Aslında şu üç aydır her şey çok değişti.hiç bir şeyden zevk almıyorum.eşim çok destek yardımcı ama bu psikolojiyi anlaması pek mümkün değil.yine de elinden geleni yapıyor,öğreniyor.ama artık onlarla da bir süre sonra paylaşamıyorum bazı şeyleri.aslında senin sorunun cevrendeki insanların ilgisizliği, hisssizligi ve kendini yalniz hissetmen. Son mesajından bunu anladım. Hepimizin hayati boyle ama merak etme. Kendine odaklaniyorsun o yüzden. Bence odak noktanı zevklerine çevir. Sen güçlü bir kadınsın , tek başına her şeyi başarabilecek kapasitedesin. Boyle motive et kendini. Bu hastalığı en az zararla atlatmanın en güzel yolu da kendine hakettigin özeni göstermek.
Liseye giderken enrique iglesias seviyordum. O zaman ders dinlerken bi hayal kurdum. Bir arabam olsun ve trafik çok sıkışık olduğunda herkes oflayıp puflarken ben enrique dinleyip dans etmeliyim demiştim. Üzerinden 15 sene geçti ve hayalimi gerçekleştirmek için çok korkmama rağmen ehliyet aldım. Araba sürmemi ilerletiyorum.
Yani şunu demek istiyorum. Bir ihtiyaç listesi çıkar kendine. Çocukluktan başla ve karşılanmamış her ihtiyacını kendi ellerinle karşıla. Kendine yatırım yap yani. Bu artik benim hayat felsefem.
Ben de anne olmayı çok istiyorum ve anne olmamin yolu kendimi mutlu etmekten geçiyor bunu çok iyi biliyorum.
İlk defa paylaşıyorum kendimle ilgili bu bilgiyi.
Hayaller konusunda sanki falcı gibisiniz.uzun zamandır hayal kuramıyorum.düşünüp de beni ne mutlu eder dediğim bir şey bulamıyorum artık.bu arada benim yaşım 45.uzun yıllar yoğun çalışma hayatım oldu.ikinci evliliğimi yaptım 5 yıl önce.18 yaşında da oğlum var.sanki bu kadarmış gibi anlatamıyorum belki ama.
Umarım siz ve tüm isteyen kadınlar çocuk sahibi olurlar.