- 10 Ekim 2016
- 1.843
- 2.504
- 83
7 ay önce doğum yaptım. Çocuğum sağlıklı çok şükür, eşimle, eşimin ailesiyle ve kendi ailemle bir problemim yok. Sakin bir hayatım var. İyi bir işim var, doğum iznindeyken terfi aldım, küçük bir grubun yöneticisi oldum. İşimle ilgili tek sıkıntım evime uzak olması. Başka problemim yok.
Hamile kalmadan önce majör depresyon tedavisi görüyordum, iki adet ilaç alıyordum. Hamile kaldıktan sonra da kullanabileceğim ilaçlardı, kendi isteğimle bıraktım. Hamilelikte duygu durumumla ilgili sıkıntı yaşamadım.
Doğumdan sonra kararında biten bir lohusalık depresyonu yaşadım. Öncesinde depresyon hikayesi olanlar daha ağır geçirir dediler, olabilir dedim. Kendimi telkin ettim. Hayatımı düzene koydum.
Fakat doğum bende bir travma yaratmış, yeni yeni anlıyorum. 10-15 gündür her gece rüyamda doğum yapıyorum. Buna ek olarak rüyamda ya bindiğim uçak düşüyor, ya sevdiğim birileri ölüyor ya da eskiden yaşadığım ve çok korktuğum bir şeyleri görüyorum sürekli. Artı, kendime ayırabileceğim bir vaktim var ama ben uyuyorum bu vakitlerde. Çıkıp gezmiyorum. Markete gitmiyorum. Araba kullanmaya çekiniyorum. Kuaföre gitmek istiyorum, aman ben emziriyorum yaa saç boyatamam nasıl olsa diyip gitmiyorum. Karnımdaki hamilelik çatlaklarının tedavisi için randevu aldım, aman kim uğraşcak şimdi diyorum gitmiyorum. 1 ay sonra işe başlayacağım, doğumdan önceki kilomdan biraz fazlalığım var, bu nedenle kıyafet almam lazım. Bi pantolon bi bluz alırım bana bir şey yakışmaz zaten diyorum almıyorum.
En önemlisi psikiyatristime gitmek istiyorum ama o adımı atamıyorum. İçimde hep bir sıkıntı var. Kabuğumu kıramıyorum. Cesaretimi topladım, buraya tüm bunları yazdım. Belki eksiktir belki fazladır. Derdimi anlatabildim mi bilmiyorum. İçime kapandım. Konuşabileceğim arkadaşlarım var, görüşmeye üşeniyorum. Eskiden beri duygularını gösteremeyen bir insandım, şimdi daha beter ketum oldum. Şükür bilen bir insanım aslında ama gerçekten neyim var bilmiyorum. İlk adım doktora gitmek.
Güzel bir şeyler duymaya, yüreklendirilmeye ihtiyacım var.
Hamile kalmadan önce majör depresyon tedavisi görüyordum, iki adet ilaç alıyordum. Hamile kaldıktan sonra da kullanabileceğim ilaçlardı, kendi isteğimle bıraktım. Hamilelikte duygu durumumla ilgili sıkıntı yaşamadım.
Doğumdan sonra kararında biten bir lohusalık depresyonu yaşadım. Öncesinde depresyon hikayesi olanlar daha ağır geçirir dediler, olabilir dedim. Kendimi telkin ettim. Hayatımı düzene koydum.
Fakat doğum bende bir travma yaratmış, yeni yeni anlıyorum. 10-15 gündür her gece rüyamda doğum yapıyorum. Buna ek olarak rüyamda ya bindiğim uçak düşüyor, ya sevdiğim birileri ölüyor ya da eskiden yaşadığım ve çok korktuğum bir şeyleri görüyorum sürekli. Artı, kendime ayırabileceğim bir vaktim var ama ben uyuyorum bu vakitlerde. Çıkıp gezmiyorum. Markete gitmiyorum. Araba kullanmaya çekiniyorum. Kuaföre gitmek istiyorum, aman ben emziriyorum yaa saç boyatamam nasıl olsa diyip gitmiyorum. Karnımdaki hamilelik çatlaklarının tedavisi için randevu aldım, aman kim uğraşcak şimdi diyorum gitmiyorum. 1 ay sonra işe başlayacağım, doğumdan önceki kilomdan biraz fazlalığım var, bu nedenle kıyafet almam lazım. Bi pantolon bi bluz alırım bana bir şey yakışmaz zaten diyorum almıyorum.
En önemlisi psikiyatristime gitmek istiyorum ama o adımı atamıyorum. İçimde hep bir sıkıntı var. Kabuğumu kıramıyorum. Cesaretimi topladım, buraya tüm bunları yazdım. Belki eksiktir belki fazladır. Derdimi anlatabildim mi bilmiyorum. İçime kapandım. Konuşabileceğim arkadaşlarım var, görüşmeye üşeniyorum. Eskiden beri duygularını gösteremeyen bir insandım, şimdi daha beter ketum oldum. Şükür bilen bir insanım aslında ama gerçekten neyim var bilmiyorum. İlk adım doktora gitmek.
Güzel bir şeyler duymaya, yüreklendirilmeye ihtiyacım var.
