Hayalimi gerçekleştirmem sizce de imkansız mı?

Çok teşekkür ederim.
sınava 4. girişimde kazandım. Çok sıkıntılı zamanlara denk geldi hep sınavlar. Birinde ölü doğum yapmıştım:KK43: birinde hamileydim, ertesi gün erken doğum yaptım. Neyse öyle böyle kazandım şükür.
Ama kazanmak kolay olan kısmıymış, okul gerçekten çok zor. Umarım en kısa sürede bitiririm. Tekrar teşekkür ederim
Kaç yaşında okula başladınız acaba ?
 
Bende sizin gibi hayali psikoloji olan biriyim hatta zamanında buraya konu da açmıştım, ama sevmediğim halde işimin getirileri çok iyi olduğu için ve ne yazık ki (bunu baya araştırdım) psikolojinin ülkemizde ikinci öğretimi olmadığı için bu hayalimi şimdilik rafa kaldırdım. Bakalım gelecekte belki yine bişeyler yaparım. :)
 
Arkadaşlar merhaba,

Buna bir dert diyemeyiz belki ama benim sıkıntım diyelim adına;

İyi bir eğitim aldım, sevdiğim, kendimi geliştirdiğim maddi manevi tatmin olduğum bir işim var çok şükür. Ve maaşım da piyasa şartlarını düşündüğümde bir hayli yüksek. Net 9000 civarı maaş alıyorum.

Ancak hayalimdeki bölümü okumadım ve hayalimdeki mesleği yapamıyorum.

Türkiyenin en iyi şirketlerinden birinde Finansal analiz üzerine çalışıyorum şu anda, üniversitede işletme okudum, yüksek lisansımı da işletme üzerine yaptım uluslararası mba mezunuyum. Yurtdışında okuma ve çalışma imkanım da oldu, TRye döndüm sonra.

Hayalim hep psikolog olmaktı. Puanım da yetiyordu hatta artıyordu da.

Ve ben daha idealist tercihlere yöneldim hayalimin peşinden gitmedim.

Şu anda 33 yaşındayım, 1,5 senelik evliyim, 7-8 aydır çocuk da istiyoruz ama süreç tüp bebeğe gidecek gibi gözüküyor.

Ama ben okumanın yaşı yok da diyorum içimden, cok geç değil diyorum. Bugün başlayabilsem 6 senede kendi muayanemi açıp hayalimdeki uzman psikologluğu yapabilirim diye düşünüyorum.

Ama lisans eğitimini çalışırken okuyabilme gibi bir imkanım yok. İşim de ikamesini rahatça bulabileceğim ya da pat diye çıkıp aman başka yerde de bulurum böylesini diyebileceğim bir iş değil. ( Bu yüzden açıkça maaşımı yazdım yukarıda )

Cocuk içinde cok erteleme imkanım yok, eğer işten ayrılsam okurken çocuk yapsam desem tek maaşa düşücez. eşimin de benimle aynı seviyede aynı şirkette çalışıyoruz, ama ödemelerimiz de cok ve bir maaş sadece krediler düğün borcu kiraya vs gidiyor zaten. Ayda su anda 4000 tl elimizde zor kalıyor eşimle 2mizde çalışırken. Tek maaş yetmez krediler bitmeden ki onlara da rahat 1,5 sene var.

Bu sefer çocuğu da allah nasip ederse eğer, cok iyi şartlarda büyütme imkanım olmayacak en azından ilk seneler.

Böyle bir durum işte, cok içimde uhde kaldı. Çok isterdim psikolog olarak çalışmayı, insanlara yardımcı olabilmeyi, insan psikolojisini keşfetmeyi vs.

Adım atmak için elim kolum bağlı gibi geliyor ve bu da biraz içimi sıkıştırıyor.

Böyle işte paylaşmak ve farklı görüşleri dinlemek istedim sadece.

Sevgiler herkese.
Online universiteleri arastirin. Uluslararasi akreditasyona sahip olanlara goz atin. Fiyatlari cok yuksek olsa da, maasiniz cok iyi, bir sekilde halledersiniz
 
Arkadaşlar merhaba,

Buna bir dert diyemeyiz belki ama benim sıkıntım diyelim adına;

İyi bir eğitim aldım, sevdiğim, kendimi geliştirdiğim maddi manevi tatmin olduğum bir işim var çok şükür. Ve maaşım da piyasa şartlarını düşündüğümde bir hayli yüksek. Net 9000 civarı maaş alıyorum.

Ancak hayalimdeki bölümü okumadım ve hayalimdeki mesleği yapamıyorum.

