekli ona karşı dolduruyor, boyu kısa çok zayıf ( kendisi badyci ) ayın sonunu getiremezsiniz , 1500 lira ile geçinemezsiniz vs.. Evde sürekli bir kavga bir restleşme durumu hakim babamla aramda. 2-3 gün önce annesi kapıya geldi babam suratına kapıyı kapattı. Ve bende hiç kimsenin bizim yüzümüzden üzülmeye hakkı yok diyerek ayrıldım. Kadın ise böyle şeylerin gayet normal olduğunu, beni çok sevdiğini, büyükler yüzünden bizim kavga etmememiz gerektiğini söylemiş Kendisiyle en son görüştüğümde; ben istersem sadece nüfus cüzdanımla bu evden ister şimdi ister 5 ay sonra çıkacağımı, beni çok sevdiğini hep yanımda olacağını, ailesinin tek bir evet dememle yeni ev alıp içini dayıyıp döşiyeceğini bir süre sonrada aileme ziyarete gelebilceğimizi söyledi..
Ben kendi kendime annemin telkinleri dolayısıyla acaba derken üniversiteden farklı bölümden arada selamlaştığım biri ekledi sosyalmedyadan beni merhaba nasılsın napıyorsun filan derken konuşmaya başladık. Atanmış.. Zor zamanlarımda çok yanımda oldu, aynı ildeyiz üstelik. Sabah öğle akşam hep aradı halimi hatrımı sordu, bana yakınlaşmak istediğinin farkındayım ve görüşmek istemiyorum diyip teşekkür edip kapattım..( tabi annem görüştüğümüzü öğrendiğinden beri, evde sürekli onun ismini sayıklıyor) Sürekli tek isteğinin benimle kahve içmek olduğunu, uzun yıllardır beni görmediği bahanesiyle şuanki halimi merak ettiğini söylüyor..
Ben şimdi ne yapıcam bilmiyorum.. İkisiylede görüşmüyorum şuan 2. Sinin moralim bozukken yakın davrandığı için bu kadar yüz verdiğimi düşümüyorum.. Bir yandan 1. Siyle her görüştüğümde ağlıyorum.
İyi günler, size anlatıp anlatmamak konusunda çok arada derede kaldım ama işin içinden çıkamıyorum. 3-4 yıldır ailesini tanıdığım ( çok küçük bir ilçede yaşıyorum)2 aylık görüştüğüm biri var. Ben öğretmenlik mezunuyum malesef atanamadım o ise lise mezunu, teknik servisde çalışıyor. Annem ile annesi çok yakın arkadaş 3-4 yıldır bu yüzden evdeki ortamı gayet iyi biliyoruz diyebilirim. Kendisi ayın sonunu hiç bir ödemesi yokken ( fatura, kira vs. Ailesiyle yaşıyor) ayın sonunj getiremeyen biriydi.. Biz başladık annem arada sırada bu işin olmıyacağını dengim olmadığını söyledi. Geçen haftalarda ise tavrını direk koydu istemiyoruz diye. Zaman içinde bende fark ettim bazı pürüzler çıktı.( ağızda sürekli bir küfür alışkanlığı ) söz verdi ve kendisini düzeltti. Bir yandan annem beni sürekli ona karşı dolduruyor, boyu kısa çok zayıf ( kendisi badyci ) ayın sonunu getiremezsiniz , 1500 lira ile geçinemezsiniz vs.. Evde sürekli bir kavga bir restleşme durumu hakim babamla aramda. 2-3 gün önce annesi kapıya geldi babam suratına kapıyı kapattı. Ve bende hiç kimsenin bizim yüzümüzden üzülmeye hakkı yok diyerek ayrıldım. Kadın ise böyle şeylerin gayet normal olduğunu, beni çok sevdiğini, büyükler yüzünden bizim kavga etmememiz gerektiğini söylemiş Kendisiyle en son görüştüğümde; ben istersem sadece nüfus cüzdanımla bu evden ister şimdi ister 5 ay sonra çıkacağımı, beni çok sevdiğini hep yanımda olacağını, ailesinin tek bir evet dememle yeni ev alıp içini dayıyıp döşiyeceğini bir süre sonrada aileme ziyarete gelebilceğimizi söyledi..
Ben kendi kendime annemin telkinleri dolayısıyla acaba derken üniversiteden farklı bölümden arada selamlaştığım biri ekledi sosyalmedyadan beni merhaba nasılsın napıyorsun filan derken konuşmaya başladık. Atanmış.. Zor zamanlarımda çok yanımda oldu, aynı ildeyiz üstelik. Sabah öğle akşam hep aradı halimi hatrımı sordu, bana yakınlaşmak istediğinin farkındayım ve görüşmek istemiyorum diyip teşekkür edip kapattım..( tabi annem görüştüğümüzü öğrendiğinden beri, evde sürekli onun ismini sayıklıyor) Sürekli tek isteğinin benimle kahve içmek olduğunu, uzun yıllardır beni görmediği bahanesiyle şuanki halimi merak ettiğini söylüyor..
