Merhaba kızlar,
Bende derdimi anlatmak istedim aslında dert değil ama çok canımı sıkan bir durum.
Ben 1 yıllık evliyim, eşimde ben de çalışıyoruz ve haziran başında hazır ev kredilerinin de faizleri düşmüşken ev almaya karar verdik. Araştırmaya başladık evleri hangi semtten alsak, odası şusu busu nasıl olsa die sabah akşam araştırdık. Bu arada ben kendi aileme söylediğimde bu kararı çok sevindiler ama eşimin ailesi nedense konu her açıldığında huzursuzluk çıkardı, hep olumsuz konuştular. Size kredi vermezler, nasıl ödiceksiniz falan filen... yani Allah'a çok şükür kazancımız yerinde, kimseye muhtaç olmadan yaşıyoruz. Hatta yeri geldiğinde benim aileme de eşimin ailesine de sürekli yardım ediyoruz. Neyse, bi evi çok beğendik. Kayınvalidemlerden de uzaktı biraz beğendiğimiz ev ama Ankaralılar bilir Balgat'ı. Beğendiğimiz ev o semtte yeni yapılan binalardandı. Eşimin ailesi gözümüzü korkuttu, hep olumsuz konuştular. Yabancı birileri olsa diyicem ki bunlar bizim ev almamızı istemiolar ama insan oğlunun ev almasını nasıl istemez die konduramadım. Ama eşim resti çekti onlara. Şimdi kirada oturduğumuz ev onlara çok yakın ve artık eşim de ben de oturduğumuz semti hiç sevmiyoruz, taşınmayı da bu yüzden istedik. Fazla uzatmayayım, bizim gözümüz korktuğu için balgattaki evden vazgeçtik, Gazi mahallesinde bi ev bulduk yeni yapılan. kredimiz falan onaylandı ama ev daha inşaat halinde olduğu için exper raporunu bekledik. Bu arada ben evle ilgili herşeyi düşündüm tabi. parkeler, duvarlar ne renk olucak, perdelerim uyucak mı, halılarım tam gelicek mi, mutfak dolaplarım ne renk olsun, her ayrıntıyı avizelerimden banyoya alıcağım tuvalet takımına, mutfak dolap rengiyle uyumlu masa örtümü nerden alıcağıma kadar en ince detayı düşündüm, hayal ettim. Kayınvalidemleri de her defasında uyardım "Anne ev işi kesinleşene kadar kimseye bişey anlatmayın, nazar falan değer, birinin gözü kalır, terslik çıkar, kesinleşsin tapuyu alalım öyle anlatın" dedim. Bunu belki 10 kere dedim. Ama benim hiç görmediğim akrabalarına bile anlattı hava atmak için. Tanımadığım komşuları, arkadaşları herkese anlattı benim yanımda bile. Batıl inanç belki ama ben inanırım bu tarz şeylere. Dillendirmeyelim fazla dedim, dinlemediler. Şimdi de ev faizleri fırlayınca mecburen vazgeçtik ev almaktan. Beklemeye karar verdik. Üzülmedim ev olayına. Allah sağlık versin alınır, alınmasa bile benim derdim mal mülk diil, olsa tabi güzel olurdu ama benim üzüldüğüm, canımı sıkan ev olayı diil, onların bu davranışları. Bu bayramda herkese vazgeçtiğimizi anlatsınlar bakalım. O kadar insana karşı da bizi mahçup ettiler. keşke balgattaki evi alsaymışız dedi eşim, o ev tamamlanmıştı içi falan hazırdı. faizler düşükken hemen alabilirdik yani. Gözümüzü korkuttular kandık hata yaptık diyo eşim de.
böyle işte kızlar... ne dersiniz bu duruma?