Türkiyenin en iyi şirketlerinden birinde Finansal analiz üzerine çalışıyorum şu anda, üniversitede işletme okudum, yüksek lisansımı da işletme üzerine yaptım uluslararası mba mezunuyum. Yurtdışında okuma ve çalışma imkanım da oldu, TRye döndüm sonra.

Hayalim hep psikolog olmaktı. Puanım da yetiyordu hatta artıyordu da.

Ve ben daha idealist tercihlere yöneldim hayalimin peşinden gitmedim.

Şu anda 33 yaşındayım, 1,5 senelik evliyim, 7-8 aydır çocuk da istiyoruz ama süreç tüp bebeğe gidecek gibi gözüküyor.

Ama ben okumanın yaşı yok da diyorum içimden, cok geç değil diyorum. Bugün başlayabilsem 6 senede kendi muayanemi açıp hayalimdeki uzman psikologluğu yapabilirim diye düşünüyorum.

Ama lisans eğitimini çalışırken okuyabilme gibi bir imkanım yok. İşim de ikamesini rahatça bulabileceğim ya da pat diye çıkıp aman başka yerde de bulurum böylesini diyebileceğim bir iş değil. ( Bu yüzden açıkça maaşımı yazdım yukarıda )

Cocuk içinde cok erteleme imkanım yok, eğer işten ayrılsam okurken çocuk yapsam desem tek maaşa düşücez. eşimin de benimle aynı seviyede aynı şirkette çalışıyoruz, ama ödemelerimiz de cok ve bir maaş sadece krediler düğün borcu kiraya vs gidiyor zaten. Ayda su anda 4000 tl elimizde zor kalıyor eşimle 2mizde çalışırken. Tek maaş yetmez krediler bitmeden ki onlara da rahat 1,5 sene var.

Bu sefer çocuğu da allah nasip ederse eğer, cok iyi şartlarda büyütme imkanım olmayacak en azından ilk seneler.

Böyle bir durum işte, cok içimde uhde kaldı. Çok isterdim psikolog olarak çalışmayı, insanlara yardımcı olabilmeyi, insan psikolojisini keşfetmeyi vs.

Adım atmak için elim kolum bağlı gibi geliyor ve bu da biraz içimi sıkıştırıyor.

Böyle işte paylaşmak ve farklı görüşleri dinlemek istedim sadece.

Sevgiler herkese.
Yerinizde olsam hiç düzenimi bozmam çocuğa yönelirim.
 
40ta biterse öpüp başıma koyacağım gerçekten☺
darısı başınıza, niyeti olan denesin ya, kaybedecek ne var ki?
Haklisiniz bir şekilde birşeyler yapcam içimde var bakalım hayırlısı:)
 
  • Beğen
Reactions: 000
Bazen vazgecmek gerek diye dusunuyorum hayallerden,ben de hemsire olmak isterdim mesela ozellikle yeni dogan unitesin de calismak mesela yada yasadigim ulke de yardima ihtiyaci olan lohusa annelere ev ziyaretleri yapan hemsireler var,lohusalar da ilgilenmek isterdim ama dort cocugum var bolum okumak stresli,maddi acidan iyi butce lazim,gecen gunduzun yok vardiyali calismak gerek dort cocukla nasil olur?olmaz tabi.O yuzden vazgectim.
 
Ben sizin anlattıklarınızı çok akılcı bulmadım, bence düzeninizi bozmayın. Çok ilginiz varsa psikoloji üzerine onca kitap film var onları okuyun/izleyin.
 
Benim anlamadığım nokta her mesleğe aynısı söylenir. Hukuk öldü,psikoloji bitti,eczacılık mahvoldu,mühendislik ele ayağa düştü vs vs. Ne okuyacak bu insanlar ben anlamadım. Önemli olan kendini geliştirmek diye düşünüyorum. Hangi üniversite olursa olsun kendine bir şeyler katmayan,doğru zamanda doğru yerlerde bulunmayan kişiler pek bir şey olamıyor. Onun dışında psikoloji okuyup da işsiz kalmak bana mantıksız geldi. En kötü ihtimalle pedagojik formasyon alıp öğretmen oluyorlar.

Kadının derdi öğretmen olmak değil. İdealleri farklı ve o ideallere ulaşması imkansıza yakın. Mezun olayım da ne iş olsa yaparım diyenler her şekilde iş bulur zaten. Ama hedeflenen bir şey varsa ona ulaşmak doğru adımlar atmayı gerektirir.

