İçimi dökmeye geldim

Karamellikahvemveben

Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
30 Ekim 2023
137
118
28
Merhaba arkadaşlar bu gece birileri okusa da okumasa da kahvemi aldım ve içimi dökmeye geldim mutsuzum yani tam olarak mutsuz değilim dünyalar kadar sevdiğim bir kızım var Allah acısını göstermesin tırnaklarına zarar gelmesin istediğim bir ailem var ve birde eşim ne kadar seversem seveyim ne kadar fedakarlık yaparsam yetmiyor hiçte yetmeyecek buna o kadar eminim ki... Evlendiğimizden beri güya evliliğimiz için iyi olacağını söyleyip belkide gerçekten iyi olmuştur bilmiyorum sürekli huylarımı değiştirmem gerektiğini söyledi o eski benden eser yok eski enerjimden neşemden mutluluğumdan bekarken annemle aramızda espri idi ben bakım yapmayı çok severim cuma günleri hayatta hiç ev işi yapmam tüm gün bakım yapardım (freelancer çalışıyorum iş saatlerimi de kendim ayarlıyordum) o kadar kendini seven bir insandım şimdi dönüştüğüm insanı sevemiyorum onu mutlu etmek için değiştim ama bence o da sevmiyor inanın bunları gözlerim dolu dolu yazıyorum aramızda eski aşk mutluluk yok artık ona bakarken neşe dolmuyorum yolunu gözlemiyorum hatta bazen eve geç gelince kafa dinliyor gb hissediyorum çok kavga etmiyoruz ama bu iyi anlaştığımız için değil o küsüyor bende eskiden yaptığım gb bağırıp kendimi anlatmaya çalışmaktan vazgeçtim. Kısacası yaşıyorum ama mutlu değilim haaa her zamanki ruh halimde bu değil ama bilmiyorum bir gelip sarılsa Bi anlatsam kendimi ama benm kelimelerim onun kulaklarına değmiyor bile... Hayal ettiğim evlilik hayal ettiğim hayat bu değildi bekarken kendime neşe ortağı suç ortağı aramıştım bugünkü halim içler acısı kendi hatam bununda biliyorum küçük Bir kızım var bişeyleri düzeltmek istiyorum eski güçlü kız olmak istiyorum eski kararlı neşeli mutlu kendine güvenen kız olmak istiyorum ama sanırım gücüm de kalmadı... Bu ara sık sık kendimi ailemin evindeki yatağımda kafama yorganı çekmiş uyurken hayal ediyorum o huzurumu o kadar özledim ki... Allah'ım ne olur bana huzur neşe afiyet ver evladıma iyi anne olabilmeyi nasip et yorgunluklarımı o bilmesin eşime kıymetimi bildir ki beni daha fazla yormasın... Neyse arkadaşlar okuyan olursa çok teşekkür ederim günlük yazamam buraya yazdım kimseyi üzmek istemem neşeniz huzurunuz daim olsun...
 
Merhaba arkadaşlar bu gece birileri okusa da okumasa da kahvemi aldım ve içimi dökmeye geldim mutsuzum yani tam olarak mutsuz değilim dünyalar kadar sevdiğim bir kızım var Allah acısını göstermesin tırnaklarına zarar gelmesin istediğim bir ailem var ve birde eşim ne kadar seversem seveyim ne kadar fedakarlık yaparsam yetmiyor hiçte yetmeyecek buna o kadar eminim ki... Evlendiğimizden beri güya evliliğimiz için iyi olacağını söyleyip belkide gerçekten iyi olmuştur bilmiyorum sürekli huylarımı değiştirmem gerektiğini söyledi o eski benden eser yok eski enerjimden neşemden mutluluğumdan bekarken annemle aramızda espri idi ben bakım yapmayı çok severim cuma günleri hayatta hiç ev işi yapmam tüm gün bakım yapardım (freelancer çalışıyorum iş saatlerimi de kendim ayarlıyordum) o kadar kendini seven bir insandım şimdi dönüştüğüm insanı sevemiyorum onu mutlu etmek için değiştim ama bence o da sevmiyor inanın bunları gözlerim dolu dolu yazıyorum aramızda eski aşk mutluluk yok artık ona bakarken neşe dolmuyorum yolunu gözlemiyorum hatta bazen eve geç gelince kafa dinliyor gb hissediyorum çok kavga etmiyoruz ama bu iyi anlaştığımız için değil o küsüyor bende eskiden yaptığım gb bağırıp kendimi anlatmaya çalışmaktan vazgeçtim. Kısacası yaşıyorum ama mutlu değilim haaa her zamanki ruh halimde bu değil ama bilmiyorum bir gelip sarılsa Bi anlatsam kendimi ama benm kelimelerim onun kulaklarına değmiyor bile... Hayal ettiğim evlilik hayal ettiğim hayat bu değildi bekarken kendime neşe ortağı suç ortağı aramıştım bugünkü halim içler acısı kendi hatam bununda biliyorum küçük Bir kızım var bişeyleri düzeltmek istiyorum eski güçlü kız olmak istiyorum eski kararlı neşeli mutlu kendine güvenen kız olmak istiyorum ama sanırım gücüm de kalmadı... Bu ara sık sık kendimi ailemin evindeki yatağımda kafama yorganı çekmiş uyurken hayal ediyorum o huzurumu o kadar özledim ki... Allah'ım ne olur bana huzur neşe afiyet ver evladıma iyi anne olabilmeyi nasip et yorgunluklarımı o bilmesin eşime kıymetimi bildir ki beni daha fazla yormasın... Neyse arkadaşlar okuyan olursa çok teşekkür ederim günlük yazamam buraya yazdım kimseyi üzmek istemem neşeniz huzurunuz daim olsun...
Ben tam olarak neyin sizi mutsuz ettiğini anlayamadım. Eşinize karşı birşeylerin içinizde bitmesi mi
 
Yazdıklarınızdan anladığım kadarıyla eşinize karşı artık bir şey hissetmiyorsunuz evliliğinizde mutlu değilsiniz. Burda yapacağınız iki şey var düzeleceğine inanıyorsanız çift terapisine gidin ama umudunuz yoksa yolları ayırırsınz kendinize mutlu olacağınız yeni bir hayat kurarsınız
 
Merhaba arkadaşlar bu gece birileri okusa da okumasa da kahvemi aldım ve içimi dökmeye geldim mutsuzum yani tam olarak mutsuz değilim dünyalar kadar sevdiğim bir kızım var Allah acısını göstermesin tırnaklarına zarar gelmesin istediğim bir ailem var ve birde eşim ne kadar seversem seveyim ne kadar fedakarlık yaparsam yetmiyor hiçte yetmeyecek buna o kadar eminim ki... Evlendiğimizden beri güya evliliğimiz için iyi olacağını söyleyip belkide gerçekten iyi olmuştur bilmiyorum sürekli huylarımı değiştirmem gerektiğini söyledi o eski benden eser yok eski enerjimden neşemden mutluluğumdan bekarken annemle aramızda espri idi ben bakım yapmayı çok severim cuma günleri hayatta hiç ev işi yapmam tüm gün bakım yapardım (freelancer çalışıyorum iş saatlerimi de kendim ayarlıyordum) o kadar kendini seven bir insandım şimdi dönüştüğüm insanı sevemiyorum onu mutlu etmek için değiştim ama bence o da sevmiyor inanın bunları gözlerim dolu dolu yazıyorum aramızda eski aşk mutluluk yok artık ona bakarken neşe dolmuyorum yolunu gözlemiyorum hatta bazen eve geç gelince kafa dinliyor gb hissediyorum çok kavga etmiyoruz ama bu iyi anlaştığımız için değil o küsüyor bende eskiden yaptığım gb bağırıp kendimi anlatmaya çalışmaktan vazgeçtim. Kısacası yaşıyorum ama mutlu değilim haaa her zamanki ruh halimde bu değil ama bilmiyorum bir gelip sarılsa Bi anlatsam kendimi ama benm kelimelerim onun kulaklarına değmiyor bile... Hayal ettiğim evlilik hayal ettiğim hayat bu değildi bekarken kendime neşe ortağı suç ortağı aramıştım bugünkü halim içler acısı kendi hatam bununda biliyorum küçük Bir kızım var bişeyleri düzeltmek istiyorum eski güçlü kız olmak istiyorum eski kararlı neşeli mutlu kendine güvenen kız olmak istiyorum ama sanırım gücüm de kalmadı... Bu ara sık sık kendimi ailemin evindeki yatağımda kafama yorganı çekmiş uyurken hayal ediyorum o huzurumu o kadar özledim ki... Allah'ım ne olur bana huzur neşe afiyet ver evladıma iyi anne olabilmeyi nasip et yorgunluklarımı o bilmesin eşime kıymetimi bildir ki beni daha fazla yormasın... Neyse arkadaşlar okuyan olursa çok teşekkür ederim günlük yazamam buraya yazdım kimseyi üzmek istemem neşeniz huzurunuz daim olsun...
Inşallah huzur dolu günler yine gelir.Ah şu erkekler ne zaman adam olucakya birtane kadini bile mutlu edemiyorlar varsa yoksa kendileri.🙄
 
Yazdıklarınızdan anladığım kadarıyla eşinize karşı artık bir şey hissetmiyorsunuz evliliğinizde mutlu değilsiniz. Burda yapacağınız iki şey var düzeleceğine inanıyorsanız çift terapisine gidin ama umudunuz yoksa yolları ayırırsınz kendinize mutlu olacağınız yeni bir hayat kurarsınız
İnanın keşke eşimin ikna olacağını bilsem ama ben ona bunu desem diyeceği şeyleri o kadar iyi biliyorum ki bizim ne sıkıntımız var kendine dert arıyorsun millette ne sıkıntılar var şükret haline ne var çalışıyorum kötü bir huyum mu var klasik iç Anadolu erkeği
2.yolu inanın düşünemiyorum küçük bir evladım var birde insanlara ne dicem düşüncesi var? Ben mutsuzum desem ne dicekler ki
Ben en aslında düzeltmek istiyorum ama eşim kendinde hata veya ortada bir sıkıntı görmediği için sonuçsuz kalıyorum
 
Yeniden eski haliniz olun. Olmaya başlamaya çalışın 🙃 şu anki sizi sevmiyorsanız zaten eşinizde dahil kimse sizi sevmez. Probleminiz belli kendiniz bulmuşsunuz ama çözümde problemde gizli zaten. Kaç yıllık ilişkiniz?
İşte o enerjimi bulamıyorum ki beni kendime ne getirir onu da bilmiyorum kendimi böyle çok çaresiz gb hissediyorum sürekli ağlamak geliyor içimden kendime gelmeye çok ihtiyacım var
2017 yazında tanışıp 2018 yazında evlendik
 
İnsanlar böyle düşünmeden evlenip çocuk sahibi oluyorlar,ondan sonra da pişman oluyorlar. Keşke çocuk yapmadan önce daha çok düşünseydiniz.
Evlenir evlenmez çocuk yapan birisi olsam belki haklılık payınız olurdu ama 4 sene sonra çocuk sahibi oldum insan her zman içinde bulunduğu durumları bu kadar analiz edebilecek seviyede olmayabiliyor bu düşünmediğimiz anlamına gelmiyor
 
Demek ki doğru karar değilmiş. Pişman olduğunuza göre.
Siz hayatınızda böyle hemen kerşeyi kesip atabilen bir insan mısınız hayatta bişeylere üzülüp çabalamakta var herşey insanlar için düzeltmeye çabalamak istiyorum zaten boşanmaya karar versem onu gelip buraya yazmam ki gider boşanırım buradaki insanların motivasyonu ile kendime güç vermek istiyorum böyle olumsuz konuşacaksanız lütfen yazmayın zaten yeteri kadar kendimi üzüyorum bir başkasına ihtiyacım yok
 
Siz hayatınızda böyle hemen kerşeyi kesip atabilen bir insan mısınız hayatta bişeylere üzülüp çabalamakta var herşey insanlar için düzeltmeye çabalamak istiyorum zaten boşanmaya karar versem onu gelip buraya yazmam ki gider boşanırım buradaki insanların motivasyonu ile kendime güç vermek istiyorum böyle olumsuz konuşacaksanız lütfen yazmayın zaten yeteri kadar kendimi üzüyorum bir başkasına ihtiyacım yok
Dost acı söyler maalesef.
 
