- 3 Kasım 2011
- 1.223
- 85
- Konu Sahibi minicikumut
- #1
Canım bebeğim bugün 13 hafta 1 günlük oldun.
4 Eylül 2012 günü evimizde yaptığımız testle öğrendik geleceğini..Mutluluk,şükür,endişe hepsini o gün yaşamaya başladık işte.
5 Eylül günü kan tahliliylede netleştirdik varlığını.
O günden bugüne herşeyi on kere düşünüp yapar oldum.İşhahsızlığa rağmen bir şeyler yemek için zorlar oldum kendimi.Her yiyeceğin besin değerini araştırır,zararlı olanları hayatımızdan çıkartır olduk.Elimi karnıma koyup konuştum seninle hep.Hissedeceğine eminim..Babanda Junior'um diyor başka birşey demiyor.Eli karnımda uyuyor bazı geceler.Pabucumun dama atıldığını söylemem gerek :)Ama şikayetim yok canım benim,yeter ki sen iyi ol.
12 Eylül'de mini minnacık bir karartı göründü ultrasonda.İşte bebeğimizin evi burada diye sevindik:)O zaman 5+3 günlüktün.
19 Eylül'de kalp atışlarını duymaya gittik,biz duyamadık ama doktor amcan gördüğünü söyledi 1 hafta sonra yine gel dedi..1 hafta geçmek bilmedi..
Ve 7 hafta 3 günlükken tekrar gittik 26 Eylül 2012'de hayatımda duyduğum en güzel sesi duyduğumu söyleyebilirim.Pıtır pıtır heyecanlanmış gibi atan bir kalp sesi.Nokta kadar vücuttan gelen gümbür gümbür bir ses.Ağlamamak için tutarken kendimi doktorumuz dedi ki:''Allah'a inanmak bu'' dedi.''Hepimiz onun gibi bir noktaydık,mucize işte bu'' dedi.Sevinçtende ağlarmış insan,ilk defa yaşadım bu duyguyu.Ağlayarak çıktım oradan,ayaklarım yere basmayarak.
10 Ekim babanın doğumgünü :)O gün kontrole gidiyoruz yine.Anaannen,baban giriyoruz odaya.Baban işyerinden sürekli izin alamıyor ilk defa geliyor bizimle :)Kocaman olmuşsun miniğim.Kafan,kolların,göbeğin herşeyin belli artık.Baban inanmayan bir surat ifadesiyle ultrasona yapışmış bakıyor ve kalp atışını dinletiyor doktorumuz :)Baban şaşkın bir şekilde ondan geliyor değil mi bu ses diyor?Gülüyoruz hepimiz.Eve geldiğimizde hala sırıtıyordu :)En güzel doğumgünü hediyesini aldım diyor.
24 Ekim'de bayram arifesinde babanın ısrarı üzerine tekrar kontrole gittik ama bu sefer bir doktor teyze baktı sana.Kıpır kıpırdın o gün.Minyatür bir bebek olmuştun.
30'unda da kendi doktorumuza gittik..İkili test için kan verdik.Ense kalınlığını ölçtüler,çok şükür normal çıktı ölçümlerin
Cinsiyet konusunda var mı bir fikriniz dedim.Oda kapatmış bacaklarını ama benim içime kız doğuyor dedi..2 hafta sonra netleştiririz dedi.
Şimdi heyecanla ayın 13'ünü bekliyoruz miniğim.Sen benim en büyük şükrümsün.Kıymetlim canım bebeğim..Rabbim sağ salim kavuşmamızı nasip etsin.
Şimdilik bu kadar yazayım,sonra yine yazarım sana meleğim..
Allah'a emanet ol kuzum..
4 Eylül 2012 günü evimizde yaptığımız testle öğrendik geleceğini..Mutluluk,şükür,endişe hepsini o gün yaşamaya başladık işte.
5 Eylül günü kan tahliliylede netleştirdik varlığını.
O günden bugüne herşeyi on kere düşünüp yapar oldum.İşhahsızlığa rağmen bir şeyler yemek için zorlar oldum kendimi.Her yiyeceğin besin değerini araştırır,zararlı olanları hayatımızdan çıkartır olduk.Elimi karnıma koyup konuştum seninle hep.Hissedeceğine eminim..Babanda Junior'um diyor başka birşey demiyor.Eli karnımda uyuyor bazı geceler.Pabucumun dama atıldığını söylemem gerek :)Ama şikayetim yok canım benim,yeter ki sen iyi ol.
12 Eylül'de mini minnacık bir karartı göründü ultrasonda.İşte bebeğimizin evi burada diye sevindik:)O zaman 5+3 günlüktün.
19 Eylül'de kalp atışlarını duymaya gittik,biz duyamadık ama doktor amcan gördüğünü söyledi 1 hafta sonra yine gel dedi..1 hafta geçmek bilmedi..
Ve 7 hafta 3 günlükken tekrar gittik 26 Eylül 2012'de hayatımda duyduğum en güzel sesi duyduğumu söyleyebilirim.Pıtır pıtır heyecanlanmış gibi atan bir kalp sesi.Nokta kadar vücuttan gelen gümbür gümbür bir ses.Ağlamamak için tutarken kendimi doktorumuz dedi ki:''Allah'a inanmak bu'' dedi.''Hepimiz onun gibi bir noktaydık,mucize işte bu'' dedi.Sevinçtende ağlarmış insan,ilk defa yaşadım bu duyguyu.Ağlayarak çıktım oradan,ayaklarım yere basmayarak.
10 Ekim babanın doğumgünü :)O gün kontrole gidiyoruz yine.Anaannen,baban giriyoruz odaya.Baban işyerinden sürekli izin alamıyor ilk defa geliyor bizimle :)Kocaman olmuşsun miniğim.Kafan,kolların,göbeğin herşeyin belli artık.Baban inanmayan bir surat ifadesiyle ultrasona yapışmış bakıyor ve kalp atışını dinletiyor doktorumuz :)Baban şaşkın bir şekilde ondan geliyor değil mi bu ses diyor?Gülüyoruz hepimiz.Eve geldiğimizde hala sırıtıyordu :)En güzel doğumgünü hediyesini aldım diyor.
24 Ekim'de bayram arifesinde babanın ısrarı üzerine tekrar kontrole gittik ama bu sefer bir doktor teyze baktı sana.Kıpır kıpırdın o gün.Minyatür bir bebek olmuştun.
30'unda da kendi doktorumuza gittik..İkili test için kan verdik.Ense kalınlığını ölçtüler,çok şükür normal çıktı ölçümlerin
Cinsiyet konusunda var mı bir fikriniz dedim.Oda kapatmış bacaklarını ama benim içime kız doğuyor dedi..2 hafta sonra netleştiririz dedi.Şimdi heyecanla ayın 13'ünü bekliyoruz miniğim.Sen benim en büyük şükrümsün.Kıymetlim canım bebeğim..Rabbim sağ salim kavuşmamızı nasip etsin.
Şimdilik bu kadar yazayım,sonra yine yazarım sana meleğim..
Allah'a emanet ol kuzum..
Allah sağ salim versin kucağınıza..
bende aynı korkuları yaşıyorum seninle Allahım hepimizin Meleğini korusun sağlıklı bir hamilelik nasip etsin Meleklerimizi korusun....
Her akşam evde Karadeniz kanallarını arayıp,şarkı dinlettiriyor sana.