Ben şimdi ne yapıcam bilmiyorum.. İkisiylede görüşmüyorum şuan 2. Sinin moralim bozukken yakın davrandığı için bu kadar yüz verdiğimi düşümüyorum.. Bir yandan 1. Siyle her görüştüğümde ağlıyorum.
Ben ailemi karşıma aldım o kadar pişman oldumki Allah ım ben ne yaptım böyle dedim. Sakın ama sakın anne ve babanı karşına alma.Ben onları istemediği bir evlilik yaptım sonuçmu anne ve babam haklı çıktı onları o kadar üzdüğüme değdimi ASLA DEĞMEDİ...Bunun vicdan azabını çekiyorum biliyormusun. Anne ve babalarımız emin ol ki hissediyorlar ve senin mutsuz olmanı istemedikleri için seni korumak için böyle davranıyorlar.Evet biraz kırıcı gibi görünsede bunları yaşayan biri olarak söylüyorum o insanları dinle asla senin kötülüğünü istemezler koşulsuz şartsız beklentisiz seven bir tek anne ve babalarımız var şu hayatta sakın karşına alma o insanları.İyi günler, size anlatıp anlatmamak konusunda çok arada derede kaldım ama işin içinden çıkamıyorum. 3-4 yıldır ailesini tanıdığım ( çok küçük bir ilçede yaşıyorum)2 aylık görüştüğüm biri var. Ben öğretmenlik mezunuyum malesef atanamadım o ise lise mezunu, teknik servisde çalışıyor. Annem ile annesi çok yakın arkadaş 3-4 yıldır bu yüzden evdeki ortamı gayet iyi biliyoruz diyebilirim. Kendisi ayın sonunu hiç bir ödemesi yokken ( fatura, kira vs. Ailesiyle yaşıyor) ayın sonunj getiremeyen biriydi.. Biz başladık annem arada sırada bu işin olmıyacağını dengim olmadığını söyledi. Geçen haftalarda ise tavrını direk koydu istemiyoruz diye. Zaman içinde bende fark ettim bazı pürüzler çıktı.( ağızda sürekli bir küfür alışkanlığı ) söz verdi ve kendisini düzeltti. Bir yandan annem beni sürekli ona karşı dolduruyor, boyu kısa çok zayıf ( kendisi badyci ) ayın sonunu getiremezsiniz , 1500 lira ile geçinemezsiniz vs.. Evde sürekli bir kavga bir restleşme durumu hakim babamla aramda. 2-3 gün önce annesi kapıya geldi babam suratına kapıyı kapattı. Ve bende hiç kimsenin bizim yüzümüzden üzülmeye hakkı yok diyerek ayrıldım. Kadın ise böyle şeylerin gayet normal olduğunu, beni çok sevdiğini, büyükler yüzünden bizim kavga etmememiz gerektiğini söylemiş Kendisiyle en son görüştüğümde; ben istersem sadece nüfus cüzdanımla bu evden ister şimdi ister 5 ay sonra çıkacağımı, beni çok sevdiğini hep yanımda olacağını, ailesinin tek bir evet dememle yeni ev alıp içini dayıyıp döşiyeceğini bir süre sonrada aileme ziyarete gelebilceğimizi söyledi..
Ben kendi kendime annemin telkinleri dolayısıyla acaba derken üniversiteden farklı bölümden arada selamlaştığım biri ekledi sosyalmedyadan beni merhaba nasılsın napıyorsun filan derken konuşmaya başladık. Atanmış.. Zor zamanlarımda çok yanımda oldu, aynı ildeyiz üstelik. Sabah öğle akşam hep aradı halimi hatrımı sordu, bana yakınlaşmak istediğinin farkındayım ve görüşmek istemiyorum diyip teşekkür edip kapattım..( tabi annem görüştüğümüzü öğrendiğinden beri, evde sürekli onun ismini sayıklıyor) Sürekli tek isteğinin benimle kahve içmek olduğunu, uzun yıllardır beni görmediği bahanesiyle şuanki halimi merak ettiğini söylüyor..
Ben şimdi ne yapıcam bilmiyorum.. İkisiylede görüşmüyorum şuan 2. Sinin moralim bozukken yakın davrandığı için bu kadar yüz verdiğimi düşümüyorum.. Bir yandan 1. Siyle her görüştüğümde ağlıyorum kendimi bu kadar sevdirdiğim ve insanları üzdüğüm için. Sizce 2. Ye bir şans vermeli miyim şu an yaşadığım bir duygu buğranı mı? 1.si için evdekiler ilr çaba sarf etmeli miyim?