Evet çoğu meslek öldü. Çünkü ihtiyaçtan fazla mezun veriyor okullar. İhtiyaçtan fazla ve niteliksiz üniversite dolu her yer. Okuduğunuz okulun ismi yoksa kendinizi ne kadar geliştirirseniz geliştirin özel sektörde doğru düzgün bir iş bulamazsınız. Geçenlerde ünlü beyaz eşya elektronik üreticisi bir firmanın üst düzeylerinden olan bir arkadaşımla konuştuk işe alımlarda üniversite kısıtı getirmişler. Üç üniversite ismi verdi bunların dışında gelen cv’ler direkt çöp kutusuna gidiyor dedi. O cv milyon tane kursla sertifikayla dolu olsun mezun olunan okul kısmından ötesine bakmıyorlar bile. O yüzden üniversite okuyacak gençlere tavsiye ettiğim en önemli şey eğer iyi bir üniversite okumayacaklarsa hiç okumadan kısa yoldan meslek sahibi olmaları oluyor.
 
Hayallerimin peşinden gidemedim zorla sayısal okutturuldum, beceremedim, olmadı. Benim de hayalim psikoloji ya da felsefe idi. Evli değilim, bekarım, ailemle yaşıyorum. Babam benim için geç emekli oldu. İngilizce öğretmenliği okudum tekrardan en azında zevk aldığım bir iş oldu ancak 30 yaşındayım, iş bulmak kolay değil. Ki benim de başka iş alanlarında tecrübem olmuştu. 40 yaşınızdan sonra para kazanamazsınız kolay kolay. Ama gelecekte zevk için okuyabilirsiniz.
 
Çok teşekkür ederim.
sınava 4. girişimde kazandım. Çok sıkıntılı zamanlara denk geldi hep sınavlar. Birinde ölü doğum yapmıştım:KK43: birinde hamileydim, ertesi gün erken doğum yaptım. Neyse öyle böyle kazandım şükür.
Ama kazanmak kolay olan kısmıymış, okul gerçekten çok zor. Umarım en kısa sürede bitiririm. Tekrar teşekkür ederim
Geçmiş olsun...
Okul zordur. Hem çocuğunuz var hem çalışıyorsunuz hem okul var. Peki birseyi merak ettim işinizde devam ediyorsunuz Peki okul bitince de devam mı memurluğa yoksa özelde mı çalışacaksınız?
 
Hayallerimin peşinden gidemedim zorla sayısal okutturuldum, beceremedim, olmadı. Benim de hayalim psikoloji ya da felsefe idi. Evli değilim, bekarım, ailemle yaşıyorum. Babam benim için geç emekli oldu. İngilizce öğretmenliği okudum tekrardan en azında zevk aldığım bir iş oldu ancak 30 yaşındayım, iş bulmak kolay değil. Ki benim de başka iş alanlarında tecrübem olmuştu. 40 yaşınızdan sonra para kazanamazsınız kolay kolay. Ama gelecekte zevk için okuyabilirsiniz.
Bazı mesleklerde 40tan sonra da iş bulursunuz.
Mesela sağlık.
Benim işyerimde işyeri hemşireleri var, hepsi 50lerde. ( 2 senedir bizdeler)
Öğretmen alımlarında yaş sınırı yok vs vs.
Her bölümde o yaş kıstası yok. Mesleğin varsa iş bulursun..
 
Geçmiş olsun...
Okul zordur. Hem çocuğunuz var hem çalışıyorsunuz hem okul var. Peki birseyi merak ettim işinizde devam ediyorsunuz Peki okul bitince de devam mı memurluğa yoksa özelde mı çalışacaksınız?
Yani tam belirlemedim ne yapacağımı ama memuriyeti bırakırım. Ufukta avukatlık görünüyor ama o zamanki duruma göre davranırım. Bir bitsin de🙈
 
Yani tam belirlemedim ne yapacağımı ama memuriyeti bırakırım. Ufukta avukatlık görünüyor ama o zamanki duruma göre davranırım. Bir bitsin de🙈
Kurum içi geçişle avukatlık olmuyor mu?
 
Benimde iç mimarlık içimde kaldı. Ailem sagolsun aile mesleğimiz yüzünden benide hiç istemediğim bir bölüme yönlendirdi. Türkiyede baslayıp yurtdısında MSc yaptım ve 1.5 sene üniversitede asistanlık yapıp geri döndüm sonra ailemle calışmaya basladım. Sonra evlilik cocuk vs derken 37 yasıma geldim. Bu arada iki oğlum var. Biri ilkokul 3 diğeri ise ilkokul 1 de. Acıkcası ben önümüzdeki sene hayalimi gerçeklestirmeyi düşünüyorum. Ama cocukların büyümüş olması da avantajım belkide. Öyle yada böyle içimizde kalmamalı bence hiçbirşey. Keşke dememeli insan.
 
X