İçinizdeki Kin ve Öfkeyi Nasıl Siliyorsunuz

Konuyu okumadım başlığa istinaden yazıyorum
SİLMİYORUM!!! bazı kişiler ve maalesef bunlar çok görmesemde asla hayatımdan tamamen çıkaramayacağım kişiler hayatımın evliliğimin içine ettiler. Ne hakkımı helal ederim onlara ne de öfkemi dindirmeye çalışırım. Hesabı öteki dünyaya bıraktım orası ayrı tabi. Öfkeden birşey yapacak değilim.
 
Affede affede salak gibi olmuşum artık. O kadar kurdılar ki bırak affetmeyi, suratlarını göresim yok. 1 yıla yaklaşıyor. Ve çok yakınlarım bunlar.

Bu sefer “beni kaybeden kendi kaybeder, “dedim kendime.
 
Ozel bir sey yapmiyorum,zamanla unutuyorum. Kindir nefrettir yok bende. Bana kotulugu dokunan insani sallamiyorum,hayatimdan cikariyorum bitiyor her sey. Eh,hayatimda olmayan insana neden kin duyayim veya nefret edeyim? Gerek kalmiyor zaten
Eskiden oyleydim insanlar neden nefret eder kinlenir karsisindakine anlamazdim hatta baskasina kinlenen insanlar gozumde canavar gibiydiler simdi ise anlam veremedigim seyi yasiyorum
 
Zaten bunlar bende asiri yeme ve uykuya donustu ne yazikkki

Kendime zarar verdigini kabul ediyorum ama ne yaparsam yapayim yenemiyorum bu ofkeyi
 
Insan zamanla degişiyor özellikle kendisine yapılanları unutamiyor. Ben affedemiyorum çünkü kindar bir yapım var. Allah a havale ediyorum. Biliyorum ki onun adaleti şaşmaz...
Allah affetsin bazen kendimi beddua edeeken buluyorum insallah aynilarini yasarlar diye yada insallah evlatlarida aynisini gorur diye sonra bin pisman oluyorum
 
Silmiyorum, unutmuyorum ki bir daha enayi, salak vs yerine konmayayım.
Ama özel bir şey de yapmıyorum, çünkü illaki kendi pislikleri ve hainlikleri içinde boğuluyorlar; ama erken ama geç.
Bende er yada gec yasattiklarini yasarlar diye dusunuyordum ama gunden gune daha azitip tozutuyorlar bisey gordukleri yok tek tessellim Allahin adil oldugunu bilmek
 
En cokta iste bu durumlara alisamiyorum
Insanlarin arkalarindan konusup atip tuttugu insanlarla konusmayi birakin sakalasip ayni masada oturup yeyip icmelerine alisamiyorum.

Yeri geliyor canimi yakan bana zarari dokunan insanla benimde kizip arkasindan konustugum oluyor ama o insanlarla bir araya gelmemeye calisiyorum gelsem konusup muhabbet etsem kendimi ikiyuzlu biri gibi hissedicem kendimi uzak tutuncada onlar o yerdeki yüce gönüllü mukkemmel insanlar oluyor ben kotu kalpli insan
 
Unutamazsın ama senin vatan onun çevresindekilerle paylaşman olmuş onu savunmaları öfkeni tetiklemiş
Halbuki ona hak veriyor olmalarının altında bir sürü sebep yatabilir
1.Savunmadıkları halde sen biraz ona karşı yumuşa diye bile öyle davranmış olabilirler
2. Onunla diyaloglrını sürdürmek zorundalar daha fazla yüze gülen arkadan konuşn olmak istemediler
3. O kadar önemli değildi onlar için geliştirdiler
4. Ona hak verdiler
Ve ben dördüncüsü olduğunu sanmıyorum doğrusu
Bu kadar nefret sana zarar sal gitsin
O insan bunun cezasın ı elbet görür ama bu cezada hemen olsun kimsenin onun yüzüne gülmesin vs gibi ısrarcı olursan sen zarar görürsün
 
Valla bildiğim bir şey varsa o da öfkenin ve kinin insanı çor yorduğu
Allah'a havale edin en güzeli
 
Gerçek hayatta kini anlarımda, bu sanal ortamdakini her mesajını takip edip, alıntılayıp, ona laf soktuğunu sandığı mesajlara birde aynı kafadan çete gelir o mesaja beğeni yağmuru tutar ! ! İşte bunlar hep asosyallik...
 
