Hayattaki rolünü sevmemek

Sunshine11111

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
31 Ağustos 2022
181
83
Hayatta herkesin benimsediği bir rol olur
Cinsiyete göre, aileye göre, yaşa göre sekillenir bu roller.
Ama kimilerine de hep ters roller yüklenir. Üstüne yapışır hatta. Kişi kurtulamaz olur bu hallerden.

Benim de son zamanlarda artık iyice gözüme batan ve nefret ettiğim üstüme yapışmış iki rolüm var.
Birincisi evdeki annenin ben, annemin de ergen olması rolleri.

Annem aksam iceri gelmez telefonla konuşur. Ben babamı içerde oyalamaya çalışırım. Babam sorar annen nerde diye, işi var derim. Durur durur telefonuyla oynar, hep telefonu çalar. Sanki evin genç kızı o gibi.
Benimse hiç telefonum çalmaz. Çalmasın babam vırvır etmesin diye de kimseyi beni aramayacak şekilde geliştirdim. Sesi de hep kısıktır. Normalinde bunu anneler yapar. Kızı birileriyle lak lak yaparken kızını kollar. Ben hep annemi kollarım.
Bıktım artık evin annesi olmaktan, ben de yaşıtlarım gibi telefonu çalan olmak isterdim. Birileriyle konuşan ben olmak isterdim.
İşler çeviren taraf ben olmalıydım. Annem benim açıklarımı kapatmalıydı ben onunkileri değil.

Diğer bir konu ise kız arkadaşlarımın erkek arkadaşı rolünü üstlenmiş olmam.
Bu da canımı çok çok sıkıyor.
Ortak biseyler yendiğinde para ödeneceginde kimse sesini çıkarmıyor bana ayıp geldiğinden hep ben ısmarlıyorum. Onlar da aynı ilişkideki kızlar gibi ay bir dahakine biz alırız ama diyip asla bir dahaki sefer kendileri almıyorlar. Nereye gitsek erkek gibi hep hesap bana kalıyor. Acil nakite ihtiyaçları oluyor benden alıyorlar. Koluma girip yakışıklı diyorlar. Koru bizi diyorlar.
İyice alıştılar.
Ama artık çok sıkıldım.
Bu rollerden kurtulmak istiyorum.

Ne olur başaran varsa bana yardım etsin.
Nasıl kurtulurum?
 
Ayip buldugunuz seyler üzerine tekrar mi dusunseniz. Hesap ödeneceginde ses cikartmalari gerekmiyor bölelim diyorsunuz kendi hesabinizi ayri sekilde ödeyeceginizi söylüyorsunuz oluyor bitiyor isteyen sesini cikartsin isteyen cikartmasin. Ben bölme işlerini sevmem toplu bir kişi öder digerleri ona yollar ya da verir ama bunda da utangac olmayacaksiniz ödediniz tamam hadi kizlar herkes yedigini ictigini yollasin derdim ha baktim ödemiyorlar son görüşmemiz olur.

Ayrica evinizde telefonla konusmak neden bir sorun oluyor? Anneniz babanizi aldatiyor siz de babanizi mi oyaliyorsunuz anlamadim orayi.
 
Rollerini kaniksama.Git yemeğe ye iç hesap gelmeden bı dakka telefonla konuşacağım de kaç oradan yap bunu çok iyi gelecek içine kalan ne varsa yok olacak Sonra para borç iste o arkadaşciklardan ben size veriyordum de ne demek yok param aldiklarinizi ödeyin de herkesin içinde ..Madem öyle isim yok sizinle de tabi yapabilirsen yoksa ömrünce bunu nasıl yapıyorsunuz kısmında takılırsin hesabı öderken .Evdede geç odana anneni niye idare ediyorsun .Bir kere dik dur tepki ne olursa olsun geri dönüş yok.Boyle öğrendim lisede ben .Neyse gelen üstüme çarpar ikiyle yollarım.Tabi büyüdük kubar kibar yapıyoruz artık 😄
 
