- 13 Aralık 2015
- 551
- 1.521
- 63
- 27
Merhaba size burda farklı konular açıp, müjdeli haberler vermeyi bi çok kişi kadar bende isterdim ama malesef. Ve malesef ki konu yine annem. Çünkü benim annemden başka derdim yok. Tuhaf dimi? Gerçekten yok. Düzenli mutlu bi ilişkim var seviyorum, seviliyorum huzurluyum. Ama gelin görün ki annem hayatımda en büyük etken. Kızının mutluluğunu göre göre uzun zaman sonra böyle huzurlu olduğunu bile bile niye buna engel cıkarmaya calısır bi anne sürekli?
Eski konularımdan da hatırlayan varsa annemle erkek arkadaşımın arası hiç iyi olamadı. Bunun da tek sebebi erkek arkadaşımın alkol alıyo olması ve ben erkek arkadaşımla tanışmadan önce, annemin farklı biriyle tanıştırmak isteyip benim istememem. Yani kendi dediği, istediği olmadı diye şuan benim burnumdan getirmeye çalışıyor. Bütün olanlara rağmen, anneme rağmen annemle defalarca konustum. Yapma dedim bırak yanlışsa da ben yaşayıp göriyim ters düşme dedim. Kaç kere konuştuğumu inanın hatırlamıyorum her seferinde sonuç aynı oldu. En son canıma tak etti anneminde çok yakın bi arkadaşı vasıtasıyla annemi ikna edip tanıştırma kararı aldım. Çünkü tanırsa seviceğini düşüncelerinin değişiceğini biliyodum. Güveniyorum çünkü erkek arkadaşıma sonuna kadar. 2 hafta önce pazar günü dışarda 2 saatlik bi buluşmamız oldu. Annem, teyzem, erkek arkadaşım ve ben. Çok gerildim annem sorun çıkarıcak diye ama sanki hiç sorunlar yaşanmamış gibi bi görüşmeydi. Annemi ben bile hayretle izledim nasıl yani diyerek. Hal böyle olunca benimde içime su serpildi artık herşey daha güzel olucak diye.
Ama malesef yanılmışım. Annem ortamı bozmamak için kendini kötü göstermemek için öyle davranmış benim kararım aynı ben yine isteksizim yine onaylamıyorum demiş teyzeme. Ve inanın erkek arkadaşımın hiç bi saygısızlığı olmadı ona karşı. Tamamen annemin memnuniyetsizliğinden kaynaklanan bişey bu.
Bu şekilde idare ederim zamanla düzelir diye düşünürken, bugün olanlar beni daha çok çıkmaza soktu.
Sosyal medya hesaplarım kapalı uzun süreden beri kullanmıyorum haliyle erkek arkadaşımla da fotograf falan atamıyorum biyere. 8 ay sonra ilk defa bugün erkek arkadaşımla resmimizi whatsapp profil resmi yaptım. Ve yapmaz olaydım halbuki o kadar hevesle yapmış olmama rağmen. Annemin görünce tepkisi aynen şu oldu;
- '' Hemen o profil resmini değiştiriyosun. Napmaya çalışıyosun sen bana inat mı yapıyosun ama hiç tavsiye etmem işi inada bindirmeni bunu bil.'' aynı bu şekilde yazmış ne eksik ne fazla.
Arkasından arayıp aynı seyleri telefonda da söyledi ve gizli saklı bisey yapmadığımı, fotoğraf koymamla inat yapmamın alakasız oldugunu söyleyip kapattım. 10 dakika sonra babam aradı. Evet annem babama söylemiş. Babamın dedikleri de aynen şöyle;
- '' Annen bişeyler söyledi. Fotoğrafı kaldırıyosun hatta bu konuyuda nasıl kapatıyosan, kafandan nasıl siliyosan siliyosun ve bitiriyosun benim tepemin tasını attırmayın artık yeter'' dedi.
Annem babamı da dolduruşa getirmiş anlıcağınız. Normalde babam böyle bişey söylicek biri değil.
Olanlara karşı şuan sadece aval aval etrafa bakınıyorum. Nasıl yapıcam? Nasıl başa çıkıcam bütün bunlarla? Kaçmak çözüm değil biliyorum böyle bir düşüncem de hiç olmadı zaten ama bu şekilde çok çaresiz hissediyorum. Erkek arkadaşıma da bişey anlatamıyorum kendi kendime düşünmekten kafayı yemek üzereyim. Biliyorum sizinde elinizden bişey gelmez ama en azından derdime ortak olucak kişiler sizlerdiniz buna dayanarak yazıp biraz olsun rahatlarım diye düşündüm. Çok uzun oldu hakkınızı helal edin okuyan herkese teşekkür ederim hemde çok.
