- 11 Ocak 2016
- 171
- 82
- 18
- 34
Aile evlilik bolumunde buda benim hikayem adli yazimi bilenler bilir. Bol sevgisiz dayakli egitimli bir ailede mutsuz bir cocuk olarak buyudum. Babannem buyuttu beni.. ayriliklar kavgalar annemin bana yasattiklariyla 20 yasina oyle yada boyle geldim. Lise sondaydim, 4 sene boyunca kor kutuk asik olmustum birine. Eskisehirde yasiyordu ama butun hayatimi univeristeyi orada kazanip bu mutsuzluklardan kurtulmak uzerine kurdum. Ama en yakin sekilde calistim azimle ankara universitesini kazandim. Ben 20, o 26 yasindaydi. Ankaraya gittigimde bir sekilde ugrasarak kendime ogrenci evi tuttum. Bazen parasiz kaliyor sogukta yatiyordum ankaralilar bilirler o soguklari yinede eskisehire gider onun yaninda kalir onunla vakit gecirirdim. O muzikle ugrasiyordu. Kendisine ait bir dairesi vardi. Sorumlu bilincli ama egoist bir insandi. Cevresi beni tanir ve cok guzelsin cok iyisin diye iltifat alsam o kendini cok saldin diye elestirir kalbimi kirardi. Ama ilk ask deli ask derler ya iste bende oyleydim. Kaldigim ev eski pusku soguk bahce kati bi yerdi. Yazdikca aklima geliyor yasadiklarim. Yasadiklarimi ailemle olanlari yeni yeni unutmaya calisiyodum ilk defa ciddi bir iliski icinde kendimi bilmeden tanimadan gereksiz kiskancliklar tripler atiyordum en azindan ben oyle dusunuyorum ama en cokta sevgiye muhtactim. Ilkim oldu herseyim oldu ama ben onun herseyi olamamisim birakti beni bir basima. Olmekten beter acilar cektim guvendim ve pismandim. Ailem arkamda degildi, ankaranin ortasinda deliler gibi aglardim geceleri. Psikolojim cok bozuldu. Daha o kadar cok sey olduki uzun uzun yazmak istemedigimden yazmiyorum. Bu surede hayatima eskiden flortum olan bir cocuk girdi. En buyuk destekcim o oldu. Inanin akli dengem bozukmustu. Kavga ederken saldiriyodum, kan kusana kadar bagiriyodum. Beni insan etti, zamanla onu sevmeye baskadim once en yakin arkadasim oldu sonra sevgilim sonra sevdigim adam sonrada ailem. Ama hala o guvensizlik, sevgimi tamamen verirsem oda beni sevgisiz birakirmi hissi, annemin bana yasattigi ve hala yasattiklari yaninda benden sikildimi, beni yari yolda birakirmi bir gun oda cekip gidermi hissinden kurtulamadim bir turlu. Karamsar, hayati dengesi mahfolmus bi insanim. En son annem kafami yumruklayadak geber geber dedi defalarca kez. Nedenmi? Kahvaltiyi gec hazirladim diye.. ve ne egitim nede dogurmak annelik. Keza benim annem sinif ogretmeni.. bu mutsuzluga onuda ortak ediyorum diye dusunmkten deliricem. O cok iyi kalpli merhametli ve benimde aglayan benimle gulen bana hayatimda beni en cok sevdigini hissettiren tek insan hep yanimda oldu ama onu korkutuyormuyum evlenmekten gelecekten bu yasantim ve beynimdekilerle bilmiyorum. Bazen eskisi gibi agzim durmuyo kufur ediyo ve ofke nobetlri gecirip cok pisman oluyorum. Daha yeni babanneme tasindim annem hayatimi alt ust etti yine. Bunlarin ustesinden nasil gelicem yardim edin bana
