Öncelikle herkese merhaba, yeni kayıt oldum yazımın döndüğünce anlatmak istediğim; dışarıdan objektif olarak sizlerinde fikrini almak, öneri ya da eleştirilerinizi okumak istediğim bir sorunum var.
2 gün sonra düğünüm var nişanlımı yani eşimi çok seviyorum oda aynı şekilde beni, birbirimizle olan ilişkimiz yeri geldiğinde arkadaş, eş, sevgili rollerinde geçer o anlatır ben dinlerim ben anlatırım o dinler arada ufak tartışmalar olur yani anlayacağız güzel bir birlikteliğimiz var ve bunu evlilik ile inşallah taçlandıracağız.
Şöyle ki, genelleme yapmak yerinde mi olur bilemedim fakat dünürler arasındaki iletişim kopukluğu, bir arada olduklarında birbirlerine şaka yoluyla alttan alttan lafları, sözleri ya da bakışları iki ailenin arasındaki köprüyü bir türlü denk olamıyor. Keza lafların çoğunluğu erkek tarafından ediliyor. Bu yolda nişanlım ve bilhassa ben çok yorulduk. İki aileyi arada tutalım aman birisi bişey söylemesin, birisi bi laf edipte kavgaya dönüşmesin diye dengeyi kurmaya çalıştık hala da çalışıyoruz.
Nişanlım bey, karslı ben tarafı karadeniz yöresindeniz.. Tabi kültür, adet, örf yeri geldiğinde dil farkımız var. Kayınvalidem ve onun tarafı beni sever, sayar değer verir. Fakat tek oğlu olduğu için oğluna da pek düşkündür.
Ben genel yapı olarak sessiz, sakin kendi halinde bir insanım. Etliye sütlüye karışmam kendi yağımda kavrulur giderim. Düşünmeden tek bir kalp kıracak ya da birini üzecek bir şey söylemem.
Nişanlım da işi gereği saman alevi gibi bi anda parlayıp bi anda sönen kişilerden. Sinirlendiğinde ağzına geleni söyler yıkar döker sonra toparlamaya çalışır ne kadar becerebilirse artık.
Çok uzatmak istemiyorum 1,5 yıllık ilişkimizdeki yaşanan iyi/kötü olayları ne kadar özetleyebilirsem anlatmaya çalışacağım çünkü işin içinden çıkamaz durumuna geliyorum. Belki düğün stresi diyorum geçer diyorum, geçmeyecekmiş gibi geliyor.
İki aile arasındaki kültür farkı ilişkimize ne kadar yansıtmak istemesem de kıyısından köşesinden deyip geçiyor. Nişanlımın annesi, kendi annemle anlaşamıyor. Ve ben bu durumu idare etmekten biri bişey söyler de huzurumu kaçırır şöyle olur böyle olur diye düşünmekten çok yoruldum üstelik daha 0 km’deyiz :) Biliyorum daha neler neler göreceğim ama işte insan tanımadığı birisine içinde döküp rahatlar ya bende öyle rahatlayıp dışarıdan nasıl yorumlar alacağımı merak ediyorum.
Nişanlım tarafı kürt, ( asla küçümsediğimden hor gördüğümden değil bu söylemlerim yanlış yorumlanmak istemem) onlar da birlik beraberlik haddinden fazla. Gelip gitmeler gırla. Nişanlım aile apartmanında büyüdü, bende aynı şekilde ikimizin aile ve akraba ilişkileri kuvvetli fakat ince çizgi onlar tarafında herkesin herşeye bir lafı olması bu da beni çok yordu nişanlılık sürecimde.
Kayınvalidem özünde iyi insandır hoş insandır ama patavatsız nerde ne konuşacağını kestiremiyor. Kendi annemle arasında 12 yaş fark var. Her şeyi o bilir, adeti o bilir, bu böyle yapılır şu şöyle yapılır havasında fakat bildikleri de havadır civadır.
Sevip, sevmemek arasında gidip geliyorum. Onunla aramızdaki ilişkide bir sorun yok fakat annelerin birbirleriyle ilişkileri kötü.
Nişanlım bile kendi annesi için patavatsız bazen nerde ne konuşacağını bilmez, annem böyledir der. Bir şey olduğunda benim üzerime at ben hallederim deyip beni kollar sağolsun.
Fakat dediğim gibi lafları bazen canımı sıkıyor. Ve ne yapacağımı kestiremiyorum. Sizler ne yapardınız?
Çok uzun yazdım bu yüzden kusura bakmayın, ilkin günahı olmaz derler :)