canım konuyu okuyunca gülümsedim.yanlış anlama sakın 9 ay öncem aklıma geldi :) bende ilk doğum yaptığımda buraya üye oldum 9 ay önce.ve çıldırmak üzereydim artık.anlatamam o günler neler yaşadığımı.ilk bebek ve uykuyu seven bi kadın

emmedi bide benim oğlum.saat başı mama hazırlayıp veriyordum.artık uykusuzluk beni okadar mahvetmiştiki zombi gibi elimde kahve dolanıyordum ewin içinde.banada kırkı çıkınca geçicen dediler.bide yanımda ailemde yoktu tek başıma üstesinden gelmeye çelıştım baktım olmuyor aldım çocugu ailemin yanına gittim izmire.kırkı orad çıktı ama hala aynıydı.annemle nöbetleşe küçük şımarığa baktık.hiç unutmam tam 52 günlüktü gece yatırmıştım bi kaltım sabah olmuş benimki hala uyuyo.neyse mamasını hazırladım uyurken verdim ağzına içti.uyanmadı.öğleden sonra sabah 1 de uyandı.tamam dedim ben,m derdim bitti.ve ogün bugundür uykumuz allaha çok şükür düzene girdi.şuan 9 ayını dolduracak.gece benimle 12 ye kadar tv izler ( ne anlıyosa ) sonra mamasını içer ve uyur sabah 10 da uyanır.bazen 11 de.ama o günleri düşündükçe hala bi tuhaf olurum ne zor günler atlattım diye.lohusalığım falanda çok fena geçmişti çünkü depresyona girmiştim.tam rahat ettim derken şimdide emeklemeye başladı.heryere saldırıyor.nerde tehlikeli şey var ellemek istiyor.ayağa kalkıyor koltuklara tutunarak geziyor.düşüyor falan.sanırım bazı şeyleri kavrayana kadar sıkıntım bitmeyecek :) şimdide sürekli peşinde koşturuyorum.100 kiloyla doğuma girdim şimdi 70 kiloyum peşinde koşmaktan.gazı için doktorum zinco tavsiye etmişti ama ben hiç faydasını göremedim.o yüzden hiç gaz ilacı kullanmadım.zaten 3üncü ayın sonunda gaz şikeyetimizde bitmişti.allah yardımcın olsun çok zor bilirim.ama kendini geçicek düzelecek diye telkin et.ayrıca o günlerde bana kahve çok yardımcı olmuştu tavsiye ederim.ve bebiş uyuduğu an sende yat bırak işi gücü.1 saat uyusan bile kar senin için.sonra bi duş al nöbete devam et kardeşim.ne yapalım böyle böyle büyücekler :) kusura bakma uzattım biraz.bende çektiğim için yazayım dedim.