Her Telden Ekonomi...

Ben hep burdayım kendimi ifade edemesem de :)
Sen kk ye lazımsın :KK52:

:)) boşver, ifade edebildiğinle, seni anlayanlar, yeter sana... :))

evet, alabileceğim/verebileceğim şeyler olduğunu gördüğüm için tam anlamıyla kopamıyorum ya zaten... :))
 
bak mesela ben, seni o kadar iyi anlayabilmişim ki, profil resmindeki şahsa çok gıcık olmama rağmen, seni yüzlerce insan içinden farkedebilmiş, sana hitap edebilmişim... :))

Serenayı severim yani ruh ikizim sanki :KK70:
Eee neler yaptın yokken
ben birikim yapamıyorum.
 
eveeet arkadaşlar, merhaba dedik di mi, iyi, devam edelim o zaman... :)

bu aralar bahar depresyonu yaşıyorum sanırım, hem de, öyle böyle değil, uçlarda...
dün, kendimi dördüncü çocuk nasıl olur ki, diye düşünürken yakaladım mesela, durumun vehametini anlatmak için başka söze hacet yok sanırım... :)))

sebepsiz mutlu veya sebepsiz mutsuzken buluyorum kendimi, bu aralar.... bir şeyler eksik evet ama o eksiği bulmak marifet...

sorun bilinmeyince, çözüm de zorlaşıyor, doğal olarak.....

geçecek ve daha iyi olacak her şey, yani inşallah.... :) iyi atlara binip giden iyi insanlar, en kısa zamanda dönecek inşallah, hayatlarımıza, yüreklerimize....
 
Serenayı severim yani ruh ikizim sanki :KK70:
Eee neler yaptın yokken
ben birikim yapamıyorum.

birikim aynen devam canım.... da şunu anladım ki, maddi birikimler bir yere kadar insanı mutlu edebiliyor, asıl mutluluksa, manevi birikimde.... maddiyi öyle böyle başardık da, manevi birikimde çıta çok aşağılarda, kendi adıma, maalesef....
 
birikim aynen devam canım.... da şunu anladım ki, maddi birikimler bir yere kadar insanı mutlu edebiliyor, asıl mutluluksa, manevi birikimde.... maddiyi öyle böyle başardık da, manevi birikimde çıta çok aşağılarda, kendi adıma, maalesef....

Aynen,
Mesela bende hobi arayışına girdim. Dikiş dikebilirmiyim diye bakıyorum. Çiçeklere bakıyorum. Zamanımı değerlendirmek istiyorum hep.
Hatta senin gibi 2. çocuk nasıl olur diye düşünüyorum ki 2. ye en az 3-4 yıl var olmasına. Şimdiden aklımda.
 
eveeet arkadaşlar, merhaba dedik di mi, iyi, devam edelim o zaman... :)

bu aralar bahar depresyonu yaşıyorum sanırım, hem de, öyle böyle değil, uçlarda...
dün, kendimi dördüncü çocuk nasıl olur ki, diye düşünürken yakaladım mesela, durumun vehametini anlatmak için başka söze hacet yok sanırım... :)))

sebepsiz mutlu veya sebepsiz mutsuzken buluyorum kendimi, bu aralar.... bir şeyler eksik evet ama o eksiği bulmak marifet...

sorun bilinmeyince, çözüm de zorlaşıyor, doğal olarak.....

geçecek ve daha iyi olacak her şey, yani inşallah.... :) iyi atlara binip giden iyi insanlar, en kısa zamanda dönecek inşallah, hayatlarımıza, yüreklerimize....
Bir süredir hayatımda maddi manevi öyle değişimler oldu ki hem de yeni anne olduğum zamanlara denk geldi. Şans.. Ya da nasip ya da imtihan...
Baktım, takıntılı ve karamsar bir insan olmuşum..
Okumuyorum, yazmıyorum, üretiyorum, gülmüyorum. Kaldı ki gülmeyi ne çok severim...
Kendimi haklı bulduğum zamanlarda oldu güçsüz bulduğum zamanlar da.
Aslında demem o ki hayattaki en büyük boşluğun anne olunca doldu ama içimdeki boşluk... Sanırım manevi eksiklik bunun adı.
İnanç ve umut beni hep ayakta tuttu bugüne kadar...
Hayat inişli çıkışlı ama bazen yoruyor...
Neyse...
İyi ki geldi. Sefalar getirdin. Uzaktaki yakınım...
Sen ve senin gibi iyi yürekli insanlar...

Konuya binaen; oğlumla anı biriktiriyorum. Hangi parayla ölçülür ki bu zenginlik...
 
