İç ısınması nedir?

Monoceto .!.:

Ya çok çok çok kötü ve iğrenç bulduğum bir düşünce ama yaş ilerleyince gerçekten iyi olabilecek birilerini bulmak imkansız hale geliyor. 30 larin ilerleyen yaşlarında kriterlere uyan birilerini bulmak daha zor oluyor. Böyle olmamalı her yaşta çok güzel kismetler bulunabilmeli. Ama yaş aldıkça beklenti garipliği oluyor... Mesela 20li yaşlarda, kızın 27 oğlanın 28 olması dert olmazken, yaş 35 olunca erkek 36 yaşında 20 li yaşlar olsun 27-28 diyebiliyor. Dediğim gibi iğrenç ama gerçek.. tavsiyem bazı konularda mantık evliliği iyi olabilir.
Kimse evlenmek zorunda da değil. Evlilik düşünmüyorsanız aşkı bekleyin. Evliliğe niyetiniz varsa daha da yaş almadan mantıklı biriyle evlenin.

Genişletmek için tıkla...

gunesvemai .!.:

Ben sizden birkaç yaş küçüğüm ama resmen aynı şeyleri hissediyorum sizle. Yani birine bir şey hissetmem çok zor, imkansız gibi gelmiyor ama zor. Özellikle de karşılıklı anlaşmaya oturur gibi dıştan müdahalelerle iki kişinin oturtulduğu masa görüşmeleri bana acayip garip geliyor, ruhsuz geliyor. Merhaba ben filanca diye kendini tanıtıp başlamak, eskiden evlilik programları vardı ya aklıma oradaki tanısmalar geliyor İsterse karşımda aşırı yakışıklı biri otursun ben tanımadan, vakit geçmeden sevemem gibi. İnsanlar nasıl bu şekilde evleniyor bazen bunu düşünüyorum ve ne güzel diyorum. Ama sizde hormonal olarak bir sıkıntı olmayabilir illa olacak değil, bunu anlayabilirsiniz sanki, mesela ille belirli birine çekilmek değil de o saf çekilme ihtiyacını da mı hissetmiyorsunuz hayalen? Kendimden de yola çıkarak ben bu durumun, disiplinin ve mesafenin korunduğu, çocukların kaç yaşında olursa olsun sadece çocuk kimliğiyle yaşadığı bir aileden kaynaklandığını düşünüyorum. Sanki duygular ayıpmış gibi, sürekli itmek baskılamak, sonuç olarak kimseye o gözle bakmamak ve bunun alışkanlık haline gelmesi. Bu kez de artık değiştirememek. Aslında psikolojik destekle sebebinin aranması daha profesyonel olur. Fakat görücü usulünden başka (ortam edinme vs) yollarla biriyle tanışma fırsatınız olsa o çok daha iyi olur sizin için.

Genişletmek için tıkla...

prenses199 .!.:

Merhaba,bazen insanın küçüklükten gelen sevgi eksiklikleri içinde bir boşluk hissi yaratır,acaba böyle bişey mi sizin ki?Yada unutamadiginiz bir olay yada kişi mi var?

Genişletmek için tıkla...

Sadecefikrim .!.:

Bence çevre baskısı da sağlıklı düşünmeyi engelliyor. Kritik bir konuda net bir cevap bekleniyor. Ben de böyle görüşmeler yapmıştım az sayıda da olsa, gerçekten insan rahat olamıyor. Biraz daha tanıyım desen umut vermiş olacaksın, bir bakışta bunla olur mu diyecek bi göz de nasıl olsun... Görücü usulünün böyle bi sıkıntısı var, size uygun olmayabilir, bana da uymamıştı, kendim buldum

Genişletmek için tıkla...

KudrAlobar .!.:

Görücü usulü bana hep çok tuhaf gelmiştir. İlk görüşte aşka inanmam. Birini sevebilmek için uzunca vakit geçirip tanımam gerek. O yüzden ilişkilerim hep arkadaşlıktan evrilmiştir.

Şimdiye kadar biriyle gönül ilişkisi kurmadınız mı hiç? Bir erkekle zaman geçirip etkilenmediniz mi? Bu da bence normal değil ama bu forumda 30’una kadar eline erkek eli değmemiş çok kadın gördüm. Enteresan bir durum. 14-15 yaşından itibaren hormonal olarak ihtiyaç duyuyoruz zaten karşı cinse. Hiç mi birine yükselmediniz?

Genişletmek için tıkla...

Kaplan12 .!.:

Merhaba hanımlar
Kimseye diyemediğim içimde birşey var, belki çocukluktan kalmadır bilmiyorum

30 lu yaşların başındayım, daha önce 1 2 kişi ile görücü konuştum en fazla 3 kez ve kalabalık ortamda.

Evet dışarıdan bakınca her şeyleri iyi efendi bana denk kişilerdi ama olmuyor sevsem bile evlenmek bana korkutucu geliyor hele mantıken sevmeden evlenme fikri boğuyor sanki beni

Ama yaşım geçiyor herles evlen neden evlenmiyorsun buldun da buluyorsun vb laflarla içime kaygı veriyor.

Olmuyor işte elimde değil sevemiyorum , her şeyleri düzgün de olsa içim ısınmıyor yabancı geliyorlar bana dokunacaklarını hayal etmek bile kabus gibi geliyor.

Neden böyle oluyor inanın fikrim yok belki zaman geçirsem en azından kaygım azalır ama bu kez de beni acele edip karar ver diye ailem ve karşı taraf soruyor.

Sevmeden net olamam da bu sefer baskı artınca yok diye reddediyorum uygun dille sonra ailem karşı aile bana ah aldın vb laflarla vicdan yaptırıyor oysa karşı beyefendi kırılmasın diye ben yalvarıyorum Allah'a ki o beni reddetsin

Bilmiyorum neden böyleyim? Annem ve babam birbirini normal seven insanlardı annem mizaç olarak soğuk biriydi çocukken beni sevdiğini pek hatırlamam acaba ondan mı eğer ondansa bile artık 30 yaşındayım eğitimliyim neden değişmiyor bu durum

Bana yardımcı olun kızlar sadece dua güzel dileklerde bulunmanız bile değerli bana kendimi yalnız hissediyorum çünkü bu aralar, mutlu günler dilerim..

Genişletmek için tıkla...