2.5 yıl süren belirsiz bir ilişki içerisindeydim ve bugün derin bir oh çekip bu belirsizliğe ve bana zarar veren bir ilişkiye son vermiş bulunmaktayım her ne kadar acı da olsa... şu anımıza kadar hiçbir şekilde sevgili olamadık hep isim konmasını isteyen biri varsa o da bendim. ilk hoşlanıp açılan kişi de bendim ama ilk açıldığım zamanlar kendisinin flörtü olduğu için (ve neyseki gizlemeyip söyledi) tanışamadan kaldı öyle ama o gün için akşamı bana sosyal medya aracılığı ile ulaştı ve istersen bir kahve içelim dedi ve bunun doğru olmayacağını söyleyerek kestim muhabbeti ve kafamı şu an duvarlara vuruyorum keşke o zamandan itibaren onun nasıl bir insan olduğunu görüp her yerden engeli bassaydım balık baştan kokar derler cidden de öyle. fakat yoğun bir hoşlantım olduğu için bekledim ve aradan 1 ay sonra bana tekrardan ulaştı flört süreci başarısız olunca daha sonrasında 5 6 ay geçti ve neredeyse sevgili gibi olmuştuk sadece ismi konmamıştı, bende sorular sormaya başladım artık ne zaman ismini koycaz gibi ama aldığım her yanıt daha dur birbirimizi tanıyoruz vs vs. durum böyle olunca oyalanıyormuşum gibi hissettim ve bitirdim yine aradan belli bir zaman sonra hiçbir şey olmamış gibi hal hatır amaçlı beni aradı ve salak ben, duygum olduğundan dolayı iletişime geçtim ve yine aynı şeyler olmaya başladı oyalandım yine sevgili gibiydik cinsel ne varsa her şeyi yaşadık ve cinsellikte araya girince her cinsel sonrası biz neyiz soruları gündeme geldi, sinir patlamaları yaşadım bu bitme süreci çok kere tekrarlandı ve çok kere bana her ulaşmaya çalıştığında döndüm, sırf sevdiğim için benimle bir yola girmesi adına kendimden çok kere vazgeçip ödünler verdim... belli bir zaman olsa duygularım istemsizce daha çok artmaya başladı bana zehirli gelen bir insanı daha çok arzuladım arzuladıkça sevdikçe kendime zarar verdim ve avucunun içine aldığını anladıktan sonra bana direkt dedi ki önceden seninle sevgililik düşünüyordum ama şimdi anlaşamayacağımızı anladım ve istemiyorum bunun bilincinde olup konuşmaya devam ediceksen edelim dedi ve istemedim. tandıklarımın çoğu bu kişi senin yanında ne alaka dediler ve dış görünüş olarak olsun karakter zaten ortada bir de bu olayı yetmezmiş gibi benim özgüvenimi yerle bir etti zamanla kendimde sürekli kusurlar bulmaya başladım...sonraa bu kişiden bir baktım ki hpv kaptım sonra hastane olaylarım oldu ve bir kere bile bana doğru düzgün nasılsın gibi soru sormadı çok ağrıma gitti hem ondan kapıyorum hem de hal hatır sormuyor yalandan da olsa geliyim mi hastaneye yanına bile demiyordu böyle bir öküze denk gelmiştim ama kabahat bende ki böyle bir insana körü körüne duygular besledim bu da bana ibretlik bir ceza oldu.