Konum hortlamis.Siz ne yaptiniz simdi, duzeldi mi hersey bilmiyorum ama, oglum 16 aylik oldu, ve ben hala o dipsiz cukurdan cikamadim. Herkes normal hayatina dondu, tum dogum yapan arkadaslarim isine dondu sosyal hayatina dondu, ama ben hala bu kuyudayim.
oglum cok huysuz degil, ama uyumuyor , hep ilgi istiyor kendi halinda kalmak hic istemiyor, esim ve annem var benle birlikte ilgilenen, ama bir turlu olmuyor. Isime donemiyorum, kendi hayatima donemiyorum.
Dogumdan sonra 16 aydir yani, kendi basima sadece 2-3 kere disari ciktim. Onlar da acil isler icin. Oglumla da oyle cikip gezmiyoruz. Cunku canim cikmak istemiyor hala. Bebekten once bambaska bir insandim. Eve girmezdik, hic bos vaktim olmazdi, hep aktiftim. Simdi tam tersi...
Tedavi goruyorum ilaclara basladim. Ama bir turlu toparlanamiyorum. Ve eski hayatina donebilen, kendi kendine basaran anneleri cok kiskaniyorum. En son makyajimi hamileyken yapmistim. Saclarimi dogumdan once fonlettim en son. Sosyal medya hesaplarimi kapattim. Whatsapp kullanmiyorum. Tamamen icine kapanmis, bombos bir hayatin icindeyim. Yazarken kendime uzuldum, ama bunlar benim gercegim suan. Herseyin gecip eski gunlere donecegim gunleri bekliyorum. Umudumu yitirdim ama, yine de belki diyorum.
Hayatimda hic boyle derin bi depresyon icine girmemistim. Ofke patlamalarim hic olmamisti.
sadece yazmak istedim. Benim gibi olan anneler varsa belki, yalniz hissetmemek icin. Onun haricinde, disari cik hava al, spor yap, kendin icin birseyler yap onerileri artik bende calismiyor maalsef. Herkese sevgiler
Nasıl bir olumsuz enerji yaydıysanız, bütün dünya sizin gibi yaşamaya başladıÇok dertlendim dünden beri.
Doğum yapalı 4. 4ay oldu.
Benimle doğum yapan bütün arkadaşlarım (4 kişiydik.) normal hayatlarına işlerine döndü.
Düzenlerini oturttular.
Ben neden oturtamıyorum şu lanet düzeni.
Bütün gün 4 duvar arasında çocuk uyutmaya çalışmaktan nefret geldi.
Bütün gün yapayalnız evde bıktım.
O kadar sinirlendim ki saha demin iş yerinin whatsupp grubundan çıktım. Sürekli etkinlik yapmak için buluşma planları yapılıyor ve resmen sinirlerim bozuldu oturdum ağlıyorum.
Kocaman bir kaosun içindeyim ve çıkamıyorum.
Çok mutsuzum mesela.
Aynaya bakınca kendimden tiksiniyorum.
4 kilo almışım aptal gibi. Ne giysem yakışmıyor.
Saçlarım dökülüyor.
Leş gibi kusmuk kokuyorum.
Baştan aşağı kendimden nefret ediyorum..
Geceleri uyuyamıyorum. Bebek Uyusa bile ben oturuyorum. Yorgunluktan gözlerim yanıyor ama uyuyamıyorum.
Gündüzleri tam bir facia 20 dakika uyuyup uyanan bir bebek. Uykusunu alamamış mutsuz bir bebek. Emmeyen bir bebek.
Yer yerim ağrıyor her yerim sızlıyor.
Sırtım kamburlaştı.
Ve yıllarca bu böyle gidecek gibi geliyor.
Hep mutsuz olucam hiç uyumayacak bu çocuk. Hep huysuz olucak.
Çok tükendim ben ya...
Annelik bana göre değilmiş asla..
Çocuk yaparken düşünseydiniz keşke bunları.
İnşallah inşallah keşke yasasam da anlasamNe kadar gereksiz bir yorum ya...
Gelecekten siz haberdarsiniz galiba.
Lohusalık depresyonu tamam ben geliyorum mu diyor.
Ama tek dileğim var hem de çok içten be' ve benim gibi bu sıkıntıyı yaşamış annelere gereksiz tepki veren her kadın bir gün aynı sürece yaşasın istiyorum.
Çünkü empati yapamıyorsunuz.
Yaşayın ki anlayın.
İnşallah inşallah keşke yasasam da anlasam
Dua gibi beddua
Konum hortlamis.
Valla canım benim ben gayet normale döndüm.
Tahmin edildiği üzre lohusalık depresyonu yaşıyormuşum...
Psikiyatri uzmanına göründüm.
Anlattım durumu.
Zaten anksiyete vardı bu da üzerine tuz biber olmuş. İlaç basladık. Spor yürüyüş vs derken şu an çok şükür iyiyim.
Oğlan da iyi. Egzemaları vardi artık yok.
Gunduz uykuları uzadı azıcık yani ben yanında isem uyuyor 1.5 saat. Ben de o ara dinleniyorum. Gece de uyuyor maşallah 2 de disimiz var artık. Tam bir tosuncuk oldu. 8 ay 10 günlük....
