Benim eşim annesine çok düşkün, çocukken de eteğinden ayrılmazmış. Fotoğraflarına bakıyorum kadının mutlaka bir yerinden tutmuş, babasının kucağındayken bile annesine kollarını uzatmış. Annesi uzaktayken her gün görüntülü konuşur. Şahsen bunu kötü bir şey olarak görmüyorum, bana da aşırı düşkün ve değer veriyor. Benimle bir yuva kurduğunun ayrımında, ilişkilerini kıskanmıyorum, müdahil olmuyorum, dolayısıyla aramızda çatışma olmuyor kaynanamla; çünkü herkes yerinin farkında. Kaldı ki kendisi de beni çok sever, beni çok düşünür. En sevdiğim yemekleri yapar, bana kıyamaz. Saygı ve mesafe, sevgi de varsa tadından yenmez; bir de saçma kaynana gelin çekişmelerine, komplekslerine gerek yok.