Hesap geldiginde fise bakip kendinizi kileri hesaplayin sukadar cekin diyip arkaniza yaslanin kimseye bisey soylemek zorunda degilsiniz saf olmayin. Annenizi korumayin neden koruyorsunuz sizlik bisey yokki annen nerde diyosa bilmem diyin gidin odanizda takilin ne yapmak istiyorsaniz artik
 
Yalnızlık cooldur hem .Bu kadar takılma bunlar senin arkadaşların değil sen onların yemek sepeti sponsoru gibi birşeye donusmüşsün Arkadaşların olsalardı sahiden bu yorumu yapmazdım
 
Hayatta herkesin benimsediği bir rol olur
Cinsiyete göre, aileye göre, yaşa göre sekillenir bu roller.
Ama kimilerine de hep ters roller yüklenir. Üstüne yapışır hatta. Kişi kurtulamaz olur bu hallerden.

Benim de son zamanlarda artık iyice gözüme batan ve nefret ettiğim üstüme yapışmış iki rolüm var.
Birincisi evdeki annenin ben, annemin de ergen olması rolleri.

Annem aksam iceri gelmez telefonla konuşur. Ben babamı içerde oyalamaya çalışırım. Babam sorar annen nerde diye, işi var derim. Durur durur telefonuyla oynar, hep telefonu çalar. Sanki evin genç kızı o gibi.
Benimse hiç telefonum çalmaz. Çalmasın babam vırvır etmesin diye de kimseyi beni aramayacak şekilde geliştirdim. Sesi de hep kısıktır. Normalinde bunu anneler yapar. Kızı birileriyle lak lak yaparken kızını kollar. Ben hep annemi kollarım.
Bıktım artık evin annesi olmaktan, ben de yaşıtlarım gibi telefonu çalan olmak isterdim. Birileriyle konuşan ben olmak isterdim.
İşler çeviren taraf ben olmalıydım. Annem benim açıklarımı kapatmalıydı ben onunkileri değil.

Diğer bir konu ise kız arkadaşlarımın erkek arkadaşı rolünü üstlenmiş olmam.
Bu da canımı çok çok sıkıyor.
Ortak biseyler yendiğinde para ödeneceginde kimse sesini çıkarmıyor bana ayıp geldiğinden hep ben ısmarlıyorum. Onlar da aynı ilişkideki kızlar gibi ay bir dahakine biz alırız ama diyip asla bir dahaki sefer kendileri almıyorlar. Nereye gitsek erkek gibi hep hesap bana kalıyor. Acil nakite ihtiyaçları oluyor benden alıyorlar. Koluma girip yakışıklı diyorlar. Koru bizi diyorlar.
İyice alıştılar.
Ama artık çok sıkıldım.
Bu rollerden kurtulmak istiyorum.

Ne olur başaran varsa bana yardım etsin.
Nasıl kurtulurum?
Hesap ödeme işini alman usulüne çevirin, herkes kendi yediğini ödesin, bu ne saçmalık.

Babanızı niye oyalıyorsunuz onuda anlamadım, çocuk değil ki. Çekilin odanıza oturun, annenizi merak ediyorsa kalksın baksın ne yaptığına.
 
Hayatta herkesin benimsediği bir rol olur
Cinsiyete göre, aileye göre, yaşa göre sekillenir bu roller.
Ama kimilerine de hep ters roller yüklenir. Üstüne yapışır hatta. Kişi kurtulamaz olur bu hallerden.

Benim de son zamanlarda artık iyice gözüme batan ve nefret ettiğim üstüme yapışmış iki rolüm var.
Birincisi evdeki annenin ben, annemin de ergen olması rolleri.

Annem aksam iceri gelmez telefonla konuşur. Ben babamı içerde oyalamaya çalışırım. Babam sorar annen nerde diye, işi var derim. Durur durur telefonuyla oynar, hep telefonu çalar. Sanki evin genç kızı o gibi.
Benimse hiç telefonum çalmaz. Çalmasın babam vırvır etmesin diye de kimseyi beni aramayacak şekilde geliştirdim. Sesi de hep kısıktır. Normalinde bunu anneler yapar. Kızı birileriyle lak lak yaparken kızını kollar. Ben hep annemi kollarım.
Bıktım artık evin annesi olmaktan, ben de yaşıtlarım gibi telefonu çalan olmak isterdim. Birileriyle konuşan ben olmak isterdim.
İşler çeviren taraf ben olmalıydım. Annem benim açıklarımı kapatmalıydı ben onunkileri değil.

