- 8 Mart 2018
- 365
- 109
- 103
- 30
- Konu Sahibi Yalinveyalniz
- #1
Merhabalar, geçenlerde bir konu açtım. İçeriğinde de arkadaş olarak başladığım ama zamanla bende hoşlantıya dönen sonrasında da bunu duygusal ilişkiye döndürülebilmek konusunda zorlandığımdan ve çekindiğimden bahsetmiştim. Zaten gerçek anlamda 2 kişiden hoşlandım ve 2.sinin başka birinden hoşlandığını demesinin üzerinden anca 1 hafta geçti.
Baştan almam gerekirse 1,5 yıldır sohbet ettiğim ve arkadaş olarak iletişime başladığım bir erkek vardı. Zamanla tanıdıkça hoşlanmaya başladım ama arkadaşlıktan nasıl döndüreceğim hiç bilemedim. Öyle devam etti hoşlantımı da küçük küçük belli etmeye çalıştım. Yani mesaj aralıklarına dikkat ederdim ve dikkat ettiğimi de biliyordu, bir sorunu oldu mu dinlerdim. Yardımcı olmaya çalışır benim için kıymetli olduğunu hissetirmek için çaba gösterirdim ki kendisi kıymetliydi de. Böyle iletişimimiz sürdü, görüntülü de çok konuştuk, çok sohbet ettik diyebilirim. Hiç flörtvari konuşmamız olmadı hep arkadaşçaydı ama ben nasıl onu değerli buluyorsam ya da bir şeyler hissediyorsam sanki onda da vardı bir şeyler. Hissediyordum yani somutluk yoktu, konuşulmuş bir şey yoktu ama bu yönde hislerim kuvvetliydi. Ki içten içe somut bir adım atabileceğini de düşünemiyordum çünkü kadınlar konusunda utangaç biriydi ve eski ilişkilerinde de birileri aracı olmuştu hep. Her neyse gel zaman git zaman böyle devam etti. Bir süredir iletişimimiz azalmıştı yoğunluktan pek denk gelemiyorduk. Geçenlerde mesajda birinden hoşlandığından bahsetti. İlk bi kötü oldum ama aramızda konuşulmuş somut bir şey yoktu ben mi yanlış anlamıştım dedim ama bunu hislerim asla kabul etmedi. Mantığım yanıldın galiba dedi ama hislerim hiç yanılmışım gibi değildi diyor. Her neyse o hoşlandığını deyince bende iyi biriyse görüşürsün dedim o da görüşeceğim dedi. Bir arkadaşı aracılığıyla tanıştırılmış. Tahmin ettiğim kadarıyla da 3 haftadır falan flört ediyorlardı. Ben bunları öğrenince kendimi sahiden huzursuz hissettim oldukça. Asla böyle bir şey olmaz demiyordum ama olabileceğini de düşünmemiştim. İletişimi azaltmaya karar verdim. Bir hafta kadardır 2 kez falan mesaj attı kısa cevaplar verip konuşmayı hemen bitirmeye çalıştım.
Dün yine mesaj attı arkadaşının memleketine gitmiş ki muhtemelen kızla görüşmeye gitti tahminim. Bunları sormadım konuşmayı uzatmamak için ama bu mevsimde başka bir sebeple oraya gitmeyeceğine eminim neredeyse. Buna da şaşırdım baya ona uzakta bir il ve görüşmeye gitmiş. Yani kızla görüşmüş ve dönüş yolunda bana mesaj atmış oldu. "İyi geçiyor belli ki tatilin" yazdım, "evet" deyip birkaç tane gülücük koydu. Galiba kızla görüştüğü için mutlu ve iyi geçmiş sormadım ama böyle anladım. Konuyu biraz uzatıp başka şeyler sordu ama ben yine bitirdim kısa kestim. Ama elimde değil kendimi baya kötü hissettim hatta bana mesaj attığında bile bir haftadır kendimi huzursuz hissediyorum. Nasıl tarif etsem çok kırılmış hissediyorum. Kendine gel diyorum ama elimde değil kırılmışlık hissini engelleyemiyorum. Bir yandan da belki yanıldın sadece arkadaş olarak görüyordu seni böyle davranıp ona haksızlık ediyor olabilirsin diyorum ama içten içe de böyle bir şey yapıp başkasıyla görüştüğü için ona kızıyorum. Çünkü o biraz zor iletişim kurulabilen biri ona rağmen bir şekilde onunla konuşmak dinlemek bana iyi gelirdi severdim şimdiyse onunla mesajlaşmak bile bana iyi gelmiyor ki mesajlarına da bitirme odaklı yazıyorum.
Ha şimdi diyeceksiniz ki ama çocuk sana bir şey dememiş kafanda kurmuşsun ilgisi yokmuş diye ama ilgisi olsa bile diyebileceğini sanmıyordum. Bilemiyorum ama bu kırılmışlık hissi özellikle onla 2 kelime edince bile artıyor, bunu nasıl yeneceğim bilmiyorum. Ve belli ki bu şekilde iletişim bitecek bir şekilde ve bu his de hep aklımın kalbimin köşesinde kalacak. Normalde böyle bir şey aklımdan asla geçmezdi ama acaba tüm hislerimi deyip öyle mi bitirsem diye düşünmeye başladım. Çünkü bu hisleri dillendiremediğim için üstüme yük bindi kaldı aylardır. En azından kendim için dillendirip beklentiye girmeden konuşup hayatından çıksam mı çünkü bu şekilde hep başa dönüyorum bir yandan da yapma diyorum kendime ki oldukça utangaç biriyimdir. Bilemiyorum karmakarışığım.
