Ben üniv.okuyordum.esim çalışıyordu.esimin bir sevgilisi vardı 4 yıllık.benimde arkadaşım olmuştu.dogru yada yanlış bununsimdinyargilamayin lütfen eşim beni hiç tanıyıp bilmeden arkadaşımın anlattigiyla bana aşık olmuş.ama ne aşk.bu arada benim yaşım 22.esimin 30 o dönem.ben İzmirli,havai,bir okadar masum,eğlenceli,sacimdaki problemden dolayı değişik peruklar takan biriydim.neyse ben istemedim bu adamı.benim için neler neler yapmadi.kapimda sabahları.agladi.izmire gelip beni buldu.ben onun bu kadar sevmesine karşılık veremiyordum.cunku arkadaşım vardı arada.neyse ben zor durumda kaldım okul bitince.kalcak yerim yoktu.annem almadı beni eve.(bunları sorgulamayı lütfen uzun hikaye aile arasında) bende ozaman eşime sigindim.ve ben o bekar yaşıyordu.onla yaşamaya basladim
.o kadar seviyordu ki beni gözlerime bakarken ağlıyordu.ben ona yanasamiyordum.sonra iş buldum tek başıma eve çıktım.cok üzüldü o sevmediğim için onu.lakin ben ondan uzaklaşınca yapamaz oldum.hep onu düşünüyorum gelsin gireyim istiyorum.aradan 2 yıl geçti biz evlendik.evlendik ama beni isteme olayı fln olmadı.ben.kendim gittim kaynanamın evine tanışmaya.kapali gittim.turbana girdim anliycaginiZ.annesi beni istemedi.hala da öyle.akrabalardan biriyle evlendirmekti onun niyeti.ben düğün zamanı çok gergindim eşime çok yuklendim. Onunyigeninden eltimden fln kıskandım.biz evlendik.bende bir mutsuzluk.herseye bağırıyorum.onu seviyor muyum bilmiyorum.hamile kaldım ilk oğlum Ali geldi.hamileykwn hatırlıyorum ben demiştim canım istiyor erik çıkarsa al olur mu oda bulmuş getirmiş.30 TL vermiş.ben camdan aşağı atmıştım çok pahalı diye.acaip kizmisti.sonra benim annem girdi devreye kaynanamın bana kotuledi.bilmedigi halde.ben ona olanları anlatınca kızım sen alttan al o yaşlı demedi.cvp ver altta kalma dedi.ben onun aklına uydum kaynanam la kavga ettim.esim binada çok kızdı.biz artık tek tük sevişir olduk.bir sürü olaylar var.hepsi anlatılmaz.ben bir tane daha çocuk istedim.ve yanastim ona.o istemiyordu aslında.neyse kızım Ayşe oldu.tasindik.mutsuzluk bırakmadı yakami.suan ben 31 eşim 40 yaşında.ben acaba evlenmeseydim diyorum?şuan iki çocuğum var ve bir çok şeye geç kaldım istediğim hedeflere.bunu eşimle evlendigime.icin suçluyor um.cunku böyle de mutlu değilim.adam sevmiyor ya katlanıyor konuşmak istemiyor.kumanda telefon.haa çocuklar mi konu.mukemmel bir baba.onlari okadar çok seviyor simartiyor yedirip uçuruyor kitaplar okuyor oyunlar oynuyor en kıskanıyorum.geriliyorum.sevilmek kadın olduğumu hissetmek istiyorum.6 ay oldu yanaşmadı bana.haa normalde de ayda 1 fln yapardık.evlendigimiz ilk zamanlar günde 5-6 yapardik+(lütfen binada takilmayin) ya benim saçlarım yok diye,yada gerçekten huysuzum,yada gerçekten kafasizim.ne istediğimi bilmiyorum kızlar ya boşanmak.ben ztn babasız büyüdüm.bir müddet sonra da annesiz.bilirim o acıları.( Çok çektim ben)ne yapayım kızlar daha öncede açtım konu ama açıklayıcı değildi başka yerlere vardı muhabbet.bu arada güzelim sanırım ama saçım yok vede bakımsızlık yani makyaj yapmam evde pijama giyerim.temizlik yemek yaparım.51 kiloyum.ne bileyim bunlarında yazayım.
sadece yemek temizlik işi olsa yardımcı tutardı adam eve evlenmezdi ki.Ya sen boşanmak istemesen de adam er ya da geç isteyecek.Bence çocukların büyümesini bekliyor.Bir adım atamadın günlerdir.Bir sarılma işini yapmıyorsun.Üzgünüm ama kaçınılmaz sona yaklaşıyorsun böyle.