Merhaba arkadaşlar bu gece birileri okusa da okumasa da kahvemi aldım ve içimi dökmeye geldim mutsuzum yani tam olarak mutsuz değilim dünyalar kadar sevdiğim bir kızım var Allah acısını göstermesin tırnaklarına zarar gelmesin istediğim bir ailem var ve birde eşim ne kadar seversem seveyim ne kadar fedakarlık yaparsam yetmiyor hiçte yetmeyecek buna o kadar eminim ki... Evlendiğimizden beri güya evliliğimiz için iyi olacağını söyleyip belkide gerçekten iyi olmuştur bilmiyorum sürekli huylarımı değiştirmem gerektiğini söyledi o eski benden eser yok eski enerjimden neşemden mutluluğumdan bekarken annemle aramızda espri idi ben bakım yapmayı çok severim cuma günleri hayatta hiç ev işi yapmam tüm gün bakım yapardım (freelancer çalışıyorum iş saatlerimi de kendim ayarlıyordum) o kadar kendini seven bir insandım şimdi dönüştüğüm insanı sevemiyorum onu mutlu etmek için değiştim ama bence o da sevmiyor inanın bunları gözlerim dolu dolu yazıyorum aramızda eski aşk mutluluk yok artık ona bakarken neşe dolmuyorum yolunu gözlemiyorum hatta bazen eve geç gelince kafa dinliyor gb hissediyorum çok kavga etmiyoruz ama bu iyi anlaştığımız için değil o küsüyor bende eskiden yaptığım gb bağırıp kendimi anlatmaya çalışmaktan vazgeçtim. Kısacası yaşıyorum ama mutlu değilim haaa her zamanki ruh halimde bu değil ama bilmiyorum bir gelip sarılsa Bi anlatsam kendimi ama benm kelimelerim onun kulaklarına değmiyor bile... Hayal ettiğim evlilik hayal ettiğim hayat bu değildi bekarken kendime neşe ortağı suç ortağı aramıştım bugünkü halim içler acısı kendi hatam bununda biliyorum küçük Bir kızım var bişeyleri düzeltmek istiyorum eski güçlü kız olmak istiyorum eski kararlı neşeli mutlu kendine güvenen kız olmak istiyorum ama sanırım gücüm de kalmadı... Bu ara sık sık kendimi ailemin evindeki yatağımda kafama yorganı çekmiş uyurken hayal ediyorum o huzurumu o kadar özledim ki... Allah'ım ne olur bana huzur neşe afiyet ver evladıma iyi anne olabilmeyi nasip et yorgunluklarımı o bilmesin eşime kıymetimi bildir ki beni daha fazla yormasın... Neyse arkadaşlar okuyan olursa çok teşekkür ederim günlük yazamam buraya yazdım kimseyi üzmek istemem neşeniz huzurunuz daim olsun...
Hayatınız boyunca böyle yaşamaya devam etmek istemiyorsanız çözümü kendiniz bulmalısınız, sizi en iyi tanıyan gene sizsiniz. Eşinizin ilgisizliği mi sorun o kısmı tam anlamadım, mesela değişmemi istedi, onun için değiştim demişsiniz, nedir bu değiştim dediğiniz şeyler? Bekarlık, tek başınalık tabii ki büyük bir özgürlük alanı.. Hesap vermek zorunda olduğunuz kimse yok, hayatınızı tamamen kendi istediğiniz şekilde planlama hakkınız var. Bir eve evlilikteki kadar bağlı olmak zorunda değilsiniz.. Evlilik mi acaba size göre değil? Tam olarak sorunu inanın algilayamadım.. Eşiniz sevgi, ilgi göstermiyor mu, iletişiminiz mi sıradanlaştı ya da hep öyle miydi? Daha birkaç senelik evlisiniz üstelik. Evlilik terapisine hiç gitmedim ama daha önce olumlu tecrübesi olan birileri var ise belki size önerebilir. Nasıl mutlu oluyorsaniz yeniden o mutlu kızın yaptiklarini yaparak başlayın en azından..
 
X