Hem iş hem çocuk

isabel

Kuzey Ege
Yönetici
Super Moderator
Anneler Kulübü
6 Mart 2012
17.734
27.909
49
Çalışan-anne.jpg


İşe dönmek mi, yoksa çocuklarla evde kalmak mı sorusunun ne yazık ki kolay ve doğru bir cevabı yok. Her anne kendi özel koşullarına göre karar almak durumunda… Çocuklar, her koşulda gayet iyi idare edebiliyor. Bu nedenle esas göz önünde bulundurulması gerekenler ailenin ihtiyaçları ve mali güvencenin sağlanması.

Çocuklar için artıları ve eksileri
Çocuğunuza uygun bir bakım ve bakıcı sağlayabildiğiniz takdirde, işe dönmenin çocuk üzerinde zararlı etkiler bırakacağına dair bir kanıta ulaşılmış değil. Bulgular sadece soğuk algınlığı gibi enfeksiyonlarda artışa rastlandığını gösteriyor. Çalışan annelerin çocukları da en az diğerleri kadar duygusal açıdan doyumlu yetişiyorlar. Çalışma hayatı anne ile çocuk arasındaki bağı zayıflatmıyor. Çalışan bir anneyle büyüyen çocuğun bağımsızlık, sorumluluk ve olgunluk gibi özellikleri hem daha erken oluşuyor, hem de daha güçlü oluyor. Çalışan annelerin çocukları, diğer yetişkinlere güvenme ve yaşıtlarıyla anlaşma konularında daha başarılı oluyorlar.

İşe dönmede zamanlama
Doğumun fiziksel etkilerini atlatabilmek ve bebekle annenin emzirmeyi oturtabilmeleri için annenin doğumdan sonra en azından 6 ila 8 haftaya ihtiyacı vardır. Tercih edilen zamansa, doğumdan sonra en az altı ay annenin bebeği ile kalabilmesidir. Böylece annelik becerilerini geliştiren anne, kendisine daha çok güvenmesini sağlayacak zamana kavuşur. Üstelik bu zaman zarfında bebek de annesine güven dolu bir bağlılık geliştirir. Bazı uzmanlar annenin, bebeğinin ilk 2–3 yılında kendilerini tamamen çocuğuna adamalarının gerektiğini iddia etseler de, bu tür bir bağlılığın avantajları henüz kanıtlanamamış. Ne yazık ki çoğu annenin evde kalma ya da çalışma kararı alma gibi bir lüksü bulunmuyor. Bebeği 3, 4 aylık olan bir annenin çalışma hayatına döndüğü için hiçbir şekilde suçluluk duymaması gerekiyor.

Çalışan annelere öğütler
Çeşitli toplumlarda çeşitli çocuk bakım şekilleri vardır. Hayatın ilk iki yılında sevilip okşanmaya ve özel ilgiye daha çok ihtiyacı olan çocuğa ailenin bakması çok daha iyi olur. Daha küçük çocukların tercih sırasına göre bakılma şekilleri şunlardır:

*Kendi evinizde özel bakım
Bebekler için en uygun yöntemdir. Bakımı genellikle büyükanneler ya da bebek bakıcıları üstlenir. Bakıcı bulmak ince eleyip sık dokuyarak hareket etmelisiniz. Bakıcı için görüştüğünüz kişilerin referansları dikkatle inceleyin ve aradığınız özelliklere sahip olup olmadığına iyice bakın. Bakıcıların çoğu siz yokken evinizde bakar ama bazıları kendi evlerinde bakmayı tercih eder.

*Başkasının evinde özel bakım
Bir öncekine çok benzeyen bir düzen olmakla birlikte, çocuğunuz bunda, kendi evinde bakılma ayrıcalığından yararlanamaz. Ayrıca bebeğinizle birlikte bebek bezi, biberon, oyuncaklarını da bakıcıya taşımanız gerekecek.

*Gündüz bakım evleri
Bu yöntemde bakıcı, kendi evinde en az 2 en fazla 6 çocuğa birden bakar. Özel bakıma kıyasla daha ucuzdur. Ancak çocuğun ihtiyaç duyduğu kadar özel ilgi görememesi, bu tür evlerin herhangi bir lisansa sahip olmaması ve devlet kontrolü altında bulunmaması gibi dezavantajları vardır.

*Gündüz bakım merkezleri
Yuvalar 30, hatta daha çok sayıda çocuğa bakabilir. Ancak çocukların çoğu 2-2,5 yaşına gelene kadar bu büyük merkezlere uyum sağlar. Bazı yuvalar iş yerlerinde bulunur ve lisans sahibi olduklarından bazı standartlara tabidir. Bu tür bir yer arıyorsanız arkadaşlarınıza danışabilir, telefon rehberlerine bakabilirsiniz. Ancak kreşi görmeden hatta orada en azından yarım gün geçirmeden kararınızı vermeyin.

*Vekil bakıcı: Doğru kişiyi seçmek
Bakım şeklini seçerken en önemli etken, çocuğunuza bakacak kişinin, onun duygusal ihtiyaçlarını anlayabilecek ve karşılayacak biri olmasıdır. Sıcak, şefkatli, sempatik, çocukla oynayan, neşeli birini seçmelisiniz. Sizin terbiye kurallarınızı (disiplin yöntemleri veya tuvalet eğitimi gibi) dinleyip bunlara uyacak birini arayın. Seçtiğiniz bakıcıyla da yakın ve uyumlu olun.

*Çocuğunuzun bakıcıya alışmasına yardımcı olun
Çocuğunuzu yuvaya götüreceğiniz ilk günü onunla geçirin. Diğer çocuklara ve bakıcıya ya da bakıcılara yavaş yavaş yaklaşıp sokulması için zaman tanıyın. İkinci günde çocuğunuz bakıcıyla etkileşime girene kadar, 5-10 dakika kalın. Mümkünse tanıdığı bir oyuncağı ya da kendini güvende hissetmesini sağlayacak bir nesneyi yanında bırakın. İş yeriniz yakınsa gün içinde çocuğunuzu görmeye gidin. Yanından ayrılırken de öyle neşeli bir tavır takının ki kaçmadığınızı, sadece gittiğinizi anlasın. İlk günler arkanızdan ağlarsa şaşırmayın. Hatta bir daha yuvaya gitmek istemediğinden bile bahsedebilir. Buna rağmen siz ne kadar kararlı olur ve buna göre davranırsanız o da değişikliğe yavaş yavaş alışmaya başlar. Bazı çocukların tamamen alışması birkaç ay dahi sürebilir.