Merhaba. 24 yaşındayım. Görece güzel bir kızım ama bu zamana kadar bazı özgüvensizliklerim oldu. Dişlerimi çok takardım. Üzerinde lekeler vardı. Doktor da pat diye kesti zirkonyum yaptırdı. Şimdi bir erkek arkadaşım var çok aşığım. Sürekli ya dişimin altı çürürse, ya erkek arkadaşım o halimi görürse, arkadaşlarım görürse falan diyorum. Olmadık olaylara sanki olmuş gibi üzülüyorum. Biliyorum yani çürürse de tedavisi var. Heves ettim oldu keyfini çıkarsana dimi. Yok. 10 gündür ölü gibiyim neden böyle bir insanım bilmiyorum. Kendime savaş açmaktan yoruldum. Sürekli zirkonyum yaptıranlar dişlerini kaç sene kullanmış onu araştırıyorum. Aptal gibi hissediyorum. Dünyada onca dert varken bunu takıyorum. Hayatımın en güzel yılları takıntılarla geçti.