- 22 Ocak 2020
- 287
- 456
- Konu Sahibi Ichblumen23
- #1
Bugün buraya evlendiğimde eşimden sakladığım çocukluğumun yaralarını. Evlendiğimdeyse ailemden sakladığım yaralarımı anlatacam ...
Ben bi mahallenin küçük bir sokağında büyüdüm 7 kardeştik 5'ci sıradaki bendim kardeşlik bağımız çok iyidi halada öyle sayılır belkide ben öyle düşünüyorum...
Annem yetim büyüdü 19 yaşında babamla evlenmiş görücü usulü kimsesi yoktu yani babam bunu fırsat bilirdi aileside annem çok güzel babamda tam tersiydi...
Babam ve ailesi anneme çok acılar yasattilar şiddetin her türlüsu mevcuttu babamin iyi olduğu yerlerde annem kötüydü ıkiside çok değişik yapıya sahiptiler...
Baba kızsa bize annenize çektiniz anne kızsa bize babaniza çektiniz der dururlardi...
Şiddet ve yokluk içinde büyüdük öyle yada böyle abimler o evden bir an önce kurtulmak için 13 14 yaşında gurbet yolcusu oldular ...ablam 16 yaşında evlendi diğer ablam pekte gönlü olmasada başka biriyle evlendi koskoca evde kaldık küçük erkek kardeşim ve ben birbirimizle kavgada etsek çok iyi anlaşırdık çok şiddet vardı evimizde hergün her saat her dk size bir soru sorucam
"Hangi çocuk babam eve gelmesin "ister ...
"Hangi çocuk birden köşe bucak saklanır aman babamız geldi der"
"Hangi çocuk korka korka yemek yer korka korka uyur ve tekmelerle uyandırılır "
Sıra geldi annelikle ilgili sorulara
"Hangi anne kızına olmadık lakaplar takar şerefli namuslu kızlara akrabasına karşı o.yapar oysa yeğenleri beterdi gerçekten öyle ama annem siz o ... sunuz benim yeğenlerime iftara atmayın daha neler neler içinde şiddette var...
"Hangi anne evde 1 ekmek kalsa aman yemeyin babanız gelipte kavga çıkarmasın der..onu yemeyin babanız gelip yiyecek der..
"Hangi anne sürekli beddua küfür eder
Işte soruların cevapları bende "benim babam ve annem yaptılar "
Ben liseye gitmedim neymiş ablamin sevgilisi olmuş bende onun gibi olmayayım oysa ablam bi tanr oldu onuda çok sevdi bırakmadılar...
Ömrüm evde ortaokulu bitirdikten sonra yemek bulaşık el işi yapmakla geçti 19 yaşına kadar hiç bir arkadaşım olmadı hiç bir yere gezmeye pek gitmedim inanın kendi memleketimin çarsisini pek bilmezdim ne nerde nasıl gidilir bilmezdim...
19 yaşında eşimle tanıştık 20 yaşında evlendim...
Gel bide burda yaşa hayatın tokadını birde ...
Eşimle ilk evlendiğimin haftası eltimin yanında tokat yedim ...
Sonra geldim evime almanyaya 1 ay içinde eşimle burdada başladı şiddet..
Eve sabaha doğru gelmeleri içki içmesi ot içmesi kumar oynamasi daha çok sey ...
Hamile kaldım istemeden oldu .
Bide hamile kaldım diye çok dayak yedim "Inşallah bebek ölür derdi.
Ailemi arayamazdım bi kaç kez normal tlf aradım çok dayak yedim ...
Bi yere gitsem eltim gelmiyorsa izin vermezdi illa onunla gidicem onunla gelicem..
Hep yürüyüşe crkardim severdim yürümeyi iyi gelirdi hergün çıktım...
Bi şey demezdi buna ..
Doğum yaptim yine dayak yedim..
Hep kavga ettik bi kac kez intihar etmek istedim kapı kırdı birakmadı konuşurduk yine o haklı çıkardı ağzı iyi laf yapardı en kötü huy budur siz siz olun bu tür ınsanlardan uzak durun...
Yıllar gecit kızım 3 yaşındayken artık o eşim gitmiş yerine başkası gelmişti belki ben artık değişmiştim artık bende susmuyordum...
2 ci kızım oldu ev aldık araba aldık eşimin işi düzeldi çok şükür geride kaldı dedim artık hiç biri yok dedim bazen acaba ben kafamda kurguluyormuyum derdim hala daha öyle...
Ehliyete yazıldım büyük kızım 6 küçük kızım 3 yaşında onlar kindergarten dayken gidiyordum şansıma bu corona kısıtlaması yüzünden yarida kaldı direksiyon dersindeydim ...
Şimdide oyun laneti cıktı başıma gece gündüz oyun oynuyor zaten pek sohbeti seven biri değil ama en azindan beraber bir şeyler yapardık...
Kizlar çok yalnızım çok yorgunum bütün gün ev yemrk çocuklar biliyorum bi çoğumuz bu durumda Rabbimden tek isteğim kızlarımı bana bağışlasin ıyiki varlar onlar olmasa kafayı yerdim..
"Not"ailemle görüşüyorum abimler 2 saat uzaklıkta giderim onlarda gelir babamgille görüntülü haftada 3 4 gün konuşuruz onlarda tek ikisi kaldı koskoca evde ...
Rabbime yinede şükürler olsun binlerce kez
...
Ben bi mahallenin küçük bir sokağında büyüdüm 7 kardeştik 5'ci sıradaki bendim kardeşlik bağımız çok iyidi halada öyle sayılır belkide ben öyle düşünüyorum...
Annem yetim büyüdü 19 yaşında babamla evlenmiş görücü usulü kimsesi yoktu yani babam bunu fırsat bilirdi aileside annem çok güzel babamda tam tersiydi...
Babam ve ailesi anneme çok acılar yasattilar şiddetin her türlüsu mevcuttu babamin iyi olduğu yerlerde annem kötüydü ıkiside çok değişik yapıya sahiptiler...
Baba kızsa bize annenize çektiniz anne kızsa bize babaniza çektiniz der dururlardi...
Şiddet ve yokluk içinde büyüdük öyle yada böyle abimler o evden bir an önce kurtulmak için 13 14 yaşında gurbet yolcusu oldular ...ablam 16 yaşında evlendi diğer ablam pekte gönlü olmasada başka biriyle evlendi koskoca evde kaldık küçük erkek kardeşim ve ben birbirimizle kavgada etsek çok iyi anlaşırdık çok şiddet vardı evimizde hergün her saat her dk size bir soru sorucam
"Hangi çocuk babam eve gelmesin "ister ...
"Hangi çocuk birden köşe bucak saklanır aman babamız geldi der"
"Hangi çocuk korka korka yemek yer korka korka uyur ve tekmelerle uyandırılır "
Sıra geldi annelikle ilgili sorulara
"Hangi anne kızına olmadık lakaplar takar şerefli namuslu kızlara akrabasına karşı o.yapar oysa yeğenleri beterdi gerçekten öyle ama annem siz o ... sunuz benim yeğenlerime iftara atmayın daha neler neler içinde şiddette var...
"Hangi anne evde 1 ekmek kalsa aman yemeyin babanız gelipte kavga çıkarmasın der..onu yemeyin babanız gelip yiyecek der..
"Hangi anne sürekli beddua küfür eder
Işte soruların cevapları bende "benim babam ve annem yaptılar "
Ben liseye gitmedim neymiş ablamin sevgilisi olmuş bende onun gibi olmayayım oysa ablam bi tanr oldu onuda çok sevdi bırakmadılar...
Ömrüm evde ortaokulu bitirdikten sonra yemek bulaşık el işi yapmakla geçti 19 yaşına kadar hiç bir arkadaşım olmadı hiç bir yere gezmeye pek gitmedim inanın kendi memleketimin çarsisini pek bilmezdim ne nerde nasıl gidilir bilmezdim...
19 yaşında eşimle tanıştık 20 yaşında evlendim...
Gel bide burda yaşa hayatın tokadını birde ...
Eşimle ilk evlendiğimin haftası eltimin yanında tokat yedim ...
Sonra geldim evime almanyaya 1 ay içinde eşimle burdada başladı şiddet..
Eve sabaha doğru gelmeleri içki içmesi ot içmesi kumar oynamasi daha çok sey ...
Hamile kaldım istemeden oldu .
Bide hamile kaldım diye çok dayak yedim "Inşallah bebek ölür derdi.
Ailemi arayamazdım bi kaç kez normal tlf aradım çok dayak yedim ...
Bi yere gitsem eltim gelmiyorsa izin vermezdi illa onunla gidicem onunla gelicem..
Hep yürüyüşe crkardim severdim yürümeyi iyi gelirdi hergün çıktım...
Bi şey demezdi buna ..
Doğum yaptim yine dayak yedim..
Hep kavga ettik bi kac kez intihar etmek istedim kapı kırdı birakmadı konuşurduk yine o haklı çıkardı ağzı iyi laf yapardı en kötü huy budur siz siz olun bu tür ınsanlardan uzak durun...
Yıllar gecit kızım 3 yaşındayken artık o eşim gitmiş yerine başkası gelmişti belki ben artık değişmiştim artık bende susmuyordum...
2 ci kızım oldu ev aldık araba aldık eşimin işi düzeldi çok şükür geride kaldı dedim artık hiç biri yok dedim bazen acaba ben kafamda kurguluyormuyum derdim hala daha öyle...
Ehliyete yazıldım büyük kızım 6 küçük kızım 3 yaşında onlar kindergarten dayken gidiyordum şansıma bu corona kısıtlaması yüzünden yarida kaldı direksiyon dersindeydim ...
Şimdide oyun laneti cıktı başıma gece gündüz oyun oynuyor zaten pek sohbeti seven biri değil ama en azindan beraber bir şeyler yapardık...
Kizlar çok yalnızım çok yorgunum bütün gün ev yemrk çocuklar biliyorum bi çoğumuz bu durumda Rabbimden tek isteğim kızlarımı bana bağışlasin ıyiki varlar onlar olmasa kafayı yerdim..
"Not"ailemle görüşüyorum abimler 2 saat uzaklıkta giderim onlarda gelir babamgille görüntülü haftada 3 4 gün konuşuruz onlarda tek ikisi kaldı koskoca evde ...
Rabbime yinede şükürler olsun binlerce kez
...
yani aslinda burdan sarilmak istedim sadece size 