Allah nasip ederse inşallah atanıcam.. Bende aynı şeyi düşünüyorum, ama çocuk beni gerçekten çok seviyor. Ailesi de bu iş olmadan öncede zaten beni çok seviyorlardı.. Üzmek istemiyorum, dediğim gibi benim mutluluğum için kimseyi üzmeye hakkım yok.canım benim büyükler bir şey olmaz diyorlarsa onları anlamalısın en cahilleri bile hep tecrübeleriyle haklı çıkarlar.maddi kısmı geçiyorum bu çok önemli değil ama arada kültür farkı varsa zaten o evlilik yürümez.e daha atanacaksın da hayırlısıyla... ben acele etme derim
Gayet iyi anlaşabiliyoruz, 4-5 saat konuşabiliyoruz kendisiyle. Sırf annem istiyor diye değil açıkcasıGönlünün istemediği biriyle sırf annen istiyor diye olma
haklısınız sanırım.Annen Baban karşıysa bil ki haklılardır.. Bugüne kadar bu konuda haklı çıkmayan anne baba görmedim...
İlk önce ben beklerim diyordu ki hala öyle. Ama babam kadının suratına kapıyı kapatınca tabi, işler değişti. Kesin olarak vermiyeceğini biliyorlarailen bişey diyorsa onun arkasından git canm. anne baba hiç bi zaman çocuğunun kötülüğünü istemez. Zaten kaç gel kimliginle ven sahip çıkarım diyenden de bi halt olmaz. her erkek kadınını telli duvaklı evinden çıkarmak ister her kadında aynı şekilde.
teşekkürlerBulmuş senin gibi iyi mesleği olan ailesini tanıdığı bir kızı ebet böyle der. En melekleri bile nikah olduktan o eve girdikten sonra süpürgeli cadıya dönüşür :) Sakın kanma. Aileni asla ezme. Sevgilinden ayrıldın diye başkasıyle görüşmek zorunda değilsin. Zaten başkasını severken onunla da olmaz. Hiçbiri olmasın, zamana bırak kendini.
kaçmak gibi bir fikrim, aklım başında bir insanım.. Sadece niyetinin ciddi olduğunu iletmek için söyledimaileni çiğneyip sakın o ama sakın öyle bir şey yapma...
Hamileyken bile şuan bunları söyliyebiliyorsanız yanlış bir karar vermediğimi düşünüyorum. Peki sizce 2. Ye bir şans vermeli miyim? Bu konuda herhangi bir fikriniz var mıBen ailemi karşıma aldım o kadar pişman oldumki Allah ım ben ne yaptım böyle dedim. Sakın ama sakın anne ve babanı karşına alma.Ben onları istemediği bir evlilik yaptım sonuçmu anne ve babam haklı çıktı onları o kadar üzdüğüme değdimi ASLA DEĞMEDİ...Bunun vicdan azabını çekiyorum biliyormusun. Anne ve babalarımız emin ol ki hissediyorlar ve senin mutsuz olmanı istemedikleri için seni korumak için böyle davranıyorlar.Evet biraz kırıcı gibi görünsede bunları yaşayan biri olarak söylüyorum o insanları dinle asla senin kötülüğünü istemezler koşulsuz şartsız beklentisiz seven bir tek anne ve babalarımız var şu hayatta sakın karşına alma o insanları.
Bak hemen hemen üç aydır babamın evindeyim benim açımdan verdiğim en doğru karar buydu.Evinde iki lokmayı huzurla yiyebiliyorsan insan başka hiç birşey aramıyor.Ben size ikinci bir şans verin yada vermeyin diyemem karar sizin kararınız fakat ailenizi ne olursa olsun karşınıza almayın inanki değmiyor.Gerçekten anne ve babalarımız hissediyorlar.Hamileyken bile şuan bunları söyliyebiliyorsanız yanlış bir karar vermediğimi düşünüyorum. Peki sizce 2. Ye bir şans vermeli miyim? Bu konuda herhangi bir fikriniz var mı
Burada size kaçmayımı teklif etmiş ben mi öyle anladım? Ne kadar bencil oldukları buradan belli. İnsan olsalar sizin anne babanızıda düşünürler. Onların başını öne eğecek birşey teklif etmezler size. Terbiyesizler birde yeni evle gözünüzü boyamaya çalışmışlar.Kendisiyle en son görüştüğümde; ben istersem sadece nüfus cüzdanımla bu evden ister şimdi ister 5 ay sonra çıkacağımı, beni çok sevdiğini hep yanımda olacağını, ailesinin tek bir evet dememle yeni ev alıp içini dayıyıp döşiyeceğini bir süre sonrada aileme ziyarete gelebilceğimizi söyledi..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?