Eski konularımdan da hatırlayan varsa annemle erkek arkadaşımın arası hiç iyi olamadı. Bunun da tek sebebi erkek arkadaşımın alkol alıyo olması ve ben erkek arkadaşımla tanışmadan önce, annemin farklı biriyle tanıştırmak isteyip benim istememem. Yani kendi dediği, istediği olmadı diye şuan benim burnumdan getirmeye çalışıyor. Bütün olanlara rağmen, anneme rağmen annemle defalarca konustum. Yapma dedim bırak yanlışsa da ben yaşayıp göriyim ters düşme dedim. Kaç kere konuştuğumu inanın hatırlamıyorum her seferinde sonuç aynı oldu. En son canıma tak etti anneminde çok yakın bi arkadaşı vasıtasıyla annemi ikna edip tanıştırma kararı aldım. Çünkü tanırsa seviceğini düşüncelerinin değişiceğini biliyodum. Güveniyorum çünkü erkek arkadaşıma sonuna kadar. 2 hafta önce pazar günü dışarda 2 saatlik bi buluşmamız oldu. Annem, teyzem, erkek arkadaşım ve ben. Çok gerildim annem sorun çıkarıcak diye ama sanki hiç sorunlar yaşanmamış gibi bi görüşmeydi. Annemi ben bile hayretle izledim nasıl yani diyerek. Hal böyle olunca benimde içime su serpildi artık herşey daha güzel olucak diye.
Ama malesef yanılmışım. Annem ortamı bozmamak için kendini kötü göstermemek için öyle davranmış benim kararım aynı ben yine isteksizim yine onaylamıyorum demiş teyzeme. Ve inanın erkek arkadaşımın hiç bi saygısızlığı olmadı ona karşı. Tamamen annemin memnuniyetsizliğinden kaynaklanan bişey bu.
Bu şekilde idare ederim zamanla düzelir diye düşünürken, bugün olanlar beni daha çok çıkmaza soktu.
Sosyal medya hesaplarım kapalı uzun süreden beri kullanmıyorum haliyle erkek arkadaşımla da fotograf falan atamıyorum biyere. 8 ay sonra ilk defa bugün erkek arkadaşımla resmimizi whatsapp profil resmi yaptım. Ve yapmaz olaydım halbuki o kadar hevesle yapmış olmama rağmen. Annemin görünce tepkisi aynen şu oldu;
- '' Hemen o profil resmini değiştiriyosun. Napmaya çalışıyosun sen bana inat mı yapıyosun ama hiç tavsiye etmem işi inada bindirmeni bunu bil.'' aynı bu şekilde yazmış ne eksik ne fazla.
Arkasından arayıp aynı seyleri telefonda da söyledi ve gizli saklı bisey yapmadığımı, fotoğraf koymamla inat yapmamın alakasız oldugunu söyleyip kapattım. 10 dakika sonra babam aradı. Evet annem babama söylemiş. Babamın dedikleri de aynen şöyle;
- '' Annen bişeyler söyledi. Fotoğrafı kaldırıyosun hatta bu konuyuda nasıl kapatıyosan, kafandan nasıl siliyosan siliyosun ve bitiriyosun benim tepemin tasını attırmayın artık yeter'' dedi.
Annem babamı da dolduruşa getirmiş anlıcağınız. Normalde babam böyle bişey söylicek biri değil.
Olanlara karşı şuan sadece aval aval etrafa bakınıyorum. Nasıl yapıcam? Nasıl başa çıkıcam bütün bunlarla? Kaçmak çözüm değil biliyorum böyle bir düşüncem de hiç olmadı zaten ama bu şekilde çok çaresiz hissediyorum. Erkek arkadaşıma da bişey anlatamıyorum kendi kendime düşünmekten kafayı yemek üzereyim. Biliyorum sizinde elinizden bişey gelmez ama en azından derdime ortak olucak kişiler sizlerdiniz buna dayanarak yazıp biraz olsun rahatlarım diye düşündüm. Çok uzun oldu hakkınızı helal edin okuyan herkese teşekkür ederim hemde çok.
Son düzenleyen: Moderatör:
