geçmişe çok takılıyorum ne yapılan iyiliği ne kötülüğü unutmuyorum kin tutuyorumonları mutlu edince kendim de mutlu oluyorum ...sürekli onlara bişe yapma çabası içine giriyorum hep bunu yaparken buluyorum kendimii.... ama şu zamana kadar yaptıklarımla ne kadar vicdani rahatlık hissettiysem de hep bir nankörlük durumu söz konusu oldu.....
şuan 25 yaşındayım babam 11 yaşımda öldü...13 yaşından bu yana hep çalıştım kimseye taama etmedim üni 2. sınıfa kadar ev temizliğine bile gittimm arkadaşlarımın evine bilee....bundan hiç gocunmadım gençliğimi bilmedim çocukluğumu bilmedim tamam babam yoktu ama annemin de varlığını hiç hissetmedim hep eksikti ben dee hala eksikk.... onca çaba ve uğraşmama rağmen geçen sene kardeşim ve annem '' bizim için ne yaptın ki '' dedilerr.... neyse ben 1, 5 yıl önce atandımm öğretmenim birazz bencil olup içinde olduğum mutlyluğu yaşamak istiyorum bunları düşünüp üzülmek değilll