Bir ara ben de sizin gibiydim, bu konuya çok takmıştım. 99 depremine ait görüntüleri izleyip izleyip kendimi daha da kötü yapıyordum. Gözümün önüne öyle aile bireylerimin enkaz altından çıkarılan cesetleri falan geliyordu, çok kötü oluyordum. Çok takmıştım, en küçük sarsıntıyı deprem sanıyordum, ödüm kopuyordu. Üstelik büyük bir deprem yaşayıp kayıp vermiş biri de değilim çok şükür. Yine de insan kafasına takınca çok kötü oluyor, öyle böyle değil. Ben kafamda neler neler kuruyordum ki aslında kuruntulu bir insan değilimdir. Sonra bıraktım onu düşünmeyi, onunla ilgili şeyler araştırmayı. Ufak tefek önlemler alıyoruz da ne oluyor, yaşanacaksa yaşanır sonuç olarak. Deprem olmaz da araba çarpar mesela, ya da yangın çıkar, sel olur. Olacaksa her şey olur yani, bu kadar çok düşünmeyin böyle şeyleri.