Diğer bir konu ise kız arkadaşlarımın erkek arkadaşı rolünü üstlenmiş olmam.
Bu da canımı çok çok sıkıyor.
Ortak biseyler yendiğinde para ödeneceginde kimse sesini çıkarmıyor bana ayıp geldiğinden hep ben ısmarlıyorum. Onlar da aynı ilişkideki kızlar gibi ay bir dahakine biz alırız ama diyip asla bir dahaki sefer kendileri almıyorlar. Nereye gitsek erkek gibi hep hesap bana kalıyor. Acil nakite ihtiyaçları oluyor benden alıyorlar. Koluma girip yakışıklı diyorlar. Koru bizi diyorlar.
İyice alıştılar.
Ama artık çok sıkıldım.
Bu rollerden kurtulmak istiyorum.

Ne olur başaran varsa bana yardım etsin.
Nasıl kurtulurum?
Birincisi anneniz kimle konuşuyor ben mi yanlış anladım babanızı mi aldatıyor yoksa arkadaşlarıyla mi konuşuyor? İkincisi neden kız arkadaşlarınızlayken hesabı hep siz ödüyorsunuz, neden sizden borç istiyorlar? Bir daha para vermeyin , ödeme de yapmayın,sizi kullanıyorlar. Başka görüşmede de ödeme yapmazlar muhtemelen. Kaç yıllık arkadaşsınız ? Siz kaç yaşındasınız merak ettim ?kızlar niye size yakışıklı diyor bu ne tuhaf bir durum. Gerçekten kızların size olan tavrı ve sizin bu hayatta kendinize biçtiğiniz , kabullendiğiniz bu durum tuhaf yani.
 
Annenin telefonla konuşmasına baban kızıyor mu?
Annen senden babana yalan söylemeni onu idare etmeni istiyor mu?
Bu sizin evde vooov bir problem mi?
Annenin açığı ne? Ne açığını kapatıyorsun tam olarak anlamadım. Annen babanı aldatıyor gibi bir imaj yaratıyorsun. Eğer böyle bir mevzu yoksa biraz daha dikkatli anlatmalısın.
 
Bu rolleri size insanlar mı yükledi siz mi sorumluluk ve mecburiyet hissedip bu rollere büründüünüz?
 
Hayatta herkesin benimsediği bir rol olur
Cinsiyete göre, aileye göre, yaşa göre sekillenir bu roller.
Ama kimilerine de hep ters roller yüklenir. Üstüne yapışır hatta. Kişi kurtulamaz olur bu hallerden.

Benim de son zamanlarda artık iyice gözüme batan ve nefret ettiğim üstüme yapışmış iki rolüm var.
Birincisi evdeki annenin ben, annemin de ergen olması rolleri.

Annem aksam iceri gelmez telefonla konuşur. Ben babamı içerde oyalamaya çalışırım. Babam sorar annen nerde diye, işi var derim. Durur durur telefonuyla oynar, hep telefonu çalar. Sanki evin genç kızı o gibi.
Benimse hiç telefonum çalmaz. Çalmasın babam vırvır etmesin diye de kimseyi beni aramayacak şekilde geliştirdim. Sesi de hep kısıktır. Normalinde bunu anneler yapar. Kızı birileriyle lak lak yaparken kızını kollar. Ben hep annemi kollarım.
Bıktım artık evin annesi olmaktan, ben de yaşıtlarım gibi telefonu çalan olmak isterdim. Birileriyle konuşan ben olmak isterdim.
İşler çeviren taraf ben olmalıydım. Annem benim açıklarımı kapatmalıydı ben onunkileri değil.