İkilemdeyim...
Baştan almam gerekirse 1,5 yıldır sohbet ettiğim ve arkadaş olarak iletişime başladığım bir erkek vardı. Zamanla tanıdıkça hoşlanmaya başladım ama arkadaşlıktan nasıl döndüreceğim hiç bilemedim. Öyle devam etti hoşlantımı da küçük küçük belli etmeye çalıştım. Yani mesaj aralıklarına dikkat ederdim ve dikkat ettiğimi de biliyordu, bir sorunu oldu mu dinlerdim. Yardımcı olmaya çalışır benim için kıymetli olduğunu hissetirmek için çaba gösterirdim ki kendisi kıymetliydi de. Böyle iletişimimiz sürdü, görüntülü de çok konuştuk, çok sohbet ettik diyebilirim. Hiç flörtvari konuşmamız olmadı hep arkadaşçaydı ama ben nasıl onu değerli buluyorsam ya da bir şeyler hissediyorsam sanki onda da vardı bir şeyler. Hissediyordum yani somutluk yoktu, konuşulmuş bir şey yoktu ama bu yönde hislerim kuvvetliydi. Ki içten içe somut bir adım atabileceğini de düşünemiyordum çünkü kadınlar konusunda utangaç biriydi ve eski ilişkilerinde de birileri aracı olmuştu hep. Her neyse gel zaman git zaman böyle devam etti. Bir süredir iletişimimiz azalmıştı yoğunluktan pek denk gelemiyorduk. Geçenlerde mesajda birinden hoşlandığından bahsetti. İlk bi kötü oldum ama aramızda konuşulmuş somut bir şey yoktu ben mi yanlış anlamıştım dedim ama bunu hislerim asla kabul etmedi. Mantığım yanıldın galiba dedi ama hislerim hiç yanılmışım gibi değildi diyor. Her neyse o hoşlandığını deyince bende iyi biriyse görüşürsün dedim o da görüşeceğim dedi. Bir arkadaşı aracılığıyla tanıştırılmış. Tahmin ettiğim kadarıyla da 3 haftadır falan flört ediyorlardı. Ben bunları öğrenince kendimi sahiden huzursuz hissettim oldukça. Asla böyle bir şey olmaz demiyordum ama olabileceğini de düşünmemiştim. İletişimi azaltmaya karar verdim. Bir hafta kadardır 2 kez falan mesaj attı kısa cevaplar verip konuşmayı hemen bitirmeye çalıştım.
Dün yine mesaj attı arkadaşının memleketine gitmiş ki muhtemelen kızla görüşmeye gitti tahminim. Bunları sormadım konuşmayı uzatmamak için ama bu mevsimde başka bir sebeple oraya gitmeyeceğine eminim neredeyse. Buna da şaşırdım baya ona uzakta bir il ve görüşmeye gitmiş. Yani kızla görüşmüş ve dönüş yolunda bana mesaj atmış oldu. "İyi geçiyor belli ki tatilin" yazdım, "evet" deyip birkaç tane gülücük koydu. Galiba kızla görüştüğü için mutlu ve iyi geçmiş sormadım ama böyle anladım. Konuyu biraz uzatıp başka şeyler sordu ama ben yine bitirdim kısa kestim. Ama elimde değil kendimi baya kötü hissettim hatta bana mesaj attığında bile bir haftadır kendimi huzursuz hissediyorum. Nasıl tarif etsem çok kırılmış hissediyorum. Kendine gel diyorum ama elimde değil kırılmışlık hissini engelleyemiyorum. Bir yandan da belki yanıldın sadece arkadaş olarak görüyordu seni böyle davranıp ona haksızlık ediyor olabilirsin diyorum ama içten içe de böyle bir şey yapıp başkasıyla görüştüğü için ona kızıyorum. Çünkü o biraz zor iletişim kurulabilen biri ona rağmen bir şekilde onunla konuşmak dinlemek bana iyi gelirdi severdim şimdiyse onunla mesajlaşmak bile bana iyi gelmiyor ki mesajlarına da bitirme odaklı yazıyorum.
Ha şimdi diyeceksiniz ki ama çocuk sana bir şey dememiş kafanda kurmuşsun ilgisi yokmuş diye ama ilgisi olsa bile diyebileceğini sanmıyordum. Bilemiyorum ama bu kırılmışlık hissi özellikle onla 2 kelime edince bile artıyor, bunu nasıl yeneceğim bilmiyorum. Ve belli ki bu şekilde iletişim bitecek bir şekilde ve bu his de hep aklımın kalbimin köşesinde kalacak. Normalde böyle bir şey aklımdan asla geçmezdi ama acaba tüm hislerimi deyip öyle mi bitirsem diye düşünmeye başladım. Çünkü bu hisleri dillendiremediğim için üstüme yük bindi kaldı aylardır. En azından kendim için dillendirip beklentiye girmeden konuşup hayatından çıksam mı çünkü bu şekilde hep başa dönüyorum bir yandan da yapma diyorum kendime ki oldukça utangaç biriyimdir. Bilemiyorum karmakarışığım.
İkilemdeyim...