Hayatımda bu yaşıma kadar nefret ettiğim insan sayısı bir elin parmağını geçmez.o da çok çok darbe yemisimdir olay yaşamışımdır en sonunda bu hale geldim.kendimi tamamen çekiyorum böyle insanlardan.muhattap olmayınca,üzerinden zaman geçince o nefret duygum da bitiyor,sadece bir HİÇ oluyor benim için.
 
üstteki yorumumu konuyu tamamen okumadan başlığa istinaden yazmıştım. Şimdi yorumları tamamen okudum ve yazıyorum.

İş hayatının kesinlikle insanı şekillendirdiğini düşünüyorum. farklı insanlar, olaylar,mekanlar. Beni de en cok yıpratan bu oldu. nerede duracağını bilsen bile olaylar öyle çabuk gelişiyor ki. Kaç kez üzüldüm sayamıyorum , istemediğim durumlara bilinçli bilinçsiz birçok kez düştüm. Olmasından korktuğum her şey oldu. Olayların neresınde olduguma hep baktım ve aslında hiçbir yerinde değilmişim. En kötü ne olabilirdi, kötü diye geçirdiklerim de oldu. Ama hala nefes alıyorum, gülüyorum, mutlu hissediyorum. Ama içimde bir yerlerde hep söyleyemediğim şeyler, hisler var. ve biliyorum ki bu bir süre geçmeyecek. Bazen kendime üzülüyorum bazen çok kızıyorum. Yaşadığım bazı şeylerin müsebbibi belki benimdir, insan kendi eliyle yaptıklarının ceremesini çeker ama ben kesinlikle bi insanı hayattan sogutacak derecede kötülük yaptıgımı dusunmuyorum.. Büyüyorum, büyüdükçe değişiyorum, yaşadıklarımdan öğreniyorum. Biliyorum ki birgün yanımda beni gerçekten sevip anlayan insanlar olacak. Bana kötü gelenleri çoktan çıkardım.
 
öfke ve sinir şeytandan gelir. içinde sna düşman bir ses var ve sana öfkelenmeni sinirlenmeni sürekli hatırlatır. o sesi sabrınla yeniceksin yoksa o ses seni parmağında oynatır. Peygamber efendimiz (sav) öfkelenen kişinin içine şeytan girer ve ben şeytanın bulunduğu ortmda bulunmam demiş. Sabırda böyle bir şey başarırsan senden huzurlusu olmuyacak :)
eden ettiğinin cezasını mutlaka vericek sen cezalandırmak için gelmedin bir günah işlediğimizde Allah ble bizi hemen al sana ceza demıyor yada bize küsüp ekmeğimizi suyumuzu kesmıyor, o halde karşımızdakini cezalandırmak bizim haddimize deil.. unutma herkes kendi niyetinden hesaba çekilicek :)
 
İlk bi duruma göre carlıyorum o kişiye
Sonra Görmezden geliyorum onu
Her aksam o olayı veya kişileri düşünüp uyumak yerine acın bi kitap okuyun veya takın kulaklıgı müzik dinleyerek okuyun
Affedemezsiniz belki ama en azından olaya ilk zamandaki kadar aşırı sinirli yaklasmazsınız
Her gece olayla yatıp her sabah o olayla kalkıyorsanız yakında sinirden kalp krizi de gecirirsiniz
 
The power kitabını tavsiye ediyorum arkadaslar. Bu kitabı okuduktan sonra kimseye ofke nefret duymayacaksınız
Bu duygularla başa cıkmayı öğreneceksiniz

Kendinize zarar vermeden biran once okuyun okutturun
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…