Merhaba.bir iki gündür ilaçlarımı almayı unutmuşum.eee beni de bir sinir aldı tabi.hep ilaçlarımı almadığım zaman hayatta hakettiğim kadar şeye sahip olmadığımı düşünüyorum.açık olmak gerekirse bu durum sadece karşı cins ile ilgili.benimle ilgilenen erkek çok oluyor ama hepsini bir şekilde aşağılayacak bir yön buluyorum.hep başkalarındaki erkekler daha iyiymiş gibi geliyor.hem bu şekilde düşünüyorum hem de acaba insanları çok mu hor görüyorum diye kendime soruyorum.birinin biraz göbeği olur allahın şişkosu derim mesela, ya da biri çok uzun olmaz bizim cüce ne alemde falan derim içimden.birinin saçında biraz beyaz olur, bu yaşta dedeye dönmüş hiç bana yakışıyor mu derim? Biri üniversite okumamıştım allahın dağ ayısı, hanzosu derim.biri yakışıklıdır ama ağzı laf yapmıyordur, buna da allak tip vermiş beyninden almiş derim.kendimi bu kadar yüksekte görmekten kurtulamıyorum.belki gerçekten de öyleyimdir de diğer insanlara karşı nasıl daha merhametli olabilirim onu çözemiyorum.bu şekilde mutsuz oluyorum çünkü.