Kizlar merhaba konuyu iyi ozet gecebilenlerden degilim bu yüzdende konuyu bi kaç kere yazıp yazıp sildim ama elimden geldigince anlasilir sekilde ozet gecip fikirlerinizi dusuncelerinizi paylasmanizi rica edecegim zamsn ayirip yazan herkese de ayrica tesekkur ederim.
Kızlar yaşım 35 hayatimda arkadasliklarimda cevre iliskilerim de hep net oldum birini seviyorsam gösteriririm sevmiyorsam kimsenin yuzune karsi sevmiyorm demem ama onunlada hep bir mesafem olur yani arkadas gibi olmam o insanlarla plan program yapmam evine gezmeye gitmem onunla disarda zaman gecirmem...
Bi insana arkadaşım demek için belli bir zaman paylaşımım olması gercek bir yakınlığımın olması gerek
Şimdiye kadarda bu durumda bi anormallik görmedim normalinin de bu oldugunu düşündüm
Iş hayatına ilk basladigimda insanların çikar iliskilerini samimiyetsiz yakınliklarini gorünce cok sasiriyordum anlam veremiyordum sonra buna alistim ama yinede bu sekilde yasamadım...
Yani boyle insanlarla arkadasligim is yeri disina çıkmadı
Soruna gelecek olursam yakın bi arkadaşim bi kac kere bi arkadaş grubunun etkiiklerine davet etti kabul etmedim ama ara ara o kisilerle aynı ortamda bulunma sohbet etme zaman gecirme sansim oldu ama dogrusu cok da yakinlik kuramadim o yuzden arkadasimin etkinliklerini bi kac kere reddettim bi gün teklifi reddedince arkadaşım sen zateb insan sevmiyorsun ki dedi.
Arkadaşımı da şoyle tanitayim çok sıcak muhabbetli herkesle iyi iliskileri olan biri fakat bana göre insanlarla çok çabuk yakinlık kuran insanlara kalbini cok cabuk acan yeni tanıdığı insanları hayatına cok cabuk dahil eden onlara cok ozel davranan onlarla zaman geciren etkinlikler plan programlar duzenleyen biri ikimiz bu konuda cok farkliyiz. Yani özetle insanlara cok cabuk arkadasim diyebilen biri
Şimdi konuya gelecek olursam
Arkadaşım bir kaç ay önce sehir dışına gidecegi zaman bana arayıp anahtarı Ahmet adinda bi arkadasina biraktigini bana birakacagini soyledi Ahmetle benim arkadasligim yok ama arkadasimdan dolayi tanıyorum bi kac gün gecti anahtari bana getirmedi bende arkadasimi arayip söyledim arkadaşım da Ahmet çok yogunmus sana bırakamamış kendi gidip bakmış dedi.
Ben de çok sasirdim çünkü Ahmet arkadasıma gittiginde kediler var ustüm kıl tüy olur diye oturdugu yere örtü seren insan ama bisey demedim arkadaşım.
Arkadaşım şehir dışından geldiğinde bi gün otururken sana bisey anlaticam biliyor musun ben şehir dışındayken anahtar Ahmetteydi ya Zeynep (yakın şehirde yaşayan bi arkadaşları)
Zeynep buraya gelmiş bi akşam Ahmetle Zeynep benim evde kalmışlar Ahmet arayıp bana sorup haber verdigini soyluyor ama ben hatırlamıyorum alkolde almıyorum ki sarhoştum hatırlamayayım diyeyim dedi ama ben daha çok zeynep'in arayip bi tesekkur etmemesine sasirdim sonucta evimi kullanmislar en azından nezaketen bir tesekkur etmesini beklerdim dedi.
Ben de o gün kusura bakma ama ben bu konuda iyi dusunemiyorum Ahmet evli adam ne alaka senin evinde kalıyorlar bu arada Ahmetin eşi çok kiskanc biri o da o gün sehir dışindaymış madem kotu bisey yok kendi evin de misafir etseymis yada zeynep te çalısan isi gucu gayet iyi biri otel tutabilirdi aksam zaman gecirir sonrada Zeynep otele gidebilirdi dedim arkadasim abarttigimi falan soyledi insanlar senin gibi baskasinin evinde kalma konusunda bu kadar kapali degiller baskasinin evini kullanmak bu kadar onemli bi konu degil ben tesekkur etmemesine takildim dedi konuyu kapattik
Bi kac gun önce arkadasim ve baska bi arkadasimizla oturmustuk diger arkadasimiz Ahmeti tanidigindan çapkinligini herkesin konustugundan falan soz etti sonrasinda ben bak soylemistim dedim arkadasim hala kabul etmedi ben zeynepi biliyorun zeynep ahmete yuz verecek biri degil dedi . Bende madem boyle kultur olarak fikir olarak diyalog olarak uyusmayacak ne diye iki insan bi gece bi evde kaliyor zaman geciriyor dedim arkadasim da ne alakasi var film izlemisler dedi sen sadece kulturel seviyen ayni olan insanlarla mi zaman geciriyorsun dedi bende sadece kulturel seviyem ayni olan insanlarla zaman gecirmiyorum ama paylasimimin iyi olmayacagi biriylede ayni evde bi gece gecirmem dedim madem zeynebin yuzvermeyecegi bi insan ise ne diye bir gece beraber zaman gecirebiliyorlar dedi.
Sonrasinda arkadasim benim cok sabit fikirli oldugum duşuncesinden insanlarin sadece dusuncelerinin ayni olan insanlarla arkadas olmayacagindan benim tutumumun dogru olmadigindan insanlara sans vermedigimden söz etti bi kacgundur dusunuyorum arkadaşım haklı mı cok mu abartiyorum
Bi suredir iyice yalnizlastim acaba nedeni bu mu
Ama arkadasimin herkesle yakın olması da bana fazla geliyor olması gereken ne ne kadar kestiremiyorum