hayat...

doğuyoruz büyüyoruz her yaşta her yaptığımız bize
nasılda akıllıca geliyor...büyüdük sanıyoruz ama
tam olarak büyümüyoruz hiç..büyükler hep bizi anlamıyormuş gibi
geliyor...bizden küçük birinin yaptığını hata olarak görünce bizimde o yaşta yaptığımızın hata olduğu anlıyoruz.hayat hep oyun oynuyor
hep bir sınavdayız ama aldığımız not belli değil.
hep ileriyi bilmeden ama ileri
dönük planlar yaparak yaşıyoruz.
belki bir dakika sonra hayatta olmayacağız ama
bir iki senelik planlar kurarak yaşıyoruz.
herşeyin fani olduğunu biliyoruz
ama hep unutuyoruz
belki unutup insanları kırıyoruz,insan o an ne
hissederse onu yaşıyor.geriye birgün dönüp bakıcaz
dert ettiğimiz şeyler aslında ne kadar küçük
şeylermiş,kendimizi boşuna üzmüşüz,aslında
o zamanlar kaldıramam dediğimiz dertlerimiz
atlatılmış unutulmuş....demekki insanın kaldıramayacağı dert
yokmuş..anlıycaz hepsini anlıycaz...hala küçüğüz
büyümeden tecrübe etmeden anlamıycaz belkide...
kırgınlık,kızgınlık,hastalık,ayrılık,acı,ölüm...
hepsi hayatın bir oyunu....
oyuna gelmemeyi öğrenirmi insan acaba...:a015: