hastalık hastası olma durumu

TheQueeninthenorth

Guru
Kayıtlı Üye
22 Kasım 2010
11.110
19.511
sonunda olmaktan korktuğum o kişiye dönüştüm, anneme...ileri derecede kaygı bozukluğu var kendisinin, yıllarca dr ların, hiçbir branşın anlamadığı bir hastalığı olduğuna inandırdı kendini. branş branş gezip derdine çare arardı. en ufak bir şeyde kanser olduğunu düşünürdü. aylarca onu psikiyatriye gitmeye ikna etmeye çalıştım ancak başarılı olamadım....derken ben de yaklaşık 1 yıldır sebepsiz sinüs taşikardi rahatsızlığımla beraber kendimi hiç iyi hissetmemeye başladım. biri özelde bir doçent, diğeri kalp üzerine bir eğitim ve araştırma hastanesinde yar doç olmak üzere iki ayrı kardiyoloğa muayene oldum. kalpte anatomik bir sorun yok ancak 24 saat takılan holter cihazina göre sebepsiz sinüs taşikardim mevcut. dr lar psikolojik olabileceğini söylediler. ben ise ciddi olarak olduğum 3 doz biontech sebebiyle olduğunu düşünüyorum halen. hakkında bir sürü makaleler okudum, almanyada açılan davaları takip ediyorum....ani kalp krizi geçirme, beyinde pıhtı atması gibi korkularım var ve bu korkular ciddi atak yapmış durumda bu aralar. durduk yere nabzımın yükseldiğini, boğazımda attığını hissediyorum ve nefesim daralıyor. sanki nefesim yetmiyor. bazen de tansiyonum düşüyor ve kendimi bayılacak gibi hissediyorum sık sık...hatta geçenlerde eşim,oğlum, annem dışarda gayet keyifli bir gün geçirirken başıma bir ağrı girdi ve o anda ciddi olarak beyin kanaması geçireceğimi sandım. dudağım uyuştu. avm nin revirine gittiğimde nabız 92 idi, tansiyonum 9 5 ti...evde de ölçüyorum tansiyonum 8-5 , 9-6, en fazla 10-6 oluyor, yani genelde hep düşük seyrederdi ama bu ara daha da düşüyor. bu da mı psikolojik bilmiyorum. aklımda hep başıma aniden kötü bir şey gelecek kaygısı var. depremle beraber iyice arttı. depremzede değilim istanbuldayım ama yaklaşan istanbul depremiyle ilgilş haberleri okudukça da kötü oluyorum....devlete gittim psikiyatriye, ilaç vermedi. farkındalığı yüksek bir insansınız terapinin işe yarayacağını düşünüyorum, sinüs taşikardi tanısı almışsınız bunun üzeirne araştırmaya gidin dedi, iyice körüklendi kaygılarım...en son 1 sene önce eko ekg çekildi holter takıldı bir şey yok dendi, gene mi gideyim, 3.bir dr a mı gideyim, yoksa özelde daha iyi bir psikiyatr mı bulayım bilemedim....tek bildiğim bu hastaymış, her an bayılacakmış hissinden kurtulmak istediğim. 10 gün önce 81 doğumlu bir öğretmen arkadaşımızı ani bir biçimde kalp krizinden kaybetmek de her şeyin üstüne tuz biber ekti. o günden beri de iyi değilim....benzer durumda olup iyileşme gösterenlerin hikayelerine ihtiyacım var sanırım...
 
benzer bir durumda degilim - fakat dogum kadar ölümünde normal oldugunu benimsemeniz gerekli ilk önce. tabi ki de yasayacagiz ve zamani gelince ölecegiz. genc yillarinizi kendinizi bu korkulara teslim etmek yerine daha iyi faydali seylere mi harcasaniz. sanirim tüm düsüncelerinizi buna yöneltiyorsunuz. Kendinize bir ugras bularak bu kötü düsüncelerden cikabileceginizi umuyroum veya destek de alabilirisniz. zaman cok hizli geciyor ve bosuna kendinizi karanliga birakiyor ve oranin sizi iyice yutmasina izin veriyorsunuz. cogu sey kafada bitiyor. bunu unutmayin. sevebileceginiz kafanizi mesgul edebilecek seylerle ugrasin hepsi gececektir :)
 
benzer bir durumda degilim - fakat dogum kadar ölümünde normal oldugunu benimsemeniz gerekli ilk önce. tabi ki de yasayacagiz ve zamani gelince ölecegiz. genc yillarinizi kendinizi bu korkulara teslim etmek yerine daha iyi faydali seylere mi harcasaniz. sanirim tüm düsüncelerinizi buna yöneltiyorsunuz. Kendinize bir ugras bularak bu kötü düsüncelerden cikabileceginizi umuyroum veya destek de alabilirisniz. zaman cok hizli geciyor ve bosuna kendinizi karanliga birakiyor ve oranin sizi iyice yutmasina izin veriyorsunuz. cogu sey kafada bitiyor. bunu unutmayin. sevebileceginiz kafanizi mesgul edebilecek seylerle ugrasin hepsi gececektir :)
Aslında gayet yoğun bi hayatim var ancak tatil doneminde biraz boş kaldim sanirim, öğretmenim. Okullar acilinca düzene girerim inşallah:KK66:
 
Aslında gayet yoğun bi hayatim var ancak tatil doneminde biraz boş kaldim sanirim, öğretmenim. Okullar acilinca düzene girerim inşallah:KK66:
aa ögretmenmissiniz bide, ne güzel evet eylül geliyor yogun tempoyla beraber umarim düzene girer. hicccc kendinize dert etmeyin böyle seyleri dedigim gibi hepimiz bir gün ölecegiz zaten :KK70: yasayalim hayatimizi
 
Ben de hastalık hastasıyım üstelik çocukluğumdan beri. Ben bunu sonradan öğrenmedim, anneannem de böyle ve bana genetik olarak aktarıldı, bu şekilde doğdum, büyüdüm ve yaşıyorum. Zaman zaman burda konu açıyorum hatta sık sık açıyorum çünkü insan endişelerini paylaşma ve benzer tecrübeler edinmiş insanlardan boşa endişelendiğini duymayı bekliyor. Yakın çevreme kendimi açmıyorum çünkü evhamlı birinin yakını olmanın nasıl zor ve yorucu olduğunu biliyorum ama lütfen okuyanlar iyi bilsin ki evhamlı olmak kişinin kendisi için çok daha zor. Maalesef verebilecek bir önerim yok hiçbir çözümüm de yok. Ama yılanın başını küçükken ezmeye çalışın. Ben son yıllarda takıntılarımla savaşmak yerine sırf içim rahatlasın diye sürekli doktora giderek onları besledim ve büyüttüm. Bugün bile aklıma takılan bir şeyi iki doktor ve iki eczacıya sordum. Sonuç? Hiçbirine inanmıyor ve hala korkuyorum. Bu duruma gelmeden çözmeye çalışın
 
Bu arada internetten sakın sakın ama sakın hastalık ya da belirti araştırmayın. Bu kupkuru bir ormana yanan kibriti bırakmak gibi bir şey. Benim yapabildiğim en iyi şey hastalık ve belirti araştırmamak
 
İnterneti bırakın.
Hastalığınızla ilgili somut bir veri yoksa dahi vücudumuz tazelensin diye hacamat yaptırın hem tıp şlmiyle ilgilenen hem de manevi olarak kuvvetli birisine. Emin olun daha rahat edeceksiniz. Benim de covid sonrası vücudum bir daha asla eskisi gibi olmadı. Bu yazı kendime arınma tatili yaptım. Alternatif tıp eşliğinde sağlıklı ve mutlu olmaya çalışıyorum. Tansiyonum yani kalbim daha iyi.
 
Ben de hastalık hastasıyım üstelik çocukluğumdan beri. Ben bunu sonradan öğrenmedim, anneannem de böyle ve bana genetik olarak aktarıldı, bu şekilde doğdum, büyüdüm ve yaşıyorum. Zaman zaman burda konu açıyorum hatta sık sık açıyorum çünkü insan endişelerini paylaşma ve benzer tecrübeler edinmiş insanlardan boşa endişelendiğini duymayı bekliyor. Yakın çevreme kendimi açmıyorum çünkü evhamlı birinin yakını olmanın nasıl zor ve yorucu olduğunu biliyorum ama lütfen okuyanlar iyi bilsin ki evhamlı olmak kişinin kendisi için çok daha zor. Maalesef verebilecek bir önerim yok hiçbir çözümüm de yok. Ama yılanın başını küçükken ezmeye çalışın. Ben son yıllarda takıntılarımla savaşmak yerine sırf içim rahatlasın diye sürekli doktora giderek onları besledim ve büyüttüm. Bugün bile aklıma takılan bir şeyi iki doktor ve iki eczacıya sordum. Sonuç? Hiçbirine inanmıyor ve hala korkuyorum. Bu duruma gelmeden çözmeye çalışın
En kötüsü de bu zaten.En uzmana gidip söylediklerine inanmamak.Bu anksiyete en çok yaşayanı etkiliyor.Hayatı zindan ediyor.Daha bu akşam eşimle konuştuk durumumu.Sonuç yine koca bi hiç ve benim bitmek yükenmek bilmeyen kaygılarım😔
 
Aynı durumdayım. Gayet iyiydim panik atağı yeneli 4 yıl oldu. Ama küçük kızım var bu ara gee kaygı seviyem yükseldi sürekli bayılacak hissim var ya da aniden bana bişey olacak kızıma kim bakacak gibi gibi devam ederse psikiyatriye gideceğim Bugün hastaneye başka bir sebeptwn serum almaya gittim serumla bile binbir tribe girdim . Şuan 5htp diye bi bitkisel takviye aldım araştırıyorum yorumlar baya iyiydi belki yarın başlarım. Allah yardımcımız olsun
 
Aynı durumdayım. Gayet iyiydim panik atağı yeneli 4 yıl oldu. Ama küçük kızım var bu ara gee kaygı seviyem yükseldi sürekli bayılacak hissim var ya da aniden bana bişey olacak kızıma kim bakacak gibi gibi devam ederse psikiyatriye gideceğim Bugün hastaneye başka bir sebeptwn serum almaya gittim serumla bile binbir tribe girdim . Şuan 5htp diye bi bitkisel takviye aldım araştırıyorum yorumlar baya iyiydi belki yarın başlarım. Allah yardımcımız olsun
Hah evet özellikle anne olduktan sonra başka bi boyuta evrildi benimki. Sürekli kafamda felaket senaryolari donuyor. Oğlanı kreşe birakiyorum mesela aniden bsy olacak bindaha gorebilecwk miyim bilmiyorum diyorum. Sonra kendime kiziyorum kotuyu cagiriyorum diye kisir dongu gibi...Her gece kafamda deprem senaryolari...çok yorucu gerçekten, yasamayanin anlaması imkansiz
 
En kötüsü de bu zaten.En uzmana gidip söylediklerine inanmamak.Bu anksiyete en çok yaşayanı etkiliyor.Hayatı zindan ediyor.Daha bu akşam eşimle konuştuk durumumu.Sonuç yine koca bi hiç ve benim bitmek yükenmek bilmeyen kaygılarım😔
Beni en çok yaralayan şey esimin tipki annen gibi oldun demesi...annemin duzelmesi için ne kadar caba harcadigimi biliyor ama günün sonunda ben de tipki onun gibi degerlendiriliyorum.
 
Defalarca doktora gitmişsiniz birşeyiniz yokmuş. Sizin artık gideceğiniz doktor psikiyatr kardiyologa gitmeyin. Corona sonrası hiçbirimiz eskisi gibi değiliz. Eşimle benimde arada göğüs bölgesinde ağrılarımız oluyor ben strese bağlıyorum. Geleceğin bilinmemezliği sizi korkutuyor biliyorum ama hayat zaten başımıza gelenlerden oluşuyor. Birgün öleceğiz ama şu an nefes alıyoruz bunları düşünmeyin anksiyeteyi artırıyor.
Ayrıca corona olup vücudu eskidi gibi kalan kimse yok bence. Bu virüs mahvetti hepimizi.
 
Merhaba
Bazı besinlerin eksikliği çok zor tespit ediliyor ve bu tarz şeylere sebep olabiliyor. Mesela susuz kalmak çok ciddi baş ağrısı yapar fakat çoğu kişi bu seçeneği atlar
Ayni zamanda düzenli magnezyum kullanımı size iyi gelecektir diye düşünüyorum çok geçmiş olsun.
 
Geçmiş olsun, kendinizde rahatsızlık hissettiğinizde gerekli tetkikleri yaptırmışsınız, terapiye dahi gitmişsiniz çok şükür bir şey çıkmamış o yüzden bence kendinizi dinlemeyi bırakın, sizin şu an yaşadığınız hatta tansiyonunuzun düşmesi dahi psikolojik çünkü tansiyon sadece bedensel bir sorun da değil psikolojik sorunlarda da düşebiliyor veya çıkabiliyor misal anksiyete, sinüs taşikardi de eğer kalbinizde bir sorun yoksa, kansızlık, vitamin eksikliği vb yaşamıyorsanız, aşırı derecede kafein tüketmiyor veya sigara içmiyorsanız o da anksiyeteye bağlı olabilir.

Fiziksel ve ruhsal sorunlarımızda doktora gitmeliyiz tedavi olmalıyız ama sadece doktora gitmek tedavi olmakla bitmiyor iş, moral ve motivasyonumuzu da yüksek tutmalıyız çünkü hemen hemen her hastalıkta stres tetikleyici bir unsur bazen de hastalıklarımızı tekrar tekrar yaşamamızın başlıca sebebi.


Depremler, bir yakınınızı veya tanıdığınızı kaybetme, gelecek korkusu vs sizi tetikliyor demek ki.
Yaşananlara kayıtsız kalmanızı bekleyemeyiz, hepimiz afetlere kayıplara üzülüyoruz lakin üzüntülerin, korku ve endişelerin sizi ele geçirmesine izin vermeyin, stresinizle başa çıkmanın yollarını arayın, zaten çalışan bir kadınmışsınız mesleğiniz gereği yoğun bir temponuz vardır ama kendinize zaman yaratıp spor da yapın, spor hem bedenen hem zihnen sizi dinç tutar, sağlığınızı iyileştireceği düşüncesi kaygılarınızdan uzaklaşmanıza yardımcı olur, endişeleriniz büyüyüp kafanızda felaket senaryoları kurmaya başladığınızda evdeyseniz bir duş alın sakinlik dinginlik verecek bir müzik açın, eğer bir alerjiniz içmenize mani bir durum yoksa papatya, melisa ya da karanfil çayı için ve pembe hayaller kurun.
 
sonunda olmaktan korktuğum o kişiye dönüştüm, anneme...ileri derecede kaygı bozukluğu var kendisinin, yıllarca dr ların, hiçbir branşın anlamadığı bir hastalığı olduğuna inandırdı kendini. branş branş gezip derdine çare arardı. en ufak bir şeyde kanser olduğunu düşünürdü. aylarca onu psikiyatriye gitmeye ikna etmeye çalıştım ancak başarılı olamadım....derken ben de yaklaşık 1 yıldır sebepsiz sinüs taşikardi rahatsızlığımla beraber kendimi hiç iyi hissetmemeye başladım. biri özelde bir doçent, diğeri kalp üzerine bir eğitim ve araştırma hastanesinde yar doç olmak üzere iki ayrı kardiyoloğa muayene oldum. kalpte anatomik bir sorun yok ancak 24 saat takılan holter cihazina göre sebepsiz sinüs taşikardim mevcut. dr lar psikolojik olabileceğini söylediler. ben ise ciddi olarak olduğum 3 doz biontech sebebiyle olduğunu düşünüyorum halen. hakkında bir sürü makaleler okudum, almanyada açılan davaları takip ediyorum....ani kalp krizi geçirme, beyinde pıhtı atması gibi korkularım var ve bu korkular ciddi atak yapmış durumda bu aralar. durduk yere nabzımın yükseldiğini, boğazımda attığını hissediyorum ve nefesim daralıyor. sanki nefesim yetmiyor. bazen de tansiyonum düşüyor ve kendimi bayılacak gibi hissediyorum sık sık...hatta geçenlerde eşim,oğlum, annem dışarda gayet keyifli bir gün geçirirken başıma bir ağrı girdi ve o anda ciddi olarak beyin kanaması geçireceğimi sandım. dudağım uyuştu. avm nin revirine gittiğimde nabız 92 idi, tansiyonum 9 5 ti...evde de ölçüyorum tansiyonum 8-5 , 9-6, en fazla 10-6 oluyor, yani genelde hep düşük seyrederdi ama bu ara daha da düşüyor. bu da mı psikolojik bilmiyorum. aklımda hep başıma aniden kötü bir şey gelecek kaygısı var. depremle beraber iyice arttı. depremzede değilim istanbuldayım ama yaklaşan istanbul depremiyle ilgilş haberleri okudukça da kötü oluyorum....devlete gittim psikiyatriye, ilaç vermedi. farkındalığı yüksek bir insansınız terapinin işe yarayacağını düşünüyorum, sinüs taşikardi tanısı almışsınız bunun üzeirne araştırmaya gidin dedi, iyice körüklendi kaygılarım...en son 1 sene önce eko ekg çekildi holter takıldı bir şey yok dendi, gene mi gideyim, 3.bir dr a mı gideyim, yoksa özelde daha iyi bir psikiyatr mı bulayım bilemedim....tek bildiğim bu hastaymış, her an bayılacakmış hissinden kurtulmak istediğim. 10 gün önce 81 doğumlu bir öğretmen arkadaşımızı ani bir biçimde kalp krizinden kaybetmek de her şeyin üstüne tuz biber ekti. o günden beri de iyi değilim....benzer durumda olup iyileşme gösterenlerin hikayelerine ihtiyacım var sanırım...
Yaşadıklarınızın aynısını 2 aydan fazladır yaşıyorum her bölüme gittim checkup yapıldı nerdeyse 5 kez sürekli göğüs ağrım kol ağrım oluyor ve çeneme bile vuruyor bazen uyuşma lar oluyor tansiyonum genelde hep 9/5 civarda hiç normale dönmüyor denebilir çok nadir de 16 karı görüyor mesela çarpıntılarla da baya savaştım. Aşılardan sonra olmuş olabileceğini düşünüyorum hala çünkü çevremdeki herkes çok rahatsız hastanede karşılaştığım çoğu kişi de aynı şeyleri yaşadığı için aciller de sabahladığını söyledi. Sonuç olarak psikomatik ağrılar olduğunu söyledi doktorlar fibromiyalji birde. Zaten yıllardır panik atak anksiyete vardı bende 2 yıldır ilaç kullanmıyordum iyiydim. Bu tanıların üzerine ilaca başladık tekrar psikiyatristin uygun gördüğü şekilde. Gözle görülür şekilde azalma oldu tamamen bitmese de tansiyon için çözüm olmuyor sadece o hep düşük onunla yaşamaya alıştım gibi. İlaç kullandığım için biraz umursamazlık var görmezden geliyorum... Her şeyimiz temizse bir psikiyatriste başlayın siz..
 
sonunda olmaktan korktuğum o kişiye dönüştüm, anneme...ileri derecede kaygı bozukluğu var kendisinin, yıllarca dr ların, hiçbir branşın anlamadığı bir hastalığı olduğuna inandırdı kendini. branş branş gezip derdine çare arardı. en ufak bir şeyde kanser olduğunu düşünürdü. aylarca onu psikiyatriye gitmeye ikna etmeye çalıştım ancak başarılı olamadım....derken ben de yaklaşık 1 yıldır sebepsiz sinüs taşikardi rahatsızlığımla beraber kendimi hiç iyi hissetmemeye başladım. biri özelde bir doçent, diğeri kalp üzerine bir eğitim ve araştırma hastanesinde yar doç olmak üzere iki ayrı kardiyoloğa muayene oldum. kalpte anatomik bir sorun yok ancak 24 saat takılan holter cihazina göre sebepsiz sinüs taşikardim mevcut. dr lar psikolojik olabileceğini söylediler. ben ise ciddi olarak olduğum 3 doz biontech sebebiyle olduğunu düşünüyorum halen. hakkında bir sürü makaleler okudum, almanyada açılan davaları takip ediyorum....ani kalp krizi geçirme, beyinde pıhtı atması gibi korkularım var ve bu korkular ciddi atak yapmış durumda bu aralar. durduk yere nabzımın yükseldiğini, boğazımda attığını hissediyorum ve nefesim daralıyor. sanki nefesim yetmiyor. bazen de tansiyonum düşüyor ve kendimi bayılacak gibi hissediyorum sık sık...hatta geçenlerde eşim,oğlum, annem dışarda gayet keyifli bir gün geçirirken başıma bir ağrı girdi ve o anda ciddi olarak beyin kanaması geçireceğimi sandım. dudağım uyuştu. avm nin revirine gittiğimde nabız 92 idi, tansiyonum 9 5 ti...evde de ölçüyorum tansiyonum 8-5 , 9-6, en fazla 10-6 oluyor, yani genelde hep düşük seyrederdi ama bu ara daha da düşüyor. bu da mı psikolojik bilmiyorum. aklımda hep başıma aniden kötü bir şey gelecek kaygısı var. depremle beraber iyice arttı. depremzede değilim istanbuldayım ama yaklaşan istanbul depremiyle ilgilş haberleri okudukça da kötü oluyorum....devlete gittim psikiyatriye, ilaç vermedi. farkındalığı yüksek bir insansınız terapinin işe yarayacağını düşünüyorum, sinüs taşikardi tanısı almışsınız bunun üzeirne araştırmaya gidin dedi, iyice körüklendi kaygılarım...en son 1 sene önce eko ekg çekildi holter takıldı bir şey yok dendi, gene mi gideyim, 3.bir dr a mı gideyim, yoksa özelde daha iyi bir psikiyatr mı bulayım bilemedim....tek bildiğim bu hastaymış, her an bayılacakmış hissinden kurtulmak istediğim. 10 gün önce 81 doğumlu bir öğretmen arkadaşımızı ani bir biçimde kalp krizinden kaybetmek de her şeyin üstüne tuz biber ekti. o günden beri de iyi değilim....benzer durumda olup iyileşme gösterenlerin hikayelerine ihtiyacım var sanırım...
Bende zorunlu 1 biontechten sonra geçen sene kış girişinde göğüs kafesinde ağrıyla hastaneye gittim kaç tane genel cerrah ve kardiyoloji gördüyse temiz dedi tamam o zamanlık sorun yoktu ara ara batınca aklıma gelirdi sadece sonrasında tam o aralarda komşumuz kalp krizinden vefat etti ardından bi kaç kişi daha ve gençlerdi de bende korku kaldı her ağrıyı kalbe yordum araştırmaya bile gittim tertemiz diyorlardı hep sonra hamile kaldım hamileliğimin 7. Ayında bu kalp korkusu nüksetti ve asla geçmedi kalbimi yormamak için yataktan bile kalkamaz oldum ama hala kalbimde bieşy yok doğum yaptım şuan 1 aylığız doğumda panik atağım tuttu zor bi doğum oldu sonrası da stresliydi panik atağım be ayrıca teşhisi konmuş bir hastalık hastasıyım derken sinir stres bende doğum sonrası sinüs taşikardi yarattı Holter de takıldı kalp temiz ama durduk yere bile kalbim deli deli çarpıyor vücudum oynuyor resmen üzerimi bile değişirken nefes nefese kalıyorum doktor zararsız diye ilaç vermedi ama beni çok etkiliyor bu durum sürekli elim kalbimde nabzımda korkuyorum üstüne bir de hastalık hastalığının verdiği buhran var ayrıca lohusayım siz düşünün bazen günde 1 kez veya çok kez sanki kalbim de bomba parlıyormuş gibi sert atım oluyor siz nasıl oldunuz
 
Aynı durumdayım. Gayet iyiydim panik atağı yeneli 4 yıl oldu. Ama küçük kızım var bu ara gee kaygı seviyem yükseldi sürekli bayılacak hissim var ya da aniden bana bişey olacak kızıma kim bakacak gibi gibi devam ederse psikiyatriye gideceğim Bugün hastaneye başka bir sebeptwn serum almaya gittim serumla bile binbir tribe girdim . Şuan 5htp diye bi bitkisel takviye aldım araştırıyorum yorumlar baya iyiydi belki yarın başlarım. Allah yardımcımız olsun
merhaba. Kullanmaya başladınız mı 5htp ?
 
X