Ayaklari falan eksimik eksimik kokuyor. Koklaya koklaya geziyoruz evde babasıyla
Çok tatlı bi mesaj olmuş bu :) çok sevindim sizin adınıza. Konunun tarihine dikkat etmeden okudum üzülmüştüm iyi olmanıza çok mutlu oldum .Konum hortlamis.
Valla canım benim ben gayet normale döndüm.
Tahmin edildiği üzre lohusalık depresyonu yaşıyormuşum...
Psikiyatri uzmanına göründüm.
Anlattım durumu.
Zaten anksiyete vardı bu da üzerine tuz biber olmuş. İlaç basladık. Spor yürüyüş vs derken şu an çok şükür iyiyim.
Oğlan da iyi. Egzemaları vardi artık yok.
Gunduz uykuları uzadı azıcık yani ben yanında isem uyuyor 1.5 saat. Ben de o ara dinleniyorum. Gece de uyuyor maşallah 2 de disimiz var artık. Tam bir tosuncuk oldu. 8 ay 10 günlük....
Ayaklari falan eksimik eksimik kokuyor. Koklaya koklaya geziyoruz evde babasıyla
Burada bir annenin evladına olan sevgisini sorgulayan ya da yeni Doğum yapmış bir kadının ya da tek başına bebek büyüten bir annenin iç dökmesini zalimce merhametsizce eleştiren kadınları görmek çok çok üzücü.
Bir anne yoruluyor ya da kendini iyi hissetmiyor diye nasıl onun çocuğunu sevmediğini düşünürsünüz! En mükemmel anne siz misiniz?
Tek başına (gerçek anlamda tek başına) bebek büyüten anneleri anlamanız için gerçekten sizin de o şartlarda olmanız gerek. Kayınvalidesine annesine çocuğu atıp orda burda gezip farkında olmadan çocuk büyütenler yargı dağıtıyor maşallah!
Herkesin kendi süreci yolculuğu farklıdır. Anneyi eleştirmek yerine bu günlerin geçeceğini söyleseniz keşke! Eğitimci kişiliğini eleştirenler olmuş bir de! Doğum sonrası herkes sizin gibi mükemmel olamıyor maalesef bunun bilimde de dinde de yeri var. Bi salın şu yenidoğum yapmış anneleri ya bırakın döksünler içlerini!
Dünyada lohusa sendromu için farkındalık oluşturmaya çalışan binlerce insan var.
Siz işte orda burda “aa üşür o çocuk aaa gazı var bunun annesi aaa öyle tutulmaz bebek” diyen tayfasınız! Çok yazık!
Kesinlikle çok haklısınız. O bir dakikanın kıymetini değerini anlayanlardanım ben de. Bu kötü kalpli tayfanın da hepsini birlikte alt edebilirizGerçekten de tek başına çocuk bakmak, bir bebekle vakit geçirmek nasıl zordur. Bebeğin kişisel özelliklerinden bağımsız olarak zordur. Emzirip hooop anneanneye gönderen güruh en cevval anneler sorsanız, en bilgili,en sevecen... Kendine zaman ayırmalıyım ki çocuğuma faydalı olayımcılar... Kendine ayırdığı tek vakit klozet üzerindeki 1 dk olanlar pekii? Onların depresyondayım deme hakkı yokkk
Yaşıyorlar merak etmeyin beni böyle zalimce eleştiren çok kişi anne olunca özür diledi :)Ne kadar gereksiz bir yorum ya...
Gelecekten siz haberdarsiniz galiba.
Lohusalık depresyonu tamam ben geliyorum mu diyor.
Ama tek dileğim var hem de çok içten be' ve benim gibi bu sıkıntıyı yaşamış annelere gereksiz tepki veren her kadın bir gün aynı sürece yaşasın istiyorum.
Çünkü empati yapamıyorsunuz.
Yaşayın ki anlayın.
O kadar küçük bebekle işe dönsen bugünü ararsın.Bu uyumayan bebekler şans işi mi nedir bilmem ama çok sinir bozucu.Kızım da öyle.2.5 yaşında ve daha 2 aydır geceleri uyuyor diyebilirim.Gene 2-3 kez kalktığı oluyor.
Ben mesela bir anda 7.5 aylıkken çalışmaya başladım.Sabah okula gittiğimde kulaklarım uğulduyordu uykusuzluktan sendelediğim de.
İnan evde olmak çok daha iyi.Sürekli aklın onda oluyor.Tamam iş yerinde bş nefes alıyor insan.Ama eve gelince sanki çocuk biriktirmiş olarak bekliyor seni.Bazen WC’ye gidemiyordum okuldn gelince.
Sana tavsiyem çocuğa kendini mahkum hissetme.Beraber çıkın sık sık.Havalar serin ama sıkı giyince bişey olmaz :) , ikinize de iyi gelir.Uyumayan çocuk korku gibi içini de yiyor insanın sanki psikolojisini bitiriyor .Ha uyudu ha uyucak insan yıpranıyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?