Aranan kan bulundu. Tekrar hoşgeldin cnm @meyraa

Ben boşuna demiyorum. Sen ve bir yudum mutluluk bir yudum mutluluk hep yazın ben okurum diye :KK36:

canım ya.. :)

aslında mutlulukla, bizim sohbetler, birikim, ekonomi, konuları aşıp, farklı boyutlara geçebildiği için zaman zaman, bazı insanlar için itici olabiliyor... yani gerçekler pat pat diye ortaya dökülünce, insan kendine dönüp, vicdan muhasebesi yapıyor ve borçlar alacaklardan fazla çıkınca, insanlar bi kendini kapatıyor, kendi kabuğuna çekilmeyi tercih ediyor diye düşünüyorum... yani bu benim düşüncem... yani kimseyi bağlamaz... vs. sen beni anladın... :))

matematikçi bir mali müşavirden de, artı, eksili, borçlu alacaklı yorumdan başka ne beklenir ki zaten... :)
 
Aynen,
Mesela bende hobi arayışına girdim. Dikiş dikebilirmiyim diye bakıyorum. Çiçeklere bakıyorum. Zamanımı değerlendirmek istiyorum hep.
Hatta senin gibi 2. çocuk nasıl olur diye düşünüyorum ki 2. ye en az 3-4 yıl var olmasına. Şimdiden aklımda.

biz bayanlar çocuk konusunda akıllanmayız, ben bunu anladım, bunu bilir, bunu söylerim... :)) çocuk biraz büyüyüp kendine gelince, çektiğimiz bütün eziyetler unutulur, rahmeti zahmetine ağır basar ve o tarif edilemez, muhteşem duyguyu tekrar tekrar yaşamak isteriz..... çok da iyi ederiz.... sen de hiç düşünme, çok da güzel olur... nokta... :))

Rabbim isteyen herkese, hayırlı, sağlıklı, uzun ömürlü evlatlar versin... amin...
 
canım ya.. :)

aslında mutlulukla, bizim sohbetler, birikim, ekonomi, konuları aşıp, farklı boyutlara geçebildiği için zaman zaman, bazı insanlar için itici olabiliyor... yani gerçekler pat pat diye ortaya dökülünce, insan kendine dönüp, vicdan muhasebesi yapıyor ve borçlar alacaklardan fazla çıkınca, insanlar bi kendini kapatıyor, kendi kabuğuna çekilmeyi tercih ediyor diye düşünüyorum... yani bu benim düşüncem... yani kimseyi bağlamaz... vs. sen beni anladın... :))

matematikçi bir mali müşavirden de, artı, eksili, borçlu alacaklı yorumdan başka ne beklenir ki zaten... :)

Matematik özürlü olmama rağmen :) gayettte güzel anladım seni. Buradaki muhabetler sadece maddi değil manevi anlamdada bir çok şey kattı bana.

İtici olmaktan ziyade karşıdakinin kalp temizliğiyle alakalı bir durum bence. Bir çok insan kendi eksikliklerinin başkasında tam olduğunu görünce çekemiyor.
İç huzuru olmayan insanlar gelip burda hiç tanımadığı kişilere ders vermeye çalışarak kendince huzur bulmaya çalışıyorlar ya bende bunu anlamıyorum.
 
Bir süredir hayatımda maddi manevi öyle değişimler oldu ki hem de yeni anne olduğum zamanlara denk geldi. Şans.. Ya da nasip ya da imtihan...
Baktım, takıntılı ve karamsar bir insan olmuşum..
Okumuyorum, yazmıyorum, üretiyorum, gülmüyorum. Kaldı ki gülmeyi ne çok severim...
Kendimi haklı bulduğum zamanlarda oldu güçsüz bulduğum zamanlar da.
Aslında demem o ki hayattaki en büyük boşluğun anne olunca doldu ama içimdeki boşluk... Sanırım manevi eksiklik bunun adı.
İnanç ve umut beni hep ayakta tuttu bugüne kadar...
Hayat inişli çıkışlı ama bazen yoruyor...
Neyse...
İyi ki geldi. Sefalar getirdin. Uzaktaki yakınım...
Sen ve senin gibi iyi yürekli insanlar...

Konuya binaen; oğlumla anı biriktiriyorum. Hangi parayla ölçülür ki bu zenginlik...


canım, hangimizin olmuyor ki, inişleri, çıkışlar, dipleri, dorukları.......

bunlar gayet normal, insani.... önemli olan inişleri en az hasarla, çıkışları da mümkün olduğunca mütevazilikle atlatabilmek...

normaliz yani... :)

bak ne güzel bitirdin...... evlattan büyük maddi/manevi zenginlik var mı?
 
Bir süredir hayatımda maddi manevi öyle değişimler oldu ki hem de yeni anne olduğum zamanlara denk geldi. Şans.. Ya da nasip ya da imtihan...
Baktım, takıntılı ve karamsar bir insan olmuşum..
Okumuyorum, yazmıyorum, üretiyorum, gülmüyorum. Kaldı ki gülmeyi ne çok severim...
Kendimi haklı bulduğum zamanlarda oldu güçsüz bulduğum zamanlar da.
Aslında demem o ki hayattaki en büyük boşluğun anne olunca doldu ama içimdeki boşluk... Sanırım manevi eksiklik bunun adı.
İnanç ve umut beni hep ayakta tuttu bugüne kadar...
Hayat inişli çıkışlı ama bazen yoruyor...
Neyse...
İyi ki geldi. Sefalar getirdin. Uzaktaki yakınım...
Sen ve senin gibi iyi yürekli insanlar...

Konuya binaen; oğlumla anı biriktiriyorum. Hangi parayla ölçülür ki bu zenginlik...
Seninde yazılarını çok zevkle okurdum. Ama sanki annelik daha bir yakıştı sana. Mesajların da bile daha bir huzurlusun gibi. Kalemin dahada kuvvetlendi. Hislerini karşıya çok net hissettiryorsun.
 
X