kendimi bildim bileli depresyondayım, hayat benim için yorucu bile değil hayat benim için hiçbir şey yorucu olan kendimim, kendimden çok sıkıldım, kendimi düşman gibi görüyorum ve bunu hak ediyorum.
ben okuluma iyi bi dereceyle girdim ve yetenekliyim ileride iyi yerlere de gelirim ama isteğim bu değil. arkadaşlarım gibi olmak. herkesin enerjisini sömürüyorum üç senedir, ben yaşayamıyorum çok kez intihar girişimlerim oldu evde bayılıp kendim uyandığım da oldu kendimi zehirlediğim oldu. ilaçlarımı kullansam da ne fayda. tamam herkes göründüğü gibi yaşamıyo olabilirler ama benden iyi olduğunuz kesin.
bipolar tehşisimi kabullenmek istemiyorum, zar zor kendime depresyonda olduğumu söyleyebildim. bence herkes yaşamak zorunda değil, ben de değilim çünkü yaşayamıyorum. ölüm acı çekmekten daha mı kötü? ben berbatım. 3 sene içinde sadece bir kere mutlu oldum ve o his bi daha gelmedi. ben yaşayan bi ölüyüm, kafamı susturmak için sürekli uyku haplarımla dolaşıyordum ya da içip sızıyodum ama artık onlar da işe yaramıyor. saçma bi yazı olduysa üzgünüm sadece içimdekileri birileri duysun istedim. mutsuz olmamak istiyorum eğlenmek arkadaşlarımla eğlenmek insanları sevmek. güzelliğe de ihtiyacım var. her gün kendimi gibi hissetmemek için duş alırım yenileneceğimi düşünürüm tek rutinim bu, ama yine kötü olurum.
insanlar hep güzelsin çekicisin der ama güzel kızlar kadar güzel değilim. sen sosyalsin insanlar seninle konuşur benle kimse konuşmaz ilgilenmez ben hep tek başıma oturur üzülür düşünürüm. ben ben olmak istemiyorum başka biri olmak istiyorum özür dilerim saçma konuşuyorum size göre
ben okuluma iyi bi dereceyle girdim ve yetenekliyim ileride iyi yerlere de gelirim ama isteğim bu değil. arkadaşlarım gibi olmak. herkesin enerjisini sömürüyorum üç senedir, ben yaşayamıyorum çok kez intihar girişimlerim oldu evde bayılıp kendim uyandığım da oldu kendimi zehirlediğim oldu. ilaçlarımı kullansam da ne fayda. tamam herkes göründüğü gibi yaşamıyo olabilirler ama benden iyi olduğunuz kesin.
bipolar tehşisimi kabullenmek istemiyorum, zar zor kendime depresyonda olduğumu söyleyebildim. bence herkes yaşamak zorunda değil, ben de değilim çünkü yaşayamıyorum. ölüm acı çekmekten daha mı kötü? ben berbatım. 3 sene içinde sadece bir kere mutlu oldum ve o his bi daha gelmedi. ben yaşayan bi ölüyüm, kafamı susturmak için sürekli uyku haplarımla dolaşıyordum ya da içip sızıyodum ama artık onlar da işe yaramıyor. saçma bi yazı olduysa üzgünüm sadece içimdekileri birileri duysun istedim. mutsuz olmamak istiyorum eğlenmek arkadaşlarımla eğlenmek insanları sevmek. güzelliğe de ihtiyacım var. her gün kendimi gibi hissetmemek için duş alırım yenileneceğimi düşünürüm tek rutinim bu, ama yine kötü olurum.
insanlar hep güzelsin çekicisin der ama güzel kızlar kadar güzel değilim. sen sosyalsin insanlar seninle konuşur benle kimse konuşmaz ilgilenmez ben hep tek başıma oturur üzülür düşünürüm. ben ben olmak istemiyorum başka biri olmak istiyorum özür dilerim saçma konuşuyorum size göre