- 4 Şubat 2017
- 2.097
- 1.538
- 133
Tutunduğunuz iskele sağlam değilse malesef yıkılıyor. Hemde başımıza.
Ben süslü cümleler kullanamıyorum derdimi anlatacak kadar çok kelimem yok malesef ama bi nebze rahatlamak istiyorum okuyan herkese teşekkür ediyorum.
Hayatın zor olduğunu daha beş yaşındayken anlamalıydım. Annem tert etmişti beni yapayanlız bırakmıştı beni öylece. O zaman küçüktüm anlamadım ama şuan anlıyorum hayatta annen bile terk ederse kimse gözünün yaşına bakmaz.
Bir şiklede büyüdüm genç kız oldum ama babam sığındığım o liman malesef evlendi artık yetemedi bana. Üvey annem caniydi. Dövdü sövdü aşağıladı hep annemle vurdu. Babam yokken evde aç bıraktı eğer vakti varsa sokağa attı babam gelmeye yakın eve alırdı. Bazen çok soğuktu hava ama üzülmedim ne de olsa annesi terk etmiş kim kucaklasın.
Hep dua ettim yalvardım allaha al canımı diye. Malesef daha da büyüdüm gurbette. Yurdun soğuk duvarları arasında ne annemi suçladım ne de babamı... Ama suan anlıyorum ki en büyük suçlu onlar.
16 yaşında annemi buldum tam anlamı ile evlenmiş çocuğu bile olmuş... benim yerime...
Yine istemedi gecenin bir vakti bir atlet bir montla bi de ayağımda terlikle evden kovdu.. babamda almadı beni...
Sevdiğim gerçekten sonsuz güvendiğim biriydi.
Ama hayat ne acı ki o da sabredemedi bana. Bitsin soğudum istemiyorum dedi.
Bazen diyorum ki hep mi terk eder insanı güvendikleri.
Beni ben olduğum için beni huylarımla sevdi ama aynı eve girince herşey gözüne batmış.
Hep susmamı laflarına boyun eymemi istedi kadınsın senin görevin kocana itaat etmek dedi.
Başlarda zor değildi. Ama sonralarda susamadım...
Her yap et dediğine tamam diyemedim. Bu hayatı yaşamak benim hakkım değil miydi allahım?
Aslında iyi biriydi her istediğimi yapar gerektiği durumlarda yardım bile ederi. Ama sivri lafları var insanı deli eden..
Dün akşam üzeri oturma odası biraz dağınıktı ütü yalıyordum babam bize bahçeden topladığı bi kaç erzağı getirmek istedi bi çay içerim müsaitseniz dedi. Elbette gelsin ne olirsa olsun şuan sahip olduğm tek insan eşimden sonra..
Eşimde işe gideceği için vakit yoktu sen etrafı topla ben çay koyayım geliyorum dedim. Çayı koydum eşim hiçbirşeye el sürmemiş saçını başını yapıp oturmuş telefon oynuyor. Tek dediğim şey sırasımı kalkıp yardım etsene..
Vay efendim benim görebimmiş yüz vermiş astar istemişim erkek olan o muymuş ben miymişim?
Ne dedim allaha aşkına masayı kaldırcaksın alt tarafı...
Babamlar geldi gitti eşim işe gitti ne arafı ne sordu ben mesaj attım napıyorsun diye ders çalışıyorum dedi. Peki rahatsız etmiyim görüşürüz dedim cevap yok.
Eve geldi uyudu uyandı sınava gidecek. Kahvaltı hazırladım. Bir domates için başladı neymiş kilo alıyormuş yemicekmiş. Iyi yeme dedim kalktı hazırlanmaya gitti bi ton laf söylüyor beni aldığına şükredeceğime laf yetiştirip sürekli bir şeyler buyuruyormuşum o benim değil ben onun istediği gibi yaşayacakmışım yoksa kapı ordaymış.
Doldum sürekli bu iyiliklerini başıma kalkmasından. Bende patladım.
Yeter artık ya bende insanım senden bişey istemeyecek miyim sürekli dır dır konuşuyosun ortada bi durum yok gerginlil yaratıyosun kapı orda madem istemiyosun gidebilirsin ben gayet rahatın dedim.
Başladı kıp dökmeyr boşicam seni herşeye cevap veriyosun böyle kadın olmaz falan diyr bağırıyor bende susmadım allah var neyimi gördün herşeyini yapıyorum tarzı kendimi savundum.
Velhasılkelam babamı arayıp istemiyorum kızını konuşur musunuz alır mısınız ne yaparsanız yapın istemiyorum soğudum iyoce çol saygısız dövmek istemiyorum falan dedi.
Gram ağlamadım o kadar alıştım ki istenmemeye dondum sadece buz gibiyim şuan.
Telefonu kapattı gidiyosun mutlu ol dedi kapıyı çekti gitti.
Ben anlamıyorum nerde hata yapıyorum
Susup oturamıyorum bende insanım üstelik hasta bi insanım sinirlerime hakim olamıyorum çok uzun yıllar ilaç kullandım bunu biliyor.
Ne yapacağımı bilmiyorum babam eve gel dedi telefonu kapattı. Aradım açmıyor bi daha. Sizce gitmeli miyim?
Bu kadarcık sebep büyümeyi hakediyor mu?
Allah aşkına ben neyi yanlış yapįyorum? Hiçbirgün küfür hakaret kullanmadım. Elimden geldiğince mutlu etmeye çalıştım ki ettimde.
Sürekli iyi ki seninle evlenmişim sen çok iyisin allahıma şükürler olsun diyen adam gittj yerine bambaşka biri geldi.
Çok uzun oldu hakkınızı helal edin içimi döküp rahatlamak istedim sizide yordum kusuruma bakmayın.
Ben süslü cümleler kullanamıyorum derdimi anlatacak kadar çok kelimem yok malesef ama bi nebze rahatlamak istiyorum okuyan herkese teşekkür ediyorum.
Hayatın zor olduğunu daha beş yaşındayken anlamalıydım. Annem tert etmişti beni yapayanlız bırakmıştı beni öylece. O zaman küçüktüm anlamadım ama şuan anlıyorum hayatta annen bile terk ederse kimse gözünün yaşına bakmaz.
Bir şiklede büyüdüm genç kız oldum ama babam sığındığım o liman malesef evlendi artık yetemedi bana. Üvey annem caniydi. Dövdü sövdü aşağıladı hep annemle vurdu. Babam yokken evde aç bıraktı eğer vakti varsa sokağa attı babam gelmeye yakın eve alırdı. Bazen çok soğuktu hava ama üzülmedim ne de olsa annesi terk etmiş kim kucaklasın.
Hep dua ettim yalvardım allaha al canımı diye. Malesef daha da büyüdüm gurbette. Yurdun soğuk duvarları arasında ne annemi suçladım ne de babamı... Ama suan anlıyorum ki en büyük suçlu onlar.
16 yaşında annemi buldum tam anlamı ile evlenmiş çocuğu bile olmuş... benim yerime...
Yine istemedi gecenin bir vakti bir atlet bir montla bi de ayağımda terlikle evden kovdu.. babamda almadı beni...
Sevdiğim gerçekten sonsuz güvendiğim biriydi.
Ama hayat ne acı ki o da sabredemedi bana. Bitsin soğudum istemiyorum dedi.
Bazen diyorum ki hep mi terk eder insanı güvendikleri.
Beni ben olduğum için beni huylarımla sevdi ama aynı eve girince herşey gözüne batmış.
Hep susmamı laflarına boyun eymemi istedi kadınsın senin görevin kocana itaat etmek dedi.
Başlarda zor değildi. Ama sonralarda susamadım...
Her yap et dediğine tamam diyemedim. Bu hayatı yaşamak benim hakkım değil miydi allahım?
Aslında iyi biriydi her istediğimi yapar gerektiği durumlarda yardım bile ederi. Ama sivri lafları var insanı deli eden..
Dün akşam üzeri oturma odası biraz dağınıktı ütü yalıyordum babam bize bahçeden topladığı bi kaç erzağı getirmek istedi bi çay içerim müsaitseniz dedi. Elbette gelsin ne olirsa olsun şuan sahip olduğm tek insan eşimden sonra..
Eşimde işe gideceği için vakit yoktu sen etrafı topla ben çay koyayım geliyorum dedim. Çayı koydum eşim hiçbirşeye el sürmemiş saçını başını yapıp oturmuş telefon oynuyor. Tek dediğim şey sırasımı kalkıp yardım etsene..
Vay efendim benim görebimmiş yüz vermiş astar istemişim erkek olan o muymuş ben miymişim?
Ne dedim allaha aşkına masayı kaldırcaksın alt tarafı...
Babamlar geldi gitti eşim işe gitti ne arafı ne sordu ben mesaj attım napıyorsun diye ders çalışıyorum dedi. Peki rahatsız etmiyim görüşürüz dedim cevap yok.
Eve geldi uyudu uyandı sınava gidecek. Kahvaltı hazırladım. Bir domates için başladı neymiş kilo alıyormuş yemicekmiş. Iyi yeme dedim kalktı hazırlanmaya gitti bi ton laf söylüyor beni aldığına şükredeceğime laf yetiştirip sürekli bir şeyler buyuruyormuşum o benim değil ben onun istediği gibi yaşayacakmışım yoksa kapı ordaymış.
Doldum sürekli bu iyiliklerini başıma kalkmasından. Bende patladım.
Yeter artık ya bende insanım senden bişey istemeyecek miyim sürekli dır dır konuşuyosun ortada bi durum yok gerginlil yaratıyosun kapı orda madem istemiyosun gidebilirsin ben gayet rahatın dedim.
Başladı kıp dökmeyr boşicam seni herşeye cevap veriyosun böyle kadın olmaz falan diyr bağırıyor bende susmadım allah var neyimi gördün herşeyini yapıyorum tarzı kendimi savundum.
Velhasılkelam babamı arayıp istemiyorum kızını konuşur musunuz alır mısınız ne yaparsanız yapın istemiyorum soğudum iyoce çol saygısız dövmek istemiyorum falan dedi.
Gram ağlamadım o kadar alıştım ki istenmemeye dondum sadece buz gibiyim şuan.
Telefonu kapattı gidiyosun mutlu ol dedi kapıyı çekti gitti.
Ben anlamıyorum nerde hata yapıyorum
Susup oturamıyorum bende insanım üstelik hasta bi insanım sinirlerime hakim olamıyorum çok uzun yıllar ilaç kullandım bunu biliyor.
Ne yapacağımı bilmiyorum babam eve gel dedi telefonu kapattı. Aradım açmıyor bi daha. Sizce gitmeli miyim?
Bu kadarcık sebep büyümeyi hakediyor mu?
Allah aşkına ben neyi yanlış yapįyorum? Hiçbirgün küfür hakaret kullanmadım. Elimden geldiğince mutlu etmeye çalıştım ki ettimde.
Sürekli iyi ki seninle evlenmişim sen çok iyisin allahıma şükürler olsun diyen adam gittj yerine bambaşka biri geldi.
Çok uzun oldu hakkınızı helal edin içimi döküp rahatlamak istedim sizide yordum kusuruma bakmayın.