Diğer bir konu ise kız arkadaşlarımın erkek arkadaşı rolünü üstlenmiş olmam.
Bu da canımı çok çok sıkıyor.
Ortak biseyler yendiğinde para ödeneceginde kimse sesini çıkarmıyor bana ayıp geldiğinden hep ben ısmarlıyorum. Onlar da aynı ilişkideki kızlar gibi ay bir dahakine biz alırız ama diyip asla bir dahaki sefer kendileri almıyorlar. Nereye gitsek erkek gibi hep hesap bana kalıyor. Acil nakite ihtiyaçları oluyor benden alıyorlar. Koluma girip yakışıklı diyorlar. Koru bizi diyorlar.
İyice alıştılar.
Ama artık çok sıkıldım.
Bu rollerden kurtulmak istiyorum.

Ne olur başaran varsa bana yardım etsin.
Nasıl kurtulurum?
Çok basit. Yarın sabah uyan ve hiç birini yapma bu sana yapışan rol değil senin, kendine uygun gördüğün rol
 
Herkes yediğini içtiğini ödesin, ödemek istemeyen evinde yesin daha neler. Arada bir arkadaşlar arasından içten gelirse ısmarlama olabilir ama size yapılan adam kullanmaya giriyor. Yakışıklı nasıl bir lakap ya, sizde onlara beleşçi diyin bakalım nasıl oluyormuş.
Ayrıca telefonla konuşunca neden babanız kızsın onu anlamadım, telefonla konuşmak ayıp bir şey mi? Annenize gelince, bir haltlar karıştırıyorsa siz karışmayın kendisi çözsün toparlasın
 
Hayatta herkesin benimsediği bir rol olur
Cinsiyete göre, aileye göre, yaşa göre sekillenir bu roller.
Ama kimilerine de hep ters roller yüklenir. Üstüne yapışır hatta. Kişi kurtulamaz olur bu hallerden.

Benim de son zamanlarda artık iyice gözüme batan ve nefret ettiğim üstüme yapışmış iki rolüm var.
Birincisi evdeki annenin ben, annemin de ergen olması rolleri.

Annem aksam iceri gelmez telefonla konuşur. Ben babamı içerde oyalamaya çalışırım. Babam sorar annen nerde diye, işi var derim. Durur durur telefonuyla oynar, hep telefonu çalar. Sanki evin genç kızı o gibi.
Benimse hiç telefonum çalmaz. Çalmasın babam vırvır etmesin diye de kimseyi beni aramayacak şekilde geliştirdim. Sesi de hep kısıktır. Normalinde bunu anneler yapar. Kızı birileriyle lak lak yaparken kızını kollar. Ben hep annemi kollarım.
Bıktım artık evin annesi olmaktan, ben de yaşıtlarım gibi telefonu çalan olmak isterdim. Birileriyle konuşan ben olmak isterdim.
İşler çeviren taraf ben olmalıydım. Annem benim açıklarımı kapatmalıydı ben onunkileri değil.

Diğer bir konu ise kız arkadaşlarımın erkek arkadaşı rolünü üstlenmiş olmam.
Bu da canımı çok çok sıkıyor.
Ortak biseyler yendiğinde para ödeneceginde kimse sesini çıkarmıyor bana ayıp geldiğinden hep ben ısmarlıyorum. Onlar da aynı ilişkideki kızlar gibi ay bir dahakine biz alırız ama diyip asla bir dahaki sefer kendileri almıyorlar. Nereye gitsek erkek gibi hep hesap bana kalıyor. Acil nakite ihtiyaçları oluyor benden alıyorlar. Koluma girip yakışıklı diyorlar. Koru bizi diyorlar.
İyice alıştılar.
Ama artık çok sıkıldım.
Bu rollerden kurtulmak istiyorum.

Ne olur başaran varsa bana yardım etsin.
Nasıl kurtulurum?
Annenizi kollamayın, arkadaşlarınızla da yemek yediğinizde aaa kartımı unutmuşum deyin geçin.
 
Hayatta herkesin benimsediği bir rol olur
Cinsiyete göre, aileye göre, yaşa göre sekillenir bu roller.
Ama kimilerine de hep ters roller yüklenir. Üstüne yapışır hatta. Kişi kurtulamaz olur bu hallerden.

Benim de son zamanlarda artık iyice gözüme batan ve nefret ettiğim üstüme yapışmış iki rolüm var.
Birincisi evdeki annenin ben, annemin de ergen olması rolleri.

