canının kıymetide mi yok bence kaç kurtar kendiniKızlar merhaba, çok zor günler geçiriyorum. Nereden başlamalı bilemedim, uzun olursa kusuruma bakmayın. 2 senelik evliyim bugün evlilik yıldönümüm. Eşimle çocuk yaştan beri birlikteyiz. Eşim oldum olası zor bir insandı ama bununla mücadele edebiliyordum öyle de mutluydum yani. Sevdigimle evlenmistim sonuçta. Taa ki 3 ay öncesine kadar. Bir sabah uyandım ve hersy alt üst oldu. Eşim birden bana iftiralar atmaya başladı onu aldatigimi vs. sabaha kadar uyumuyor beni de uyutmuyordu ne olduğunu anlayamadım el kaldırması önceden de vardı birden sıklaştı benimle kafayı bozdu bütün hayatımı altüst etti herşeyi kisitladi herkesin yanında vurmaya başladı ağıza alınmayacak iftiralar atmaya başladı. Madde kullandığıni öğrendim buyuzden yapıyormuş bunları. Ayıldığında da onu içtiği zaman düşündüklerini gerçek sanıyor akla hayale gelmeyecek şeyler yaşadım düzeltirim sandım ama daha kötüye gitti. Şu an anne evindeym bana zarar verme olasılığı da var. Hala iciyormus duyduğuma göre. Ne bir adım ileri ne bir adım geri dönebiliyorum. Kocamı çok severek evlendim. Çok iyi günlerimiz de olmuştu onlar aklıma geliyor birden kendime geliyorum ve bana yasattiklari geliyor aklıma ne yapacağımı bilmiyorum boşanmak çok zor birşey kimse boşanmak için evlenmiyor ama donsem yine aynı işkence devam edecek. Suan dönme gibi bir düşüncem yok ama keşke duzelse diyorum öyle bir ihtimali de aklım almıyor evim duzenim herseyim öylece duruyor aklım karmakarışık ben bosluktayim bana acimayana ben acıyorum beni düşünmeyeni ben düşünüyorum en çokta buna sinir oluyorum. Bi diyor duzelecegim sonra dönüyor sen beni aldattın diyor aynı tas aynı hamam yani. Çok zor durumdayım boşanmak kelimesi bile ürkütüyor beni ama sanırım başka çarem kalmadı. Boşandıktan sonra yeni bir hayat kuramaz hiç mutlu olamazmisim gibi geliyor boşanıp mutlu olan var mı aranızda? Arkadaşlarım akranlarım çocuk sahibi eşleriyle mutlu onları gördükçe daha da icim aciyor bir akıl verin tamamen boşlukta kaldım benim durumumu yaşayan varmı
zaten yapmanız gereken şeyi biliyorsunuz...
Kızlar merhaba, çok zor günler geçiriyorum. Nereden başlamalı bilemedim, uzun olursa kusuruma bakmayın. 2 senelik evliyim bugün evlilik yıldönümüm. Eşimle çocuk yaştan beri birlikteyiz. Eşim oldum olası zor bir insandı ama bununla mücadele edebiliyordum öyle de mutluydum yani. Sevdigimle evlenmistim sonuçta. Taa ki 3 ay öncesine kadar. Bir sabah uyandım ve hersy alt üst oldu. Eşim birden bana iftiralar atmaya başladı onu aldatigimi vs. sabaha kadar uyumuyor beni de uyutmuyordu ne olduğunu anlayamadım el kaldırması önceden de vardı birden sıklaştı benimle kafayı bozdu bütün hayatımı altüst etti herşeyi kisitladi herkesin yanında vurmaya başladı ağıza alınmayacak iftiralar atmaya başladı. Madde kullandığıni öğrendim buyuzden yapıyormuş bunları. Ayıldığında da onu içtiği zaman düşündüklerini gerçek sanıyor akla hayale gelmeyecek şeyler yaşadım düzeltirim sandım ama daha kötüye gitti. Şu an anne evindeym bana zarar verme olasılığı da var. Hala iciyormus duyduğuma göre. Ne bir adım ileri ne bir adım geri dönebiliyorum. Kocamı çok severek evlendim. Çok iyi günlerimiz de olmuştu onlar aklıma geliyor birden kendime geliyorum ve bana yasattiklari geliyor aklıma ne yapacağımı bilmiyorum boşanmak çok zor birşey kimse boşanmak için evlenmiyor ama donsem yine aynı işkence devam edecek. Suan dönme gibi bir düşüncem yok ama keşke duzelse diyorum öyle bir ihtimali de aklım almıyor evim duzenim herseyim öylece duruyor aklım karmakarışık ben bosluktayim bana acimayana ben acıyorum beni düşünmeyeni ben düşünüyorum en çokta buna sinir oluyorum. Bi diyor duzelecegim sonra dönüyor sen beni aldattın diyor aynı tas aynı hamam yani. Çok zor durumdayım boşanmak kelimesi bile ürkütüyor beni ama sanırım başka çarem kalmadı. Boşandıktan sonra yeni bir hayat kuramaz hiç mutlu olamazmisim gibi geliyor boşanıp mutlu olan var mı aranızda? Arkadaşlarım akranlarım çocuk sahibi eşleriyle mutlu onları gördükçe daha da icim aciyor bir akıl verin tamamen boşlukta kaldım benim durumumu yaşayan varmı