Annem aksam iceri gelmez telefonla konuşur. Ben babamı içerde oyalamaya çalışırım. Babam sorar annen nerde diye, işi var derim. Durur durur telefonuyla oynar, hep telefonu çalar. Sanki evin genç kızı o gibi.
Benimse hiç telefonum çalmaz. Çalmasın babam vırvır etmesin diye de kimseyi beni aramayacak şekilde geliştirdim. Sesi de hep kısıktır. Normalinde bunu anneler yapar. Kızı birileriyle lak lak yaparken kızını kollar. Ben hep annemi kollarım.
Bıktım artık evin annesi olmaktan, ben de yaşıtlarım gibi telefonu çalan olmak isterdim. Birileriyle konuşan ben olmak isterdim.
İşler çeviren taraf ben olmalıydım. Annem benim açıklarımı kapatmalıydı ben onunkileri değil.

Diğer bir konu ise kız arkadaşlarımın erkek arkadaşı rolünü üstlenmiş olmam.
Bu da canımı çok çok sıkıyor.
Ortak biseyler yendiğinde para ödeneceginde kimse sesini çıkarmıyor bana ayıp geldiğinden hep ben ısmarlıyorum. Onlar da aynı ilişkideki kızlar gibi ay bir dahakine biz alırız ama diyip asla bir dahaki sefer kendileri almıyorlar. Nereye gitsek erkek gibi hep hesap bana kalıyor. Acil nakite ihtiyaçları oluyor benden alıyorlar. Koluma girip yakışıklı diyorlar. Koru bizi diyorlar.
İyice alıştılar.
Ama artık çok sıkıldım.
Bu rollerden kurtulmak istiyorum.

Ne olur başaran varsa bana yardım etsin.
Nasıl kurtulurum?
Bunlar sizin rolünüz değil, kendi seçimleriniz, önce bunu netleştirin arkası gelir zaten.
 
Hayatta herkesin benimsediği bir rol olur
Cinsiyete göre, aileye göre, yaşa göre sekillenir bu roller.
Ama kimilerine de hep ters roller yüklenir. Üstüne yapışır hatta. Kişi kurtulamaz olur bu hallerden.

Benim de son zamanlarda artık iyice gözüme batan ve nefret ettiğim üstüme yapışmış iki rolüm var.
Birincisi evdeki annenin ben, annemin de ergen olması rolleri.

Annem aksam iceri gelmez telefonla konuşur. Ben babamı içerde oyalamaya çalışırım. Babam sorar annen nerde diye, işi var derim. Durur durur telefonuyla oynar, hep telefonu çalar. Sanki evin genç kızı o gibi.
Benimse hiç telefonum çalmaz. Çalmasın babam vırvır etmesin diye de kimseyi beni aramayacak şekilde geliştirdim. Sesi de hep kısıktır. Normalinde bunu anneler yapar. Kızı birileriyle lak lak yaparken kızını kollar. Ben hep annemi kollarım.
Bıktım artık evin annesi olmaktan, ben de yaşıtlarım gibi telefonu çalan olmak isterdim. Birileriyle konuşan ben olmak isterdim.
İşler çeviren taraf ben olmalıydım. Annem benim açıklarımı kapatmalıydı ben onunkileri değil.

Diğer bir konu ise kız arkadaşlarımın erkek arkadaşı rolünü üstlenmiş olmam.
Bu da canımı çok çok sıkıyor.
Ortak biseyler yendiğinde para ödeneceginde kimse sesini çıkarmıyor bana ayıp geldiğinden hep ben ısmarlıyorum. Onlar da aynı ilişkideki kızlar gibi ay bir dahakine biz alırız ama diyip asla bir dahaki sefer kendileri almıyorlar. Nereye gitsek erkek gibi hep hesap bana kalıyor. Acil nakite ihtiyaçları oluyor benden alıyorlar. Koluma girip yakışıklı diyorlar. Koru bizi diyorlar.
İyice alıştılar.
Ama artık çok sıkıldım.
Bu rollerden kurtulmak istiyorum.

Ne olur başaran varsa bana yardım etsin.
Nasıl kurtulurum?
Direkt arkadaş dediğin ama arkadaş olmayan tiplerden kurtul.
 
X